Ik heb dit ook, ik ben zoiezo beetje depressief tijdens mijn pms. Wat bij mij sinds kort heeft geholpen is het nemen van saffraan supplementen. Het is zelfs wetenschappelijk bewezen dat dit helpt tegen pms. Het haalt de scherpe kantjes ervan af, voel me tijdens de pms veel beter, voel soms zelfs amper pms!

Jeetje. Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Het is voor mij zo frustrerend, ik weet 1000% zeker dat het niet aan de relatie ligt die is in mijn ogen helemaal goed. Hij is zorgzaam, is altijd lief en vind mij helemaal het einde, hij draagt mij op handen. En waarom voel ik die twijfel dan zo, als ik ongesteld word is het weg... Het geeft al veel meer rust in me hoofd wetende dat meerdere vrouwen hier last van hebben. Ben nu sinds een paar maanden overgestapt op de koperspiraal dus hormoon vrij. Daarvoor nooit last gehad van dit soort verschijnselen. Ik heb geen idee of ik PMS heb, wat zijn hier de symptomen van?

jeetje wat fijn om dit te lezen zeg, ik googelde gewoon maar wat. zit in een beginnende relatie (nu pas 3 maanden) en daarom zijn twijfels sowieso nog wel spelende omdat we elkaar nog aan het leren kennen zijn, maar ik merk inderdaad dat ik elke keer een week voor mijn menstruatie ineens heel anders naar hem kijk.. en dat ik me irriteer aan dingen en daardoor het idee krijg dat het niet goed zit. bij mij spelen ook nog wel andere dingen zoals bindingsangstige klachten die tijdens PMS ook een stuk erger worden, want dan kan ik hem niet eens 2 x per week zien. terwijl ik een week daarvoor wel 4 keer met hem wilde afspreken.

ik heb sinds juni een Kyleena spiraaltje, dus mijn hormoonhuishouding is zeker nog niet helemaal gewend en mijn menstruatie ziet er nu sowieso heel anders uit, en ik heb dus ook het idee dat op het gebied van emotieregulatie rondom mijn menstruatie een hele hoop intenser is geworden.. ben erg benieuwd hoe zich dit de komende maanden gaat ontwikkelen.

Hoi Allis ik lees net je verhaal dat je hier 2 jaar geleden hebt geplaatst over pms en relatieproblemen. Ik weet niet of je er nu nog iets zal aan hebben maar wil er toch op reageren. Ik heb heel mijn leven zware pms gehad,noemt dan eigenlijk pmdd,en daardoor uiteraard ook relatieproblemen. Had hetzelfde als jij,ook tijdens de "moeilijke periode van de maand" veel ruzie met mijn vriend,twijfelde constant aan alles en dacht ook telkens dat hij me voor de gek hield en dat het voor hem ook allemaal niet echt was. Spijtig genoeg is de relatie er uiteindelijk ook aan kapot gegaan,maar ja...dat besef je maar pas als het te laat is natuurlijk! Pms is echt een hel,iemand die het niet heeft begrijpt het ook niet. Er bestaat wél iets tegen en dat is namelijk teunisbloemolie. Dat is een fantastisch middel,je bent totaal een ander mens,rustig,je voelt je gelukkig...enfin ik herkende mezelf niet meer! Ik raad het je sterk aan,je bent de gelukkigste mens op aarde! Hoop dat je relatie nog steeds oké is. 😉 succes!

