Hallo, Ik ben een vrouw van 23 met een dissociatieve stoornis.
Sinds 4 weken heb ik last van extreme vermoeidheidsaanvallen na de inspanning. Deze vermoeidheidsaanvallen gaan samen met koorts van +- 40 graden, een opgeblazen gezicht, benauwdheid, druk op de borst, moeite met ademhalen, koude rillingen, ijskoude en klamme handen. Mijn spierkracht lijkt totaal verdwenen te zijn. Ik kan tijdens deze aanvallen geen glas drinken meer optillen. Na een aantal dagen rust trekken de aanvallen weer bij maar na inspanning na bijvoorbeeld vanmorgen (cursus van 2 uur) begint de koorts weer.
2 weken geleden is de huisarts bij me geweest toen in in zo'n aanval zat. Hij gooide de oorzaak op een lichamelijke uiting van angst/conversie klachten. Ik moest voor de zekerheid tocht even urine inleveren. deze was schoon.
Heeft iemand een idee wat het kan zijn?? Wat kan ik nu het beste doen? Ik heb het gevoel dat er lichamelijk iets mis is, alleen wordt het voor mijn gevoel snel op het psychische gegooid. Mijn klachten beperken me enorm in mijn functioneren.