Beste Henk,

Mijn advies luidt: als t allemaal gaat, opereer niet! Ik ben 1 van de (weinige?) pechvogels die de bal uiteindelijk is kwijtgeraakt na een operatie aan een lichte hydrocele. Ik heb ongelooflijk veel spijt dat ik dat ooit heb gedaan in de VU in Amsterdam. Ik had nu liever met wat ongemak en af en toe pijn geleefd dan hoe t nu gaat. Een aantal jaren na de operatie leek alles helemaal perfect totdat er complicaties optraden. Verklevingen, cysten en weer een zwelling verstierden mijn leven zo enorm dat ik niet meer kon fietsen en zelfs lopen. Ik heb een 2e operatie gehad waarbij ze de bal hebben 'schoongemaakt', immers er zat niks kwaadaardigs, maar de maanden daarna kon ik alleen maar liggen vanwege pijn en forsheid van de bal. Uiteindelijk is de bal weggehaald en kan ik weer 'wat' doen, na 8 weken herstel. Ik wil je absoluut niet bang maken, ik behoor tot die 2%, maar denk er goed over na. Zorg gewoon goed voor 't lijf, leef gezond en met een beetje mazzel slinkt t wat en kan je er prima mee leven. Veel succes! Grt Marten

@Marten: inderdaad ontzettend rottig dat het bij jou zo slecht verlopen is. Dat in de eerste plaats!

Het is alweer een tijd geleden dat ik dit topic begon n.a.v. m'n eigen operatie. Het beeld dat naar voren komt is nogal divers; het gaat vaak goed maar het kan ook behóórlijk mis gaan, met alle gradaties daartussen. Als het goed is vindt er, juist daarom, van tevoren gedegen overleg plaats tussen arts, chirurg en patient.

De eerste keer dat ik, via de huisarts, met mijn klacht bij de chirurg kwam vond hij een operatie (nog) niet nodig, met name vanwege het feit dat het een moeilijk gebied is met een reëel risico op complicaties. Tegelijkertijd overtuigde hij me ervan dat een hydrocèle op zich niet minder wordt, het slinkt dus niet, zoals je in je bericht aangeeft. Als je geluk hebt wordt het niet erger en misschien valt er dan mee te leven, maar meestal wordt de zwelling groter en zo hinderlijk dat een mogelijke genezing ruimschoots tegen de risico's van een operatie opweegt.

Je hebt gelijk als je zegt: wanneer je er slechts een béétje last van hebt, niet doen. Maar als dat geen optie meer is moet je je niet door angst laten afhouden van een operatie. Zoals jezelf al stelt: jij behoort tot de hele kleine minderheid die gewoon gigantisch pech heeft. Dat kan ook als je een straat oversteekt, maar thuisblijven is daarom nog geen optie.

In alle gevallen: goed doorpraten met je huisarts, overleggen met de chirurg, snappen wat de feitelijke situatie is en een nuchter, weloverwogen besluit nemen. En wat minstens zo belangrijk is: de tijd ná de operatie, ook daar moet je een goed beeld van hebben. Al met al geen sinecure maar ook geen onneembare drempel.

Beste Henk,

Ik heb veel berichten gelezen over deze operatie, bij mij was het helaas ook geen feest. ( ik ben 51)

Ik ben geopereerd op 16-10-2013 ik had geen keus, ik liep er al
meer dan een jaar mee, mijn linker bal had een doorsnede van 8,5 cm, dus dan heb je niet zoveel keus.

Ik kreeg eerst een ruggeprik, geen probleem, daarna de operatie.

Toen ik op het eind van de dag de uitslaapkamer verliet zag ik al dat het suspensoir doordrenkt was van het bloed, de verpleegkundige zei tegen me: een beetje nabloeding komt wel vaker voor.

Naar huis zo gezegd zo gedaan, na twee dagen mocht het verband eraf, tot mijn grote schrik was de bal nog groter dan voorheen 10,5 cm.

Ik had dus een behoorlijke bloeding gehad na de operatie.

Vervolgens heb ik weer contact opgenomen met het ziekenhuis, de uroloog bezocht, deze zei mij: u heeft pech gehad, ik kan het bloed er niet uitzuigen met een naald, omdat dit voor een groot deel gestold is en een daardoor een dikke samenstelling heeft, uw lichaam zal dit zelf afbreken, ik kan op dit moment niets doen.

