Hoi,
Ik loop nu al 2 jaar met een constant gevoel van diep te moeten ademen om tot rust te komen. Dit gaat gepaard met pijn op de borst. Ik ben hier voor naar de dokter geweest. Deze zei dat het het syndroom van tietze was en dat ik vooral pijnstillers moest nemen. Ben toen naar een ademcoach en fysio geweest maar hier schoot ik niets mee op. Vervolgens ben ik langs een osteopaat geweest en deze heeft mijn borstbeen/kraakbeen flink behandeld. Zelfs met licht drukken deed het namelijk al pijn. Dit heeft hij zodanig opgelost dat als ik er nu op druk het geen pijn doet. Hij zei dat het geen syndroom van tietze was.
De ademhaling is alleen hetzelfde gebleven. Telkens diep moeten ademen om een soort van verlossende teug te nemen waar ik weer eventjes 1 minuut verder kan en vervolgens komt die drang weer. Vooral als ik in bed lig heb ik vaak een benauwd gevoel waardoor het soms uren duurt voordat ik in slaap val.
Afgelopen nacht werd ik wakker met een vreselijke pijn / steken op mijn borst, uitstralend van het midden naar rechts. Ik kon bijna niet bewegen en heb toen para+ibu ingenomen en weer in slaap gevallen en toen ik wakker werd was het een stuk minder. Als ik nu een bepaalde houding aanneem, bijvoorbeeld voorover buig of juist helemaal naar achteren strek dan steekt het nog steeds.
(Op precies dezelfde plek voelde ik altijd al een steek als ik met bankdrukken mijn laatste zware rep doe en overeind kom)
Er zit dus nog steeds iets niet goed daar. Nu wil ik eigenlijk wel een foto laten maken wat mij door alle behandelaars is afgeraden omdat er toch niets uit zou komen.
Ik denk ik deel even mijn verhaal, misschien dat mensen het herkennen of kunnen reageren 🙂 bedankt.