Hi met veel interesse heb ik jullie berichten gelezen.

Zelf heb ik hier ook erg veel last van en ben voor de overgevoeligheid van licht naar de huisarts gegaan. Zojuist heb ik mijn bloed ook laten prikken om te kijken of er wat te vinden is.

Omdat ik diabeet ben ga ik ook zelf kijken of het aan een te lage bloedsuikerspiegel kan liggen.
Sinds kort gebruik ik een Freestyle Libre system waardoor ik enorm veel beter mijn bloedsuiker onder controle heb. Misschien wel te goed nu waardoor ik "te laag" zit.
Normaal gesproken zat ik rondom de 9 a 10 mmol/ltr dat zit soms 's ochtend rond de 4,5 mmol/ltr.
Iets aan de lage kant t.o.v. een gezond person die rond de 5,5 mmol/ltr zou moeten zitten.

Het doet me denken aan een hypo situatie die ik helaas wel een paar x in het verleden heb gehad.
Dan kan je niet goed focussen en overgevoelig voor licht en het is enorm lasting concentreren op alles wat er om je heen gebeurd. Zeer vermoeiend en het liefst doe je je ogen dicht.
Bij het net buiten bewustzijn raken kon ik ook zien wat ik dacht, heel bijzonder.

Ik denk ik deel dit met jullie, misschien is er wel iets te vinden via je bloedsuiker spiegel die te lag is.

Vriendelijke groet.

Ik zit onderhand ook al een jaar thuis met een burn-out en heb in die tijd ook erg veel problemen met mijn ogen gekregen. Ik zie prima maar alles is wazig en mijn zicht stelt zich niet goed scherp. Ook ervaar ik last met licht en donker. Vooral in de ochtend is dit niet te doen. Ik ben naar de oogarts geweest en die zei dat ik een prisma heb. Dus hier heb ik ook een bril voor gekregen. Net als hierboven werkt het niet. Ook ben ik een jaar geleden met de prikpil begonnen, ik heb besloten om hier vanaf volgende maand mee te stoppen en kijken of dit een juiste werking heeft. Persoonlijk denk ik dat het ook door mijn burn-out komt. Ik ervaar heel veel lichamelijke klachten zoals slecht zien, suis in mijn oren, trillen etc. Ik ben nu ong 2 maand begonnen met sertraline, een antidepressiva. Hierdoor voel ik me wel beter alleen het zicht, de suis en het vage gevoel blijft. Ook kreeg ik veel paniekaanvallen doordat mijn ogen niet goed mee werken.

Ik blijf het maar afwachten. Zit onderhand al bijna een jaar thuis.

Ik herken dit ook maar al te goed, bij mij komt het samen met angst voor en gevoel van flauwvallen en dat de hele  lang. Volgens de neuroloog komt het bij mij door een burnout dus inderdaad stress...

