Pf, wat een tegenvaller zeg. Maar gelukkig is het uiteindelijk gevonden. En we mogen blij zijn dat er chirurgen zijn die wel raad weten met die verdomde galblaas. Er kan inderdaad veel misgaan, misschien wel omdat het zo`n standaard operatie is die heel veel gedaan wordt...

oo mensen..wat ben ik "blij" dit te lezen..

Mijn verhaal,
2 1/2 jr geleden werd ik met spoed opgenomen,ivm pijn, kon niet meer ademen, paniek alom.Via rontgen zagen ze lucht in de bovenbuik.
Ze hebben mij opengemaakt en ontdekten een maagperforatie(was toen 39)
De pijn kwam na 2weken terug. Na een echo was duidelijk dat de galblaas eruit moest.

Dat gebeurde 3mnd later via een kijkoperatie in een ander ziekenhuis, want het moest gedaan worden door een chirurg gespecialiseerd in kijkoperaties, ivm die maagperforatie.
Het bleek een lastige operatie ivm littekenweefsel(2 eerdere darmoperaties ivm crohn),buikvliesontsteking. Mijn galblaas was goed onstoken, en er zat allemaal drab in de galblaas. " Een baggerbende" volgens de chirurg.

Toen kwam het herstel..en dat duurde maar, en dat duurde maar.
Ben nu 2jaar verder, heb nog steeds klachten.
-moe
-pijn rechts onder mijn ribben
-mijn maag lijkt soms in de fik te staan.
-maagpijn
-pijn tussen mijn schouderbladen.
-vet eten funest
-alcohol funest(ben zowiezo geen alcohol drinker, maar af en toe een wijntje??
-Het rommelt ook in mijn maag, of net daarbuiten.
-boertjes laten..

Ik haal mij nu allerlei idioterie in mijn hoofd. Ben best bang. Bang dat er iets ernstigs is. Want wat dat betreft is internet niet handig om te zoeken.

Maar ik lees hier wel veel herkenbaarheid, en hoe knullig ook. Het doet mij wel " goed".

Dus neem ik aan dat mijn klachten herkenbaar bij jullie zijn??

Gr v Joofel

Ja, maar jouw voorgeschiedenis is uniek en de kenmerken dus minder algemeen dan in andere gevallen.

Met name de verklevingen en de Crohn maakt het lastig het goed en eenduidig te beoordelen.

Mijn advies zou zijn nogmaals een internist te raadplegen, na eventueel standaard bloedonderzoek bij de huisarts op mogelijke afwijkende bloedwaarden.

De belangrijkste vraag zou mijns inziens zijn of er op korte termijn veranderingen zijn gekomen in het klachtenpatroon.

Nee, mijn klachten patroon is niet veranderd. Het is soms wat heftiger geworden.

Inmiddels bij mijn mdlarts geweest. Ik moet nu wachten op een oproep voor een mrcp.
Mijn bloed was in september goed. Niets afwijkens. Dat wordt nu weer nagekeken.
Hij maakte zich niet zo druk betreft mijn klachten.
Had meer zoiets van "het hoort bij jou situatie". Maar hij wil het e.e.a niet uitsluiten.

Ik merk wel met sporten dat er meer druk op komt, dus ook meer last.

Even afwachten dus..

Gr v Joof

Hallo,

Ik heb je verhaal gelezen en ik herken veel van jouw klachten.

Mijn galblaas is er in augustus 2007 uigehaald. De klachten had ik al in mei van datzelfde jaar. Ik had mij toen binnen vier dagen drie keer gemeld met koliekaanvallen. Uiteindelijk werd ik toen opgenomen, maar zou pas drie dagen later geopereerd worden. Op de dag van opname werd verschillende keren bloedgeprikt, maar toen was er nog geen onsteking, op de dag van de operatie bleek de galblaas wel heel erg onstoken te zijn. En werd er niet meer geopereerd, en ging ik een periode van twaalf weken in om de boel weer te laten afkoelen. Uiteindelijk ben ik in augustus geopereerd wel in een ander ziekenhuis door een andere chirurg. De chirurg die ik eerst had, daar had ik weinig vertrouwen meer. Er waren nl nog meer dingen fout gegaan. De operatie werd een klassieke operatie, de galblaas was twee keer groter dan normaal en alles zat aan elkaar verkleeft. De volgende morgen werd ik gelijk alweer geopereerd wat ik bleek een bloeding te hebben. Die zelfde middag werd ook nog besloten een stent in te brengen voor gallekkage. Drie ingrepen binnen vierentwintig uur. Eigenlijk nog niet eens herstelt van alles werd ik een half jaar later weer geopereerd aan een littekenbreuk. Na die tijd heb ik goeie perioden maar ook vaak nog slechte, vooral de buikpijn en de pijn onder de ribben, de pijn tussen de schouderbladen, geen vet eten kunnen verdragen, moe. Sporten gaat ook niet, want daardoor word de pijn alleen maar erger. Ik heb gister weer bloed laten prikken, daar krijg ik morgen de uitslag van. Ik hoop 'klinkt misschien gek' dat er iets uitkomt .

