Hallo Anoniem,

Ik wil het ook even opnemen voor Klaas. Hij is ervaringsdeskundige (helaas) en heeft mij ook op weg geholpen met zijn kennis en verhaal. Zijn bedoelingen zijn meer dan goed! Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten als jij. Afbouw van 37,5 mg naar 0 is mij nooit gelukt. Ook ik had dezelfde klachten die jij beschrijft, terwijl afbouwen tot 37,5 mg redelijk makkelijk ging. Gelukkig is mijn huisarts cooperatief en begrijpt dat afbouwen niet zo eenvoudig is als in de boekjes staat. Wat mij geholpen heeft is door over te stappen van Venlafaxine op Sertraline. Ik ben overgestapt van 37,5 mg Venlafaxine naar 50 mg Sertraline. Dat ging redelijk goed. Na gewend te zijn aan 50 mg Sertraline (pilvorm) ben ik overgestapt (in overleg met mijn huisarts) op vloeibare Sertraline van Zoloft. Het voordeel hiervan is dat je per mililiter kan afbouwen (zeer langzaam dus). Ik zit nu op 1,5 ml (30 mg) en bouw af zonder lichamelijke klachten. Ik ervaar wel meer emoties maar dat is ook de bedoeling. Na jaren van anti depressiva gebruik, neem ik nu de tijd om af te bouwen. Ik zit nu succesvol op 1,5 ml en denk dat ik daar een paar maanden op blijf zodat mijn lichaam goed kan wennen aan deze dosis om dan vervolgens in minimale afbouw doses verder af te bouwen. Het is belangrijk dat je huisarts je serieus neemt, want anders wordt het heel lastig. Ik heb meerdere afbouwpogingen ondernomen en steeds mislukte het. Voor het eerst ben ik positief over het afbouwen. Ik voel me beter doordat ik minder afgevlakt ben en doordat ik geen heftige klachten heb, kan ik het volhouden. Het geeft me moed. Wat Klaas beschrijft is voor een grote groep mensen helemaal waar...afbouwen moet heel langzaam en als je te snel gaat dan is het gedoemd te mislukken. Er zijn echter ook mensen bij wie het afbouwen weinig tot geen problemen geeft. Ieder mens is dus anders. Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal. Heel veel sterkte en hartelijke groet, Richard

@richard:
Ik geloof in Klaas' goede bedoelingen. Ik heb me eerder wat te kort door de bocht uitgelaten. Ik wilde zijn intenties niet in twijfel trekken, maar wist ook niet goed wat ik doen moest. Ik vertrouw(de) mijn huisarts blindelings, die heeft het wat dit betreft flink mis gehad. Daar kwam mijn twijfel vandaan; ik wilde niet weer de fout maken iemand blindelings te vertrouwen. Maar was dus niet persoonlijk naar Klaas gericht.

Mag ik vragen waarom het niet lukte met het stapje van 37,5 venlafaxine naar nuk..? Hoe ging dat dan? Wanneer begon precies het eerste negatieve effect? En wat ervaarde je dan wat het ondraaglijk maakte? En hoe lang duurde dit dan? Waren de symptomen zelf ondraaglijk? Kreeg je het niet gecombineerd met je werk? Had je je ziek gemeld..?

"Laatsteloodje"

Ik zie net dat ik een typfout maakte; nuk moet natuurlijk 'nul' zijn 🙂

Het is nu bijna 1 (helse!) week geleden dat ik de laatste capsule (37,5 mg venlafaxine) innam. Vorige week maandagochtend. Het is nu zondagavond.

Ik moest het maar 'even' over het weekend heentillen, als ik dan nog klachten had 'mocht' ik terugkomen. Mooi dat ik DAT niet doe. Waarom zou hij me NU dan ineens WEL serieus nemen?

