Ik woon alleen met m’n moeder sinds m’n vader is overleden.
Dit botert vaak niet zo goed wij liggen elkaar gewoon niet.
Zelf ben ik chronisch ziek maar kan gelukkig nog wel fulltime werken.
Ze zegt regelmatig dat ze het niet meer aankan dat ik altijd tijd ziek ben en slapeloosheid heb maar ik kan daar niets aan doen.
Ze zegt dat ze een gemakkelijk leven wil hebben zonder problemen.
Welke moeder wil nou van z’n zoon af omdat die chronisch ziek is zo komt dat op mij over.
Ik maak me hier vaak boos over het maakt me ook somber en weet niet hoe verder.
Nu wil ik ook graag op mezelf maar dat krijg ik maar niet voor elkaar als alleenstaande is dat niet te doen.
Ik kan ook niet in een andere plaats gaan wonen want die extra reistijd trek ik niet qua vermoeidheid.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?

Bespreek dat met je huisarts. Die kan de juiste hulp inschakelen

Dankjewel John.
Ik heb dit besproken met de huisarts en met de praktijkondersteuner.
Mijn moeder wil helaas niet mee om er samen over te praten ziet ze niet zitten ze wil eigenlijk alleen maar rust geeft ze aan maar als ze lang alleen zit dan voelt ze zich weer eenzaam.
Sta zelf op de lijst bij de ggz maar dat gaat nog wel even duren.

Hoe oud ben je?

Ik ben 35

Je bnet 35 en je moeder hoeft dan n iet mee te gaan naar de huisarts en die zou je eigenlijk moeten kunnen helpen. Er zullen ongetwijfeld woonvormen zijn waar je terecht zou kunnen. Ik zou toch nog maar eens dat gesprek met de huisarts aan gaan