Vr gr, Ien.

Vervelend. Het stapelt zich een beetje op en je lijkt nog steeds restverschijnselen te hebben. Toch kan het ook verstandig zijn te wennen aan de nieuwe situatie van je lichaam, het te accepteren en echt de tijd te geven goed te herstellen. Beterschap in ieder geval en mogelijk komt er toch nog iets uit het bloedonderzoek.

Hai Ien,

Bene ven benieuwd of jou bloeduitslagen al binnen zijn.

Gr v Joofel

Hallo allemaal, ik ben dinsdag 6 januari geopereerd aan mijn galblaas na 2 maanden rond te hebben gelopen met koliekpijnen die niet te verdragen waren. Ik ben nu aan het herstellen maar ik merk dat ik sinds vandaag (5 dagen na de operatie) last heb van mijn rug, soort van steken bovenin en rechts onder in mijn buik. Opzich geen last met eten, niet misselijk,niet moe. ik merk wel dat mijn buik steeds borrelt. Ik weet niet of het bij het herstellen hoort van de operatie. Misschien heeft het te maken met het gas die ze in mijn buik hebben gespoten...

wie heeft dat ook?

groetjes ellen

Het borrelen zijn hoogstwaarschijnlijk je darmen. Heb je al fatsoenlijk gegeten na de ingreep. Vergeet niet dat je maag en het verteringsproces even moeten wennen aan de nieuwe situatie in je buik. Neem gerust een paar weken om je buik zich te laten aanpassen.

Als je pijnstillers gebruikt kan je stoelgang nog wel even anders zijn dan voor de ingreep, dat is heel normaal. Je darmen kunnen dan flink borrelen, want die werken gewoon door ook al zit er niet zoveel in. Er gaat nog steeds gal van de lever naar de dunne darm waardoor de spijsvertering in principe gewoon door moet gaan. Je hoeft dus geen dieet te houden, maar houd er rekening mee dat na de eerste maaltijden je maag en darmen wat raar kunnen doen, per slot van rekening is er het een en ander verandert, maar dat is dus niks vreemds. Ontzie je maag gewoon een beetje met lekkere en lichte dingetjes, en ga na verloop van tijd pas weer echte zware dingen eten.

Binnen een paar uur na de operatie kun je al drinken en de eerste lichte maaltijd gebruiken.
De meeste patiënten zijn binnen twee weken volledig hersteld.

Je kunt verschillende dingen doen om jeherstel te bevorderen, bijvoorbeeld kleine schoonmaakklusjes zodat je in beweging bent en blijft. Niet gaan stilzitten dus, maar als je echt pijn hebt, dan natuurlijk wel!

Hai joofel,

Bloed was helemaal goed. Niks uitgekomen.

Gr, ien.

@Ellen

De mijne is 14-1 verwijderd. ook ik kreeg 5 dagen later enorm stekende pijn in rechterborst. Even een verkeerde beweging en $^&$#%^&. Nu, weer 5 dagen later, is het eigenlijk bijna helemaal weg. Hopelijk blijft dat zo.

Hopelijk is het jou ook zo vergaan, en zo niet, sterkte!

Groetjes
Steef

ik heb het ook ....6 dagen geleden kijk operatie. eerst niets... en nu zit nu ook met die steken/wee achtige momenten aan de rechterkant van m'n buik... ik maak me een beetje zorgen

Ik ben vorige week maandag geopereerd, mijn galblaas is verwijderd en één galsteen van 1,5 cm. Vannacht kreeg ik weer pijnaanval (koliek) hoewel ik dacht dat ik hier vanaf zou zijn na de operatie. Om 1.00 zat ik bij de huisarts en die gaf aan dat er misschien toch nog galstenen in mijn galwegen zitten. Vanochtend bij de controle-afspraak in het ziekenhuis zei de chirurg dat dit haast niet mogelijk was, nu wordt ik getest op nierstenen. Heeft iemand hier ervaring mee?

Je zult niet de eerste patiënt zijn waarbij een koliek gemist wordt omdat die wordt toegeschreven aan een verwijderde galblaas. Nierstenen kunnen eenzelfde koliekpijn geven. Toch is kans groter dat er een relatie bestaat met je galblaas. Is het echt een koliekpijn of heb je meer naweeen van de ingreep en is je buik flink op hol. is afwachten niet het verstandigste dat je kunt doen i.p.v. zoeken naar iets dat waarschijnlijk vanzelf herstelt. Maar natuurlijk voel jij het beste wat er aan de hand is en als nieuw onderzoek nodig is, ga je toch even naar het ziekenhuis, dan weet je het zeker. Lijkt me geen pretje met een verse wond maar dat is jouw beslissing.