Hallo mijn naam is Zerick (anoniem) en ik ben 25 jaar. Dit is voor mij de eerste keer dat ik een bericht online plaats over mijn probleem. Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen. Ik heb geen gevoel voor andere en voel geen emoties meer. Op mijn 23ste ben ik begonnen met het roken van wiet om even de problemen te vergeten en raakte vrij snel verslaafd. Ik rookte gemiddeld 4 hele joints op een avond. Maximale gebruik waren 6 joints op een avond. Inmiddels ben ik nu bijna 2 weken gestopt. Dit klinkt niet zo lang, maar voor mij voelt dat wel en ben er trots op. Ik ben vorig jaar in december depressief geweest en afgelopen augustus t/m november ook. In juni/juli begon ik ook last te krijgen van een burn-out. Ik heb veel verloren inclusief mezelf. Ik ben al naar een psycholoog geweest om de problemen te bespreken, maar kreeg al snel het idee dat ze dingen zei die ik wou horen i.p.v. dat ze het probleem aanpakt. Ze was er zelfs van overtuigd dat er geen sessies meer nodig waren. Met familie en vriendin heb ik ook gepraat, maar heb het idee dat niemand mij begrijpt, omdat ze nogal neutraal overkomen, ook al zeggen ze van wel. Vanuit de buitenkant zit er een glimlach op mijn gezicht en kom ik niet raar over, omdat ik gewend ben om met een masker rond te lopen, terwijl het van binnen leeg is. Voor de wiet tijd had ik ook last van geen gevoel van emoties. Het gevoel voor andere dat was er voor sommige wel. Ik weet geen raad meer en weet niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken. Ik wil graag verder gaan en kunnen genieten van dit leven.

Op de allereerste plaats wil ik zeggen dat ik het bijzonder knap vind, dat je ondanks de problemen toch bent gestopt met wiet gebruik!!!
Er gebeurt heel veel. Je was al depressief / burn-out toen je stopte. Daar komen de ontwenningsverschijnselen bovenop. Dan krijg je nogal wat te verwerken. De ontwenningsverschijnselen zullen over gaan als je wat langer clean bent. Dan zal het ook weer wat beter met je gaan. Ik zou je wel aanraden, om de huisarts hierin te betrekken. Misschien dat het tijdelijk gebruik van medicijnen net genoeg is om de vicieuze cirkel waar je je nu in bevindt te doorbreken,

Hallo Tandor, bedankt voor je reactie en je compliment. Ik wil je echter een deel van mijn privé leven delen. De depressies en de burn-out gebeurde tijdens het gebruik. Ik werkte als grafisch ontwerper bij een startend, klein bedrijf als ZZPer.  Al heel snel konden we goed aan de bak gaan en zaten er veel weken tussen dat we makkelijk min. 50 uur in de week konden maken. Ondanks de depressies en de burn-out ben ik door gaan werken. Door gebrek aan personeel was het onmogelijk om stil te zitten. Ik had besloten om per juli 2017 te stoppen en om 3 maanden alleen te gaan reizen om aan mezelf te werken en om mezelf terug te vinden. Dit veranderde al snel in een nachtmerrie. Na 2 weken kreeg mijn vriendin zelfmoord neigingen en begon foto’s te sturen en ben hierdoor terug gegaan, ook al zei ze dat ik kon blijven, maar wat moet je nu eenmaal doen? De relatie liep niet zo lekker voordat ik ging. Toen ik thuis kwam bleek het allemaal niet zo erg te zijn dan dat ze toen beweerde. Ik draaide van binnen door en verloor nogal de vertrouwen in de mensheid. De contacten met mijn familie en vrienden had ik afgebroken en had nauwelijks contact met vriendin (we wonen samen) Ik sloot mezelf zeg maar buiten van de buitenwereld. Ik heb maanden lang tot november mij kapot gerookt (5 joints op een avond) omdat ik wou wegrotten in de schuur en overdag deed ik niks meer dan alleen gamen. Gamen deed ik bijna niet meer. Ik wou niet meer leven en wou zelfmoord plegen. Al het geld wat ik had gespaard heb ik uitgegeven aan dure computer onderdelen, omdat ik nog even wou genieten voordat ik zou gaan. Je zou misschien denken als je echt dood wou gaan dan had je dat al eerder gedaan. Iedere dag, na de laatste hijs wou ik het doen, maar ik durfde niet. Ik was bang dat het slecht zou aflopen en moest ook vaak denken aan het gevolg ervan, ook al had ik schijt aan de hele wereld. Op een dag is die knop omgedraaid en wilde ik verder met het leven, terwijl ik toen echt van overtuigd was dat het niet zo was. Het contact met mijn familie gaat nu nogal stroef en merk echt dat er schade is opgelopen.