Mijn hoofd is nog steeds heel raar en 'golvend'. Ik ben overgevoelig voor licht, geluid, ben draaierig, misselijk, loop te gapen, (dat gapen herken ik nog v jaren geleden toen ik het opbouwde), moeite met evenwicht houden, denken, heb onverwachte huilbuien zomaar (zonder aanleiding), ik durf niet goed auto te rijden want heb het gevoel dat ik dronken of stoned ben, in elk geval 'ver weg' van alles, kan mijn focus niet vasthouden. Soms lijkt het alsof ik het geluid hoor van een knisperende plastic zak oid, en elke paar minuten is er een soort van 'zap' in mijn hoofd. Dat klinkt wrs allemaal heel raar, is het ook.

Maar het golvende gevoel in mijn hoofd is het ergste, dat is er nonstop.

Ik schrijf het hier even gedetailleerd op zodat ik het over n paar dagen terug kan lezen. Ik hoop maar dat ik dan concludeer dat het minder wordt.
Tot nu toe merk ik alleen dat ik een beetje begin te wennen aan deze rare symptomen. Ik word er niet meer zo bang van. Stap nu heel voorzichtig uit bed en wandel heel langzaam en zonder mijn hoofd teveel te bewegen naar de badkamer. (Eerste dagen liep ik snel, wankelde dan, viel bijna, schrok hier dan van, werd bang, huilbui, paniek, nou die paniek is in elk geval weg.)

Komende 2 dagen toch nog maar even ziektewet. Hoop dat ik dan weer werk kan hervatten.

"Laatsteloodje"

Beste lezer, ik kreeg zes jaargeleden een angststoornis , kort daarop ben ik begonnen met venlafaxine retard 150mg , ik heb dit een aantal jaar dagelijks gebruikt omdat ik te angstig was, nadat ik me wat zekerder ben gaan voelen ben ik afgelopen 6 maanden minder gaan nemen, 75 mg in dit geval, van die 6 maanden nam ik dit de laatste twee maandenn om de dag omdat ik wilde stoppen, sinds vorige week ben ik helemaal gestopt. Nu 7 dagen zonder medicatie, ik voel me heerlijk, maar heb soms wel mijn twijfels. denk wel dat het afbouwen per persoon gewoon anders is , zowel lichamelijk als geestelijk. Ik heb ook de nodige bijwerkingen gehad, maar gewoon ff doorbijten en er niet teveel aandacht aan besteden. Waar een wil is is een weg en je bent vaak sterker dan je denkt, dus doe vooral waar jij jezelf goed bij voelt en bouw op die manier af!!

@anoniem,
dan slikten wij dezelfde hoeveelheid v hetzelfde middel (150 mg Venlafaxine retart) Wat een verschil in beleving in het afbouwen dan..! En 2 maanden lang 75 mg om de dag, dat klinkt in mijn oren als een heftig afbouwschema. Die dosis slikken, dan weer en dag niet, dan weer wel...klinkt als flinke schakelingen. Maar goed, als jij je nu, na 7 dagen niets meer slikken nu prima voelt, dan is het goed natuurlijk! 🙂

Ik ga het ook wel volhouden, het 'niets meer slikken', maar ik vraag me dus wel af wanneer het gegolf en gedein in mijn hoofd ophoudt. Moest vandaag weer de auto in, maar ik doe dat toch liever zo min mogelijk. Voel me echt dronken.
Overigens: intiem detail; ik heb al wel ook een positief punt bemerkt van het stoppen met slikken vd Venlafaxine. Ik kom (weer) veel makkelijker (en sneller) klaar! Hebben anderen ook op sexueel vlak veranderingen bemerkt na het stoppen? 🙂

Ik heb intussen al 11 bollekes afgebouwd in een anderhalve maand. Zonder enig probleem. Ook de spierpijn is beter. Met dank aan dit forum

Nog even bij te vermelden dat ik van 37, 5 aan het afbouwen ben naar een niveau dat ik minder bijwerkingen heb. Bedankt klaas

