Nou ik heb al ruim 10 jaar aanvallen van mijn galblaas. Ze duurde vaak half uurtje of zo en dan alweer paar maanden niets en dan alweer een aanval. Nu heb ik elke dag na het eten een aanval van 2 á 3 uur. Ik krijg pijn in mijn galblaas, maar ook in mijn rug en maag en longen. Nu eindelijk staat vast dat me galblaas er uit moet. Maar ik moet nog 3 weken wachten. Ik hoop dat ik niets er aan overhoudt. Maar ik ben nu wel bang, aangezien zo veel mensen wel pijn behouden. Veel sterkte allemaal!!!

Groetjes

Misschien heb je hier iets aan, ik had (en heb, helaas nog vaak) dezelfde klachten. Bij mij heeft de maagdarm specialist uiteindelijk gevonden dat er een stuk spier en zenuw klem zit in het littekenweefstel van de galblaasoperatie, diep in de buik. Dat betekent dat er voortdurend irritatie en wrijving is door gewone beweging, en al zeker door dingen waar je buikspieren bij gebruikt. Ik krijg nu elke paar manden spuiten met ontstekingsremmer en pijnstiller, en dat neemt de pijn weg, tot hij langzaam, over maanden heen, weer opbouwt. ALs ik te lang wacht - omdat ik denk dat het nog wel gaat - dan zijn de verschijnselen weer als bij een vastzittend steentje.

Dank u wel voor uw reactie, er is vannacht galblaas eruit gehaald. Maar wat zo vreemd is, dat ik heb nog steeds hetzelfde pijn, dat niet meer wil stoppen. Heb nu morfinepomp, het maakt wel iets beter, maar niet weg. Lijkt wel of een of andere orgaan nog steeds beschadigd is. Ik heb egt geen idee, doktoren spreek ik straks pas. Hoop dat hun mij duidelijk kunnen uitleggen wat ik heb en wat we doen!!!

 

Groetjes loontje

 

Vandaag stond de operatie (laparoscopisch) voor het verwijderen van mijn galblaas gepland. Afgelopen donderdag ben ik eens gaan zoeken naar antwoorden over het herstel en eventuele gevolgen van deze operatie, omdat ik daar eigenlijk weinig tot geen informatie over had gekregen.

Toen kwam ik op dit forum terecht en heb alle 25 pagina doorgelezen (’s avonds en ’s nachts omdat ik er niet van kon slapen). Uit veel van jullie ervaringen kwam naar voren dat jullie al jaren problemen hadden, waaronder ook kolieken met ondraaglijke pijn aanvallen. Dit heeft mij aan het denken gezet omdat ik hier zelf geen last van heb gehad.

Ik zal in het kort proberen weer te geven hoe het besluit tot opereren bij mij tot stand is gekomen.