Mijn moeder ging flink achteruit rond december 2016. Zonder dat we het door hadden heeft ze lang bepaalde medicijnen geslikt waar ze verslaafd aan was. Ze was haar zelf niet meer en dacht rond die tijd dat ze zou overlijden door hoe ze zich gedroeg en was. Deze angst is denk ik ontstaan omdat ik op mijn 12 jarige leeftijd mijn vader ben verloren. Het was nogal dubbel. In de kindertijd tot aan heden heeft ze bijna nooit aandacht gegeven en toonde ze nooit interesse in wat ik doe. Toen ze het zwaar had, verwachtte ze wel hulp van mijn zussen en mij. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen, terwijl het wel je moeder is. De relatie tussen mijn moeder en vader was ook niet goed geweest en waren gescheiden op mijn jongere leeftijd. Mijn vader was ook niet altijd de makkelijkste geweest. Ik kon nooit mezelf zijn bij mijn vader omdat ik bang was dat ik iets verkeerd zei. Hij heeft me ooit geslagen met een riem of slipper en ging met een bloedneus naar school toe. Waarom? Omdat ik per ongeluk geplast heb in bed en dat waardeerde hij niet.

Zo ben ik door gegaan met het leven: niks durven te zeggen, bang zijn voor andermans reactie, nooit je eigen mening durven te geven. Alles is nogal opgekropt geweest en durf nu sinds kort te spreken. De emmer is inmiddels leger, maar het lege gevoel blijft.

Sorry voor dit lange bericht, waarschijnlijk niet van relevant, maar vandaag voel ik me weer kut na een tijdje. Je hebt inderdaad gelijk er is veel gebeurt en hier ben ik bewust van. Bij de huisarts ben ik ook meerdere keren geweest en een verwijzing gevraagd naar een kliniek, maar op het laatste moment haak ik weer af en reageer ik niet meer, omdat ik niet weet voor wie ik het moet doen. Voor jezelf natuurlijk, maar dat gaat niet. Ik durf geen professionele hulp meer te vragen, die nemen mij niet meer serieus.

Groeten,
Zerick

Zo, jongen. Dat is nogal een verhaal. Geen wonder dat je je voelt zoals je je voelt. Maar dan heb ik nog meer respect dat je toch met blowen bent gestopt.
Maar ik denk wel, dat je er verstandig aan zou doen, om toch om professionele hulp te vragen. Ik denk dat het echt nodig is. Bespreek het toch nog eens met je huisarts en vraag een verwijzing voor een psycholoog. Alleen moet je daar dan ook gebruik van maken.

Hallo Tandor, bedankt voor je snelle bericht. Dan ga ik nog een poging wagen en een afspraak maken. Dankjewel.

Laat het nog even weten als je een afsprak hebt gemaakt.