Stel, na deze operatie blijf je twee dagen plat liggen in het ziekenhuis met eventueel een drain, in geval van nabloeding, dan denk ik dat een hoop ellende bespaart blijft voor de patient in geval van een complicatie.

Op zijn minst vind ik dat de uroloog er na de operatie even bijgeroepen had moeten worden, bij het constateren van het met bloed doordrenkte verband. ( helaas is hij niet meer komen kijken)

Ik heb thuis twee weken op de bank gelegen met een enorm scrotum, met veel spanning op de wond. ( veel pijn)

Een stukje hechting stond open, waar permanent wat bloed uit kwam, nadat ik voor de tweede keer terugging naar de uroloog, zei hij tegen me: als je onder de douche gaat moet je de bal iets masseren, dan kan er wat meer bloed uitkomen, en alles wat via dat wondje naar buiten komt hoeft niet door het lichaam afgebroken te worden, voor mij logisch, dit kon ik ook nog wel begrijpen.

Een woensdag 30-10 drukte ik een beetje op de bal, er kwam een bruin bobbeltje op, en vervolgens heb ik de complete balzak kunnen legen met oud bloed ( dikke zwarte blubber) het klinkt niet smakelijk maar het is niet anders ( wel een koffiemok vol.)

Verder onder de douche nog goed gespoeld, de afmeting van de balzak was vrijwel direct weer normaal.

Ik zit alleen nu nog met het probleem dat er nog wondvocht lekt door het gaatje, gelukkig heb ik goede gaaskompressen.

Ik vraag me af hoelang het kan duren voordat het helemaal dicht is, het is nu 12-11 en ik ben op 16-10 geopereerd, maar wel met een enorme nabloeding.

Ik heb gezien wat eruit gekomen is, volgens mij had het lichaam dat nooit zelf af kunnen breken, of het zou maanden geduurd hebben.

Al met al een hele traumatiserende en frustrerende ervaring tot nu toe.

Het feit dat men in het ziekenhuis zegt: we kunnen nu niets voor u doen, het moet met tijd en rust goed komen gaf een wanhopig gevoel.

Gisteren 11-11 ben ik pas weer voor het eerst kunnen gaan werken, als ik de kompressen vervang is het wel te doen, maar absoluut geen pretje.

Wel ben ik blij dat de afmeting van het scrotum weer ongeveer normaal is, boven het litteken voelt de huid nog wel wat hard aan, maar misschien wordt dat op termijn wel beter.

In eerste instantie dacht ik, ze zullen er toch geen gaasje of watje in hebben laten zitten omdat het zo hard aanvoelt, maar dat kan ik me bijna niet voorstellen met zo'n kleine ingreep.

In maart 2013 is er een tweede echo gemaakt van de bal, waarna men mij verzekerde dat het geen kanker is.

Men heeft verder geen bloed onderzocht, maar geopereerd o.b.v. de echo van maart 2013.

Blijkbaar schijnt dit genoeg te zijn om een carcinoom uit te sluiten.

De pijn en de ellende van de afgelopen weken, met name toen het oude bloed er nog niet uit was, zijn met met geen pen te beschrijven.

Ik vraag me af of de vloeistof die nu door de wond lekt, geen continue productie is van het vocht dat normaliter tussen de bal en het vlies zet, het vlies is nu dus open vandaar mijn vraag over het vocht.

Als het wondje dicht wil gaan, dan ben ik in principe tevreden, maar ja 16-12 moet ik weer terugkomen bij de uroloog.

De uroloog zei tegen me: het wondje gaat echt altijd vanzelf dicht, dit moet ik dan maar aannemen.

Toen de bal nog zo groot was met al het bloed erin, zei hij tegen me: ik benijd u niet ( daar word je ook niet vrolijk van)

Overigens was mijn hydrocele waarschijnlijk ontstaan na een urineweg infectie als gevolg van een blaaskatheter, tijdens een andere operatie.

Misschien kan iemand me een paar antwoorden en adviezen geven.

Alvast bij voorbaat mijn dank.

Man man, wat heb jij een ellende van die operatie, ik kan me levendig voorstellen dat dat een traumatiserende ervaring is!

Wat je schrijft over het ziekenhuis en de uroloog komt - op mij althans - niet al te 'kundig' over, maar ik ben niet deskundig en kan me vergissen.

