hallo ik ken deze situatie ook ik heb in oktober een breuk gehad aan de tibia platau allemaal heel pijnlijk maar geen zorgen zeiden ze na 5 weken gips en kine en massage komt het terug goed maar we zijn nu bijna eind februarie en ik krijg nu last aan mijn knie en de plaats waar de breuk gezeten heeft ik ga morgen toch eens naar de dokter gaan

Vijf jaar geleden heb ik na een skiongeluk een Tibia Plateau fractuur opgelopen in mijn rechterknie. scheurtje in het bovenste scheenbeen. Via operatie plaatje en schroeven erin geplaatst. Half jaar gerevalideerd. De fysiotherapeut heeft goed werk gedaan. Ik kon weer wandelen, fietsen enz. Hield wel zeurende pijn waar het plaatje zat, vooral na het wandelen. Soms meer of minder pijn. was wel te dragen. Na een jaar gevraagd of het plaatje eruit kon. Vond de arts beter van niet. Dus liep ik hiermee door tot nu vijf jaar later. Het plaatje plus schroeven had geen functie meer, is er kortgeleden uitgehaald. Nu nog wel pijn maar hoop dat het overgaat. Weet iemand hoelang dat duurt????

Dat is moeilijk te zeggen. Dat is voor ieder geval anders.....

Ik heb in februari 2016 een breuk in mijn tibia door een aanrijding. Met spoed opereren was de enige optie om er wat van te maken want de boek was behoorlijk ingezakt.

Nu na 4 maanden begint het ergens op te lijken. Ik kan weer lopen (nog niet heel ver) maar wel met vooruitgang. In het begin dacht ik even dat ik nooit meer van de bank zou komen maar ik heb goede hoop dat het toch wel eens flink kan veranderen.

Het duurt wel ontzettend lang voor je kracht weer oogebouwd hebt en de revalidatie neemt behoorlijk wat tijd in beslag.

uiteindelijk moeten de platen en pinnen bij mij verwijderd worden maar daar zie ik wat tegenop. Ondanks de irritatie zou ik ze liever laten zitten. De zwellingen die de eerste operatie hebben gegeven waren heel lastig en langdurig en komen soms nog terug als ik teveel doe. Toch gaan we dat volgend jaar maar doen.

Het is nog wat vroeg om te zeggen en heb ook best nog pijn maar ik geloof dat het wel de goede kant op gaat. Mocht je een gelijke breuk hebben bereid je dan voor op een lange revalidatie.

Hoi

ik heb zelf 15 jaar heleden een TB breuk gehad en heb 2 jaar in een rolstoel gezeten.
Nu na 15 jaar begint de slijtage zijn intrede te doen .
Nu 2 jaar tramadol geslikt en nu weer onder het mes voor een aan passing van me TB.
Wat ik wil zeggen is dat je er van moet genieten zo lang het kan. het WORDT slechter....succes

Jammer dat er zoveel negatieve verhalen zijn over tb fractuur... Zelf ben ik op 26 mei gevallen. Twee dagen later moest ik verhuizen en kwam ik met mijn dochter alleen te wonen na een echtscheiding. 6 juni ben ik geopereerd en op 11 augustus krijg ik te horen of ik weer mag belasten. Mijn arts zei direct fysiotherapie te moeten regelen. Mijn fysiotherapeut weet niet goed wat ik zou moeten doen. Ze vindt rust het beste middel. Weet iemand of ik nu juist wel of niet veel moet bewegen? Ik ben bang dat door te weinig beweging mijn knie vast komt te zitten. Buiten beweeg ik mij in een rolstoel met gipsgoot. Heb niets om mijn been heen en gebruik geen pijnstillers. Is (nog) niet nodig.

Ik heb begin mei 2016 door een val met mijn fiets een tibiaplateaufractuur aan het linkerbeen opgelopen (type Schatzker 4). Na twee weken in het gips om de zwelling te laten verminderen en ivm Pinksteren, ben ik vervolgens geopereerd. De eerste zes weken na de operatie niet belasten. Daarna geleidelijk gaan belasten naar 100 %.
Ik heb direct uit het ziekenhuis een fysiotherapeut ingeschakeld die veel ervaring heeft met dit soort letsels. Er is vanaf het begin een duidelijk plan van aanpak geweest. Ik heb nog steeds twee keer per week fysiotherapie en dmv diverse opbouwende oefeningen kan ik inmiddels zonder krukken lopen. Nog geen grote afstanden, maar met vrijwel geen pijnklachten. Ik moet nog wel verder werken aan het sterker maken van mijn spieren in het been en aan mijn conditie. De revalidatie duurt lang. Maar ik ga wel langzaam vooruit. Als ik een dag teveel heb gedaan, dan word ik de volgende dag teruggevloten (moeizamer kunnen lopen).
Mijn advies is: schakel een met dit letsel ervaren fysiotherapeut in. Iedereen veel sterkte met de revalidatie!

