Hoi allemaal.
ik ben een jongen van 27 jaar
De laatste twee weken heb ik weer last van een "onwerkelijkheids" gevoel. Het begon met duizelingen. Daarna versnelde hartslag en versneld ademhalen hoog in de borstkas. Al gauw kwam daarbij het "onwerkelijkheids" gevoel alsof ik net ff meer in mn hoofd zit en niet zo goed in de fysieke wereld zeg maar. Praten valt me dan moeilijk. waarschijnlijk juist omdat het zo'n brug is tussen mn hoofd en de fysieke wereld. Dus wanneer dit gevoel het ergst is wil ik eigenlijk niet praten. Maar ik doe het toch. ๐
Mn gedachten gaan sindsdien weer in een "loop". Lekker malen dus ookal probeer ik de stroom soms te stoppen en tot resolutie te dwingen, dus een gedachte helemaal afmaken. daarna komt het toch weer terug. Ook ben ik nu bang om bang te worden. Jullie kennen het vast wel. Paradoxaal genoeg precies datgene waardoor ik me uiteindelijk zo verrot voel. Ik ben heel heel erg moe van dit alles.
Vanadaag op bed gaan zitten en plotseling huilen. Dat heb ik lang niet gedaan en voelde eigenlijk wel goed. Ik zou willen dat ik harder kon huilen, niet om iets specifieks. Om alles eigenlijk. Maar dat vind ik erg moeilijk.
Doordat ik me zo moe en verrot voel wil ik niks ondernemen. Maar ik probeer gewoon dingen te blijven doen. Vandaag moest ik autorijden (les) en kon ik me goed focussen. Door dingen te blijven doen MOET ik soms wel in het moment leven en kan ik me niet druk maken. Dat is erg goed voor me. Maar als ik weer terugval komt dat hard aan. Ik probeer niet te hard voor mezelf te zijn als ik weer terug val. Maarja. soms wel een beetje jammer.
toen ik 15 was heb ik dit allemaal al doorgemaakt. Dus het is ook wel vertrouwd. Alsof iemand op bezoek komt die je goed kent maar niet goed mee overweg kan. Ik hoop alleen niet dat ik weer 4 jaar zo verdrietig word en zo moe en zo ver weg van iedereen.
voor iedereen die zich zo moe en verdrietig voelt,
Vroeger wel. Nu niet zo uitvoerig nee. Het is erg moeilijk om dit soort problemen uit te leggen aan mensen die dit zelf niet zo doormaken. Wel heb ik een tijdje terug een mail aan vrienden gestuurd dat ik me wat minder voel momenteel en daarom niet zo actief deelneem aan het sociale leven als vroeger.
Ik begrijp je niet helemaal denk ik.
Even een paar vragen:
Gebruik je drugs?
Heb je eerder contact gehad met een psychiater of psycholoog?
Heb je nog andere symptomen dan bovenbeschreven?
Weet je wat een depressie is, en herken je jezelf hierin?
Weet je wat een psychose is, herken jij jezelf hierin?
Weet je wat depersonalisatie is? herken jij jezelf hierin?
Tip: gebruik wikipedia als je bepaalde termen niet goed kent.
[quote]Ik begrijp je niet helemaal denk ik.
Even een paar vragen:
Gebruik je drugs?
Heb je eerder contact gehad met een psychiater of psycholoog?
Heb je nog andere symptomen dan bovenbeschreven?
Weet je wat een depressie is, en herken je jezelf hierin?
Weet je wat een psychose is, herken jij jezelf hierin?
Weet je wat depersonalisatie is? herken jij jezelf hierin?
Tip: gebruik wikipedia als je bepaalde termen niet goed kent[/quote]
Ik begrijp jou ook niet helemaal. Ik vertel mn verhaal zodat andere mensen zien dat zij niet alleen zijn, en zodat ik misschien ook mensen leer kennen die vergelijkbare problemen tegenkomen en het daar moeilijk mee hebben. Ik ken en begrijp alle termen zoals hierboven genoemd en ja ik heb nog andere symptomen en gebruik geen drugs en ook geen kalmerings middelen. Het is moeilijk om een volledig beeld te schertsen van wat dit soort problemen met zich mee brengt.
Ik zoek niet naar een magische oplossing voor mn problemen. Ik post hier om mijn problemen kwijt te kunnen en misschien erover te kunnen praten.
ik hoop dat ik je niet verkeerd begrijp, als ik iets moet verduidelijken geef het maar aan.