Bedenk wel: als jij twijfelt aan de juistheid van de behandeling kun je je natuurlijk ten allen tijden wenden tot een andere specialist en/of een ander ziekenhuis, al was het maar voor een 'second opinion'. Je bent niet gebakken aan dit ziekenhuis! En als je het gevoel hebt dat er werkelijk fouten gemaakt zijn in de behandeling kun je dat ook melden bij het [url=http://www.igz.nl/]IGZ[/url]. Ik kan me voorstellen dat je hoofd daar nu niet naar staat maar misschien kun je het als optie in gedachten houden.

Ik wens je ontzettend veel sterkte en hoop dat alles uiteindelijk toch nog goed komt voor je!

Beste Henk,

Bedankt voor je reactie, het gaat nu wel redelijk, eigenlijk is nu het enige probleem dat ik nog met een lekkage zit, ik hoop als de wond verder naar elkaar groeit dat het lekken dan stopt.

De opening is nu ook relatief klein, maar een klein gat dat lekt kan verspreid over de dag toch ook veel vocht geven.

Ik kan nu wel naar een ander ziekenhuis gaan, maar wat kunnen ze daar doen?

Ik heb gelezen dat het wel 5 à 6 weken kan duren voordat een wondje helemaal dicht is. zoals ik al schreef, 16-12 moet ik terugkomen, dan hoop ik dat het dicht is.

Voor mijn werk rijd ik veel auto, maar ik doe het gewoon wat rustiger aan, ik kan gelukkig van huis uit werken.

Er is na de operatie gewoon weer een bloedvat opengesprongen, dez worden n.l. Tijdens de operatie dichtgebrand.

De uroloog zei tegen me: we maken de wond pas dicht als het niet meer bloed, achteraf is denk ik niet te bewijzen of hij zijn werk goed gedaan heeft.

Bij de operatie was wel een pas afgestudeerde uroloog aanwezig om een keer mee te lopen, zo zei hij tegen me, met de mededeling, ik heb de operatie zelf uitgevoerd, met iemand erbij die meekeek, m.a.w. Ik heb extra mijn best gedaan.

Als patiënt ben je dan gewoon uitgepraat omdat je niet gezien hebt wat hij gedaan heeft.

Het lijkt erop dat het weefsel rond het litteken nu wel wat zachter wordt, misschien wordt dit proces iets versneld doordat er vocht uit het wondje kan en daardoor de afvoer sneller gaat.

Ik probeer het maar positief te zien, stel het is binnen afzienbare tijd genezen dan is het wel de moeite waard geweest omdat mijn scrotum nu weer een normale afmeting heeft.

Als tegen de kerstdagen alles goed is, dan ben ik al blij.

Stel ik blijf ellende houden, dan ga ik uiteraard wel even kijken in een ander ziekenhuis.

Voor zover ik kan beoordelen heb ik geen ontsteking, want ik heb geen koorts en de randen van de wond zien er niet verontrustend uit.

Er zijn twee technieken om deze operatie uit te voeren de z.g. Winkelmanplastiek en de lord procedure, deze laatste is bij mij toegepast, notabene mede omdat deze methode de kans op bloedingen zou verkleinen.

Op 3 dagen na ben ik een maand onderweg en zit nog met een wond die nog niet helemaal dicht is, 3,5 weken ziekteverzuim, dus tel uit je winst.

Aan de ene kant prijs ik me nog gelukkig omdat ik in 06 een operatie van een hele andere orde heb ondergaan, en deze is zonder complicaties verlopen, waardoor ik niet heb hoeven inleveren op mijn kwaliteit van leven, als bij die operatie complicaties waren ontstaan, dan was voor mij de ramp niet te overzien geweest, dus denk ik maar aan die positieve kant bij het ervaren van deze ellende.

Tot 50 jaar heb ik nog nooit iets gemankeerd, gewoon een blanco voorgeschiedenis, maar ja bij 50 jaar veranderd het lichaam en heb je risico op verstoring van de celdeling, waardoor je voor vervelende situaties kunt komen te staan.

Ik zal ik in elk geval op de hoogte houden van de voortgang m.b.t. Het genezingsproces.

Ik kan iedereen alleen maar veel gezondheid toewensen, want dat is wel waar het om draait in het leven, alle andere zaken zijn niet onbelangrijk, maar komen voor mij wel op de tweede plaats.