Hallo lezers!

Ik ben op 11 augustus 2016 gevallen met mijn scooter. Hierbij viel mijn scooter op me been. Ik probeerde op te staan maar dat lukte mij niet meer. Mensen die zo lief waren om mij te helpen hebben een ambulance voor mij gebelt en ik werd naar het ziekenhuis vervoerd. Aangekomen bij de eerste hulp werd ik meteen in een bed gelegt en werd mijn spijkerbroek open geknipt. Er was een open wond te zien en er werden meteen foto’s gemaakt. Hierop was te zien dat ik een tibiaplateau fractuur had. Hierna werd er een CT scann gedaan om te kijken of ik geopereerd moest worden.
Na 20 minuten wachten (dit voelde als 2 uur) kwam de dokter met het nieuws dat ze mij pas over 10 dagen konden opereren omdat de zwelling te groot was. En ik kreeg meteen een injectie (dit is tegen trombose) voor iemand met angst voor naalden is dit geen pretje!
Ik kreeg syntetisch gips en moest een week later terug komen voor nieuwe foto’s. Ik werd naar huis gestuurd en de dokters zeiden dat ik 1000 gram paracetamol per dag mocht en daar de pijn mee weg moest gaan. Eindelijk thuis aangekomen in een portiekflat op de 4e verdieping zonder lift was de pijn niet uit te houden. De volgende dag besloot ik een dokter te bellen voor pijnstilling ik kreeg Tramadol. Gelukkig hielp dit tegen de pijn!

Na 4 dagen werd ik opgebeld met het goede nieuws dat ik toch niet geopereerd hoefde te worden omdat het bot nog op elkaar stond! Na uiteindelijk 6 weken syntetisch gips te hebben gehad kwam ik terug in het ziekenhuis en kreeg te horen dat ik nog 3 weken loopgips moest.
Ik weet niet hoe jullie dit hebben gedaan maar ik heb letterlijk 9 weken niks zelf gekunt! Maar ik was heel blij dat ik geen injecties meer hoefde omdat dit elke avond een hel was voor mij.

Nu 9 weken veder ben ik eindelijk verlost van het gips en hoopte ik te kunnen lopen omdat ik dit met loop gips een beetje heb kunnen oefenen (met krukken). Maar nu mijn gips er gister af is gehaald ben ik weer terug bij af. De pijn is net zoals in het begin en mijn spieren zijn zo stijf dat het been in de stand staat zoals het is ingegipst. De fysiotherapeut waar ik 2 keer in de week heen ga leert mij oefeningen zodat ik rustig aan weer kan beginnen met lopen dit kan nog een half jaar duren. Ik hoef nu pas over 6 maanden terug te komen in het ziekenhuis en ik hoop dat ik dan daar lopend binnen kom in plaats van in een rolstoel.
Ik hoop dat er mensen zijn die iets aan mij verhaal hebben zodat ze weten waar ze aan toe zijn!
XXX

Pffff, als ik dit allemaal lees. Op 3 september heb ik een motorongeval gehad. Afgevoerd naar ziekenhuis in Geraardsbergen. Daar stelde men een gecompliceerde breuk aan het tibia plateau vast. Ongeval was zaterdag gebeurd en men besliste om m n been in te gipsen (open gips) en maandag te opereren. Na een telefoontje van een vriend, die me waarschuwde dat dit ziekenhuis een slechte reputatie had, vroeg ik die zaterdagnacht nog mijn overplaatsing aan naar Geel. Daar aangekomen op de spoed, besliste de spoedarts om mij onmiddellijk nog te opereren, hoe langer men wachtte, hoe meer risico dat ik m n been zou verliezen. 5 minuten later lag ik op de operatietafel. Er werden 2 sneden gemaakt aan beide zijden van m n onderbeen, van een 30 cm lang, om de druk van m n spieren te halen. Er werd ook een externe fixator geplaatst (2 pinnen in m n dijbeen en 2 pinnen in m n scheenbeen), verbonden met elkaar door metalen stangen. Verdict : tibiaplateau verbrijzeld in minstens 20 grotere stukken (de kleintjes niet meegeteld) en een kapotte knie. Na een maand met niks dan miserie, werd ik op 29 september, ondertussen voor de vierde keer geopereerd, 2 platen en 20 schroeven. Ik mocht na een week, direct proberen te steunen en de knie proberen te plooien op een plooimachine. Nu zijn we een maand verder en : verga nog steeds van de pijn, (paracetamol en tramadol, 4 X dag), helpen niet veel, kan de knie nog steeds niet ver plooien (max 40°), bij de minste oefening dat ik doe, of bij de minste poging tot steunen, zwelt de knie op, tot 3 X de normale dikte. Spieren, pezen e.d. zijn stijf en doen pijn. Onderbeen voelt dood en gevoelloos, Geduld hebben krijg ik altijd als antwoord. Volgend jaar staat me een knieprothese te wachten, hoewel ik eigenlijk nog te jong ben. En ik die dacht, dat ik er met een week of 6 gips wel vanaf zou komen. K wens het m n ergste vijand niet toe. Ben wel blij, dat ik deze site heb gevonden, en m n verhaal eens kan doen.
Wordt vervolgd.

