Ik heb vorig jaar een galblaas operatie gehad.
Maar ik heb nu regelmatig koliek aanval.
Leverwaarde telkens te hoog. Af en toe is urine net cola.
Op de echo kunnen ze niks zien. Behalve verdikking in de galwegen.Met een slang via de keel naar binnen. Blijkt dat er niets meer in zit.
Nu werd me geadviseerd om resium te drinken.
En eerst dacht ik het helpt. Ik ben nu aan mijn 3 e fles resium begonnen. Maar helaas. Vanavond weer een koliek aanval.

Vorig jaar in september op spoed ontstoken galblaas verwijderd. Lang herstel (2 maanden). In april dit jaar opeen hevige pijn rechts onder ribben, misselijk, braken, de pijn was ondraaglijk. Naar spoed, zelfde dag met pijnstillers weer naar huis gestuurd. 2 dagen later opnieuw verschrikkelijk pijn. Weer naar spoed en uiteindelijk opgenomen. CT scan, MRI, ... wat bleek, er zat een steen klem in de galweg. Leverwaarden hoog donkere urine, koorts...uiteindelijk ERCP (endoscopie) gehad, met sedatie,
waarbij ze galsteen hebben verwijderd. Dag erna naar huis en alles voelde weer goed. 6 weken later h dezelfde pijn, weer een ERCP, nu zat er sludge in de galweg! Sindsdien nog 2 'aanvallen' gehad maar deze zijn na 20/30 minuten weggetrokken. De MDL arts wenst me verder succes toe en heeft me gezegd dat ik dan helaas een van de weinige personen ben die deze onverklaarbare klachten heeft. En nu??? Ik durf niet eens een vakantie te boeken.

Ook bij mij gisteren de galblaas verwijderd.

Ik was plat gespoten van de morfine tegen de pijn mocht in de avond naar huis.

Pijn in de bovenbuik lijk op hele erge spierpijn, in en uit bed is daarom wat moeilijk.

Elke 2 uur gaat het iets beter dus deze week zal nog even vervelend zijn maar hopelijk daarna gaat het beter.

Vandaag is het 4 dagen geleden dat ik de operatie heb gehad. Ik zag ontzettend tegen de operatie op maar dat is gelukkig allemaal goed gegaan. Helaas kwam ik wel misselijk uit de narcose maar nadat ik had overgegeven was ik dat kwijt. De pijn aan schouder en buik viel reuze mee, ik had meer last van pijn in mijn darmen omdat ik niet naar het toilet kon na de operatie. Na 2 dagen zakjes met vezels was dat probleem opgelost en voel ik me sinds vandaag een heel stuk beter.
Ik ben nog wel erg moe en kan nog niet zoveel maar dat is te verwachten na een operatie. Overigens is de pijn van de operatie niets vergeleken bij een koliekaanval en als ik meteen naar het toilet had gekund had ik nauwelijks pijn gehad. Mijn tip is; wacht niet te lang met het vragen naar zakjes met vezels als je ze nodig hebt. Veel sterkte voor iedereen die de operatie nog moet ondergaan.

Zijn er misschien nog galstenen in de galwegen aanwezig?

9 augustus mijn galblaas laten verwijderen. Moest er om 7 uur zijn. Om 8 uur ben ik geholpen en om 10 uur lag ik weer op de kamer. Kwart over 10 broodje kaas met een kop koffie gehad . Toen om half 12 hetzelfde en om 12 uur mijn vrouw gebeld dat ik naar huis mocht. 12.30 was ik weer thuis. S'avonds een bordje macaroni gegeten en het gaat top. Zaterdag middag even wezen lunchen en een gehaktbal met satésaus gegeten. Had nooit verwacht dat het zo zou lopen. Zo zien jullie dat het niet altijd maar ellende is. Het enige is dat het bij de navel wat trekt als ik op de zij wil liggen met slapen. En pijn is ook goed te doen. Alleen de eerste dag paracetamol nodig gehad en daarna was het wel te doen. Bij de navel wel flink blauw maar verder geen rare dingen. Ik ben super blij dat ik er vanaf ben.

