Beste mede forummembers,

Ik ben 27 jaar oud en denk dat ik hypochondrisch ben. Ik ben sowieso altijd de laatste tijd bang, bang om de ziekte met k te hebben.

De volgende symptomen heb ik;
Moeite met slapen en vaak angstig wakker worden
Wanneer ik wel goed slaap dan wordt ik naar wakker
Verschillende pijntjes door heel mijn lichaam, slappe spieren gespande spieren en soms last van gewrichten
Soms misselijk en heb soms moeite met eten naar binnen te krijgen
Ik ben afgevallen, ondanks dat ik wel evenveel blijf eten
Angstige en negatieve gedachte, beven, geen weet weten met mijzelf
Soms concentratieproblemen
Denken dat mijn klieren opgezet zijn (en daar ook in geloven ondanks ik niet zeker weet of ze opgezet zijn)

Voornamelijk opgezette klieren en afvallen geven mij angstige gedachte.
Ik ben begin augustus naar de dokter gegaan omdat ik toen dacht iets aan mijn lever te hebben, dit bleek helemaal in orde te zijn (bloed laten prikken op leverwaarde, schildklier en pfeiffer en daarnaast ook een echo gehad waar niets op te zien was) en omdat mijn ontlasting patroon verstoord was (2x ontlasting en meer diarree) heeft de dokter de diagnose PDS gesteld. Daarna ging het iets beter met me ongeveer een maand, ontlasting werd normaal en voelde eigenlijk geen pijn meer bij mijn lever. Maar toen begonnen rustig aan de andere pijntjes erbij te komen.

Nu moet ik erbij vertellen dat dit begonnen is nadat de vriendin van mijn vader overleden is aan bloedkanker (waar ik op dit moment dus ook bang voor ben vanwege opgezette klieren, afvallen en pijnlijke spieren en soms last van rechterknie en rechterbeen bij mijn heupen).

Ik vraag mij nu af beeld ik mij dingen in door de angst/spanning?

Hey, ik snap precies wat je bedoelt de angst voor de ziekte k.

Ik ben 16 en heb deze angst al denk een halfjaar. Ben voor verschillende dingen naar de dokter gegaan. Eerst dacht ik dat ik iets aan mijn hart had, bleek niks te zijn daarna had ik angst dat mijn bloed niet goed door mijn benen liep. Na een maand met angst van mijn aderen kreeg ik een paniek aanval op mijn baan achter de kassa ik had geluk dat het kassa hoofd bij mij ging afrekenen omdat hij pauze had en ik zij dat ik me niet lekker voelde. Hij regelde iemand anders voor mijn kassa zodat ik even pauze kon houden. Het gevoel van de paniek aanval was niet leuk : trillen, zweten, kouden handen/voeten en onwel gevoel en diarree. Hij vroeg of ik had gegeten en ik zij 'ja' en daarna vroeg hij of ik nog verder kon werken of naar huis ging, ik ging naar huis maar eerst gelijk een afspraak maken bij de huisarts die 5 minuten van mijn huis is, ik kon daar na 45min aanwezig zijn. Ik vertelde de dokter dat ik een paniek aanval had gekregen( natuurlijk gelezen op google net als alle het anderen) zij vroeg mij waarom de angst was en ik zij ' de aderen op mijn benen zijn blauw" ze vroeg ook of ik ze wou laten zien en zij tegen mij " je aderen zitten alleen dicht onder de huid daarom zie je ze goed, je hoeft je geen zorgen te maken" en dat ik gewoon weer mn leventje moest lijden. Helaas was dit alleen even een geruststelling en de angst kwam weer terug. Ik ben uiteindelijk naar de dokter gegaan voor het piekeren, dit besproken met de arts en hij zij dat ik maar eens met de psycholoog moest gaan praten. Heb met haar 2 afspraken gehad en zocht al minder op google. De 2e afspraak zij ze dat ik heel gespannen was en deet een ontspanning's oefening met mij, na deze afspraak vond ze et wel goed gaan en zij als de angst terug komt weer een afspraak mocht maken als ik wou.