M.v.g. Patou

Zoals hierboven gemeld is de teelbal een aantal keren behandeld. Uiteindelijk is de bal verwijderd. In het kort: topkeuze. Het duurt even een paar weken voordat je weer helemaal up and running bent (en je overgebleven teelbal het een en ander gaat compenseren) maar dat komt goed. Ben zelf 28 jaar wellicht maakt dat iets uit.

Het belangrijkste advies: doe er iets aan. De grote en zware bal was ongemerkt een domper voor m'n sexleven. Omdat deze geleidelijk aan groter was geworden had ik dit niet bewust gemerkt.

Tip: dokter De Learen orbis ziekenhuis Sittard

Ruim 2 jaar lang heb ik een hydrocele, gisteren voor het eerst bij de uroloog in het ziekenhuis,optie operatie ,ruggeprik ,incisie en schoonmaken van de wand. redelijk ontdaan ,ervan uitgaande dat een drainage voldoende zou zijn kwam ik thuis en bleef er over mindspinnen. 03.00 s'nachts werd ik wakker en was mijn zwelling voor 50 % geslonken en de huid voor het eerst in 2 jaar helemaal zacht. Uh? wonder? misschien. Nee. Drie weken elke dag anderhalf uur ,wandelen,mediteren gaven al de aanzet maar het stoppen van het nemen van lijnzaadolie,teunisbloemolie en borageolie doen nu de trick, de inflamation die ik telkens voelde rond prostaat ( zie verband bij mannen prostaatkanker en teveel omega3 vetzuren m.n in lijnzaadolie) is nu helemaal aan het wegtrekken. Wat een zegen, geen operatie, geen ruggeprik,geen narcose,geendiepe snee etc,etc....Als ie helemaal weg is in de komende dagen bericht ik meer. met vriendelijke groet, Stevie.

Twee jaar lang liep ik rond met een hydrocele de grote van een sappige Indiase mango. Vorige week woensdag bracht ik een bezoek aan de uroloog in het St andreas Lucas ziekenhuis te Amsterdam. Ik ging uit van een drainage maar zijn verhaal pleitte hier niet voor, kans van terug komen is te groot. Nee een operatie is de enige optie. Na de hele dag slikken ,gesprekken met vrienden had ik s ávonds besloten de operatie aan te gaan vragen. Om 03.00 uur ging ik plassen en voelde voor het eerst in 2 jaar dat mijn zak helemaal zacht was en de zwelling voor de helft verminderd. Een wonder? Uh wat is dit nou uitgerekend na het bezoek aan het ziekenhuis. De dag erna werd ie nog kleiner en sinds maandag is ie weer helemaal normaal qua grootte en soepelheid. Mijn eigen verklaring tot herstel luidt als volgt. Ruim een maand geleden begon ik de dag met wandelen. Vanuit mijn huis in Amsterdam ging ik anderhalf uur lopen. Ik noen het de zen-walk omdat ik ook heel bewust loop en mijn benen en bekken,heupen voel,ervaar. Mensen die geen getraind lichaam hebben en zwaar fysiek werk gaan doen lopen grote kans liesbreuken,lieshernia's,hydrocele's op te lopen.Twee weken geleden vertelde een vriend dit aan mij die dit als fysiotherapeut regelmatig tegenkomt. Daarom is wandelen zo goed voor het onderstel en benen, het maakt het krachtig mits we dit elke dag doen,trainen. Een ander aandachtspunt is het omega 3 verhaal en de prostaat. Ikzelf nam de laatste 3 jaar veel lijnzaadolie,hennepzaad,teunisbloemolie etc voor omega vetzuren en GLA ( stof die hormonen en hersenen reguleren). ik ben daar 2 weken geleden mee gestopt en alle inflamatie die ik voelde rond blaas,prostaat en in mijn liezen verdween als sneeuw voor de zon. Mannen kijk uit met omega 3 vetzuren ( lijnzaadolie en hennepzaad) en soja vanwege phyto-estrogene stoffen die soja bevat en het hormonale stelstel van mannen in de war brengt. Ik wens iedereen veel bewustzijn, inzicht,intelligentie,plezier en vooral veel gezondheid toe. Met vriendelijke groet, Enrico.

ik ben 16 jaar en heb al een grote balzak zolang ik me herinneren kan
ik ben gister geopereerd en het allerergste vond ik de narcose ik loop nu al weer rond ik voel de hechtingen nog wel maar het is makkelijk te verdragen ik vond het allemaal wel meevallen

hallo allemaal,ook ik ben er aan geholpen.
operatie viel reuze mee maar die hechtingen viel tegen.
hechtingen trokken door het vlees.
wond geneest langzaam, ben nu een week verder en de hechtingen komen los.
wond ziet er nog raar uit en gaat langzaam dicht.
ziekenhuis gebeld maar weinig reactie zijn het denk ik gewend dat de mannen gauw bellen over het genezen van de wond.

groeten willem.

