Hallo,

Ik ben een meisje van 17 (volgend week 18) en ik zit met een probleem. Ik heb namelijk al jaren het gevoel dat het thuis alleen maar om mijn moeder draait. Het gaat namelijk niet altijd even goed met mijn moeder. Ze zit in het onderwijs en heeft op dit moment geen werk, maar als ze werk heeft (vervanging) dan is ze er niet tevreden mee. Ik denk niet dat dat ligt aan het werk maar aan haar. Ze streeft namelijk naar perfectie. Ze is erg onzeker en heeft het gevoel dat ze niks kan.
Sommige periodes huilt ze vaak, 's avonds/'s nachts in bed of gewoon overdag,en andere periodes gaat het wat beter (althans als je naar de buitenkant kijkt). De periodes waarin het slecht met haar gaat roept ze dingen als "ik ben helemaal niks, nul" en "wat een k*tleven", wat ik best heftig vind om te horen.. ze heeft ook een keer geroepen dat ze een einde aan haar leven wilde maken..dat was volgens mij een "schreeuw om aandacht", maar dan nog..
Ik wil haar graag helpen, niet alleen om haar welzijn, maar ook om die van het gezin en die van mij. Het klinkt misschien heel egoistisch maar ik heb het gevoel dat het ook wat met mijn zelfvertrouwen doet als mijn moeder zulke dingen roept.. verder merk ik, hoewel mijn broertjes niks zeggen, dat zij er ook last van hebben.
Ik heb wel wat dingen geprobeerd, zoals gesprekken met mijn mentor, vertrouwenspersoon, met mijn vader en mijn mentor, alleen met mijn vader (die volgens mij het probleem niet echt in wil zien, tenminste hij wilde niet met mijn moeder gaan praten of beloofde het 2x aan mijn mentor en deed het ook 2x niet)en ik heb een tijd geleden een brief aan haar geschreven. Hier stond onder andere ook iets over de huisarts in. Maar ze wilde niet, waarschijnlijk vanwege slechte ervaring met een psycholoog..
Dus ik voel me radeloos, ik weet niet wat ik kan doen. Praten durf ik niet zo goed, bang dat ik iets verkeerd zeg. Verder heeft mijn mentor erop gewezen dat het eigenlijk als kind niet mijn taak is, maar meer die van mijn vader. Maar ik wil het eigenlijk wel oplossen. Weet iemand hoe ik dat kan doen (ook als ik ga praten met mijn moeder hoe ik dat het beste kan doen)? Alvast bedankt.

Groetjes Anke

Hoi Anke,

Ik heb ook in joun situatie gezeten, alleen bij mij begon het allemaal wat eerder.
Na de scheiding vasn mijn ouders (waar men moeder voor koos) werd ze erg depressief, niks was goed genoeg en lg het liefst de hele dag op bed.
Wat ik me er nog van herinner is dat ik aan de manier waarop ze me begroette als ik thuis kwam van school kon merken hoe haar humeur was. En als het dan slecht was wou ik er alles aan doen om haar er weer bovenop te krijgen.

1 tip: dit werkt niet! ik liep al die tijd als een slaaf achter haar aan, ze moest maar zuchten of ik vroeg al wat er was.

Nu 10 jaar later doe ik het nogsteeds bij mijn partner. Als hij zucht raak ik al in de stress.

Probeer met je moeder te praten, keer op keer.
Maar wel op een nuchtere manier, en leg de effecten die het op jullie gezinsleven heeft uit.
Op een normale manier, ik weet niet hoe oud je broertjes zijn, maar betrek hun erbij als de leftijd dat toelaat.

Verder heb ik alleen maar gewacht, mijn moeder heeft hulp gezocht toen ze inzag waar ze mee bezig was. Achteraf kwam er bij haar ook borderline achterweg.
Dat verklaarde haar ''schreeuw om aandacht'' als ze weer eens begon over een einde aan haar leven maken.
Wat ik wel heb geleerd, de mensen waar je het het minst van verwacht zijn de mensen die vaak zichzelf van het leven ontnemen.
Niet de mensen die het zo vaak roepen.

Ik hoop je een beetje geholpen te hebben.
Praat met haar, maar wordt geen slaaf van haar gevoelens!

Groetjes

Wat is een depressie?

Iedereen is wel eens somber als reactie op een teleurstelling of verlies. Dat is normaal en gaat vanzelf weer over. Je zou dan kunnen spreken van depressieve klachten. Maar als een sombere stemming weken aanhoudt en u nergens meer zin in heeft, als u er veel last van heeft en het uw dagelijkse bezigheden verstoort, dan spreken we van een depressie. Depressie is een aandoening die veel voorkomt. Het is niet iets om u voor te schamen of om u schuldig over te voelen.

Bijzondere vormen van depressie zijn:

de winterdepressie, waarbij iemand in de herfst depressief wordt en in de lente weer helemaal opknapt.
de postnatale depressie, waarbij een vrouw na een bevalling depressief wordt.
dysthymie, depressieve klachten die ten minste twee jaar lang blijven bestaan.

Lees verder/Bron:
http://nhg.artsennet.nl/kenniscentrum/k_voorlichting/NHGPatientenbrieven/NHGPatientenbrief/PBP1a.htm

hallo er moet even iets van mijn hart ik ben een meisje van 12 en mijn mama is al 4 jaar deprisief mijn papa is er bijna nooit en als hij er is slaagt hij mij ik vind dit voor mijn broertje nog erger want hij is no maar zeven mijn papa word de laatste maanden te agressief en ik denk dat het beste is dat ik hier weg ben samen met mijn broertje weet er iemand waar ik heen kan

Ik vind het heel erg dat jullie dit moeten doormaken.

Je zou contact op kunnen nemen met Bureau Jeugdzorg.
Op onderstaande site kun je via de link het bureau bij jou in de buurt vinden.

Je kunt ook je woonplaats hier opgeven, dan kijk ik voor je wie je kunt bellen om hierover te praten.