Ik zit nu dagelijks met angst en huilbuien omdat ik denk dat ik k heb. Ik voel bobbeltje en ben afgevallen( tijdens die maand van angst met de aderen heb ik amper gegeten. Halve boterham 's morgens, stukje komkommer middags en misschien net half bordje avondeten, werkte hierbij ook nog achter de kassa)

Ik heb weer een afspraak gemaakt bij de dokter kijken wat zij vind van de bobbeltjes ( heb ook keelpijn)

Ben gewoon bang, klinkt raar maar ik dans zelfs niet meer onder de douche, zit constant te voelen en te stressen. Ik weet het soms even niet meer

De eerste keer dat ik voor mn hart en een paar andere dingetjes naar de arts was gegaan had hij een bloedprik brief meegegeven als ik het wou doen( moest hem verscheuren nar een week maar niet gedaan was vang voor de prik) heb uiteindelijk niet bloed laten prikken, maar nu een maandje geleden wel. Ik gespannen daar heen, moest nog even wachten maar snel aan de beurt. Ik liep daar naar binnen en zij dat ik bang was en ze zij dat ik gewoon even de andere kant op moest kijken dat deet ik en wat ik voelde stelde niks voor, ik keek naar de naald die ik mijn arm zat met de gedachten ' waar was ik zo bang voor ' ik liep die afdeling uit lachend ik lachte mezelf zo uit. Ik belde mn moeder op lachend en vroeg aan haar " maakte ik me daar nou druk om ?" We lachte samen nog even en we hingen op. Natuurlijk moest ik de week erna bellen maar moest naar school en
Dus ging mijn moeder bellen en bleek dat ik gewoon gezond ben.

Ik ben nog steeds bang, huil als ik dit schrijf. Sorry voor het lange verhaal

Gr en sterkte x anoniempje

Angst/stress kunnen heel veel klachten veroorzaken.

@ anoniem van 12.40 uur. Waarom heb je alleen een afspraak gemaakt bij de dokter en niet ook bij de psycholoog?

@ anoniem van 11.49 uur.
De klachten die je hebt kunnen zeker door angst en stress veroorzaakt worden.

Voor jullie beiden:
lees eens de columns over angts http://www.dokter.nl/dossiers/angsten
en doe ook eens de test op:
http://www.dokter.nl/index.php?option=com_hyperventilatietest

Dank voor jullie antwoord. Ik kwam hoog uit bij de hyperventilatie test. Ik weet dat ik sowieso angst heb en dat ik die voel, bv het beven of soms heel naar voelen. Daarnaast huil ik ook snel en ben snel van mijn stuk te brengen (bv toen ik er dus gisteren af kwam dat ik was afgevallen).

Mijn rationele ik zegt ook eigenlijk wel dat er niets mis met me is, maar de pijntjes en dingen die ik voel maken mij zo onzeker. Ik ben al begonnen met een cursus mindfulness en dit hielp tot op zekere hoogte tot ik een financieel stress moment kreeg waarbij ik weer van voor af aan kon beginnen.

Ik vind het dus erg lastig te beoordelen of dit nu angst is of dus ook iets van bloedkanker.

Mike (anoniem van 11.49)

Hallo Mike,

Je klachten doen toch heel erg sterk denken aan angst en hyperventilatie.
Kijk eens welke klachten er allemaal kunnen ontstaan bij chronische hyperventilatie:
http://www.chronischehyperventilatie.nl/index.php?page=symptomen

Er zijn geen enkele aanwijzingen dat er sprake zou kunnen zijn van een zeer ernstige aandoening. Bloed en lever waren in orde...

Klopt maar ik ben bij mijn bloedwaarden alleen getest op leverwaarde, schildklier waarde en of ik Pfeiffer heb/had. Dus vandaar mijn twijfel of is wat jij zegt dat ze dat ook dan direct aan mijn leverwaarde af konden lezen als ik bloedkanker oid heb?

Ik zal eens kijken op de website, alvast dank voor de response.

Bij deze bloedtesten zou in ieder geval een afwijking gezien moeten zijn in dat geval. Dat zou dan weer aanleiding zij geweest voor verder onderzoek.

Dank voor je reactie tandor, dat stelt mij erg gerust. Ik ga sowieso even naar de huisarts om hulp te zoeken. Die symptomen van chronische hyperventilatie zijn erg herkenbaar, dat ga ik dan ook voorleggen aan mijn huisarts.

Diep van binnen weet ik dat het ook niets ernstigs is maar als ik last heb van hyperventilatie / angst dan twijfel ik zoveel aan mezelf. Dat gevoel bij mijn lever is namelijk ook weggegaan terwijl ik daarvoor echt pijn voelde maar na dat bloedprikken en die echo heeft dat me gerustgesteld en is die pijn dus weggetrokken.

Dat is inderdaad goed om te doen. De huisarts kan je verwijzen naar een fysiotherapeut om gerichte ademhalingsoefeningen te gaan doen om van de hyperventilatie of te komen. Daarmee zullen dan ook de klachten en de angsten afnemen.