Hier gisteren geholpen, na 18 maanden ellende te doorbracht te hebben en vele koliek aanvallen te hebben doorstaan, moest hij er echt uit nu. Hele vakantie hiervoor naar de gedver van de aanvallen die kwamen in de middag al opzetten. Drama.
Heb het lang weten uit te houden omdat ik er erg tegenop zag.

Maar ik zeg allemaal, loop er niet te lang mee rond want die van mij was van binnen helemaal ontstoken en galgang zat steen in die de boel flink blokkeerde. En de operatie valt reuze mee.

Was om 13.00 aan de beurt, 15.00 wakker, 16.00 2 boterhammen op en 18.30 naar huis. Wel wat medicatie mee voor wat pijn, maar moet zeggen dat ik morgen ga afbouwen want de pijn valt reuze mee, wat schouderpijn en spierpijn buik/rug waar de in geweest zijn. Maar dit is allemaal niks vergeleken met de koliekaanvallen…

Succes allemaal, ik ben blij dat ik van dat vuil ding af ben, want had veel erger kunnen aflopen…

1 week geleden nu dat ze m'n galblaas eruit gehaald hebben. Ik kreeg in juli snachts enorme buikpijn. De hele nacht niet kunnen slapen. Echo laten doen en m'n galblaas zat vol steentjes en sludge. Ik mocht het nog even bekijken. Tot ik vorige week een enorme aanval kreeg. Het deed zo een pijn dat ik op de grond viel en een ziekenwagen me naar Spoed bracht. Daar werd besloten m'n galblaas eruit te halen. Tijdens de operatie hebben ze mijn galwegen nagekeken en daar bleek ook nog 1 steen in vast te zitten. De chirurg vertelde me dat het wat moeite kostte om die er uit te halen maar uiteindelijk gelukt. De dagen erna had ik de normale pijn in m'n schouders en de wonden. Ik mocht snel naar huis maar merkte een dag later dat ik geel werd. In paniek terug naar Spoed gereden. MRI gedaan, bloedtesten maar daar kwam niets uit. Ondertussen zijn m'n bloedwaarden gezakt dus verklaring zou kunnen zijn dat alles wat opgezwollen zou zijn. Heb nu 2 dagen ook plattere stoelgang wat me onzeker maakt. Ik heb ook nog niet veel zin om te eten. Hopelijk stapje voor stapje beter weer.

Oef vervelend zeg, ja ik herken het allemaal wel hoor. Gelukkig niet de geelzucht, ben nu zelf 14 dagen verder en vandaag eerste halve dag op kantoor gezeten. Ging redelijk maar soms nog onbehaaglijk gevoel en lichte misselijkheid, maar goed kan er allemaal bijhorend en lichaam moet zich weer aanpassen aan deze situatie!

De erge pijnen zijn in ieder geval weg moet je maar denken!

Soms nog wel zelf hele lichte jeuk, maar dat is soms maar gelukkig. Wellicht dat de gal de weg nog moet vinden..

Eten etc gaat eigenlijk best goed.

Hopelijk ben je ook snel opgeknapt nu ze alle steentjes eruit hebben gehaald, maar geef het de tijd denk ik maar, het is en blijft toch een orgaan wat je lichaam moet missen!

Iemand bekend ermee? 3 weken geleden galblaas verwijder en enigste wat ik nog wel heb is soms na bepaalde voedingsproducten misselijk/ braak neiging?

Verder moet ik zeggen gaat het erg goed.

Hoor graag,

Groet,

ik ben de 18e jongstleden,geopereerd, galblaas verwijdert, ik liep een uur nadat ik uit de narcose kwam al rond op de gang, mocht die zelfde avond nog naar huis, dag later was ik al met mijn moeder waar ik verblijf voor mijn herstel boodschappen aan het doen. nu 3 dagen verder,en heb niet veel pijn, natuurlijk het is gevoelig (beetje stijf gevoel( in mn buik bij het opstaan,en met druk (hoesten enz) voel ik nog wel wat, maar verder is het me helemaal meegevallen.ik hoop voor iedereen die dit nog moet ondergaan, heel veel succes en beterschap.

