Vorige week een sterilisatie uit laten voeren in het ziekenhuis. Vooraf was ik op dit forum beland wat me toch wel tot denken had gezet, echter in mijn directe omgeving alleen maar verhalen die vrij positief waren een daardoor toch de stap gezet.
Na een korte uitleg en wat vragen de uroloog mocht ik mezelf uitkleden voor de behandeling. De uroloog zelf wat na terugkomst vertrokken en 2 van zijn assistentes deden de behandeling zelf. Ergens ongemakkelijk maar voelde me er niet oncomfortabel bij, voor het hen is ook maar werk.
Tijdens de behandeling werd er iedere keer rustig verteld wat ze gingen doen en daarbij werd regelmatig gevraagd hoe het met me ging. De prik van de verdoving voel je maar in mijn geval vond ik het meevallen en slechts van korte duur. De linkerbal heb ik verder helemaal niets van gevoeld, al was het even zoeken alvoor ze de zaadleider te pakken hadden. De rechterbal voelde ik wat beter wat blijkbaar aan mijn gezicht te zien was waardoor er nog wat verdoving is bij geprikt. Scherpe pijn mag je immers niet voelen. Iets meer een trekkend gevoel in mijn onderbuik maar al met al was deze kant sneller gedaan.
De uroloog was inmiddels terug en adviseerde om de 5 uur na de behandeling ieder uur een kwartier te koelen met een icepack. Dit heb ik trouw gedaan en de dag erna ook nog een aantal keer.
De dagen daarna vond ik de pijn heel beperkt. Je moet vooral rustig aan doen. Als je te druk bent dan gaan de hechtingen wat trekken, een teken dat je rust moet houden. Daarnaast heb ik een drukken gevoel in mijn onderbuik gehad maar dat wordt steeds minder. De eerste zaadlozing was pijnloos. De balzak is licht verkleurd.
Tot zover dus een goede ervaring en ik hoop dat het zo blijft.
