oke, ik heb het volgende probleem, beginnend bij het begin om (hopelijk) een zo duidelijk mogelijk antwoord te zullen ontvangen! Ik zal het even "opsommen" wat ik van mezelf heb gemerkt. Misschien raar, maar dat vind ik fijner.
Ik kan heel moeilijk in slaap komen, als het wel lukt word ik vaker in die nacht wakker, maar het gekke is dat ik als ik wakker word, nog moe ben, en soms helemaal bezweet.
Als ik buiten loop, dan kijk ik vaak achter mij/om mij heen om te kijken waar iedereen loopt. Als er dan een totaal onbekend persoon is, en ik zou daar langs moeten lopen. Doe ik dat het liefste zo onopvallend mogelijk. of helemaal niet, dat ik dus om ga lopen.
Ik word nerveus van simpele afspraken zoals naar de kapper/tandarts/dokter of iets dergelijks, ik wil het 9vd10 keer afzeggen. Dat heb ik nu ook met vrienden/bekenden.
Soms word ik zelfs nerveus als ik naar mijn vriendin ga, maar zei weet hier niets vanaf. Als ik naar vrienden/bekenden toe ga, heb ik bij iedereen behalve 1 persoon, altijd negatieve gedachtes over mijzelf. Ik denk altijd dat mensen mij slecht vinden, of minder vinden..
Ik kan geen gesprekken meer voeren, ik weet het niet. ik wil wel dingen zeggen in een groep bijvoorbeeld, maar het wil niet, en als ik wel wat zeg praat er iemand over heen en dan voel ik me nog minder goed.
Soms overdrijf ik ook wel eens een verhaal, dit vind ik helemaal niet leuk en krijg er een ontzettend naar gevoel van, maar het gebeurt "automatisch".
Ik voel me alleen, mijn ouders geven niets om mij, mijn vader scheld me uit, en met me moeder heb ik nog nooit een gesprek gehad over iets wat met mijn gevoelens te maken heeft, beiden zijn ze meer gesteld op mijn oudere zus. ik stel mijn vriendin ook nooit voor aan mijn ouders.
En ja ik rook / gebruik drugs / drink, al moet ik zeggen dat ik nu inmiddels al 4 dagen gestopt ben met roken, en drastisch geminderd ben met drugs. Maar hierdoor merk ik wel dat het allemaal moeilijker word.
Ik ben op elke school gepest geweest, behalve degene waar ik nu op zit. dat komt omdat ik het nu helemaal zat ben, het is wel geprobeerd maar ik word nu heel snel agressief..
Als dat gebeurt beginnen mijn ogen te tranen, me stem gaat trillen, en mijn handen ook.
Mijn handen die trillen wel vaker, dat is eigelijk voor mij vrij normaal geworden. Maar het word steeds erger. Daar heb ik bloed voor laten prikken waar geen antwoord uit kwam.
Ik werk in een winkel, en als ik dan een klacht ontvang van een klant, heb ik de ene keer er totaal geen problemen mee, de andere keer lukt het totaal niet. Gelukkig dat ik een ontzettend fijne collega heb die dat dan opmerkt, zo min mogelijk probeert te laten opvallen, en het overneemt.
Toen ik 3 jaar oud was is mijn vader weggegaan in de nacht, ik sliep en hij heeft mij dus geen gedag gezegt. 9 jaar later toen ik 12 jaar was, zag ik hem weer voor het eerst. Totop heden zag ik hem 2 keer in de maand, hij had nog een kind gekregen met een andere vrouw, die die vorige maand verlaten heeft en nu met een vrouw heeft die 25 jaar jonger dan hem is!! en 5 jaar ouder dan dat ik nu ben, zij is dus 24.
Het klinkt misschien stom, maar ik durf dus geen persoonlijke hulp te vragen via een dokter of iets. En een bekende al helemaal niet.. misschien dat iemand iets weet..