Hallo allemaal. Hier een eerlijke ervaring.
Ik ben op 1 nov geopereerd. Het is goed gegaan en ik kreeg 4 stenen ter grote van bosbessen mee naar huis. Het is nu 5 dagen na de operatie. Ik keek heel erg op tegen de operatie en ook tegen het herstel. Ik vind het geestelijk en lichamelijk best pittig.

Na de operatie werd ik heel rustig wakker, wel erg suf. Kreeg een ijsje, maar dat liet ik tot 2 keer toe vallen. Had wat moeite met slikken en ademen, waarschijnlijk door de buis die in mijn keel heeft gezeten? Rond 3 uur op de afdeling, thee en een boterham. Rond 6 uur zelf naar de wc gelopen om te gaan plassen. Om 7 uur ging ik naar huis.

Ik kon rustig lopen en ook rustig de trap op lopen. Navel erg pijnlijk, alsof iemand er keihard met een vinger op duwt, verder of je een flinke trap in je buik had gekregen.
De eerste 3 dagen na de operatie vooral veel pijn met overeind komen en opstaan. Druk op mijn borst waardoor ik het gevoel had niet goed te kunnen ademen, naar mijn idee door het gas. Brood, soep en rijst gegeten. Veel borrelen en lucht in de darmen. Op dag 3 de pleister van mijn navel gehaald, zat veel “oud” bloed onder, hechtpleister was daardoor ook al los geweekt, even gedoucht.

Dag 4 heb ik koffie geprobeerd. Veel borrelen en mega krampen in mijn darmen. Wel meteen naar de wc. Ontlasting was redelijk oke.

Vandaag dag 5, overeind komen en opstaan gaat iets beter. 3 sneetjes eigelijk geen last van, behalve beetje jeuk. Bij mijn navel wel nog erg pijnlijk, wordt nu ook geel. Ik heb rechts ook het gevoel dat er een soort inham/leegte onder mijn ribben zit.
Vandaag 1 cracker met gekookt ei gegeten, meteen weer hevige kramp en naar de wc (ontlasting redelijk, aan het einde wat dun, geur is ook heftig). Lunch een kopje verse tomaten groente soep, avond enkel een appel. Ik heb echt geen eetlust.
Ik slaap slecht want ik ben absoluut geen rugslaper, mijn rug doet er zelfs pijn van. Ik ben het hele dag niks doen en stil zitten helemaal beu, maar als ik iets kleins wil doen zoals eten maken in de keuken, ben ik helemaal buiten adem. Verder vind ik het mentaal ook wel pittig. Ik voel me een last voor mijn partner. Ik vraag me soms echt af waar ik aan begonnen ben. De vele negatie berichten die ik afgelopen maanden heb gelezen hebben best wel impact op hoe ik de toekomst zonder galblaas voor me zie. Ik hoop dat het bij mij positief uitpakt.

Nu dag 6 na de operatie en ik voel me echt slecht. Nog een erg zere buik en weet niet meer hoe ik moet zitten liggen of slapen.
Ik werk in de zorg, ik vraag me af hoelang het gaat duren voordat ik weer aan het werk kan.
Las hier al een bericht dat iemand na een week weer aan het werk was.. respect hoor.

Ik ben 20 november geopereerd. Gelukkig geen last van mijn schouders gehad. Wel voelt het alsof ik zwaar de buikspieren getraind heb. Eten valt niet zo goed dan word ik akelig. Drinken gaat verder prima. Ademhaling is soms wat lastig omdat het beurs en blauw is door dst er toch gerommeld is in de buik. Gelukkig was mijn galblaas niet ontstoken verder en is alles prima verlopen. Hopen dat ik snel weer normaal kan eten.