Dus stel het zou een tumor zijn, dan zou ie dus OP de huid groeien en niet er IN?

Schei er nou eens over uit. Je hebt geen tumor.

Dus ik moet gewoon denken:

Het is geen tumor, anders had Tandor t echt wel gezien op de foto.

Je hebt geen tumor en hou er gewoon eens over op! Het lijkt bijna wel alsof je iets WILT  mankeren...

Tuurlijk niet! Anders zou ik hier toch geen vragen stellen? Het is een angst die bevestigd wil worden, maar de bevestiging  niet krijgt omdat die er niet is. En om dat om te gooien is heel lastig.

Maar waarom die extreme angst?? Stel nou eens he...ik zeg stel...dat je wel een keer de 'pech' hebt dat je een tumor zou krijgen...dan betekent dat toch ook nog steeds niet dat je eraan dood gaat ofzo...jij moet stoppen met je lijf afspeuren, jij denkt dat het je helpt hier steeds vragen te stellen maar dat maakt dat je er de hele dag mee bezig bent en maakt het erger.Ga iets doen!

ik weet de oorzaak van de angsten, ik weet alleen niet of ik die in een bericht naar Tandor kan sturen?

Kijk en nou zeg je dus zelf precies waar het probleem ligt.

Het is een angst die bevestigd wil worden, maar de bevestiging  niet krijgt omdat die er niet is.  En daar zou je dus juist niet aan toe mogen geven.

Toegeven aan de angst, die alleen maar een gedachte is, en telkens weer, tegen beter weten in, om bevestiging te vragen van de angst, zal de angst alleen maar in stand blijven houden.

Je zoekt hier ook geen geruststelling. Maar inderdaad een bevestiging van de angst. Telkens weer opnieuw. Onophoudelijk... Het maakt niet uit wie wat zegt ter geruststelling, het is voor jou niet bevredigend omdat je de geruststelling niet accepteert, maar de angst wordt gedreven. Het forum staat onderhand vol met voorbeelden van jou hiervan.

De bult is er een. De fysio, de praktijkondersteuner en ikzelf hebben je meermaals uitgelegd  dat het een spierverharding is. Je weigert gewoon dat aan te nemen. Want jij bent er nog steeds van overtuigd dat jij gelijk hebt en dat er iets anders aan de hand moet zijn. Je brein, de angst, neemt gewoon een loopje met je.  Je zegt op het ene moment:  dat is de laatste vraag hierover, en vervolgens komen er toch weer 15 vragen achteraan.  En als ik zeg dat ik geen antwoord meer geef in het ene topic open je gewoon weer een nieuw topic en begint het hele spel weer van vooraf aan.  En ja, ik weet natuurlijk ook dat je het niet met opzet doet. Je hebt hypochondrie, OCD en aandoening in het autisme spectrum. Maar ook daar gelden toch wel grenzen voor. En ook jij zult die grenzen moeten leren accepteren. Je komt hier anders nooit vanaf. Dus vandaag geef ik geen antwoorden meer over de bult en je gehemelte. We hadden hier verleden week, na het bezoek aan de psycholoog afspraken over gemaakt en daar gaan we ( jij en ik) ons  nu aan houden. 1 topic, 2 vragen per dag, maar niet meer over de bult en je gehemelte. Daar is inmiddels genoeg over gezegd. Ik wil je graag helpen, maar dan zullen we toch wat regels moeten afspreken en ons daaraan houden.

 

Ik zal gaan doen wat u zei! Bedankt!

Er speelt nog iets waardoor de angst uiteindelijk begonnen is... dat wil ik u ook graag vertellen alleen ik weet niet of er een mogelijkheid is dat ik een privebericht naar u kan sturen?

Ja dat kan. Maar ik ga geen vragen beantwoorden via de mail... vragen alleen hier via het forum.  [email protected]

Is goed, dus u reageert op de mail ook dmv een reactie hier te plaatsen?

 

Yep

Gemaild!!

Je begeleidster zou gelijk kunnen hebben, maar ik denk ook dat er toch ook nog een ander probleem is. Dat heeft met je autisme te maken. In denk daarbij aan een obsessief compulsieve stoornis, die gekenmerkt wordt door dwanggedachten. Maar dat is iets wat je met de begeleidster moet bespreken. Je hebt in ieder geval therapie nodig om dit onder controle te krijgen

Wat bedoelt u precies met dwanggedachten, eigenlijk?