Omg ik ben Miss ook laat met mn reactie maar wat een verademing om te lezen dit! Ik kamp met hetzelfde.. 2 weken kan ik in love zijn en de andere 1-2weken verafschuw ik degene en snap ik niet wat er leuk aan degene is.. ben ik ongesteld geworden dan pats zit t weer goed! Ik ben nu bezig met het invullen van een dagboek “cyclus planner”.. hopelijk geeft dit me wat inzichten en tools hoe hiermee om te gaan en inzichtelijk te krijgen. Ik ben pas een paar maanden geleden gestopt met het spiraaltje en nu geen anticonceptie meer aangezien ik veel stemmingswissingen had, de issues rondom mn partner herken ik nu pas eigenlijk.. ik las laatst iets dat het iets te maken kan hebben met het vinden van de perfecte partner voor je kind (eicel) ofzoiets.. ik vraag me dan toch af, als er twijfel is is het Miss toch niet helemaal goed maar ik weet het ook niet haha lastig ?
Veel liefs!

Heel fijn dit te lezen, ben 35 jaar, geen kinderen, maar exact hetzelfde probleem als wat hier beschreven wordt.

De dagen/weken voor mijn menstruatie hou ik gewoon echt niet van mijn man...

Mijn nichtje heeft het ook.

Het wisselt 'gelukkig' wel in frequentie, duur en intensiteit.

Nog geen oplossing gevonden?Blijft vreselijk om zo geleeft te worden door mijn hormonen.

Ik ben benieuwd of dit na de overgang weg is? Of dat je dan dat gevoel continue hebt (ik hoop van niet!!!)

1. Sterkte iedereen!

 

Nou ik ben zo blij ook te lezen dat ik niet de enige ben.. Ik Google het hele internet af, of dit te maken kan hebben met PMS, terwijl ik met mijn vriend op vakantie ben en ik het leuk wil hebben. Ik moet ongesteld worden en elke keer merk ik dat ik rond deze tijd gewoon ‘het’ niet meer voel voor hem. Ik ben overprikkeld/negatief in mijn hoofd en mijn vriend constant in mijn gedachtes aan het bekritiseren. Het is vreselijk! Ik snap er niks van. Is dit een onderdrukte emotie? Pas ik wel bij hem? Hebben we genoeg lol en diepgang? Vind ik hem wel aantrekkelijk genoeg? Het zijn vaak wel puntjes die ik eerder ook al had. Hij is verder de meest zorgzame, lieve, empathische man die ik ooit heb ontmoet en ik kan wel heerlijk met hem knuffelen. Ik weet ook dat niemand perfect is en ik ben zo bang dat ik dit bij iedere man zal hebben. Ik heb echt het idee dat mijn mind gek aan het worden is van de twijfels. Het maakt me moe en hij verdient dit natuurlijk ook niet, want hij voelt altijd mij heel goed aan als er iets is. Ik zou graag met iemand willen praten die dit ook heeft, zodat wij elkaar wellicht een beetje kunnen helpen.. please geef mij advies of tips..

Hi, kijk eens op de website PMDD Nederland. Er is ook de Facebookgroep Stichting PMDD Nederland. Het geeft mij enorm veel herkenning en steun. Groetjes en sterkte.

Erg fijn om hier herkenning in te lezen. Ik heb een super leuke vriend waar ik echt gek op ben, maar toch had ik een week voor mijn menstruatie last van twijfels uit het niets ook. Meer angstig om mijn eigen gedachtes dat ik het zou uitmaken om wat voor een reden dan ook. Daarnaast ook nog stress om mijn tentamens gekregen. 2 dagen voor mijn menstruatie was het zelfs zo heftig dat ik alleen maar huilde non-stop, ik durfde mijn vriend niet aan te raken/zien en mijn tentamens kon ik niet maken want ik was mentaal gesloopt. Na mijn eerste dag menstruatie nam het gelukkig een beetje af.. nog steeds wel een angstig gevoel, maar erg blij dat ik niet de enige ben met deze angstige/paniekerige gevoelens.

Exact hetzelfde waar ik al jaren tegenaan loop! Mega kloten en verwarrend dat ik 1,5 week van de maand gewoon NIET blij ben met mijn man en dus mega twijfel over hem 🙁
Wat hierboven wordt geschreven over het typeman voor of na je eispring klopt echt. Ik had hiervoor jarenlang een beetje 'foute' vriend, die vond ik juist heel aantrekkelijk in de 1,5 week voor mijn menstruatie maar de rest van de tijd weer niet?!

