Beste...
Mijn Vriendin (21jaar)
Lijdt aan een eetstoornis , na elke maatlijd of snack laat zij zichzelf opzettelijk overgeven om maar geen grammetje aan te komen.
Ze is al dun ( niet mager ) en gezond gewicht en ze blijft dit maar doen.
Ongeacht wat omstanders/Kennise zeggen.
Ze lijdt nu steeds meer aan verwardheid en zeer moe zijn, Snel erg koud hebben en flauwvallen
en ik maak me nu ergen zorgen ( Ben hier pas recent achter gekomen en ze doet het al 3/4/5 jaar naar mijn weten )
is er mischien iets wat ik kan doen om haar te helpen/hiervan af te helpen.
Iemand mischien in desbetreffende situatie gezeten die advies heeft?
Alle Advies is welkom.
Mvg. J
Ter Aanvulling :
De Oorzaak vroeger voordat ze hiermee begon was onzekerheid ( Gedumpt worden of altijd bedrogen in relaties ) En nu zijn vrij recent bijde ouders overleden waarna ze weer begonnen is .
dit is een heel moeilijk te bestrijden probleem en jullie hebben dan ook professionele hulp nodig.
jouw hulp kan zijn: te zorgen dat zij die aanvaard, je kunt beginnen om samen naar de huisarts te gaan.
een lichaam kan niet zonder eten, haar gezondheid loopt echt gevaar, soms tot de dood er op volgt.
en misschien zou jij op Internet er heel veel over moeten gaan lezen.
er zijn ook goede boeken over geschreven, lees die eens.
veel sterkte, Brenda
bedankt voor de snelle reactie.
Ik ben zinds ik het weet al zeer veel aan het lezen maar ik raak in de war , de een zegt zoek prof. hulp , de ander zegt steu nhaar door moeilijke tijd hee nen dan komt het vanzelf goed.
Ook is het zo dat zij voor haar ouders stierven veel sporte en dit niet deed, mischien dat het als zij weer gaat sporten en het een beetje verwerkt heeft goed komt.
Ik ga zeker proberen een gesprek te regelen ivm huisarts.
Alvast bedankt voor overige reacties.
Eind 2005 is in navolging van het LES forum (LES =Langdurige Eetstoornissen) een internet forum opgezet voor partners van mensen met een eetstoornis. De ervaring leert dat ‘partners’ vaak pas na een lange tijd mensen vinden met wie ze over ‘hun probleem’ kunnen praten: er ligt nog steeds een taboe op de ziekte, men schaamt zich ervoor voor vrienden en/of collega’s, en/of de omgeving ‘begrijpt’ de ziekte niet: "Dan moet hij/zij gewoon meer gaan eten, toch?..."
Hallo,
Ze heeft hulp nodig bij het verwerken van het verlies van haar ouders en wellicht ook nog met iets wat ervoor plaatsvond.
Ik ben blij dat je het ontdekt hebt. Vaak wil degene met de eetstoornis het allemaal zelf oplossen. Maar met behulp van een eetstoornis los je niets op, je krijgt alleen nog maar nieuwe problemen. Inderdaad bezoek huisarts; die kan bloed analyseren. Kan erg belangrijk zijn als ze het al zo lang heeft. En vraag voor hulp.
Soorten hulp zijn er velen. Als je het allemaal alleen wilt doen kan het vaak lang duren, spreek ik uit eigen ervaring. Op 17 juni is er in Oegstgeest een bijeenkomst die ook voor jou geschikt zou kunnen zijn. Kijk maar eens op de site van Buro PUUR.
Zoek zelf ook steun, bij je vrienden en als het nodig is ook bij anderen.
Sterkte en gaaf van je dat je actie onderneemt!!
Warme groet, Patricia