Ik ben 59 en had ( behalve als bezoeker bij anderen) nog nooit een ziekenhuis van binnen gezien. Maar ja een hydrocele van toch ruim 12 cm was reden voor een operatieve verwijdering. Gedaan onder algehele narcose. Ging allemaal prima. Kwam snel bij en voelde de eerst 1.5 dag helemaal geen pijn. De wond van de snede is heel snel dicht getrokken. 1e 24 uur af en toe een enkel druppeltje nabloeding en later een ietsje wondvocht maar nu na 48 uur is de snede praktisch dicht. 1e dag met open scrotum bij het raam gelegen om natuur de kans op natuurlijk herstel te geven. Draag nu een redelijk strakke onderbroek. de bal waar hydrocele tegenaanzat is nu wel gezwollen tot ongeveer 4-5 cm en voelt wat pijnlijk als ik beweeg maar echt pijn kan ik het niet noemen. We zullen zien hoe het zich ontwikkelt. Ik wil volgende week wel weer aan het werk en over een week op vakantie. We zullen zien. Maar ik ben blij dat de hydrocele weg is want zo'n mango tussen je benen is echt geen pretje.
Ik las hier ook zaken over gevoelens voor sex. Nou ik kan zeggen dat ik 48 uur na de operatie er al weer veel zin in heb en een flinke erectie doet echt niet meer pijn hoor. Maar ben uiteraard wel wat huiverig nu om echte sex te hebben. Hopelijk voelt mijn scrotum binnen enkele dagen goed genoeg om het weer te proberen. Wish me luck. Anoniem

Ik ben 56 jaar en ben 1 september geholpen aan een hydrocele. Narcose dmv ruggeprik. Zowel de operatie als de ruggeprik stellen niet zoveel voor. Het herstel valt mij echter erg tegen. Na de operatie vertelde de uroloog dat ik na 7 dagen weer mocht tennissen. Nou niets minder is waar. Het blijft nu na 2 weken nog steeds erg pijnlijk en ongemakkelijk. Zit voornamelijk in de hechtingen. Zwellingen vallen wel mee. Maar ik denk dat ik zeker nog 2 weken nodig heb om weer een beetje normaal te functioneren. Het is beter als ik dit van te voren had geweten dan ga je er toch anders mee om.
Heb trouwens geen spijt van de ingreep.

Ruim 10 jaar rondgelopen met een hydrocele die de laatste 2 jaar steeds groter werd.Niets doen was geen optie meer want als single werd ik steeds terughoudender met het leggen van sexuele contacten.Heel veel schrik gehad om de operatie uit te laten voeren ( daarom zo lang gewacht).Uiteindelijk op 16 september onder het mes gegaan.Onder algehele narcose gegaan en 3 uur na de operatie zat ik de krant al te lezen.Tot nu toe valt alles me reuze mee.Ben natuurlijk nog herstellende.

Ik heb gisteren een operatie gehad aan een teelbalcyste. Waarschijnlijk is het een hematoom gevormd na een onhandige val. Hoe dan ook, ik heb veel steun gehad aan dit forum ter informatie. En daarom heb ik mijzelf beloofd om ook mijn ervaring te delen.

De hematoom was in principe prima om mee te leven. Alleen als ik een halfuurtje gefietst had dan had ik na afloop een zeurende pijn. Plus, ik merkte dat de seks een stuk minder speels werd omdat ik mijn vriendin niet meer in de buurt wilde hebben van mijn ballen.

Dit heeft mij besloten om naar het ziekenhuis te gaan voor operatie.

Ik heb heftige pijn maar dat lijkt mij op dag 1 meer dan logisch. Nu afwachten hoe het afloopt. Voor allen die met een vergelijkbaar probleem zitten, hou ik jullie op de hoogte. Volgende week een update.

Het is inderdaad wel logisch dat je nu pijn hebt zo kort na de operatie.

Goed om te horen dat het forum voor jou een toegevoegde waarde en heel fijn dat je jouw ervaringen wilt delen.
Ik wens je beterschap !!

MOD