Hallo,

Vorige week woensdag is mijn bloedgeprikt. Ik had al twee leken last van een lichte keelpijn en slikklachten ter hoogte van mijn schildklier. De dokter heeft mijn schildklier functie onderzocht en die was in orde.

Maar van het onderzoek heb ik 2 dagen lang wakker gelegen. Ik ben ook een paar keer in paniek geraakt. Ik was bang dat er iets aan de hand zou zijn. Totale paniek soms, dit heb ik nog nooit eerder gehad!

Sinds dit weekend heb ik huilbuien, voelt mijn lichaam gejaagd aan en krijg ik soms spontaan koude rillingen en zweet. Ook ben ik erg neerslachtig soms daarbij met soms een lichte vorm van paniek/hyperventileren

Het gekke is dat ik tot een uurtje of 15:00 totaal geen klachten heb. Daarna wordt ik neerslachtig, krijg ik soms rillingen, nek die vastzit,moeite met slikken, huilbuien en baal ik gewoon dat ik soms mijn lichaam niet meer ken.

Ik ben vandaag bij mijn huisarts geweest maar die vindt het nogal vage klachten en vind dat ik het uit mijn hoofd moet zetten.

Ik ben de laatste wel druk geweest op het werk en voor virijwilligerswerk, socaal gebied, sporten 2 a 3 x in de week. Ook heb ik een vriendin met gezondheisklachten en daar heb ik ook de afgelopen maanden overin gezeten.

Ik was een persoon die altijd zei dat het goed met hem ging en nooit klaagde. En ook nooit over pijntjes enzo klaagde.

Is er iemand bekend met bovenstaande klachten? Of kan het lichaam zo heftig reageren op een bepaalde angste of paniek aanval dat dit nog dagen aanhoudt?

Hallo Marinus,

Heel herkenbare klachten..
Eigenlijk zeg je het zelf al. Je hebt het druk, dit kan psychosomatische klachten geven. Wanneer je altijd (geestelijk) wel door wilt gaan, gaat je lichaam je 'helpen' en geeft aan dat je wat rustiger aan moet doen. Geef jezelf wat rust en eis niet teveel van jezelf!
Wees ook matig met alcohol. Dit maakt alleen maar depressiever.Sterkte!

Ik sluit me aan bij de opmerkingen van Eve. Een combinatie van stress, spanning en drukte geeft paniek.

Ik vind het zo'n gekke gewaarwording ik slaap verder wel goed. Maar in de loop van de dag komen die neerslachtige gevoelgens weer naar boven ga ik weer piekeren.

Dan trek ik bij vlagen ook heel wit weg. Ook ben ik soms weer bang dat ik toch wat onder de leden heb. Dan komen die angstgevoelens ook een weer naar boven. Terwijl ik daar tot vorige week nooit maar dan ook nooit ongerust over was.

Ik vind dit zo vervelend. Zo ken ik mezelf niet en het is ook niet leuk voor mijn omgeving. Ik heb geen hekel aan mijn werk en ben verder ook niet moe.

Hai, je bloed was in orde? Bloeddruk ok? Ja, dan denk ik ook dat het psychosomatisch is. Je hebt verder geen lichamelijke klachten, je slaapt goed, je hebt leuk werk. Probeer er eens niet aan te denken. Focus je op andere vrolijke dingen. Hoe meer je er mee bezig bent, hoe vervelender jij je gaat voelen. Succes.

Hoi,

Mijn bloed was in orde, Bse was goed en schildklier functie ook. Bloeddruk was zeer goed. Ik slaap verder prima.

Ik ben wel ongeveer sinds een tijd achter dat de huidige werkzaamheden die ik doe niet bij mij passen. Maar ik heb wel een leuke groep collega's. Maar ik doe mijn werk wel professioneel, maar om te zeggen dat ik er heel blij van wordt nee.

Ook zoals ik de post hierboven heb aangegeven druk geweest met vrijwilligerswerk, sport, sociaal, en ik heb me ook wel eens druk gemaakt over de gezondheid van mijn vriendin die ook gezondsheidsklachten heeft.

Waar ik ook van baal is dat die sombere gevoelens/neerslachtigheid/bang voor toekomst/niet oud worden etc zomaar de kop op steken.

Ook lijkt mijn lijf van slag, voel ik soms opeens rillingen opkomen, lichte spierverkramping, bang gevoel. Kort daarna lijkt het of mij darmen iets aan het verteren zijn. Ik heb ook weinig eetlust en het lijkt wel of ik zelfs de leuke dingen niet meer leuk vindt.

Ik ben hier ook wel van geschrokken dat je in een week tijd zo kun veranderen.

Hai, je hoeft echt niet al het leed van de wereld op jouw schouders te nemen. Neem wat afstand en leer nee te zeggen. Echte vrienden begrijpen dat.

Het lijken soms ook van die (lichamelijke) reacties. Zomaar uit het niets, een paniekaanval met negatieve gedachten als ik maar niet dit heb of gek wordt, mezelf verlies etc.

Dan krijg ik rillingen, lijkt mijn maag te 'hollen' heb ik het idee dat mijn bloedsuikerspiegel loopt te schomelen.