Ik ben 16 september 2010 geopereerd en ben 27 september 2010 voor controle geweest maar alles is bij mij reuze meegevallen. Ik heb wel van 13 augustus 2010 t/m 24 augustus 2010 in het ziekenhuis gelegen met een alvleesklieronsteking veroorzaakt door een galsteen die een galweg blokkeerde maar heb verder geen pijn gehad.
Kan alles met mate eten en drinken.
Misschien ben ik wel een uitzondering op de regel.

Succes en gauw weer in de running komen allemaal.

mijn operatie was ook 16 september 2010

In aug 2008 geopereerd aan me galblaas en 4 galstenen.
Tot op de dag van vandaag heb ik nog steeds hevige pijn.
Na tig onderzoeken weten ze nog steeds niet wat het is.
Af en toe is de pijn zo erg dat het gewoon zwart voor me ogen wordt en dat ik flauw val.
Heb het zelf 1 x zo erg gehad dat ik gewoon 15 min buiten bewustzijn ben geweest.
Ben gewoon bang als ik aan het rijden ben om een aanval te krijgen.
Artsen weten tot op de dag van vandaag niet wat ik heb.
Ze weten het gewoon niet en daarom willen ze mij naar pijnbestrijding sturen om de pijn te onderdrukken.
Ik wil het wel doen want dan heb ik geen pijn meer maar wat gebeurt er als ik stop met de pijnbestrijding????

Zijn er mensen die uiteindelijk weten wat de oorzaak is ?

MVG Debbie

Ook ik herken dit.

Juni 2010 is mijn galblaas verwijderd.
Sindsdien pijn aan de rechterkant waar mijn galblaas zat, steken in 'denk mijn nieren' pijn aan mijn onderrug, misselij, grieperig, moe .. kan geen alcohol meer drinken, want word kots ziek .. teveel vet eten kan ook niet meer. blijft dit?

aan robin

Ik herken jou klachten bij mij is ie 16 september verwijderd,
Alleen ik heb ook endometriose (vrouwen ziekte chronisch)

dus ik weet niet of het nou daar aan ligt of de galblaas verwijdering.

maar inderdaad erge steken bij de nieren , drank durf ik niet uit te proberen en niet veel kunnen eten alles wel wat jij op noemt
Vind het ook maar raar

liefs patricia

wie heeft ervaring er ee dat er naar een galblaas verwijdering nog galstenen in de galwegen naar de lever zitten kunnen jullie mij ook vertellen wat er mee wordt gedaan is dat een fout van het ziekenhuis

gr alie

Hallo Allemaal,

Voor m'n galoperatie heb ik veel rond gesurfd op het internet om alles over de galoperatie te weten te komen. Helaas lees je over het algemeen negatieve reacties.

Vandaar dat ik eens een positieve ervaring wil melden, zodat mensen meer gerustgesteld kunnen zijn voor ze deze operatie aan gaan (galblaasverwijdering via kijkoperatie)

Donderdagochtend om 11 uur (14 oktober 2010) geopereerd. Vrijdagochtend 11.30 uur ontslagen uit ziekenhuis. Ik kon alles eten en drinken zonder problemen. Had 1 grote galsteen in m'n galblaas, deze zag ik op m'n nachtkastje liggen :-).
Na 2 dagen kon ik al redelijk heen en weer verplaatsen in het huis. Op vrijdagochtend (8 dagen na de operatie) zijn m'n hechtingen verwijderd. Volgend de chirurg kon ik banaf nu alles doen. Dus zaterdagmiddag liep ik al weer een half uurtje hard en kan alles tillen. Morgen ga ik weer aan het werk. Dus zo kan het ook.

Ik hoop hiermee mensen over de streep te kunnen trekken om toch te gaan voor de operatie. Want al die vervelende aanvallen zijn echt geen pretje.

Groetjes,

Johan

Roadrunner1969 en ik zijn denk ik de uitzondering op de meerderheid die deze operatie ondergaan zijn.

Ik wil alleen zeggen dat het tillen de eerste 4 weken moeilijk gaat. Maar voor het overige mag ik niet klagen.

Als je gaat werken, begin met halve dagen en bouw dat iedere week verder uit totdat je weer fulltime kan werken. Ik werk zelf ook in onregelmatige dienst maar heb de eerste weken na mijn operatie alleen dagdienst gedraaid.

Succes.

