Hallo,

Ik heb laats een beenmerg punctie gehad, op woensdag 14 april 2010 om wat duidelijker te zijn.

Tijdens de Punctie heb ik veel bloed verloren (volgens mijn vriendin, die was namelijk bij de Punctie).

De eerst erop volgende zondag ben ik gewoon gaan werken, ik sta achter de bar dus ik moet veel lopen en staan. Het begon al in de ochtend, ik had hardstikke veel pijn, na een paracetemol ben ik toch gewoon gaan werken. Ik liep heel de dag nogal moeilijk en op een gegeven moment begon heel mijn onderrug pijn te doen en ik kreeg steken op verschillende plekken, daarbij trok die pijn naar me schouderbladen waar het begon te branden.
Ik heb meteen me ouders gebelt en die brachten mij naar het ziekenhuis. Daar zeiden ze dat ze (mogenlijk) tijdens de Punctie een bloedvat hebben geraakt en dat dat wel over zou gaan.

Na een aantal weken begon het gezeur opnieuw, ik kon slecht op me rug liggen en als ik te lang zit krijg ik steken. Ik heb het eigenlijk maar genegeerd en het ging vanzelf over.

Nu (vandaag 25 mei 2010) zit ik op me bureustoel met weer diezelfde steken in me onderrug, alleen deze keer zitten ze niet aan de rechterkant (waar de naald in in gegaan) maar aan de linkerkant.

Ik ben iemand die niet snel voor kleine pijntjes naar de dokter gaat, dus ik weet nu niet wat ik moet verwachten.

Ohja, ik weet niet of het uitmaakt maar ik ben 18 jaar, en uit de uitslag is helemaal niks gekomen..

Mvg.

Lastig om een zinvolle reactie te geven aangezien je bent onderzocht naar aanleiding van de reactie op de punctie, en er niets bijzonders gevonden is, anders dan een bloedvat dat beschadigd leek en dat zich eigenlijk al hersteld zou moeten hebben.

Je zou kunnen overwegen toch nog een keer terug te gaan omdat je geen genoegen neemt met deze beperkte uitleg, maar ik adviseer je dan wel je klachten heel concreet en duidelijk te presenteren. Misschien kun je hiervoor eerst naar de huisarts gaan en met hem bespreken welke weg je het beste kunt bewandelen. Misschien speelt de achterliggende pathologie (reden punctie?) ook een rol in jouw nieuw ontstane klachten, dat is zonder medisch dossier niet te bepalen.

Eerst zou ik toch het advies volgen van de behandelend arts die het onderzoek heeft gedaan. Daarna het advies toen 'het beschadigde bloedvat' is vastgesteld, dus de tijd nemen om goed te herstellen, en mochten er dan nog steeds problemen zijn zoals je nu beschrijft, maak dan een duidelijke omschrijving van de klachten waarin je kort en bondig concreet aangeeft waar je last van hebt zodat de huisarts gericht onderzoek kan doen en je zo nodig kan verwijzen voor aanvullend onderzoek naar een eventuele complicatie van de beenmerg punctie.

Dat is mijn advies.

Nabloedingen zijn trouwens een bekende complicatie van beenmerg puncties, en in geval van ernstigere nabloedingen dien je contact op te nemen met de behandelend arts. Dit beleid ken je, dus misschien is dat wel de juiste stap om te ondernemen. Wederom een onderzoek dus om vast te stellen of de bloeding je nog steeds parten speelt. Schroom niet en overleg desnoods even met de huisarts.

Beterschap gewenst, en als je nieuws hebt, laat het dan even weten als je wilt.