Vorig jaar begin januari werd ik ’s nachts wakker en voelde mij niet goed, een gigantisch hoge bloeddruk 220/180, dat was zelfs voor mij die dit al 17 jaar heb wel erg hoog.Omdat het pas  05.00 uur was en wij hier geen HAP meer hebben heb ik 112 gebeld en uitgelegd wat mijn probleem was.Hoge bloeddruk en veel pijn in de buik en rug aan de rechterzijde, ook verteld dat ik in 2000 ben opgenomen geweest met 6 TIA’s en een beroerte, dus best wel een beetje angstig. Ik ben met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en heb daar 2.5 uur op spoedeisende hulp doorgebracht in het Cardio gedeelte. Toen het mijn hart niet bleek te zijn, wat ikzelf al heel duidelijk had aangegeven, dacht men dat het mijn maag was, dus met maagmedicatie naar huis en een afspraak voor de internist. Na een week naar de HA geweest en het geval uitgelegd en deze vermoede na het horen van de klachten die ik beschreef, een galsteen aanval, dus afspraak gemaakt voor een echo. Uitslag, niet echt duidelijk maar galblaas leek wat geïrriteerd. Afspraak bij internist gehad, na 3 maanden nog maar een controle echo maken en dan zien wat daar uit kwam. Toevallig die bewuste ochtend van de echo behoorlijk beroerd en bij de radioloog de maag inhoud eruit gegooid (niet echt jofel), maar toen was het ook wel gelijk over. Uitslag van deze echo ook niet echt duidelijk galstenen, wel irritatie van de galblaas. Dus doorverwezen naar de chirurg. Daar een gesprek(je) van 5 minuten gehad en besloten het nog een poosje aan te kijken.In de daaropvolgende maanden, 2 hooguit 3x een beetje last gehad van pijn in de rug en misselijkheid maar dat was het.Ondertussen kwam er een ander probleem bij, een bult binnenzijde bovenarm net buiten de oksel, dus weer allerlei onderzoeken, met als uitkomst een tumor, maar goedaardig gelukkig. In die periode overleed ook mijn vader aan de gevolgen van een aneurysma van de buik aorta en dat kan erfelijk zijn.Dus weer een echo laten maken op aanraden van de internist/oncoloog waar ik toen liep. De uitslag van deze echo was tevens mijn laatste bezoek aan de internist omdat ik werd overgeheveld naar Daniël den Hoed. En precies die dag was ik weer niet lekker, maar wilde toch netjes afscheid nemen van de internist. De uitslag van de echo qua buik was goed, maar men had wel aangegeven dat er galstenen zichtbaar waren. Dus misschien toch verstandig de galblaas te laten verwijderen omdat ik toch al in de “molen” zat.Wederom maar een afspraak gemaakt bij de chirurg en deze heeft uitgelegd hoe de operatie in zijn werk gaat en dat het een simpele ingreep was. Geen vragen over mijn klachten, wat ik tijdens een aanval voelde, helemaal niets. Ik wist dus helemaal niet wat ik kon verwachten en heb de afspraak gemaakt in de veronderstelling er goed aan te doen. Maar nu, na het lezen van dit forum, jullie verhalen en al jullie narigheid zelfs na de operatie, werd ik er best ongerust over. Afspraak gemaakt bij de huisarts waar ik afgelopen vrijdag gelijk terecht kon, en daar mijn zorgen op tafel gelegd. Na een goed gesprek, waaruit bleek dat het in mijn geval bij lange na nog niet zo ernstig was, qua klachten als bij een hoop van jullie, en al zo nooit ook maar 1 koliek gehad te hebben, heb ik besloten de operatie af te zeggen. Mijn huisarts zei me wanneer ik er niet voor 100% achter stond, ik het niet moest doen. Het is voor mij tot nu toe uit te houden wanneer ik last heb en het is ook snel weer weg, dus veel minder klachten dan het gros van jullie, en hoe zou ik er na de operatie aan toe zijn????Als alternatief ben ik vandaag begonnen met Acupunctuur. Dit wordt in dit forum ook meerdere malen aangedragen. Ik heb een hele goede uitleg gekregen van de problemen aangaande galstenen, maar ook dat daar onderliggende problemen aan ten grondslag kunnen liggen, waar je zelf door middel van goede voeding, beweging en goed luisteren naar je lichaam een hoop mee kunt voorkomen.

Gaat het helpen???? Dat weet ik nog niet, maar niet geschoten is altijd mis. Mocht ik over een tijdje wat meer weten, laat ik het hier op het forum weten.

Ik wens jullie voor nu allemaal veel sterkte met het overwinnen van de klachten, en voor een ieder die de operatie nog moet ondergaan, laat je goed voorlichten voor je dit besluit neemt, en stel vragen als je ze hebt. Laat je niet zomaar wegsturen, het gaat per slot van rekening om jou lijf waar in gesneden wordt, en jij moet met de eventuele gevolgen hiervan verder leven.

Sorry dat het verhaal wat langer is geworden dan ik hoopte.

Ik ben sinds een maand geopereerd gal weggenomen er zat gruis op en gal was ontstoken,nu een maand later nog steeds dezelfde klachten als voordien

Ik las mijn reactie in jul vorig jaar. Tot op heden nog steeds zelfde klachten, pijn rechterzij naar rug en pijn rechter schouder, misselijk na iets te veel eten, regelmatig kramp in mijn maag en darmen. Herkent iemand de pijn in de rechterschouder. Hele nare zeurende pijn, trekt soms door naar bovenarm. Bloedwaardes lever minimaal afwijkend, opnieuw.