Zo'n ellede die hormomen.

Care-for-women bezocht maar daar heb ik echt niks aangehad, na een jarenlange zoektocht in die verschrikkelijk pms-klachten bleek ik zelf eigenlijk al een best expert te zijn (helaas)....

Sterkte iedereen, op naar de Memopauze waarna het allemaal voorbij is!

@M, aan pms redelijk wat te doen. Voeding, voedingssupplementen en natuurlijke middelen, zoals progesteroncrème. Zoek maar wat op over oestrogeendominantie. Emoties zijn eigenlijk een uitvergroting van dingen die er toch al zitten. Daar eens naar kijken. Onzekerheid, irritaties naar ja partner, dingen die je inslikt etc. Hormonen reageren gewoon op wat je doet, denkt en eet dus ben je niet zomaar aan overgeleverd. Een orthomoleculair therapeut kan je ondersteunen bij het lichamelijke stuk. Verder zijn er alternatieve methoden en middelen om aan het emotionele stuk te werken. Denk onder andere aan celzouten en bloesemremedies maar ook bepaalde therapieën. Dat therapie niet te zwaar opvatten. Kan bijvoorbeeld gaan om een healing of methoden als Access Bars.

Ik heb precies hetzelfde. Nu bijna ongesteld en echt op het punt om het uit te maken, maar dat had ik vorige maand ook al gedaan en toen kwamen we weer bij elkaar. Daarna even heel erg happy geweest en nu weer die enorme twijfel. Ik irriteer me dood aan hem en hij kan niks goed doen.. heeft nooit tijd voor me.. zo voelt het, bah.. ik probeer niks aan hem te laten merken maar ik denk steeds als we niet samen zijn: ik maak het uit. Ja dat is beter zo. Maar ik moet van mezelf wachten tot de ongesteldheid voorbij is en kijken of ik er dan hetzelfde over denk. Vermoeiend dit..

Ik herken dit zo gigantisch erg, en ben heel erg blij (en kwaad op het vrouwenlijf) dat ik niet de enige ben. Heb al vijf jaar een relatie, en elke twee weken wissel ik van ‘ja ik wil voor altijd bij je zijn’ naar ‘wil ik dit wel echt?’. Het is hondsvermoeiend, en heel naar voor mijn partner.
Ik heb al last van pms sinds ik op mijn 16e aan de pil begon. Ik heb toen lang gezocht naar een anticonceptie waar ik niet doodongelukkig van werd, maar heb nu een koper spiraal en slik een hele lage dosis antidepressiva tijdens mijn 2-weken pms. Het helpt me enorm om niet het gevoel te hebben iedere minuut in huilen uit te barsten en te willen slapen, dus dikke aanrader voor wie alle dieeten/levensstijlzaken al geprobeerd heeft of doet, zoals ik. Lang leven de medische wereld.
Maar nogmaals, ik ben heel erg blij met de herkenning, zeker nu ik op mijn hoogtepunt van twijfel zit.
Praten jullie er met je partner over? Heeft iemand tips om een modus te vinden waarin er ook ruimte is om je anders te voelen die twee weken en niet zo veel irritatie te hebben in je relatie?

Hey,

Dit keer even de man met een vraag/reactie hierop. Mijn vriendin (3 jaar een relatie) heeft hetzelfde. Ze wil het alleen niet inzien. Het geeft mij en mijn dochter heel veel pijn… elke maand weer.
Ze is er echt van overtuigd dat het aan ons ligt en dat ik niet de juiste ben. Terwijl we echt heel goed zijn samen.

Hebben jullie tips over wat ik kan doen? Hoe ik haar kan benaderen?

Ben aardig radeloos.

Praat er met haar over als de periode voorbij is