Hallo allemaal, ik ben heel blij dit allemaal te lezen. Ik heb als kind (beginnend puber) last gehad van migraine met oogaura. Ik zag tijdelijk lichtjes en alles door elkaar en dat werd gevolgd door vreselijke hoofdpijnen, overgeven etc. Ik heb hier nooit wat voor gehad van de huisarts want ik zou er wel overheen groeien. En dat gebeurde ook gelukkig. Nog 1 keer op mijn 22e last van gehad maar verder echt nooit. Op dit moment ben ik 31 en al enkele jaren enorm druk. Ik werk fulltime (kantoor pc baan), heb 2 honden, 2 eigen bedrijven (waarvoor ik in de avond uren soms wat werk en ook in de weekeinden geregeld een hele dag op evenementen sta) en train 4 x per week in de avond. Ik eet erg gezond i.v.m. sport ondersteunende voeding. Afgelopen september (op mijn verjaardag!!! grrr) kreeg ik een oogaura, ik schrok me rot. Ik herkende het meteen. Ik zag niet goed meer, en dan niet zozeer onscherp maar net als een gebroken spiegel. Ik ben naar huis gebracht door collega's want kon niet meer auto rijden, maar gek genoeg volgde er geen hoofdpijn. Gelukkig maar hoor, maar was wel verbaasd. De aura duurde ongeveer een uur en voelde me wel beetje lamlendig erna. Sindsdien heb ik moeit met zien, ik kan soms lange woorden niet meer lezen in 1 oogopslag wat normaal wel kon, en heb ook last van duizelingen, ook mijn sport activiteiten lijden eronder, veel moe en concentratie problemen.
Als ik terug denk is er ook een periode geweest in 2017 dat ik erg kribbig was tegen wildvreemde (bijvoorbeeld de bakker). Mijn vriend denkt dat ik overwerkt was. Omdat ik me besef dat ik het erg druk heb en veel doe waarvan ik stress kan hebben ben ik rustiger aan gaan doen, minder evenementen en een tandje terug. Heb met de kerst 10 dagen vrij gehad. Helaas kreeg ik voor de vakantie griep, en kwam de griep 1e kerstdag weer terug, erg fijn. Ik heb dus wel uitgerust maar was ziek dus geen idee of het dan wel onder rusten valt haha. Heb ook niet getrained in die periode. Thuis voel ik me meestal prima overigens hoewel ik me afgelopen weekeind voor het eerst thuis ook niet super voelde. De laatste dag van de kerstvakantie 1 januari kreeg ik in de avond net na het douchen weer een oog aura zonder echt hoofdpijn erna. Ben gewoon gelijk gaan slapen en volgende dag was het weg, wel weer moe. Maar ik blijf klachten houden dat ik niet helemaal lekker kan kijken. Ik ben weinig vrij en heb in augustus 2017 vakantie gehad en juist erna in september is het begonnen, ik snap er niks van. Het is nu al 4 maanden zo. Ik ben wel al bij de dokter geweest, bloeddruk alles is in orde, op dat moment konden ze geen bloed prikken omdat ik griep had. 17 januari ga ik terug naar de huisarts. Ik ben wel blij dat ik niet de enige ben, ik kan er niks aan doen maar ik maak mezelf zo nu en dan toch bang dat er iets fout zit in mijn hoofd. Maar het kan dus ook spanning/stress zijn, maar waarom helpt rustiger aan doen en vrij nemen dan niet 🙁 Ik ben ook een beetje gefrustreerd dat het wellicht stress kan zijn want ik heb echt geen idee wat ik eraan kan doen, ik maak me nu eenmaal snel druk enzo.

Wil graag eraan toevoegen dat ik met deze klachten allereerst naar de optometrist geweest ben omdat ik dacht dat het aan mijn lenzen lag maar het ligt niet aan mijn ogen zelf. Ik zie prima en mijn lenzen zijn ook goed.

kijk eens op personaltuning, dat is een ademtechniek die een klepje in je hals openzet waardoor je weer ontspant en je hersenen weer beter gaan werken

Hier ook erg herkenbaar allemaal. Ben nu 21 en ben al 3 jaar langs artsen rn alles geweest. Prima lijkt iets te doen maar ook weer niet fijn. Normale brillen lijken even te zorgen dat ik goed kan focussen maar is niet de oplossing. Beeld is super dromerig en onrealistisch / alles gaat te snel lijkt het. Super vaag allemaal.

Nou heb ik iets vreemds en ben ik benieuwd of dit trucje ook bij jullie helpt. Als ik via een hand spiegel kijk naar mijn omgeving lijken al mijn klachten verdwenen. Een grote spiegel lijkt niet zo veel te doen. Ik denk dat het deels komt door kadering, maar god wat is dit mooi om te zien. Handen boven en naast ogen houden ter kadering helpt ook een beetje maar niet zo veel als zo'n spiegel. Ik ben benieuwd hoe dit bij jullie is!

Wat een herkenbare verhalen en symptomen.

Ik ben 15 maanden geleden bevallen van een dochtertje (alles is super gegaan), maar sindsdien allerlei klachten met als hoofdklacht duizeligheid. Soms het gevoel dat alles draait maar dan heb ik niet zo vaak. Ik heb elke seconde van de dag dat ik mij gewoon instabiel voel. Of ik elk moment om kan vallen met een raar, drukkend gevoeld in mijn achterhoofd, pijnlijk (beurs gevoel) boven mijn ogen en hele slappe benen. Ik grijp elke keer net naast iets, loop heel onzeker dus heb regelmatig blauwe plekken op mijn benen en als ik achter mijn PC zit kan ik maar met moeite lezen omdat de letters dansen. Ik heb het ook als ik naar bijv. een ventilatierooster kijk of iets met stippels/strepen. Dan word ik helemaal gek. Ook zonlicht en normaal fel licht doet zeer aan mijn ogen. Ook heb ik last van Visual Snow sinds een paar maanden en zeker snachts zie ik heel erg slecht en wordt ook erger. Ik heb ook één oog die ontzettend droog is, wat heel erg pijnlijk is.

