Hoi hoi
Ik ben een dame van 25 jaar, ik heb de laatste 3 week erg veel stres gehad..
Ik ben bij de dokter geweest voor PDS, want ik wil niet aan het ergste denken.
Ik heb soms steken links boven in mijn buik, onder m'n ribben.
Ik was erg bang voor alvleesklierkanker, of darm kanker.
De steken zijn niet heel pijnlijk maar wel aanwezig. Ongeveer 2/10 3/10
Nu heb ik allemaal verschillende soorten eten geprobeerd om te kijken hoe m'n darmen reageren.
Maar ik kan niet zeggen dat ze echt reageren op bepaalde soorten voedsel. Ook zit de pijn elke keer maar op 1 plek.
De dokter dacht een niersteen, maar op de echo was niks te zien.
Nu heb ik ook al een poosje pijn links in m'n onder rug.
Nu denk ik dat het komt van m'n nieuwe matras.
Maar toch vind ik het wel een beetje spannend.
Ik heb wel een buikecho gehad en deze was goed.
Maar ik had begrepen dat ze de darmen niet kunnen bekijken.
Ik ga gewoon netjes elke ochtend naar de wc voor een grote boodschap, heb geen diarree of obstipatie. En ook geen bloed.
Het is altijd netjes bruin.
Ik heb wel wormen gehad, 1,5 week geleden mebendazol kuur gehad.
Ik ben zo enorm bang om kanker te hebben/krijgen.
De dokter zegt op jouw leeftijd is dat onwaarschijnlijk.
En dat weet ik ook wel. Maar ik heb continu in m'n hoofd "maar er is wel een kleine kans". En dit maakt me helemaal gek.
Ook heb ik last van kleine steekjes in m'n linker bovenbeen.

Ik heb al een afspraak bij de psycholoog voor de aanhoudende angst.

Maar waar komt de pijn dan weg? Komt dit echt door m'n angst?

Het zou dus een gevolg van de wormeninfectie kunnen zijn. Bespreek dat met je huisarts

Pffff, wat begin ik er doorheen te zitten....

Ik word gek van mijn gedachten, ik word gek van het enorme bewustzijn van mijn lichaam.
Ieder dingetje, ieder pijntje wat ik voel....

Ik ben er zelf helemaal van overtuigd dat ik ziek ben en dat het te laat ontdekt word en ik niet meer beter word.

Nu blijk ik twee spataderen te hebben en heb een doorverwijzing gekregen.
Maak ik me daar weer druk om.

Vanmiddag weer fysio.
Afgelopen dinsdag eerste gesprek gehad met de praktijk ondersteuner.
Volgende week volgende afspraak.

Ondertussen begint bijna alles in mijn lijf zeer te doen.
Mijn benen, mijn rug, mijn armen, mijn schouders.
En ik ben zo moe.

Nog een kleine aanvulling

Wat bij mij ook niet mee helpt is dat ik afval.
Ik ben alleen water en thee gaan drinken (ipv frisdrank ijsthee limonade ) en minder eetlust en weinig behoefte om te snoepen en snacken.

De huisarts zei al dat ik daardoor ben afgevallen en ergens weet ik dat ook wel, maar toch zit er zo'n hardnekkig stemmetje in mijn hoofd dat iets anders zegt.

Ook de lymfeklieren beginnen weer op te zetten, als dat ooit al weggeweest is, want daar begonnen de paniekaanvallen en hypochondrie ongeveer 16 jaar geleden mee.

Ik zou zo graag willen begrijpen waar dit ineens weer vandaan komt nadat het 14 jaar weggeweest is.
Maar dat gaat niet.

Als mensen om je heen bij bosjes dood gaan door kanker dan ontwikkel je vanzelf wel een soort angst er voor.
Ik heb het zelfde hoor, de gedachten om er te laat bij te zijn. Vaak een gesprek met mijn huisarts lost het wel op. Soms niet en dan vraag ik mijzelf af wat ik nodig heb om de angst weer af te laten nemen en vaak kom ik dan bij een privé cliniek terecht voor aanvullende onderzoeken, betaal de rekening en ga weer verder met mijn leven. Of dit een goede manier is weet ik niet maar
Het werkt voor mij. Echt inwendige onderzoeken zoals een darm
Onderzoek gaat je in Nederland niet lukken zonder doorverwijzing.
Naar psycholoog gaan is een goede stap, ze hebben sowieso een diagnose nodig voor de verzekering om de kosten te kunnen declareren, denk er goed overna voor je akkoord gaat met de diagnose, als je dit eenmaal op papier hebt dan heb je dit voor de rest van je leven en je harder moet strijden om onzerzoeken te krijgen en dit kan in het ergste geval een groot verschil maken.

Of boven staand een goed advies is weet ik niet, het is mijn ervaring wat ik deel. Succes er mee

Goedenavond,

Ik klop het even af, maar ik heb al een week geen paniekaanvallen gehad.

Helaas blijft het hypochonder stukje nog wel de kop op steken.

