Ik heb ruim anderhalf jaar een kloofje in de anus. Het is ontstaan doordat mijn ontlasting weer eens te dik en hard geworden was door mijn pds. Ik heb hierdoor m.n. last van obsipatie maar ook wel constipatie, heel irritant.
Ik slik 3 zakjes movicoln (2 smorgens half uurtje voor t ontblijt en 1 voor het avond eten en voor het slapen gaan hydroxcide magnesium kauwtablet wissel ik een beetje soms 1, soms anderhalf soms 2 of 3 net hoe het met de ontlasting gesteld is.

De pijn door het kloofje is vreselijk, ik kan geen dag zonder pijnstillers. Het bij, en in het begin liep ik op mijn werk meer te drentelen dan dat ik op mijn stoel zat, echt vreselijk.

Ik ben inmiddels veel smeren met diltiazem en 2 botox injectie verder. Het gaat nu redelijk, maar zoiets als fietsen is echt geen lolletje, dat ben ik weer een beetje aan het opbouwen na overleg met de bekkenbodem fysio therapeut. Die geeft me tips om te ontspannen, juiste toilet houding etc. Door de krampen in mijn buik door mijn pds, pers ik nog weleens te hard, ook omdat het dan te dik is, mijn buik is altijd opgezet door de lucht.
Ik moet in juni weer voor controle naar het ziekenhuis, de vorige controle vonden ze het er goed uitzien, maar ik zeg nog steeds dat het kloofje er nog zit, het beïnvloed je leven dagelijks.

Vraag aan je huisarts eens een recept voor Isosorbidedinitraatvaselinecrème.
Dat is een uitstekende crème voor de behandeling van fisuren en kloven.

Ik heb jarenlang last/ pijn gehad en dacht dat het aambeien waren. Tot wij op vakantie waren en ik meer liep te huilen en uren lang met ijsblokjes in de weer was was de maat vol. Ben bij thuiskomst direct naar huisarts gegaan en die zei dat het een kloof was. Gaf mij een creme mee. Ik smeren maar hoe meer ik smeerde hoe meer ik hoofdpijn kreeg. Ik kon wel gillen van de pijn. Tot ik zo ziek was en mijn man mij naar huisarts bracht, en die vertelde mij dat het van de creme was en ik maar even door moest zetten want het zalfje was echt goed ervoor. Maar ben direct gestopt want het was niet uit te houden. Ik werd door gestuurd naar het ziekenhuis. Daar hebben we besloten om het via een operatie te verhelpen. Ik moet toegeven het heeft zeer zeker geholpen. Moet wel voor harde ontlasting oppassen, en wc papier en natte billendoekjes vermijden. Na het toilet bezoek was ik mij met warm water en zorg dat het goed droog is. heel af en toe heb ik er nog wel eens last van maar is vaak mijn eigen schuld. door toch wc papier te gebruiken. Of door meerdere toilet bezoeken Ik ben heel erg opgeknapt van de operatie. Heb zelf geen ervaring met botox. Helaas krijg ik wel steeds vaker anuskramp. Bijna iedere avond. Niet zo erg als die keren dat ik het in de nacht krijg. Maar toch pijnlijk. Las net op een forum dat iemand dacht dat zij het kreeg van donker bruin brood. En heel toevallig ben ik ook sinds een paar weken dubbel donker bruin gaan eten. Ga er gelijk mee stoppen om te kijken of ik het dan niet meer dagelijks heb. Maar nog maar gemiddeld twee keer per maand en dan bijna altijd s'nachts. Als ik het dan voelt opkomen wil bij mij 2 paracetamol helpen en een zo warm mogelijke washandje. Sterkte aan degene die nog met kloofjes kampen.

Lees a.u.b. goed: isdn creme had geen effect

Naar F. Hoogenboom in het UMCG gaan!!

Heb deze operatie ook ondergaan. Na een week verlies ik nog teeds wondvocht. Had u dat ook. En erge pijn met zitten.

Heeft u veel napijn van de operatie gehad?

ik ben al bijna 8 jaar verder en heb nog steeds last van kloofjes, soms heb ik zo veel pijn dat ik niet meer wil lopen of iets wil doen. Na mijn ontlasting heb ik vaak uren zerpe pijn en weet ik niet hoe ik moet zitten of lopen. de zalfjes helpen mij totaal niet ook de botox heeft nog niet geholpen. Soms ben ik echt te einde raad en weet ik het echt niet meer

Ben in een tijdsbestek van twee maanden twee keer geopereerd, eenmaal inwendige kloof en eenmaal uitwendig. Er is in beide keren een nieuwe wond gemaakt en gehecht, daarna botox ingespoten. De laatste keer is nu vier weken geleden. Het wordt nu wel langzaam beter. In totaal heb ik er nu al bijna een jaar last van. Het beïnvloed je leven op een zeer negatieve manier. Ik heb het idee dat de heren chirurgen er onvoldoende kennis van hebben. Misschien naar een gespecialiseerde kliniek of ziekenhuis?! Volgende week een controle bij de behandelend chirurg; ben heel benieuwd naar zijn bevindingen.

