Mijn vader is vorige week maandag overleden, ik heb 12 jaar met hem samengeleefd , dag en nacht, nu hij er niet meer is ben ik ingestort, vorige week kon ik er nog omheen omdat ik zoveel moest regelen maar nu komt een klein beetje het besef, ik zou niet weten gpwat ik zonder hem zou moeten, ik leef van een uitkering en maak mij heel veel zorgen over de toekomst en financieel.

ik voel mij heel erg eenzaam, ik zit de hele dag maar voor mij uit te staren, ik eet niet, het huis is een puinhoop maar er komt niks uit mijn handen.

in de nacht heb ik nachtmerries en slapen lukt bijna niet.

ik heb het gevoel alsof ik gek word van verdriet, ik denk heel veel aanzelfmoord.

Ik heb twee vrindinnen en verder niemand, hun zeggen dat ik moet doorzetten en dat ik moet blijven eten en mij persoonlijk verzorgen etc maar dit lukt mij nu niet,

moet ik worden opgenomen? Wat moet ik doen?

ik wil mijn woning aan de ene kant niet kwijtraken maar aan de andere kant wilt ik niet meet in dit leven zijn en verlang ik naar het einde, ik wil op dit moment gewokn mijn vader terug! Ik huil hele dagen lang en lichamelijk word ik er ook niet beter op, ik ben al een aantal keer flauwgevallen, ik hoop dat iemand mij kan helpen en mij vertelken kan wat ik nu moet doen want ik ben echt even de weg kwijt, mijn vader was alles voor mij.

Gecondoleerd met het verlies van je vader.  Zou hij hebben gewild dat je je leven weer oppakte en doorgaat?

Ga naar de huisarts en bespreek het met hem of haar. Misschien dat het goed zou zijn als je een tijdje wat professionele hulp zou krijgen.

 

ja dit zou het wel gewild hebben , ik mis hem alleen zo vreselijk

ik heb morgen een afspraak met de huisarts

Heel goed, dat je naar de huisarts gaat. Bespreek het met hem/haar