Hallo,

Een jaar geleden ongeveer had ik met psychoterapeut. Ik was daar zonder verwijs brief van huisarts. Na enkele tijd kreeg te horen dat woede aanvallen heb, emocioneel instabiel, vijandig tegen mensen en reageer niet adequat. Ik was er niet mee eens. Over deze verslag heeft ze in  grote lijnen gesproken dus ze heeft niets onderzocht. Met dit verslag was er niet mee eens. Ze zei jij mag komen en ik corrigeer waaar je niet mee eens bent. Dus  binnen 3 dagen onstonden er 2 verslagen.

Er is nog steeds niet duidelijk of ik psychische klachten heb. Op Internet heb ik gevonden dat ggz moeten met dsm giagnostiek werken. Op verslagen er is niet over diagnostiek. Ik copIer de teksten van verslagen Cl. is bij mij in behandeling sinds november 2016.
Cl. vraagt hulp vanwege de volgende problematiek: “ Ik heb nooit controle over mijn
leven gehad, iets dat ik wil loopt altijd mis. Ik heb geen idee hoe dat komt. Er zijn altijd
omstandigheden waarvan ik het slachtoffer word. Ik wil controle over mijn leven
krijgen. “
Als dingen in het leven van cl. niet lopen zoals zij graag wil, kan zij dat slecht verdragenen heeft zij de woede die ze daarbij voelt soms niet in de hand. Het is voor haar
belangrijk om tot een betere emotieregulatie te komen. Samenhangend daarmee is het
voor haar ook moeilijk om op adequate wijze af te stemmen op andere mensen: vaak ziet
zij de ander als veroorzaker van wat er niet lukt in haar leven en reageert dan op een
teleurstelling met boosheid op de ander/de buitenwereld. Zij voelt zich regelmatig niet
begrepen door anderen. Waarschijnlijk speelt haar nog niet optimale kennis van de
Nederlandse taal hierbij ook een rol: zij misverstaat hierdoor soms de boodschap van de
ander en kan haar eigen gedachten en beleving soms niet geheel adequaat uitdrukken
waardoor anderen haar waarschijnlijk ook weer misverstaan.
Cl. heeft een sterk verlangen naar liefde en verbondenheid, doch doordat ze dat van
kinds af aan gemist heeft ontbreken bij haar ook de vaardigheden om dit op een
passende wijze kenbaar te maken, waardoor ze ook in haar huidige leven opnieuw niet
krijgt waarnaar ze verlangt. Veel van haar behoeftes blijven daardoor onbevredigd,
hetgeen dan weer leidt tot woede gericht op de buitenwereld.
Haar dochter Deimante is heel belangrijk voor haar, hetgeen ik afleid uit wat ze over
haar dochter vertelt en hoe ze dat vertelt. Het is voor mij echter heel moeilijk te zeggen
hoe het contact tussen cl. en dochter in de thuissituatie verloopt, omdat ik haar niet
meemaak in haar dagelijks leven met haar dochter samen. Mijn indruk is dat cl. van haar
dochter houdt, bewust nadenkt over hoe ze haar dochter wil opvoeden (haar bv. dingen
wil geven en leren die ze zelf heeft gemist in haar eigen opvoeding).
Cl wil graag zelf voor haar dochter zorgen, zonder inmenging van buitenaf. Dat deze
inmenging bedoeld is als hulp en ondersteuning voor haar en haar dochter kan zij
moeilijk zo ervaren en accepteren. Het leidt bij haar al snel tot onaangename gevoelens
als afwijzing, zich miskend voelen etc. Gevoelens die ze dan weer moeilijk weet te
hanteren en die tot escalaties kunnen leiden.

Met deze tekst was ik niet mee eens. Daarom heeft ze volgende geschreven

Cl. vraagt hulp vanwege de volgende problematiek: “ Ik heb nooit controle over mijn
leven gehad, iets dat ik wil loopt altijd mis. Ik heb geen idee hoe dat komt. Er zijn altijd
omstandigheden waarvan ik het slachtoffer word. Ik wil controle over mijn leven
krijgen. “Cl. wil graag werken, doet ook haar best om werk te vinden, doch het is heel moeilijk
voor haar om passend werk te vinden. Dit frustreert haar zeer.
Als dingen in het leven van cl. niet lopen zoals zij graag wil, kan zij dat slecht verdragen.
Het is voor haar belangrijk om tot een betere emotieregulatie te komen. Samenhangend
daarmee is het voor haar soms moeilijk om op adequate wijze af te stemmen op andere.mensen. Zij voelt zich regelmatig niet begrepen door anderen. Waarschijnlijk speelt haar
nog niet optimale kennis van de Nederlandse taal hierbij ook een rol: zij misverstaat
hierdoor soms de boodschap van de ander en kan haar eigen gedachten en beleving
soms niet geheel adequaat uitdrukken waardoor anderen haar waarschijnlijk ook weer
misverstaan.
Cl. heeft een sterk verlangen naar liefde en verbondenheid, doch doordat ze dat van
kinds af aan gemist heeft ontbreken bij haar ook de vaardigheden om dit op een
passende wijze kenbaar te maken, waardoor ze ook in haar huidige leven opnieuw niet
krijgt waarnaar ze verlangt. Veel van haar behoeftes blijven daardoor onbevredigd,
hetgeen dan weer leidt tot teleurstelling in de buitenwereld.
Haar dochter Deimante is heel belangrijk voor haar, hetgeen ik afleid uit wat ze over
haar dochter vertelt en hoe ze dat vertelt. Het is voor mij echter heel moeilijk te zeggen
hoe het contact tussen cl. en dochter in de thuissituatie precies verloopt, omdat ik haar
niet meemaak in haar dagelijks leven met haar dochter samen. Mijn indruk is dat cl. van
haar dochter houdt, bewust nadenkt over hoe ze haar dochter wil opvoeden (haar bv.
dingen wil geven en leren die ze zelf heeft gemist in haar eigen opvoeding). Verder is
mijn indruk dat, hoewel zij zich af en toe heel teleurgesteld en boos kan voelen en uiten
jegens de buitenwereld, deze boosheid zich niet richt op haar dochter.
Cl wil graag zelf voor haar dochter zorgen, zonder inmenging van buitenaf. Dat deze
inmenging bedoeld is als hulp en ondersteuning voor haar en haar dochter kan zij
moeilijk zo ervaren en accepteren. Het leidt bij haar al snel tot onaangename gevoelens
als zich afgewezen en miskend voelen. Gevoelens die ze dan weer moeilijk weet te
hanteren en die tot escalaties kunnen leiden. Deze dynamiek speelt zich naar mijn idee
ook af in de relatie tussen cl. en Jeugdzorg.

Met bewering dat ik niet adequat reageer ben ik niet mee eens. Ik werk tussen  mensen vrijwillig en heeft nooit ruzies of iets dergelijks gehad.

Graag hoor ik Julie mening over dit.

 

"Met bewering dat ik niet adequaat reageer ben ik niet mee eens. Ik werk tussen mensen vrijwillig en heeft nooit ruzies of iets dergelijks gehad."
Het kan wel zo zijn dat je vrijwilligers werk doet, en dat verder geen probleem oplevert, maar dat wil niet zeggen dat je in bepaalde situaties adequaat zou reageren. De therapeut zou dus best gelijk kunnen hebben.

Het is een gespreksverslag en geen diagnose. De therapeut geeft alleen weer, wat de therapeut opmerkt uit de gesprekken met jou. Zo'n verslag ka dan wel weer gebruikt worden voor verdere behandeling of ondersteuning en bij het inschakelen van de juiste hulp voor je.