Hoi allemaal,

Ik wil even mijn verhaal kwijt..
2 jaar geleden kreeg mijn man klachten aan zijn prostaat (achteraf gelukkig niks aan de hand)..
Na een ruw anaal onderzoek van onze huisarts bleef mijn man klachten houden....
Daarna is mijn man naar de MDL afdeling gestuurd in het ziekenhuis omdat de uitslag en test van zijn prostaat niks opleverde! Bij de MDL was de conclusie "anale fissuren"...
Na een heleboel crèmes, drankjes en controles verder wilden ze overgaan op de botox puit!!

Vandaag naar het ziekenhuis geweest voor de botox spuit, en hij komt terug met een afgeknelde inwendige aambei!!!! Hij had een nieuwe dokter en zei zag de inwendig aambei, en heeft hem gelijk afgeklemd met een elastiekje ... nu over 3 maanden terugkomen!!!!
We voelen ons heel dubbel ... aan de ene kant ben je blij maar aan de andere kant. "Hoe kan dit"
Vergeet te vertellen dat mijn mijn man "elke dag jeuk heeft aan zijn anus". Niet te geloven dat het toch een inwendige aanbei kan zijn?! Hopelijk kan ik iemand helpen..
Groeten Bloemde

Inwendige aambeien zijn soms moeilijk vast te stellen. Ze zijn namelijk niet altijd even nadrukkelijk aanwezig. Soms kunnen ze plat en nagenoeg onzichtbaar zijn en soms gevuld met bloed. Maar goed dat ze deze keer wel is gezien.

Zelf heb ik na het verwijderen van een marisk ook blijvende anale pijn en jeukklachten (3 jaar). Het lijkt er nu uit te zien als een fissuur, waar ik al diverse cremes voor heb gekregen zonder resultaat. Een vriendin van mij gaf mij het advies het te laten opereren. Heeft zij zelf ook gedaan. Een chirurg kan van de fissuur weer een wond maken en dan hechten.

Hallo allemaal,

Ik wil graag delen wat voor mij enorm geholpen heeft bij de genezing van mijn anale fissuur.

Ik heb al jaren last van aambeien, maar deze pijn die mij op een nacht ineens uit mijn slaap sloeg is een van de ergste uit mijn leven.
In totaal heb ik 3 weken in bed gelegen en nog weken erna rustig aan moeten doen.

De 1e 5 dagen lag ik 24/7 'plat' van de pijn, ik sliep niet en was dus bijna 24/7 wakker. ik werd door de huisartsenpost en mijn eigen huisarts elke x naar huis gestuurd met zalfjes of diclofenac. Totdat ik op een avond in een soort shock raakte door de combinatie van veel pijn en vermoeidheid. ik begon te hyperventileren en raakte volkomen in paniek. Eindelijk kreeg ik het verlossende middel: morfine. De pijn bleef, maar veel minder heftig. En eindelijk kon ik slapen.

Ik stuitte nog wel op een groot probleem, namelijk de ontlasting.

Elke keer als ik ontlasting had, dan kon ik minstens 2 uur niet lopen of praten van de pijn.

Den vriendin adviseerde mij om gehurkt naar het toilet te gaan. ( zoals op het Franse toilet). Eindelijk kwam er ontlasting zonder extreme pijn op dat moment. Tot de dag van vandaag helpt het om een anale fissuur te voorkomen. Ik ben twee weken op de 'normale' manier naar het toilet gegaan en ik heb sinds vandaag weer last.

Ik adviseer iedereen om gehurkt naar het toilet te gaan. Het zorgt ervoor dat er geen druk op de anus komt en de ontlasting gaat er door de houding vanzelf uit.

Beterschap en sterkte allen.

Ook ik heb al 1,5 jaar last van deze verschrikkelijke aandoening. Diverse crèmes en pijnstilling bieden nauwelijks soelaas. 4 Botox behandelingen hebben geen uitkomst geboden. Dan gaat het 2 tot 3 weken goed voordat het weer terug komt. Er is geen sprake van een harde ontlasting dus dat zou het ook niet kunnen zijn. Ik ben echt ten einde raad. Werken lukt nauwelijks door de constante pijn. Ik denk dat ik er maar mee moet leren leven. Nooit gedacht dat mijn levenskwaliteit door zoiets er zo enorm veel op achteruit zou kunnen gaan.

Goedemorgen,
Ik heb zelf de ziekte van crohn dus bij een beetje pijn trek ik niet gelijk aan de bel. Hierdoor bleek ik dus een jaar lang al met een fissuur te lopen. De spieren lagen zelfs helemaal bloot. Ik kon op een gegeven moment helemaal niets meer. De zalfjes ben ik allergisch voor. Botox heeft iets geholpen maar niet helemaal. Ik heb nu een paar weken geleden een plastiek operatie gehad. Kans 50/50. Maar het is gelukt. Helaas zit er er nu weer eentje, gelukkig zijn we er bij deze wel snel bij. Ik loop zelf bij de proctoskliniek in bilthoven naast bij een gewone mdl arts in het ziekenhuis. De proctoskliniek is gespecialiseerd in dit soort zaken, geven niet op en je kunt altijd je verhaal kwijt. Ik ben tweeënhalf jaar bezig geweest maar hij is weg. Ik ben super gelukkig met hun hulp, aandacht en meeleven