hou op ze mensen

Ik ben afgelopen dinsdag op 14 februari 2017 geopereerd door middel van galblaas verwijdering ze zijde dat het dag en nacht opname was smorgens 8uur lag ik op de operatie tafel en zelfde dag al om half 4 smiddags zat ik alweer in de auto terug naar huis maar nu 5 dagen later me hele onderbuik blauw en rechts op me zij helemaal blauw mijn geslachtdeel helemaal blauw ik vraag me af wat ze in hemelsnaam met me gedaan hebben en roken gaat slecht en eten netzo en heb het gevoel dat er vocht onder zit als ik buk bijvoorbeeld met vetersstrikken doet gewoon zeer ik vind ze hadden je er wel even over mogen vertellen in die boekjes van hun zeg met plaatjes erbij me vriendin zegt al net op je klappen hebt gehad dit is toch niet normaal meer volgende 28e hechtings eruit zal die vent meteen vertellen hoe ik er overdenk hoor hem nog zeggen stelt weinig voor nou wil wel met hem ruilen

 

Dus mensen wees gewaarschuwd na sleep valt vies tegen...

Hallo, ik was 14 jaar toen mijn galblaas werd verwijdert. De arts had het nog nooit zo vroeg bij iemand gedaan. De aanvallen waren niet te houden. Galblaas zat vol stenen. Nu een jaar later het doet nog steeds heel erg pijn. Wel niet zo erg als dat het was. Nu gaan ze het weer onderzoeken waarom. Ben nu best bang dat ik een proefkonijn voor ze ben. Ik kan nog steeds niet normaal eten. Zodra ik iets anders dan kalkoen vlees binnen krijg, ben ik gelijk vriendjes met de wc. Ook die pijn in mijn rug is vreselijk. Ben een jonge meid hierdoor niet meer. Dansen lukt niet meer. Ben een muurbloempje zo aan het worden.

Twee jaar lang af en aan pijn geleden. Op 22 feb. werd mijn vader met spoed naar zh gebracht. Aneurysma in buikaorta die was gaan lekken. Uiteindelijk hele angstige uren gehad en na een paar dagen bleek hij 10.000 engeltjes op zijn schouder te hebben. Hij heeft het overleefd er kwam nog wel een bypass overheen. In deze periode werd mijn pijn veel erger. Ik werd door de situatie niet serieus genomen. Ik zou hyperventilatie hebben en de pijn zou uit angst voortkomen. Ik werd volgestopt met oxazepam, diclofenac, paracetamol en tramadol. Uiteindelijk na veel aandringen en paar avonden dokterspost toch een echo gekregen en ja hoor galstenen. 1 mei ben ik geopereerd en ik voel mij een maand later nog niet veel beter dan voor de operatie. Pijn in middenrif, borstbeen, schouders, midden in rug, onderrug en de hele rechterkant van mijn buik. Soms als ik op rechts ga liggen lijkt het net alsof er van binnen wat beweegt. Liggen op mijn rug of te lang zitten doet echt enorm zeer. Uiteindelijk heb ik nog paar keer bij huisarts aangeklopt omdat mijn onderbuik ook zeer deed. Dit werd allemaal onder de nasleep van operatie weg gewuifd maar vannacht op dokterspost beland en dikke blaasontsteking erbij. Al met al word ik er moedeloos van. Ik had die operatie beter niet kunnen doen want de pijn, hoewel die wel anders is, is niet minder geworden.

Je zult je lichaam toch echt even de kans moeten geven om te herstellen...

ik herken me helemaal in jullie verhalen. 2 jaar geleden mijn galblaas laten verwijderen nadat ik 3 keer ben geopereerd aan galstenen. Door de vele galstenen ook geelzucht gehad.

Nu 2 jaar later, nog steeds last.. na 3 happen eten moet ik stoppen door buikpijn in de maagstreek. Ook inderdaad met de zitten en liggen inderdaad veel pijn.

Vrijdag weer naar de huisarts..ben benieuwd

Hoi Jantje,

Is jouw probleem opgelost ? Je symptomen lijken op die van mij ma, galblaas verwijderd vervolgens erg ziek, opgezette lymfe en erg moe. Bloedwaarde gaan achteruit,

Ze denken nu een zeldzame vorm van kanker.

Gr.