@laatste loodjes
Afbouwen is voor iedereen weer anders en dat lees je ook uit de verschillende verhalen. Knap dat je al een aantal dagen zonder medicijn volhoudt! Hopelijk nemen je klachten snel af. Ik herken de klachten die jij beschrijft. Ik had ze ook toen ik probeerde af te bouwen. Ik heb meerdere pogingen ondernomen en de laatste keer dat ik venlafaxine gebruikte heb ik ook bolletjes uit de kapsule verwijderd. Achteraf gezien is dit toch te snel gegaan. Het lastigste om mee te dealen vond ik de schokjes in mijn hoofd/duizeligheid, misselijk gevoel en ontzettend maar dan ook ontzettend sjagrijnig. Bij het minste geringste vloog ik al door de bocht. Ik heb me nooit ziek gemeld en dus altijd naast een volledige baan afgebouwd. Naarmate de dosering kleiner werd, werd het steeds lastiger en het was simpelweg niet te combineren. Als ik dan een normale dosering nam (37,5 mg) dan verdwenen de klachten als sneeuw voor de zon. Ik moet er wel bij vermelden dat ik al meer dan 20 jaar anti depressiva heb gebruikt. Mijn lichaam is er dus heel erg aan gewend en op ingesteld. Mijn overstap van Venlafaxine naar Sertraline is een hele goede geweest. Ik voel me beter en kan nu zonder klachten heel langzaam afbouwen. Toch zal het nog lastig worden als ik op een minimale dosering uitkom, maar goed ik neem daar de tijd voor en zie wel waar het schip strandt. Heel veel sterkte! Richard

@richard; dankje.

Even een update: vandaag is het dag 9 dat ik niets geslikt heb. Vorige week maandag slikte ik mijn laatste dosis venlafaxine 37,5 mg.
Het was superheftig, maar vandaag kan ik voor het eerst zeggen dat het 'te doen' was. Ik merk vandaag dat het duidelijk minder is. (Minder golven in mijn hoofd, minder misselijk, gapen, 'zapjes' in mijn hoofd, etc.)
Het is nog niet 'over', maar aanzienlijk minder!
Morgen weer gewoon werken. Heb er weer vertrouwen in; op dit niveau kan ik gewoon functioneren. 🙂

Ik wil alle mensen die ook aan het afbouwen zijn v venlafaxine dit even laten weten: het was een HEL, maar, (in mijn geval) is er na 8 a 9 dagen dus weer licht! Hou vol! 🙂

Als dit zo is heb je veel geluk... ik ben na stoppen met Paroxetine (Seroxat) zeker 2 jaar letterlijk doodziek geweest en kan nu na 7 jaar nog maar gedeeltelijk werken.

Ik hoop dat het bij jou anders gaat, als je voelt dat je weer kan werken is dat een goed teken. Hou ons op de hoogte !
Klaas

@klaas:
Jeeeeetje, 2 jaar doodziek, na 7 jr nog steeds maar gedeeltelijk werken. Heftig hoor! Wat erg voor je. En wat goed dat je nog steeds doorknokt en overeind staat..!
Vandaag drukke dag op het werk. Ging eigenlijk heel goed; ik had energie, was positief, merkte nauwelijks iets vd golfjes in mijn hoofd. Het was er nog wel, maar het belemmerde me niet veel; ik deed alsof er niets a.d. hand was .
Aan het einde vd dag was ik wel echt 'op', maar toen kwamen er nog wat dingen bij waar geen energie meer voor over was.
Toen had ik het wel weer ff zwaar. Ik voelde me ineens super prikkelbaar, kon opmerkingen v mn omgeving niet verdragen, ik was geïrriteerd, maar ook alle licht/geluid/geur om me heen kwam ineens 3x zo heftig binnen. Pfff! Wilde eigenlijk alleen nog maar in een stille rustige kamer liggen.
Morgen nog 1 dagje, daarna weekend.
Kijken of ik onder een aantal vd weekend verplichtingen uit kan komen.
Heb ik eigenlijk wel nodig.
"Laatsteloodje".