Hallo,

Ik heb in 2005 een beenmergpunctie gehad (in het rechter heupbeen). Heb het als zeer pijnlijk ervaren. Zowel het boren als het opzuigen van het merg. Het duUrde ook lang (ruim 20 min.)
De laatste jaren heb ik vaak ischias-achtige klachten, stekende pijn in mijn heup gewricht ten hoogte van de punctie. Hierbij compenseerd mijn hele rug; dus ik heb ook klachten in de hele rug.
Pas sinds een tijdje vermoed ik dat er een verband is tussen de pijnen nu en de punctie. Het voelt als of er een zenuw beschadigd is. Ook is het gevoel in mijn rechterbeen anders, verdoofder, als het minder doorstroomt, en is er een verhoogde spanning aan de rechterkant van mijn lichaam.

Zijn er mensen die dit herkennen?

Hoor het graag.

Mijn echtgenote heeft vorig jaar oktober beenmerg afgestaan tbv. van de ziekte van haar zuster. Afname aan beide zijden bekken. Na afname aan 1 zijde hevige pijn, morfine 2x toegediend. Vanaf toen heeft zij aan 1 zijde pijn houden. Na diverse onderzoeken is de conclusie:
"pech gehad, maar we kunnen niets doen, moet je maar mee leven". Lopen gaat steeds moeilijker.
Vraag:Heeft iemand deze ervaring ook en wat is de behandeling geworden?

Rockaliciouss,
Hoe gaat het na al die tijd nu met je? Zijn de pijnklachten verdwenen?
Ik reageer omdat mijn vrouw in oktober 2013 ook een beenmergpunctie heeft ondergaan, aan 2 zijden in de bekkenkam. Vanaf het moment dat ze bij kwam uit de narcose heeft ze pijn, nu 1 1/2 jaar later nog steeds heftige pijn en lopen m.b.v. krukken.
Radboud kan niets doen, pech gehad is hun eindoordeel.
mvg
Arno Gijsbers
[email protected]

Cristapunctie rechterkant ivm diagnose Osteoporose in 199?. Duur: meer dan een uur. Na een aantal pogingen ben ik de tel kwijtgeraakt. Bioptienaald ging dwars door het bot heen door lage botdichtheid. Daarna is links nog geprobeerd, maar daar lag de zenuw ongelukkig, dus dat ging niet.
Uiteindelijk is chirurgisch een stukje bot weggenomen aan de voorzijde van het bekken. Te vroeg uit bed gehaald en gevallen. Na de behandeling pijn gehouden in onderrug en die werd steeds erger. Werd geweten aan de val. Diverse keren onderrug onderzocht op een hernia. Cristapunctie werd als oorzaak van de pijn  genegeerd. Nu 15 - 20 jaar later wordt de pijn wéér heftiger en kan ik de oorsprong pinpointen op de plek van de Cristapunctie. Vanaf die plek straalt het uit naar mijn bil, bovenbeen voor én achter, knieholte, scheenbeen en kuit, enkel en uiteindelijk voet en grote teen. Belasting verergert de klachten, maar je moet blijven bewegen, anders krijg je problemen met lopen. Na enige tijd lopen of (vooral) staan, ontstaat een klemmend gevoel op mijn scheenbeen, ca. 15 cm onder mijn knie en daarna krijg ik een klapvoet. Het voelt alsof je zoveel spierpijn hebt dat je spier het gewoon niet meer doet. Ik sliep al slecht (gem. 5 uur per nacht), maar nu slaap ik bijna helemaal niet meer, want ik word steeds wakker van de pijn als ik me in mijn slaap beweeg.
De laatste arts die er naar gekeken heeft (neuroloog pijnbestrijding) heeft een 'blok' gezet in mijn onderrug (pijnlijk!), maar dat heeft ook niet geholpen. Laatste conclusie: "het kán lidtekenweefsel zijn van de Cristapunctie, die tegen de Ischias-zenuw drukt, maar dat kunnen we niet zien op een foto of scan en we gaan niet op de bonnefooi opereren. Kom maar terug als je uitval krijgt".
Vanochtend een afspraak gemaakt bij de huisarts ivm de klapvoet, dus daar gaan we weer.