Ik heb van alles geprobeerd; manueel therapeut, fysio, chiro, dry needling, acupuntuur, voetreflexologie, kruiden en mineralen slikken, KNO, Neuroloog, Revalidatiearts, Psycholoog, CBD olie, vit d en calcium, Psychosomatische Fysio i.v.m. ademhaling omdat ik ook chronisch hyperventileerde, 2 MRI's waar niks uitkwam, Evenwichtsorgaan zou het ook zeker niet zijn, 7 bloedonderzoeken, EMG voor mijn spieren in mijn lichaam en oogspieren, bril gekregen, verschillende oogarts-onderzoeken, en loop nu bij een orthoptist welke mij oefeningen heeft gegeven omdat mijn ogen niet goed focussen en hierdoor dubbel zou zien/duizelig ben. Dit moet ik twee maanden aankijken. Ondertussen met Visolie Omega 3-6-9 begonnen. Ik heb over twee weken weer een second opinion in een andere oogkliniek. Als dit niks wordt, dan begin ik met Neuro Fysio. En ik denk eerlijk gezegd dat zij misschien wel iets voor mij kunnen betekenen. Ze hadden er veel verstand van.. en kijken naar het gehele plaatje en niet alleen je duizeligheid. En kijken waar het vandaan komt (je gewrichten, ogen of hersenen) ipv de symptomen alleen te verhelpen/verminderen.

Dit is echt geen leven zo en vraag me toch elke avond weer af, hoe ik morgen weer door ga komen..
Sterkte iedereen!

Ik heb deze problemen ook. Het is een blokkade in je lichaam, ontstaan door stress. Je lichaam zegt eigenlijk 'stop!'.

 

Bij mij verbeteren een aantal dingen het:

- een klassiek homeopaat schreef mij eens het middel Ruta voor. Dat hielp

- een behandeling met de methode Leap helpt. Het laat je energetische banen weer stromen

- een combi van rust en afleiding zoeken.

Ik ben geen zweverig type, maar dit is zo'n ding waarmee de dokters niks kunnen, maar je bij de alternatieve sector terecht moet.

 

Gr eva

Bij oogklachten kunnen ook tekorten aan diverse voedingsstoffen aan de orde zijn. Dat zou je dan goed moeten uitzoeken, bijv laten testen bij een natuurgenezer.

@Rox, als het na je zwangerschap begon zou ik denken aan de rol van je hormonen. Veel vrouwen hebben te maken met een tekort aan progesteron, ofwel oestrogeendominantie, wat allerlei klachten kan geven, waaronder duizeligheid.

Hallo allemaal ik ben een jongeman van 28 en heb precies dezelfde klachten. Ze begonnen tussen mij 17 en 18 jaar, ik loop er ondertussen 10 jaar mee! Dat starerige gevoel, alsof de ogen vastgeroest zijn of lam, enorm vermoeid en gek makend gezichtsveld. Geen enke licht kan ik verdragen, heb continu een verdwaasd ongeconcentreerd en soms zelfs paniekerig gevoel hierdoor. Ik wil soms gewoon men ogen eruit halen of ik MOET ZE SLUITEN!. Hierdoor ben ik depressie geworden, onzeker, en durf mensen niet meer aankijken erdoor.  alles samen maak dat ik continu onder spanning sta, met nog extra spannings klachten ala gevolg, een hele waslijst.  Nergens vinden ze de oorzaak: eeg, ecg, qecg, MRI, scan, lumbaalpunctie, psychiaters, psychiatrische opnames, psychologen, kine noem maar op! Ik wordt niet meer serieus genomen door dokters, ik voel me in de steek gelaten door de medische wereld ik ben mijn leven voor een groot stuk kwijt! Ik vecht iedere dag om toch gewoon te genieten vzn het goede en het slechte te negeren, maar na een tijd breek ik weer! Dit is echt nauwelijks leefbaar ik hoop dat er ooit iemand een antwoord vindt.