Hallo allemaal,

In 2011 na een auto ongeluk een TB breuk opgelopen... ongeluk gebeurde op een zaterdag en kreeg na vele onderzoeken eerst gips, moest maandag terugkomen voor een CT scan, aangezien de artsen niet goed konden zien wat er gebroken was door de zwelling in mijn knie... Maandag terug naar het ziekenhuis en bleek dat er toch een operatie nodig was, de vrijdag erop gelijk geopereerd... Heb nu een plaat en schroeven in m'n been zitten en m'n in mn knie hebben ze een stuk kunstbot moeten plaatsen omdat deze te erg beschadigd bleek te zijn... In het ziekenhuis kreeg ik 2 dagen na de operatie een soort slee waar m'n been in moest, deze bewoog heen en weer om ervoor te zorgen dat m'n been en knie niet stijf zouden worden... Ik mocht pas naar huis op het moment dat ik m'n knie 90 graden kon buigen... Eenmaal thuis gelijk de fysio ingeschakeld en samen een plan opgesteld voor het revalideren... Dit nam echter veel tijd in beslag, de artsen hadden geadviseerd om 4 maanden niet op m'n been te staan, en pas na 4 maanden kreeg ik inderdaad groen licht om weer te gaan leren lopen... In totaal heeft het revalideren bijna een jaar geduurd en nog heb ik af en toe last van m'n knie, vooral als ik teveel heb gedaan of ver / lang heb gelopen... Ook met veranderingen in het weer (van warm naar koud en vv) krijg ik last, gelukkig is het wel te verdragen... Artsen hebben geadviseerd om de plaat en schroeven te laten zitten zolang ik er niet te veel last van heb, dus deze zitten er ook nog steeds in... Het is een hele vervelende breuk welke veel tijd nodig heeft om te herstellen, gelukkig heb ik er niets aan overgehouden, behalve een mooi litteken op m'n been... Voor iedereen heel veel sterkte me het revalideren!

Na een aanrijding TB fractuur opgelopen, maart 2016, geopereerd   plaatje en schroeven in mijn been, nu bijna jaar later nog steeds veel last, en mijn been zwenkt naar binnen tijdens het lopen, ik sta ermee op en ga ermee naar bed, maar volgens de chirurg moet het redelijk goed komen, maar zal het nooit meer voor 100% genezen volgens zijn zeggen.  Mocht het ooit erger worden dan komt er een  nieuwe knie.. Nee een TB fractuur wens ik niemand toe, maar je leert wel geduld te krijgen.