Hallo Tandor, vandaag ben ik bij mijn zus op bezoek geweest en hebben over dit besproken. Zij gaat mij hier ook mee helpen. Om te verkomen dat ik de afspraken weer niet nakom gaat zij ook mee naar de huisarts. Ze neemt ook contact op met de huisarts om een afspraak te maken voor volgende week vrijdag. Ik hoop dat ik snel in aanmerking kom met een psycholoog in combinatie met een afkickkliniek. Het kut gevoel wat ik vanmiddag had is gelukkig gezakt en moet het blijven volhouden. Bedankt voor je steun.

Dat heb je heel goed geregeld!!! Goed van je zus om je daar zo mee te helpen. Omdat je er zelf zo in staat en duidelijk laat zien, dat je er wat aan wilt doen, is dat een hele stap in de goede richting. Laat zo nu en dan even weten hoe het gaat.

Goedeavond Tandor,

Het is even een tijd geleden dat ik wat liet horen. De afspraak maken van de vrijdag is niet door gegaan. Raar genoeg had ik een soort van paniekaanval en nam zelf ook geen contact meer op met mijn zus en kwam ik niet meer opdagen op de afspraak bij haar thuis. In de tussentijd is er veel verandert. Ik heb de relatie verbroken met mijn ex partner rond begin december. En heb nog samengewoond daarna. Ik heb me erg rot en negatief gevoeld met schommelig gevoel tot maandag. Ik werd nogal gek thuis en heb me erg geisoleerd van de buitenwereld en woon nu sinds maandag bij mijn moeder. Van ma tm dinsdag voelde ik me beter dan normaal af en toe weer dat kut gevoel met onnodige angst. Maar vandaag voel ik me veel beter, dan dat ik me de afgelopen tijd heb gevoeld. Ik heb vandaag de huisarts gebeld en om hulp gevraagd. De verwijzing ligt al klaar en morgen moet ik de ggze bellen. Dit komt ook doordat ik veel steun heb van mijn zus en moeder. Maar nu knaagt er iets in mijn maag of ik wel hulp nodig heb? Het lijkt net nu voor mij of de donkere tijden nooit zijn gebeurd en het rot gevoel nooit heb gevoeld en dat er een soort van een gat in de tijdlijn zin. Vandaag heb ik gewoon lekker kunnen zingen in de auto en lekker gek kunnen doen met een goed gevoel. En dat nog in het spitsuur met files. Morgen ga ik deze keer zeker bellen.

Ik raad je toch echt aan om hulp te nemen. Je hebt die echt hard nodig. Het twijfelen wat je nu doet zit toch in je probleem opgesloten. Dit euforische gevoel is verraderlijk.
Dus morgenvroeg meteen de GGZ bellen en een afspraak maken. Niet uitstellen!!!
Laat me morgen wanneer je gebeld hebt even wat weten en wanneer de eerste afspraak is.

Hallo Tandor bedankt voor je snelle reactie en bericht. Dat zal ik dan zeker doen. Je hoort morgen dan hoe het is afgelopen. Je bent echt een topper. Bedankt alweer.

Goedemorgen Tandor. Vandaag heb ik contact opgenomen met de GGZ. De afspraak staat gepland op 26 januari. Op 2 januari heb ik ook een afspraak staan bij de huisarts.

Goed gedaan!!!!!!!!! ben trots op je dat je het niet hebt verschoven. Dat is een goede start!

herkenbaar, dat gevoel loze gedrag en zeker dat gedrag dat je geen contact meer opneemt met anderen. Ik herken het ook.

Hoe is het nu? Het is al eventjes geleden dat je een bericht hebt geplaatst. Ik ben benieuwd, ik herken mezelf namelijk in jou, met dat blowen en gamen. Ik deed het om te kunnen slapen en dan sliep ik goed, ik kon niet gamen zonder joint en nu kan ik geen tv kijken zonder alcohol.

Het maakt mijn hoofd rustiger maar is geen oplossing. Ik ben sinds kort in therapie maar dat lost niks op, ik zeg afspraken af en drink nog steeds teveel zodat ik tv kan kijken en kan slapen. Als ik dat namelijk niet doe ben ik alleen maar aan het huilen.

Groetjs