Dus ja Judith! Heel herkenbaar! M.i. worden de mogelijke gevolgen van een Cristapunctie zwaar onderschat door de medische wereld!

Ook ik loop al een tijdje te sukkelen met klachten in onderrug,heup en been..
Heb in september 2010 in bernhove te veghel een beenmergpuntie gehad in mijn rechterheup en in maart 2011 in het radboud te nijmegen nog een keer op de zelfde plek.
De eerste punctie heb ik als zeer pijnlijk ervaren en was ook nauwelijks verdoofd.
Nu al die jaren later dacht ik dat het aan mij lag dan precies die plek zeer ging doen en dacht dat het tussen mijn oren zat..
Maar als ik jullie verhalen zo lees.. ben ik toch echt niet de enige. Ik heb uitstraling in heel mijn heup en aanraking van mijn heup is ook zeer pijnlijk.

Rob jij al verder met een oplossing?

Hallo,

ik moet er een ondergaan in het Radboud,maar als ik dit zo lees allemaal???

beenmergpunktie gehad in 2016,uitslag, geen problemen,zeer veel pijn bij het opzuigen van merg,uit het borstbeen,nu augustus 2022 willen ze weer een punktie doen,nu uitde heup,maar ik denk dat ik ervoor bedank,ik ben 73 jaar en vind het eigenlik wel goed zo.

Helaas zijn deze berichten al verouderd.. Maar ik hoop toch graag om via deze weg in contact te komen met iemand die ook blijvende pijn ervaart na een beenmergpunctie. Zelf heb ik 2,5 jaar geleden een punctie gehad als stamceldonor. Sindsdien een hoop dokteren bezocht (oa. Orthopeed, neuroloog) door mijn blijvende pijn op de punctieplek, onderrug en voornamelijk uitstraling naar de bil, heup en bovenbeen. 2 maal cortisonen spuiten gehad MRI en echo (hierop zagen ze dan wel echoarme plekken) maar toch lopen de dokteren steeds weer vast. Ondertussen zelf steeds meer moeite om een fulltime werkweek vol te houden laat staan een gezond sociaal leven. Dagelijkse pijn die mijn leven erg beïnvloed… Ik kom graag in contact om ervaringen te delen. Ook zit ik er zelf aan te denken om andere stappen te ondernemen bv. Oproep via de media om dit probleem onder de aandacht te brengen en aan te kunnen tonen dat meerdere mensen met dezelfde klachten lopen. Dit gezien het uitvoerend ziekenhuis Radboud UMC stug volhoud dat dit niet vaker voorkomt.

Wees voorzichtig met cortisonen spuiten doordat het gewrichten kan afbreken. Verder heb ik een vriendin die jaren na haar beenmergpunctie weer hevige pijn op dezelfde plek ervaart. Van andere zorgmedewerkers heb ik vernomen dat pijn rondom de punctie plek ontwikkelen jaren later vaker voorkomt.

Ook ik heb een beenmergpunctie op 22 mei 2022 laten doen.
Zenuwpijn in bil links naar been overgehouden.
15 jaar geleden na Hernia operatie chronische zenuwpijn overgehouden.
Ben door een hel gegaan, pas 3 jaar later door andere neurochirurg van de pijn af geholpen. De pijn is in mindere mate terug gekomen.
Helaas nu na de punctie weer dezelfde pijn rechts begonnen.
De chirurg is weg, dus moet ik weer gaan zoeken.
Hopeloos!

Ik heb in april 2022 een beenmergpunctie gehad in het CWZ te Nijmegen omdat men MPN vermoedde. Er is inderdaad de diagnose myelofibrose gesteld waar ik tot nu toe weinig last van heb. Maar helaas blijft de pijn van de beenmergpunctie nog steeds. Heb al veel geprobeerd maar tot op vandaag is er niets wat helpt tegen de altijd aanwezige pijn.

Dit zou je het beste met je behandelend arts kunnen bespreken