Ik ben in mei met spoed aan mijn galblaas geopereerd. Ik ging heen voor een echo maar lag een uur later op de operatietafel. Wat een laparoscopie zou worden werd helaas een grote operatie met een wond van 30 cm. Ze hebben dan ook 38 galstenen verwijderd. Helaas gaat het steeds slechter met me. Gister voor een ct scan geweest en nu wachten op de uitslag. Ben wel blij te lezen dat ik neit de enige ben die klachten houdt

hallo, mijn dochter van 22 jaar is 3 weken geleden geopereerd aan de galblaas. De eerste 10 dagen had ze veel pijn, maar het werd iedere dag ietsje beter. Daarna begon de pijn vreseljk toe te nemen. Onhoudbaare pijn, het voelt of haar buik van binnen verbrand is en daarover heen komen bliksempijnscheuten. Door enorm navragen bij de chirurg en boos worden, las hij ons het operatie verslag voor. Het bleek dat er een nabloeding is geweest en dat ze dus gehecht hebben. De arts zei behoorlijk zeker te zijn, dat ze per ongeluk een zenuw mee vast gehecht hebben.
Ze heeft nu van de anesthesist. Casaicine creme gekregen en Saldiar tabletten. Iets wat de pijn een beetje afzwakt. We weten niet hoe het verder zal gaan. Donderdag gaan we terug naar de chirurg en de pijnpoli en hopen dat ze meer duidelijkheid kunnen geven over of en over hoe lang de pijn verdwijnt. We zijn ook naar een moleculair homeopathisch arts gegaan en hebben korreltjes gekregen om de zenuw te genezen en pijn te stillen. Daar is ze vandaag mee begonnen dus we weten nog niet of het helpt.

Nee, die korreltje gaan niet helpen. Dit dient te worden beoordeeld door de chirurg.

Ook ik had na de operatie hevige pijn was twee dagen thuis,men had het vemoeden dat er ergens een steen zweefde, na verloop van tijd werd het minder.Heb nu nog regelmatig pijn weet niet waar het vandaan komt, blijft een raadsel.conclu

Lieve mensen

Ik ben ten einde raad en hoop hier mijn verhaal kwijt te kunnen en misschien zijn er herkenningspunten voor andere leden van dit forum

Ik ben van de week geopereerd aan mijn galblaas want ik had al maanden last van vreselijke pijnen en uiteindelijk zagen de artsen dat er galstenen zaten. Oke... dit is nu verholpen via een zogezegde kijkoperatie met 4 gaatjes in m,n buik en ik ben nog aan het revalideren hiervan.

Nu is 3 dagen geleden iets nieuws ontstaan en dat is het volgende

Iedere keer wanneer ik iets eet krijg ik vreselijke buikijn. Zo erg dat ik op t toilet zit te kreunen en steunen.
Het is absoluut niet dezelfde pijn als ik had met m,n gal maar dit is gewoon de gehele buikwand (beginnend onder de navel)
Het was gisteren zo erg dat ik de doktersdienst belde en deze vroeg of ik morfine in het z,huis gehad had en dat was het geval na m,n operatie.
Ik heb toen GEEN laxeermiddelen gekregen en eigenlijk ook v/a afgelopen maandag geen ontlasting gehad (op een ienie mini beetje na) Dit kon het probleem zijn want er zit ontlasting dwars in m,n darmen.
Gisteren is toen per koerier de apotheek gekomen heeft laxeermiddelen gebracht die ik gelijk inbracht en ja hoor daar ging ik, hup wel 5 keer naar toilet. (veel krampen maar wel opluchting)
Maar... nog steeds kon ik niets eten want nadat ik al een sloke thee nam kreeg ik gelijk weer krampen en ook die poepdrang, maar uiteindelijk was er gewoon niks meer om af te gaan.
vanmorgen toch voor de zekerheid nog 1 laxeermiddel genomen en toen kwam er toch nog een klein beetje ontlasting, maar meer ook niet.

Geloof het of niet....... ik heb vandaag 1 klein stukje brood gegeten (getoost) met ham en vrijwel 20 min daarna weer krampennnn als een gek maar GEEN poep dit keer.
We zijn nu weer 5 uur verder en ik heb zo,n trek dus ik had een uur geleden weer een stukje brood getoost gegeten en ja hoor.......weer poepdrang en vreselijke krampen. Dit keer een inie minie beetje ontlasting maar wel depijnen.

Wat kan dit n godsnaam nu zijn denken jullie want ik ben echt ten einde raad.
Nooit eerder heb ik last van krampen in mn buik gehad en ik kon alles maar dan ook alles altijd eten van vet tot heel pittig, maar nu kan ik niet eens een slok thee drinken of een broodje eten.

Komt dit iemand bekend voor

Heeft de chirurg u een brief meegegeven waarin staat wat u in voorkomende gevallen zou moeten doen? Het lijkt erop dat er sprake is van een lekkage van gal. Deze gal kan peritinitis veroorzaken. Peritonitis wordt gekenmerkt door ernstige pijn, mogelijk zoals bij u het geval is. Maar zonder verder onderzoek is dit absoluut niet met zekerheid te zeggen.

inderdaad, gewoon de poli bellen, niet mee doorlopen.
beterschap Brenda