Gisteravond naar acupunctuur geweest.
De acupuncturiste heeft toen ook op 2 ontspanningsplekjes naaldjes geprikt, vorige week heeft ze dit ook gedaan.

Maar vanochtend werd ik wakker met darmen die helemaal van slag zijn.
En het ene moment voelt het alsof ik enorme spierpijn heb in mijn buik, het andere moment voelt het als kramp.
Sowieso best veel pijn in mijn lijf, vooral ook rond mijn middenrif en borstkas.
Maar ook mijn heupen en bovenbenen.

Ik probeer in mijn hoofd te houden dat dit door de acupunctuur komt en dat mijn lijf heel veel spanning te verduren heeft gehad.
Maar toch komt regelmatig dat stemmetje naar boven dat het goed mis is.

Hoi Riekie
Wat jij verteld is me bekend. Ik heb ook veel last van me heupen en gewrichten, borstkast en links van me flank en onderrug.
Al me bloedonderzoeken waren niks alarmerende. Heb in augustus een mri en een ct scan gehad, niks ernstigs te zien. Coloscopie in de tussentijd gehad was ook niks ernstigs . Ik val ook af en weet ook niet waardoor. Ik maak me ook zorgen. Ik loop bij de internist en die zei dat de kans heel erg klein is dat er iets ernstigs gevonden gaat worden. Maar ik vraag me net als jij af waar al die pijnen vandaan komen. Ik ben al 2 maten dunner geworden. Heb ook andere rare fenomenen zoals groeve en ribbels op me nagels, dunne gerimpelde huid,net of alle vocht en vet weg is. Je kan nu heel goed me botten en heupen zien, heel raar. Hangend gerimpelde huid, ook in me gezicht. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Het lijkt net of me hele lichaam in elkaar aan zakken is. Heel bizar, en ze kunnen niks vinden. Heb jij in de tussentijd al wat ontdekt?

@anoniem66,

Ik ben niet meer naar de huisarts geweest.
Het afvallen staat nu ook weer even stil.

Ik ben 10 kilo in 6 maanden afgevallen, opzich is dat niet overdreven veel denk ik.
Ik heb ook weinig eetlust gehad en ben water en thee gaan drinken ipv frisdrank, limonade etc.

Maar waar al die pijn vandaan komt weet ik ook niet.

Er is in November of December bloed geprikt en daar kwam niks uit.
Ik blijf alleen een stemmetje hebben dat zegt: dat was toen, nu is dat misschien anders.
Ook al weet ik heel af en toe te bedenken dat de meeste klachten begonnen toen de paniekaanvallen begonnen.

@Anoniem 66

Wat ik er nog even bij wil zeggen is dat als ik 's ochtends vitamine d inneem de meeste pijn overdag zo goed als weg is.
's Avonds komt het vaak weer terug.

Een warme douche haalt de pijn ook altijd even weg.

Hoi Riekie
Heb je in de tussentijd nog wat ontdekt?

@anoniem66,

Inmiddels zijn in beide benen de spataderen dicht gelaserd.

Er is in Mei nog een keer bloed geprikt, ook daar kwam niks uit.

Inmiddels heb ik antidepresiva.

Maar ben nog steeds niet helemaal gerust gesteld 🙈

Hallo Riekie,

Hoe is het nu met het stemmetje nu dat je antidepressiva slik? Nog steeds aanwezig of eindelijk verdreven?

@anoniem A,

Het gaat een stuk beter, maar het stemmetje steekt nog steeds heel af en toe de kop op.

Dan kan ik mij ineens weer druk maken over dat ik afgevallen ben, al staat dat nu al een aantal maanden stil.
Normaal vliegt het er zo weer aan, maar nu niet.

Goedenavond,
Ik ben ook ten einde raad. Heb al jaren last van heup/bekken (scoliose) waardoor ik altijd al wat scheef heb gestaan. De laatste tijd raar gevoel in darmen lijkt het wel, tenminste, het zit meer in lies en richting heup. Ik ben enorm angstig, heb foto van heup en bekken laten maken, een echo en ook een algemeen bloedonderzoek, maar er is niks te zien. Door al het gepieker eet ik ineens stuk minder, heb gewoon echt geen eetlust. En daar maak ik me nu dan ook weer druk om. De huisarts ziet me regelmatig, zal wel gek van me worden. Ik google op darmkanker en wordt niet blij als ik alle symptomen zie, dan denk ik, dat heb ik ook. Ik heb al jaren last van mijn heup, dan had er toch onderhand iets uit moeten komen? De fysio zegt dat de pijn komt doordat er ooit een slijmbeursontsteking heeft gezeten en mijn spieren aan de rechterkant bij heup en de bilspier nagenoeg niets doen, te slappe spieren. Dus trainen dmv een trainingsschema en dan zal de pijn vermoedelijk verdwijnen. Ondertussen heb ik alleen maar angst. Ik ben door het piekeren 2 kg afgevallen en ik eet natuurlijk minder.

Bespreek je angsten met je huisarts en vraag om professionele hulp