Man 40 jaar.8 jaar lang met galstenen gelopen dacht eerst maagklachten maar 5 jaar geleden grote galsteen via echo geconstateerd.5 jaar volgehouden met dieet maar viel teveel af en op een gegeven moment kwam ik gewoon te vaak op de spoedeisende hulp met vreselijke galkolieken waar alleen morfine nog hielp.Er werd steeds dringend gewezen op de noodzaak van een operatie.

Eindelijk overstag september 2016.De operatie stelde niet zoveel voor als je al zoveel pijn gewent bent

5 uur na de operatie liep ik het ziekenhuis al uit.De eerste 2 maanden kon ik alles eten en drinken en was heel blij.

Na 2 maanden ging het echter berg afwaarts,darm krampen na eten het maakt niet uit wat,zelfs mijn oude vetvrije dieet verdraag ik niet.Eerst vreselijke krampen daarna rennen naar de WC  voor onsmakelijke gal diarree. Het begint s'morgens al met pijn in de darmen,misselijk,oprispingen,onbehagelijk gevoel,futloos,opgezette buik en ga zo maar door.

Allemaal klachten die ik voor de operatie nog nooit heb gehad.Ik had alleen galkolieken na iets wat vettig eten dus wist min of meer wanneer ik een aanval kon verwachten.

Ik heb nu zoveel chronische klachten na de operatie dat ik terug verlang naar de tijd dat ik galkolieken had en mijn galblaas nog had.

Uiteraard overal al geweest MDL arts/Chirurg / Pijnpoli.

Deze duiken gelijk de loopgraven in en doen net of ik heel bijzonder ben en dat het allemaal toevallig is en waarschijnlijk door stress komt en niks met de galblaasverwijdering te maken heeft.

Afgelopen weken ook weer zelfde pijn als galkolieken gehad 4x maar gelukkig heel kort dus zal wel gruis zijn wat even blijft hangen in de galwegen want op de echo zien ze niks.

Slik nu dagelijks Tramadol om de krampen te doorstaan wat tevens iets helpt tegen de gal diarree.

Pijnpoli weigerde deze medicatie te geven wilde Lyrica proberen,mensen trap daar niet in want dat is rotzooi.Gelukkig een goede huisarts die wel luistert naar de klachten en meedenkt.

Maar al met al wel 75% van mijn levens kwaliteit om zeep nu.

Peper mezelf maar elke dag in dat het noodzaak was,had namelijk wel al littekenweefsel in de galblaas en ja er kan een steentje een keer blijven hangen bij de alvleesklier en dan was ik nog verder van huis maar dat kan nu nog evengoed want steentjes kunnen nog steeds ontstaan in je galwegen.

Laat je niks wijs maken door het ziekenhuis die je afschepen met het zal wel stress zijn en doen of je gek bent.De galblaas heeft gewoon een functie in ons lichaam.Ja je kan leven zonder je galblaas en ja er zijn veel mensen die weinig tot geen last ondervinden maar vergeet niet dat er ook duizenden mensen zijn die er met chronische klachten vanaf komen.

Veel sterkte aan de vele lotgenoten!

 

 

Beste ,  mijn galblaas is nu ongeveer iets meer dan 1,5 jaar geleden weggenomen .  Ik ben wel na 14 dagen terug zoals vroeger vettig eten gaan eten , nu niet super vettig eten maar toch !     Als ik in mn bed lig heb ik van de 10 - 9 pijn in mijn rechterkant ter hoogte van mn lever  tot in mijn rug aan het schouderblad.  ik heb dan ook nog eens spastische darmen waardoor ik geregeld diarree heb en buikpijn.  Ik maak me dan wel ook ongerust ik heb het ook al eens vernoemd tegen mn huisarts maar die maakt er niet veel van , ik begrijp dat soms niet hoor.
Mochten er nog mensen zijn met soortgelijke symptomen , en weten wat er mss aan te verhelpen is laat het me aub weten , want pff ik ben het stillaan moe aan het worden steeds die pijn en druk in mijn lichaam.

met vriendelijke groetjes en hopende op een reactie,

 

AngelDust

Ik ben wel na 14 dagen terug zoals vroeger vettig eten gaan eten

 ik heb dan ook nog eens spastische darmen waardoor ik geregeld diarree heb en buikpijn

En dan vraag je je af waarom je klachten hebt?  Als het goed is had je toch voedseladviezen gekregen.  Vraag dan maar eens een verwijzing voor de MDL arts