mijn dochter is pas geopereerd aan haar galblaas waarbij ze de lever geraakt hebben ,het is eventjes goed gegaan ,maar werd snel weer opgenomen in het ziekenhuis ze lag tekruipen van de pijn ,2 dagen na de pijn aanval mocht ze weer naar huis ,nu 10-3-2011 is het probleem weer terug ze heeft vanmorgen weer een pijn aanval gehad en is naar de eerste hulp gegaan,de pijn is in de rug en schouders was weer terug ,wat kun je daar verder aan doen

Beste Joofel,

Je hebt precies dezelfde klachten als ik ook ik ben inmiddels 2 jaar en 3 maanden na de galblaas verwijdering en inmiddels ook geholpen aan een verkleving van de lever na de operatie en 1 jaar geleden is ook de blindedarm verwijderd. Nu ben ik onderbehandeling bij de pijnpoli in het AMC een TENS mocht niet bate enook een zenuw blokkade liep uit in een drama nu nog meer pijn als daarvoor gebruik nu Zaldiar en Oxycontin
en daar moet ik het maar mee doen ze kunnen verder niets meer voor me doen. Dat betekend dus dat ik geen auto meer mag rijden en ook op het punt sta om mijn baan te verliezen heeft iemand nog een tip of houd hier het leven op?
Groet Koos Mulder

hoi hoi
ik weet nog steeds niets ik wil wel van dei pijn af ik zie dat er steeds meer mensen last ervan hebben en dat ik niet de enigste ben met deze klachten
IK moet 16 maart weer naar de internist en dan ben ik weer benieuwd wat er uit gaat komen uit alle onderzoeken zolang ik maar van de pijn af ben

Groeten natasja

Hoi allemaal,

Vorige week woensdag 9 maart 2011 ben ik geholpen aan een operatie van de galblaasverwijdering. In het begin veel pijn, misselijk, diaree en bij vlagen duizelig. Nu, een goeie week verder voel ik mij redelijk, weinig tot geen pijn, slik geen paracetamol meer (net na de operatie 4x 2 per dag) Het enige wat ik heb is een intense vermoeidheid, ik kom rond 8.00 uur uit bed, neem een kopje thee en een beschuitje (heb ook weinig trek) en zo rond 11.00 uur vallen echt mijn ogen dicht....ik slaap dan tot 4 of 5 uur in de middag door, zonder soms wakker te worden van de honger...Ik probeer wel eens wakker te blijven, zoals nu, maar het kost mij zoveel energie, dat ik eigenlijk mezelf nu tekort doet om op te blijven. Zijn er mensen onder jullie die dit ook hebben, zoja, wat heb je er aan gedaan?
Alvast bedankt

groet Jo

he meid
dat slaperige is van de narcose dat kan een jaar duren dat het je lichaam uit is de narcose

groetjes natasja

Ik vind deze reactie heel sterk overdreven. Maar er zijn inderdaad verhalen bekend van patiënten die lang na de operatie nog last hebben van vermoeidheid. Dit lijkt trouwens niet aan de ingreep zelf te liggen maar eerder aan de constitutie van deze patiënten.

hallo

uit eigen ervaring heb ik zelf daar ook mee te maken gehad het heeft bij mij drie kwart jaar geduurt voor dat bij mijn de narcose helemaal uit mijn lichaam weg was

groetjes natasja

he natasja,
bedankt meid, ik laat het maar over me heen komen, toch?
Ik hoop wel dat als ik weer ga werken dat het minder wordt, wanr anders wordt het wel heel vervelend op mijn werk...

Jo'tje

In maart 2008 is mijn galblaas met spoed eruit gehaald omdat ie helemaal ontstoken was geraakt, al voelde ik me toen absoluut niet lekker, de pijnen die ik nadien heb gehad onder het litteken (ben op de ouderwetse manier geopereerd)waren niet meer uit te houden. Ondertussen heb ik 2 spoedopnames in het ziekenhuis gehad en konden ze niets vinden wat deze pijnen veroorzaakten. Alleen met morfine was de pijn weg te halen en de volgende dag kon ik weer naar huis.
Zit zelf te denken aan Phantoompijn, zou dat een mogelijkheid kunnen zijn? Want het zijn duidelijk koliekpijnen.

Kun je jouw verhaal duidelijker vertellen? Heb je acute problemen momenteel? of beschrijf je klachten van twee jaar geleden? Wat is er nu precies aan de hand?

Ik heb dit forum al helemaal doorgelezen maar kon mijn probleem niet vinden.
6 weken geleden is mijn galblaas eruit gehaald. Totaal nergens last van gehad na de operatie. Voelde me juist super goed.

Ik ben na 2 weken halve dagen gaan werken en werk sinds vorige week gewoon weer tot 3 uur s'middags. Nu is het me opgevallen dat ik dat laatste 2 a 3 weken als ik s'morgens wakker wordt rugpijn heb ongeveer op de hoogte waar mijn galblaas zat. De laatste week wordt ik er soms wakker van. Als ik eenmaal gedouched heb dan is de pijn weer weg. Het is ook geen heftige pijn, het lijkt meer op erge spierpijn. Verder heb ik nergens pijn en kan ik alles eten. Wel de laatste tijd meer last van dunnere ontlasting. Ben de laatste tijd ook weer erg moe.

