Ik ben op zoek naar ervaringen van mensen met een sluimerende sinus pilonidalis. Zo een die komt en gaat en altijd weg is op het moment van de ingreep om 'm weg te laten halen.

In maart dit jaar had ik een pijnlijk, beetje beurs, plekje en een onderhuids bultje onder mijn stuitje. Naar de huisarts geweest die een abces constateerde. Antibioticakuur gehad en weer naar huis. Kuur hielp een beetje (maar waarschijnlijk was het door hem genoemde abces helemaal geen abces), maar het ging niet weg, dus stuurde hij me door naar het ziekenhuis. Daar bleek de bult te zijn gegroeid tot het formaat druif en de vrouwelijke arts (arts 1) constateerde na wat drukken en knijpen (au!) dat het een Sinus P. was. Afspraak gemaakt om het te laten verwijderen, dat kon een aantal weken later.

Tussen die afspraak en de afspraak voor de ingreep is de bult dusdanig gekrompen dat er niet veel meer over was dan een heel klein bultje van het formaat hagelslagje. Ik moest echter tóch komen, maar eenmaal daar voelde ik me zeer onprettig: arts 2 was niet echt vriendelijk en zei "ja, hier ga ik niet in snijden", alsof ik voor mijn lol in mijn blote kont op die tafel lag. Ik snap best dat hij niet gaat snijden als er niks weg te snijden valt, maar dat had ik van tevoren al aangegeven.

Het ging hierna een hele tijd goed, tot ik in juni weer last kreeg. Het bultje was weer wat gegroeid en deed nu meer pijn. Tijdens het douchen is deze vanzelf open gegaan (dat was pijnlijk!) en daarna voelde het wel een stuk beter.
Er bleef echter wél een gaatje achter, waar ik mij enorm zorgen over maakte. Ik heb toen wéér een AB-kuur van de huisarts gehad, waarna het weer snel slonk, én een nieuwe afspraak in het ziekenhuis. Bij arts 3 deze keer. Dit was een hele vriendelijke arts, die duidelijk zei wat hij er aan kon doen als het weer zou groeien. Er werd toen wel gelijk een afspraak gemaakt om het te laten weghalen, ondanks dat er op dat moment bijna geen bultje meer voelbaar was.
Omdat het al zo lang goed ging en ik geen klachten had is die afspraak ook gecancelled.

En eigenlijk heb ik, tot een week of twee terug, geen klachten meer gehad. Inmiddels voel ik weer een klein bultje en er komt af en toe was pus uit het gaatje waar de bult vorige keer is geknapt, maar er lijkt ook een extra gaatje te zijn bij gekomen. Dat er vuil uitkomt baart mij nu vooral heel veel zorgen. Dus ik heb gelijk weer het ziekenhuis gebeld. Morgen kan ik al terecht, nu weer bij arts 1.

Aan de ene kant wil ik natuurlijk niet dat ze gaan snijden, maar dit is gewoon heel vervelend, zeker op die plek. Ik heb last als ik fiets, ik heb last als ik zit; ik durf niet eens meer met de fiets naar mijn werk te gaan (en ik geniet juist zo van mijn nieuwe fiets). Gelukkig heb ik geen échte pijnklachten, maar het voelt wel heel vervelend (het kriebelt, het voelt beurs en nu komt er dus ook vuil uit).
Wat nu alleen maar vervelend voelt kan natuurlijk maar zo écht hele nare klachten gaan geven en dat is wel het laatste wat ik wil. Dus daarom toch maar weer naar het ziekenhuis.

Voor nu maak ik me dus vooral zorgen over morgen (en daarna). Kan zij iets zien/voelen en kan er iets aan gedaan worden. Want elke keer maar weer moeten afwachten tot de volgende keer. Ik voel mij er niet prettig bij, ik laat liever een klein bultje weghalen dan een enorme bult, met alle horrorverhalen die ik daarover heb gelezen (wonden van centimeters lang en diep: daar zit ik echt niet op te wachten!)

Wel heel bijzonder: dit komt voornamelijk voor bij (zwaar behaarde) mannen tussen de 20 en 40 jaar en met een zittend beroep of hobby. Dat zittende beroep heb ik ook (parttime) net als de zittende hobby (tekenen/schilderen), maar ik ben dan wél een vrouw van achterin de 40, niet zwaar behaard (maar wel wat donsjes in dat gebied)...

Inmiddels bijna een maand verder. Ziekenhuisbezoek (nummer zoveel...) van vorige maand heeft niks opgeleverd. Volgens de arts in het ziekenhuis, die in maart een sinus pilonidalis constateerde, is het tóch geen sinus pilonidalis. Want: dat is rood, dik en heel pijnlijk en gaat niet vanzelf over. En dat is bij mij allemaal niet het geval. Soms heb ik wat last, vaak niet.
Zij gaf nu aan dat het waarschijnlijk gewoon talgklieren zijn die (door hormonale veranderingen wellicht) wat actiever worden. Ben ik mooi klaar mee...

Op dit moment zit er weer een bultje onder de huid, ik zie niks, maar ik voel het wel, én er komt wat talg uit. Geen pijn, meer een vervelend gevoel, beetje beurs.

Ik ga nu bijhouden wanneer het weer opspeelt, het lijkt namelijk samen te hangen met mijn (nog maar nauwelijks aanwezige...) menstruatie.