 

Mvg

 

Probeer eens lorazepam, dat ontspant de oog spieren

Lieve mensen,

Welkom in de wereld van overstimulatie en overdenken. Tv uitzetten, smartphone slechts gebruiken als het nut heeft. Alleen denken, zowel voor- als nadenken, als het nodig is. Lees slechts noodzakelijke teksten en beelden. Draag een zonnebril. Ga overbodige stimuli van buiten uit de weg en probeer niet weer de oude te worden. Pas u aan. Stoppen met uzelf te stimuleren om beter te worden, zowel letterlijk als figuurlijk en pas uw directe omgeving binnen en buitenshuis aan waar mogelijk. De omgeving die we zelf hebben gemaakt is ziekmakend. Er is te veel van het goede.

Succes en liefs,

Rikkert

beste allemaal.

na het lezen van dit forum zie ik jullie als lotgenoten.

Een jaar geleden heb ik tijdens mijn werk als politieagent een posttraumatisch stress syndroom opgelopen. Ik ben nu al een jaar aan het re-integreren en werk pas 12 uur per week.

De klachten die ik nu nog ervaar kan ik het beste omschrijven als oogruis/visual snow. Ik zie constant kleine zwarte pixel vlekjes over mijn zicht. Ik zie de overgang van donker naar licht altijd knipperen alsof mijn beeld zich vernieuwd. Als ik naar bijv een rieten bank of een ventilatierooster of een boekenkast kijk, dan lijkt al het detail onder stroom te staan en te bewegen. De oogruis is het besye te zien op een witte muur of in de blauwe lucht. Autorijden kost me vreselijk veel focus en s’avonds en s’nachts zie ik alle lichten helemaal uitstralen en denk ik dat ik gek word.

Lezen vanaf een beeldscherm of a4 is ook vreselijk. Mijn zicht schiet van woord naar woord en de letters dansen.  Na een uur is mijn focus echt op.

 

Net als velen heb ik alles al geprobeerd.

Bloedprikken, ijzer, suiker, vitaminen, bloeddruk. Onderzoeken naar schildklier/evenwichtshormoon.

opticiens/optometristen/oogziekenhuis. 7 verschillende oogdruppels voor “droge ogen”. Uiteindelijk zei de internist: ik heb geen idee hoe ik je kan helpen en ik verwijs je naar homeopatie.

Ook triggerpoint therapie, fysio en dat soort dingen leverden niks op.

 

mijn psychiater stelde mij voor dat ik probeer om er minder mee bezig te zijn omdat ik me zo erg focus op mn klachten zouden ze erger worden.

 

dat is makkelijker gezegd dan gedaan want eerlijk gezegd neemt het mijn leven over. Ik voel me doorgaans angstig/verdrietig en vind het dagelijks leven zwaar. Ik voel me eigenlijk alleen goed als ik sport.

Ik denk dat het te maken kan hebben met stress en met onze constante prikkels in het dagelijks leven zoals computers en smartphones. Maar ik werk achter een pc en dat opgeven is niet zo makkelijk.

ik ga nu naar homeopatie kijken en hoop hier ooit uit te komen. Tevens ben ik ook aan het kijken naar Visio of Bartimeus voor een onderzoek naar niet aangeboren hersen letsel.

 

deze instellingen zijn bekend met de klachten en noemen het visual snow. Het nadeel? Er is geen oplossing voor , je kunt het enkel accepteren.

Als slot wil ik mijn ei kwijt dat ik het lastig vind om er met mijn partner over te praten omdat na een jaar dagelijks zeuren de tolerantie wel een beetje weg is...

p.s. Als we vanuit dit forum ooit een praatgroep word georganiseerd dan neem ik daar graag deel aan.

@Vin: ik herken al je klachten! Of ik het zelf geschreven heb.. zo frustrerend he. Ik loop er ookal bijna twee jaar mee en heb ook al zoveel geprobeerd; zowel de medische- als alternatieve zorg, en niks helpt. Ook mijn leven staat op zijn kop omdat ik mijn baan ben verloren omdat pc-werk onmogelijk is. En ook ik kan er lastig met mijn partner over praten.. hij denk echt dat het vanuit de psyche moet komen omdat er niks gevonden wordt.. zelf ben ik daar (nog) niet van overtuigd en heb ik over twee weken een bezoek in het oogziekenhuis en over twee maanden in de B12 kliniek om te kijken of ik een tekort heb. Mocht hier niks uitkomen dan ga ik het psychische traject doorlopen. Ondertussen sta ik in de overlevingsmodus..

Heel veel sterkte allemaal!