Heeft iemand hier ook ervaring mee en kan dit ook een gevolg van de operatie zijn nog? Ik heb niet heel erg veel gerust eerlijk gezegt omdat ik me toch wel erg goed voelde.

Als gevolg van de operatie kunnen de organen in de buik wat gaan verschuiven. Dat zou je kunnen stimuleren door meer te gaan bewegen, hardlopen, wandelen, zwemmen of andere sporten. Daarmee stimuleer je het lichaam te wennen aan de veranderingen die hebben plaatsgevonden.

Het kan ook dat er sprake is van lichte lekkage, maar daar is verder zo weinig van te zeggen.

Als je ook last hebt van diarree, dan zouden de klachten zijn toe te schrijven aan de overloop van gal direct in de dunne darm, dat wat branderig kan aanvoelen (vroeger ging de gal vanuit de lever naar de galblaas, en nu dus direct in de dunne darm).

Ik zou het even met de chirurg bespreken. Zelf zou je kunnen bedenken 's nachts wat te drinken of te eten zodat de gal die in de darmen zit wordt weggespoeld. Misschien helpt dat.

Toen ik weken geleden nog voor mijn galblaasoperatie stond kwam ik dit topic tegen. Je vindt er zo'n verzameling aan ellende van mensen die de operatie hebben ondergaan dat ik echt even getwijfeld heb of ik het wel door zou laten gaan. Maar wetende dat het een erg veel voorkomende operatie is, en me realiserende dat het met name de mensen zijn die problemen ondervinden die je in dit forum terugvindt heb ik besloten om het 'feest' toch maar door laten gaan.
Wel nam ik mij voor om ook bij positief resultaat hier een berichtje achter te laten, voor het tegenwicht zullen we maar zeggen.

Vorige week dinsdag ben ik door middel van een kijkoperatie van mijn galblaas afgeholpen. Zes weken daaraan voorafgaand had ik al een week in het ziekenhuis doorgebracht in verband met een ontsteking aan die galblaas. Deze was ondertussen wel aardig genezen, maar de chirurg vertelde mij naderhand dat ze als gevolg van die ontsteking toch wel wat moeite hadden moeten doen om het ding netjes te verwijderen. De risico's kennende was ik allang blij dat het toch geen klassieke, open operatie geworden was.

De volgende dag naar huis, en daarna twee dagen hoofdzakelijk koortsig in bed gelegen met aardig wat pijn en 4 X 1000mg paracetamol om die pijn een beetje onder de duim te houden. Vanaf vrijdag ging het een heel stuk beter. Pijn was een stuk minder en eigenlijk geen koorts meer. Vanaf zaterdag met ik met de paracetamol gestopt, en dat ging ook prima. Sindsdien gaat het heel geleidelijk aan beter, maar ik bleef zo nu en dan een wat stekende pijn houden als ik bijvoorbeeld een stukje wandelde. Bij gewoon zitten of liggen geen pijn. Vandaag even bij de chirurg langs geweest om te checken of deze pijn wel klopt, nog te verwachten is. Gezien de korte periode die is verlopen is sinds de operatie, en gezien het feit dat er toch nog wat ontstekingsrestjes aanwezig bleken te zijn is dit volstrekt normaal, aldus de chirurg. Hij verwacht dat het met een week wel zo'n beetje verdwenen zal zijn.

Als het blijft gaan zoals het nu gaat blijf ik nog een weekje thuis en ga daarna weer zoetjes aan aan het werk.
Al met al lijk ik er wel goed door te rollen. Als ik weer aan het werk ben zal ik nog wel even een update geven.

Ik wens iedereen die nog midden in een vervelende nasleep zit veel succes en sterkte. Ook mensen die nog onder het mes moeten wens ik het allerbeste toe. Doe als ik en stop met het lezen van vervelende verhalen tot je geweest bent, je wordt er alleen maar hartstikke zenuwachtig van.

Dank u voor het delen van uw ervaringsdeskundigheid. Uw informatie kan anderen weer van dienst zijn, die deze behandeling nog moeten ondergaan.

Hier mijn vervolg op eerdere reactie #258859

Onderzoek bij de specialist heeft wederom niets opgeleverd.
Onderzoek bestond uit een simpele echo van de galwegen om te zien of er misschien steentjes te vinden zijn,
en een bloedonderzoek voor lever / nier - functie, en evenuele indicatie van "post cholecystectomy syndrome" (PCS).

Als laatste middel begonnen met accupunctuur. (5 behandelingen verspreid over 5 weken)
Na de 2de behandeling verdwenen de klachten voor 95 % en kan sindsdien (bijna) een normale nachtrust genieten. Ben momenteel gestopt met het innemen van de magnesium en visoilie pillen, om te zien of het enige invloed heeft, maar tot nu toe (1,5 week later, na 3rde behandeling) is er enkel een zeer kleine terugval (schatting van 95 % naar 80 % succes).

Het blijft echter wel belangrijk om te letten op voeding. Kleinere porties, niet (te vaak) vet en regelmaat.

Mijn conclusie van mijn 10 maanden ellende na de operatie is dat zonder pijnstillers / homeopatische middelen of accupunctuur, de klachten heel heel langzaam minder worden. Kan wel jaren gaan duren.

Mijn advies is om minimaal eens accupunctuur te proberen en u zou hiernaast (op deskundig advies) de magnesium en visolie (Omega-3) supplementen kunnen proberen.

Ik hoop hier weer mensen mee geholpen te hebben.
Beterschap !!!