hallo iedereen,hoe stom kan een mens zijn en hoe vlug is alles gebeurd.Met het afstoffen mijn luster aan het plafond,ik stond op de tafel,klikte deze plots en ja,daar ging ze.Ben even van de aardbodem geweest en toen ik bijkwam dacht ik onmiddellijk ,dit komt niet goed.Natuurlijk was het een zondag en met de 112 afgevoerd naar het ziekenhuis,waar ik direct 3mg. Fentanyl kreeg ingespoten .Dit deed goed,ik kon terug wat ontspannen.Na een paar uur wachten en na rx-platen kon men zien dat ik een Tpf had.De dag erna geopereerd,geen problemen,na 4dagen naar huis....tof ik heb de ogen uit mijn kop gehuild omdat ik niets kon doen(ben nogal een maniak in het proper houden van ons huis)na 4weken mocht de polyester eraf en kreeg ik een open goot,die ik s'nachts mocht uitlaten.De pijn viel zeker mee,tot ik naar de Kinesist moest...amaaaai wist ik veel dat op zo een korte tijd mijn pezen zo stram waren geworden,maar het ging beter en beter.Na een maand kon ik al heel wat afvinken van mijn to do list.Nu echter,en echt ik dacht dat dit zou beteren zit mijn onderbeen(rechts) zo krom als een x en door de scheefstaand van mijn onderbeen begon ik spiergroepen aan te spreken,die niet veel gewoon waren.Mijn rug,mijn voet ik loop zo geforceerd als een kwakkeleend,niet leuk.Nu heb ik het besluit genomen wanneer de ijzerwaren uit mijn been mogen van donorbot op het plateau te laten plaatsen zodanig dat de verzakking,die er juist na de operatie ook aanwezig was te laten ,recht te laten zetten zodanig dat mijn onderbeen ook de juiste stand terug krijg en ik van de andere klachten vanaf ben.Voor het moment heb ik van mijn knie heel weinig last,en de goede spieropbouw is beginnende.al bij al heb ik veel geluk gehad en mijn koppigheid om verder te blijven fietsen,wandelen,trappen doen etc. drijf mij tot gunstige resultaten.Je wordt ook heel inventie om je zelf te behelpen,wat vroeger,een paar maand geleden uren duurde,doe ik nu op de helft van de tijd,inderdaad ,geduld leer je wel te krijgen en neem ook je tijd,wordt niet knorrig of negatief ieder letsel heeft zijn tijd nodig,heb ik nu geleerd er staat me nog een weg te wachten,maar eigenlijk zijn er nog altijd ergere dingen op de wereld,wij zijn herstellende,er zijn mensen die niet meer kunnen herstellen,nog veel moed allemaal en vooral blijf positief en lach met je denk ja,dat heb ik weeral bereikt,de ene al wat rapperder dan de andere.

OP 15 juli 2017 gevallen van de brommer... Een tibia plateau fractuur en een verzwikte enkel opgelopen. 18 juli 2017 been In gips.. Niets vermoedend van de verzwikte enkel...Dus ook in gips gezet... Hebt van de val een klapvoet van over gehouden.. 2 weken Nadat het gips is gezet, Zou deze dan verwisseld worden.. Bleek toen dat ik mijn voet niet Kon trekken.. Voor De gemakkelijkheid Werd het been in spalk gezet, Om de EMG onderzoek te laten doen plaats vinden.. Bij het aangedane been bleek dat er Geen zenuw prikkels aanwezig was. De Volgende week geweest naar. De Neurochirurg.. Deze vond Geen rede Voor operatief ingrijpen, Omdat er Geen open wond fractuur aanwezig is,Dus kan under de zenuwen niet stuk raken.. Na 2 weken spalk, Werd deze in Syntetisch gips gezet Voor 3 weken. Pas Na 7 weken (2 weken gips, 2 weken spalk en 3 weken Syntetisch gips)Mocht de been gips vrij zijn. Thuis aangekomen bij het reinigen van het been, Begon mijn enkel op Te zetten en rood..De 8 e week bij het bezoek aan de ortopeed Mocht ik met zijn toestemming mijn enkel laten masseren.. Gelijk Daarna Kon ik mijn voet plat op De grond zetten.nu al 1,5 maand verder onder Begeleiding van een fysio. Knie gaat moeizaam, spieren zwak en slap.speling Tussen onderbeen en bovenbeen.. Bij  Volledige belasting doet dat deel waar het meniscus zit Behoorlijk pijn.. Klapvoet nog aanwezig.. Kan de tenen wel bewegen en druk geven.. Behalve heffen... Wie heeft ervaring hiermee.. Bij verrekte of beknelde hefferspieren en hefferzenuwen.. Alvast bedankt..   Mvg. Stiko

5 maanden geleden heb ik ook een tibia fibula plateau fractuur opgelopen.

geopereerd, plaat en schroeven, en na de nodige weken niet belasten inmiddels weer op de been. 3 x per week revalideren, geen kracht en coördinatie. Veel conditie kwijt. Revalidatie loopt op schema, maar heb toch nog veel last als ik gezeten heb en dan opsta bijvoorbeeld, vooral stijf en pijnlijk om op gang te komen. Ook na de therapie, volgende dag vaak last. Het heeft zijn tijd nodig, maar het valt mij toch behoorlijk tegen al met al. Traplopen, hurken , doorstappen is allemaal nog problematisch.

Hoi,

Wat een herkenbare verhalen... 2009 tbf met operatie, 8 weken steunverbod en dan revalidatie. 2010 bouten en platen verwijderd. Tot op de dag van vandaag geen enkele pijn vrije dag gehad... lang stil recht staan, hurken, knieën zitten, lopen, ver wandelen - blijft allemaal pijnlijk. Begin nu meer en meer pijn in mijn knieholte te krijgen en heb het gevoel alsof mijn knie niet meer stevig is, wat los staat. Eind van de maand naar orthopedist, benieuwd...