hallo beste bezoekers,

wat jullie gaan lezen is het best bewaarde geheim maar ook de grootst brandende vraag in mijn hele leven.

eerst iets over mij:
ik ben 15 jaar (jong )
ik blijf voorlopig liever anoniem
en ik voel me in het verkeerde lichaam geboren.

sinds mijn 5e wilde ik al een vrouw zijn.
toen dachten mijn ouders dat ik in een identiteitscrisis zat.
op diezelfde leeftijd zijn mijn ouders uit elkaar gegaan, ze wonen nu allebij aan een andere kant van het land, ik woon sinds 3 jaar bij mijn vader, en ga eens in de maand naar mijn moeder met de trein.
ik heb dus veel tijd om na te denken.

ik zat laatst in de trein...half gebroken door het feit dat ik een mannelijk lijf heb...maargoed ik zat daar.
ik zat te denken,
hoe wil ik dit ooit openbaar maken?
zullen mijn vrienden dit accepteren?
hoe word het medisch geregeld als ik het zover krijg?

ik heb besloten het een vriend te vertellen, ze nam het goed op, ze zei: je moet doen wat het best voor je voelt.
dus nu ga ik een stapje verder: ik vraag raad en advies van jullie.
de lezers van dit artikel of forum.

ik heb al eerdere artiekelen gelezen hier.
sommige mensen hadden een fetisj voor vrouwenkleren e.d.
maar dat is in mijn geval niet zo.
oke ik geef toe, ik heb ook wel eens de bh van mijn zus aangedaan, maar het deed niks met "het gereedschap onder het afdakje", het voelde vertrouwd.

ik wil heel graag een meisje worden.
mijn ouders weten het nog niet...
ik weet dat dit wel de eerste stap is: mam en pap vertellen...maar ik kan het nog niet...ik ben nog gewoon te bang.
ik zou daarom heel graag wat informatie hebben van ervarenen en buitenstaanders.
ik wil ook graag jullie mening weten.

als jullie hier een reactie met een tip achter zouden willen laten zou ik dit heel erg waarderen.

voor nu,
groetjes,

Anoniem.

p.s.

ik waardeer het als jullie het respect hadden om deze hele lap tekst door te lezen 🙂

Hallo Anoniem.

Je bent niet de enige die met dit probleem worstelt. Je hebt een heleboel vragen. Maar de belangrijkste vraag is of je zelf hier ook aan toe bent. Het is namelijk een lang en ingewikkeld proces. Wat ik je zou adviseren, is om eerst een afspraak te maken met je huisarts en het met hem/haar te bespreken. Je huisarts is namelijk een belangrijke schakel in het proces. Hij/zij is diegene die je naar de juiste artsen of instanties kan verwijzen. Aangezien je nu pas 15 bent, zul je sowieso nog even geduld moeten hebben. Maar dat wil niet zeggen dat er niet al dingen kunnen worden opgestart. Maak een afspraak met je huisarts en vraag daar ook om een verwijzing naar een psycholoog. Want ook die zul je in dit proces nodig hebben. Je kunt overigens zelfstandig en zonder ouders naar de huisarts. De huisarts heeft zwijgplicht en mag zonder jou toestemming met niemand hierover praten.

hallo tandor,

fijn dat u al zo snel kon reageren.
ik heb al een psycholoog, en een gesprek met mijn huisarts...tja, ik wil misschien toch wel liever dat mijn ouders het eerst weten.

het is inderdaad een grote stap.

maar heeft u ook enig idee wat er gaat gebeuren als ik dan een hormoonbehandeling krijg en als dan eindelijk word gezegd van: doe wat het bedte voor je voelt (dus dat ik ook operaties begin te ondergaan)?

ik heb hier namelijk nog geen ervaring mee,
maarja, ik wil toch uiteindelijk heel graag de deur uitlooen als een vrouw.

bedankt voor de snelle reactie,
Groetjes,
Anoniem

Ik denk het nu nog te vroeg is om over behandelingen en operaties na te denken.
Tegen de tijd dat je naar een specialist wordt doorverwezen zul je daar uitgebreide informatie over krijgen. Er zullen nog een hele rits gesprekken volgen waarin alles precies zal worden uitgelegd.
Wanneer heb je de gesprekken met de psycholoog en de huisarts hierover?

Hoi tandor,

(wederom) bedankt voor uw reactie.

Hoe oud moet ik dan eigenlijk zijn om dergelijke operaties te ondergaan?

Groetjes,
Anoniem

In ieder geval ouder dan 18

En voor hormoonbehandelingen?

Je zult in alle gevallen ouder moeten zijn dan 18 jaar.