Beste dames en heren,

Hier spreekt voor u een radeloze zoon van een moeder waar het niet zo goed mee gaat op dit moment.

Verhaal:
Het begon al een dik 1 1/2 jaar geleden dat mijn moeder aanvallen kreeg.

Ziektes die ze heeft:
B12 te kort. (krijgt ze injecties voor)

Symptomen voor de aanvallen:

- Heel moe (gewoon 12-13 uur slapen per dag toch nog moe zijn)
- Hele erge hoofdpijn (heeft ze al haar hele leven last van gehad van hoofdpijn maar in stuk mindere maten)

Symptomen tijdens de aanval:

- Midden in een gesprek of zin in eens stilvallen net als een spelletje waar batterijen in zitten en die op zijn en dat het in eens stopt.

- Krachtverlies in rechterarm (echt alsof het een pop arm is ze kan hem zelf niet omhoog houden of iets mee doen

- De hoogst mogelijk neiging om zo snelmogelijk naar bed te gaan.

Symptomen tijdens een erge aanval

- Krachtverlies in zowel rechterarm als been.
- Blackout totaal niet meer weten de volgende dag wat er tijdens die aanval en ongeveer 2-3 uur daarvoor is gebeurd.

____________________________________________________

Nu zijn we 1 1/2 jaar verder. Natuurlijk hadden we bij de eerste aanval het ziekenhuis gebeld ambulance kwam etc. Die namen haar mee maar eenmaal in het ziekenhuis kwam ze uit de aanval wel verward met het idee waarom ben ik hier maar voor de rest ging alles wel weer. De eerste keer mocht ze daarom dus ook gelijk weer naar huis.

Bij de 2de aanval stonden wij erop dat ze eens een nachtje bleef en dat er eens goed uitgezocht werd wat er aan de hand is. Ze is toen een week gebleven in het ziekenhuis. EEG,MRI,Hart filmpjes,Longfoto's alles wat je maar kon bedenken of waar ik ooit van gehoord heb hadden ze gedaan bloedgeprikt etc.

Wat was de conclusie mevrouw u bent volgens ons kerngezond. Nou dat kwam even rauw op ons dak ik denk met aanvallen van half bewustzijnsverlies ernstig krachtverlies in haar arm dat er toch wel iets aan de hand moet zijn.

Dokters mening: Het kan een TIA geweest zijn maar dat kunnen we vaak niet meer zien. Dus met andere woorden wij weten het ook niet precies de groeten en het zal waarschijnlijk niet meer gebeuren.

De laatste jaar zijn de aanvallen echter wel doorgegaan niet van de hevige soort maar wel extreem vermoeid krachtverlies tijdens een aanval in de arm. Deze aanvallen gebeuren om de 2 - 2.5 maand. Het probleem is mijn moeder heeft een vrees gekregen van het ziekenhuis en ALS ZE EEN NACHT GOED GESLAPEN HEEFT IS ZE DE VOLGENDE OCHTEND WEER TOP FIT JE ZOU NIET ZEGGEN DAT ER IETS GEBEURD IS. dus mijn moeder heeft zoiets daarvoor ga ik niet naar het ziekenhuis en het gaat vanzelf wel over.

Nu zijn een jaar verder en het gaat niet vanzelf over en ze begint zichzelf steeds onzekerder over dingen te voelen. Ze staat eigenlijk op het punt van instorten van ellende omdat we gewoon niet weten wat het is en de dokters verklaren haar allemaal gezond.

Kortom wij (exluding mijn moeder) beginnen te denken dat dit iets psychische kan zijn maar is het mogelijk dat je een aanval kan oproepen die tot krachtverlies lijd onbewust maar door psychische stress ofzo.

Ze heeft niet meer stress als alle andere moeders( en ze werkt niet) van 2 kinderen die al door hun pubertijd heen zijn en vaak het werk voor haar uit handen nemen door de klusjes te doen rond het huis.

Ze gaat nu naar een fysiotherapeut en die masseerd haar boven haar rechterschouderblad ofzo maar ik denk zelf dat ze er niet veel baat bij heeft.

Wat kan dit zijn. De neuroloog zegt dat ze gezond is. maar toch blijven de aanvallen voortdoen en ze is altijd maar moe ook al slaapt ze 12-13 uur per dag. en ze heeft ook sterk verminderd kracht ook op goede dagen in haar rechter arm t.o.v. linker. ter vergelijking ik ben een jongen van 21 en als ik haar vraag te knijpen met links in mijn hand dan kan ze nog knijpen tot het punt van het doet een beetje pijn. Als ik haar vraag om het met haar rechter arm te doen dan knijpt mijn neefje van 3 nog harder.

Heeft iemand enig idee of een hint waar ik de neuroloog nog een keer kan laten kijken iets wat hij misschien over het hoofd heeft gezien.

Deze symptomen worden ook bij migraine gezien, als wel bij TIA's maar dat zou een waarschijnlijkheidsdiagnose kunnen zijn bij bekende atherosclerose, maar ook psychisch, het somatiseren van psychische problematiek waarvoor een consult psychiater gewenst is.