@Laatste loodjes
Ik vind het interessant om te lezen hoe het jou vergaat. De kans is best aanwezig dat je het goed gaat redden als de heftigste klachten zoals de schokjes in je hoofd voorbij zijn, maar hou er ook rekening mee dat je emotioneel alle uitersten van jezelf mee gaat maken en soms in kort tijdsbestek. Wat ik eigenlijk wil zeggen dat je er nog niet bent als je eenmaal van de medicijnen af bent, maar met geduld en begrip voor jezelf moet je een eind komen. Ik ben een week terug van 1,75 ml naar 1,5 ml gegaan en ik merkte al een verschil. Het is goed te doen, maar voelde me moe en snel geirriteerd. Ik merk dat je soms dan even door zo'n week heen moet en dat je pas na een aantal weken kan zeggen hoe het echt is. Op zulke momenten vraag ik me wel af of het me gaat lukken om helemaal zonder medicijnen te kunnen. Stel dat blijkt dat ik met een snuif van het spul beter functioneer dan zonder? Ik realiseer me dan weer dat het echt heel belangrijk is om de tijd te nemen om af te bouwen. Verstandig om een weekend rust in te bouwen laatste loodjes. Hou ons op de hoogte. groeten Richard

Update: ruim 2 weken zonder 37,5 mg venlafaxine. Vandaag overdag ging het eigenlijk heel goed; nauwelijks last nog van bijwerkingen, voelde me stabiel en alert. Het was een drukke dag, veel nieuwe info, en dat was geen probleem.
Iemand carpoolde met me, ik heb uren gereden, Door een fout van een andere automobilist moest ik ineens op de snelweg met de auto uitwijken, maar dankzij mijn 'koelbloedige reactie' zijn we er ongeschonden uit gekomen.

Dit had ik een week geleden niet durven hopen: toen durfde ik niet te rijden Door de rare 'golven' in mijn hoofd.
Maar eenmaal thuis was het ineens op. Kon nog maar weinig.

Moe, moe, moe, geen concentratie, en wisselende buien; van leeg, vlak, naar depressie gevoelens en gedachten, en dan weer vlak, leeg, moe, gevolgd door huilbuien zonder aanwijsbare reden. Dit bedoelde je wrs , he, Richard?

Hoe is het met de anderen hier met afbouwen? Nog te doen?
"Laatste loodjes"

@laatste loodjes... dit bedoel ik inderdaad. Ik ben zelf aan het afbouwen en herken dit ook..over het algemeen gaat het goed en voel ik me goed, maar soms zijn er momenten dan lijkt het alsof ik op een emotionele rollercoaster vaar. En soms is ineens het lampje uit en ben ik dood moe. Ik heb zelf het idee dat dit ook te maken heeft met gevoelens/emoties die weer terugkomen nu je geen of minder medicijnen gebruikt. Het kan soms heel heftig overkomen, maar de pieken en dalen horen nu weer meer bij het leven zonder medicijnen, dat hou ik mezelf voor en daardoor creeer ik wat meer ruimte voor mezelf. En ik probeer bijv. op tijd naar bed te gaan op dat soort momenten en goed voor mezelf te zorgen. Knap dat jij al zover bent gekomen zonder medicijnen. Succes! groeten Richard

@richard
Bedankt. Het is idd verraderlijk terrein. Dun ijs nog, of hoe je het ook noemen wil. Ben met een studie bezig momenteel die veel zelfreflectie en analyse vraagt. Ik voel dat ik groei en me mentaal ontwikkel. Maar het afbouwen met venlafaxine, of de nawerking ervan, maakt het proces minder transparant. Soms raakt bepaalde persoonlijke feedback me ineens, lastig om terug te herleiden of het me dan 'echt' raakt, als persoon, of dat er dan sprake is van een chemische nawerking. Maar, als vrouw heb je mss sowieso te maken met wat meer schommelingen door biochemische processen. Oftewel: hormonen 🙂 In die zin zou ik eraan gewend moeten zijn.

Ik denkt dat het een goed advies is om voorlopig even goed voor mezelf te zorgen. Op tijd naar bed, vitamines, weer eens lekker naar sportschool of sauna, en ook voorzichtig met alcohol. Want dat ene wijntje komt de afgelopen tijd veel meer 'aan'.
En niet teveel in mn dagen proppen. Misschien komt die avond klap dan niet.

En nu dit nog toepassen in de praktijk, haha!
"Laatsteloodje"