Richard, ik vind het heel moeilijk om hierin te adviseren.
Voor mezelf wist ik zeker dat ik pertinent niet verslaafd wil zijn aan dit soort medicijnen, maar toen ik 6 jaar geleden stopte had ik nog geen idee over de extreem gruwelijke en langdurige gevolgen.

Als ik het over mocht doen had ik zeker de langzame manier gekozen maar dan nog zou ik altijd proberen op de 0 te komen inplaats van de rest van mijn leven afhankelijk te zijn van een of andere rare dosering waar ik niet meer onder kom... en daaarmee ook afhaneklijk zijn van de dagelijkse (gratis) toelvering van het goedje en het te alln tijde, vc op buitenlandse reizen bij je te moeten hebben, en dat in de wetenschap dat ik het in eerste instantie helemaal niet nodig had.

MAar dat kan voor iedereen anders liggen, ik ken meer mensen die geen problemen hebben met levenslang slikken. Ik heb jaren van mijn leven verloren door het afkicken van Seroxat en was nog relatief gelukkig dat ik geen gezin had, anders was het een nog veel groter drama geweest... dus ik veroordeel niemand die niet durft af te bouwen.

Over die switch naar Cypramil durf ik niet veel te zeggen, ik zou altijd eerst proberem met het huidige middel zo laag mogelijk te komen en als nog lager echt niet meer gaat is een dergelijke switch te proberen. MAar dat vereist wel goede begeleiding.
Klaas

Hoi Klaas,

Net als jij hoop ik uiteindelijk ook af te komen van de medicijnen maar of dat helemaal gaat lukken, daar durf ik nog niet op te hopen. Zeker niet gezien de eerdere ervaringen met afbouwen. Of overstappen op Cypramil een oplossing is, weet ik ook niet. Ik wacht eerst maar even af wat de huisarts volgende week te melden heeft. Uiteindelijk moet je toch een weg in slaan. Ik ga in ieder geval onder begeleiding afbouwen en langzaam, dat is wel een steun. Jij bedankt voor je reacties. Ik heb er veel aan. Richard

@Richard,

Mijn redenen om af te bouwen zijn ten eerste dat je er zo moeilijk vanaf komt (ja dat klinkt tegenstrijdig maar juist het gevoel verslaafd en afhankelijk te zijn vind ik moeilijk te verteren) en ten tweede dat ik vanuit natuurgeneeskundige en spirituele hoek het advies heb gekregen om te stoppen met deze medicijnen.

Het maakt me opstandig dat zoveel mensen medicijnen moeten gebruiken omdat er te weinig tijd is voor echte aandacht en echt naar iemand luisteren, er te weinig geld is voor maatwerk in de psychiatrie en er te weinig begrip is voor psychische stoornissen, en omdat de maatschappij bepaalde (hoge) eisen aan iedereen stelt. Mensen raken verslaafd aan AD omdat ze zonder medicijnen niet snel genoeg opknappen, niet onder controle te houden zijn, of niet in de maatschappij passen. Dit wordt m.i. niet met opzet gedaan (ik geloof niet in een complot van psychiaters en farmaceutische industrie), maar het resultaat is uiteindelijk wel een gigantisch hoog aantal AD-slikkers, die daar levenslang aan vast zitten. Ik geloof dat dat anders moet kunnen.

Als je bij een natuurgeneeskundige komt, dan krijg je het advies om allereerst te stoppen met je antidepressiva (in elk geval kreeg ik dat advies, ik wil niet generaliseren).
Zelf heb ik ook het idee dat AD vooral onderdrukkend werken, waardoor je niet aan de oplossing van je problemen toe komt, en dat staat me enorm tegen.
Ik heb dit jaar via de GGZ een cursus mindfulness voor mensen met recidiverende depressies gedaan, waarbij je mediteert en je bewust wordt van negatieve en ondermijnende gedachten die je kunt leren te stoppen. En als je je dan gaat verdiepen in meditatie, dan kom je al gauw de mening tegen vanuit de spirituele hoek, dat antidepressiva slecht voor je zijn.
Zo kom ik dus steeds weer dat advies tegen, vanuit verschillende hoeken, om te stoppen met antidepressiva. En dat sluit dan weer goed aan bij mijn eigen weerzin tegen verslaving aan AD.
Maar dat neemt niet weg dat ik 20 jaar geleden heel blij was dat een psychiater me met behulp van Efexor uit een diepe depressie haalde! Ik zou anders misschien niet meer leven.

Ik heb net als jij te horen gekregen dat mijn hersenen gewoon niet genoeg serotonine aanmaken om me een beetje goed te voelen, maar ach, er wordt zoveel gezegd en volgens mij is zoiets helemaal niet aan te tonen of te bewijzen zonder ingewikkeld onderzoek. Ik ben nooit een opgewekt persoon geweest, ook niet als kind, maar met AD ben ik ook geen vrolijkerd. Ik wil gewoon deze keer eens op de juiste manier afbouwen, dan heb ik gedaan wat ik kan doen, en dan weet ik dat voor eens en altijd.
En als ik uiteindelijk blijf hangen op de 37,5 mg, dan heb ik daar ook vrede mee. Hoop ik.

Veel succes Richard!

Susan

Hoi Susan,

Dank voor je verhaal. Heel herkenbaar. Net als jij gebruik ik het medicijn ook al 20 jaar. Het verhaal van serotinetekort is niet onderzocht en de vraag is inderdaad of dat de reden is dat we niet van het middel af kunnen. Biedt de natuurgeneeskunde geen alternatieven voor anti depressiva? Als ik voor mezelf na ga dan was ik altijd al iemand met een gevoelig zenuwstelsel en daardoor was ik best heel gevoelig. Ik herken veel in hooggevoeligheid. Dat maakte mijn leven soms zwaar omdat ook de heftige gevoelens van angst en paniek etc extra hard binnenkwamen. Anti depressiva was in het begin een verademing. Mijn leven was minder dramatisch en ik voelde me goed. Na een paar jaar seroxat ben ik overgestapt op efexor omdat ik dikker werd van seroxat. Door de jaren heen uiteindelijk af kunnen bouwen naar 37,5 mg. En verdere afbouwpogingen zijn tot op heden mislukt. Heb jij ook dat je je soms zo vlak voelt? sjaggerijnig, nergens zin in, moe etc. Die fases maken het voor mij zwaar en ik heb een vermoeden dat het te maken heeft met venlafaxine. Nooit meer echt blij zijn etc. De angst met afbouwen voor mij is wel dat ik me ook realiseer dat naast blije gevoelens de moeilijkere gevoelens ook heviger terugkomen. De vraag is of ik die kan handelen. Mijn leven is verder op orde en net als jij ben ik van nature wel wat zwaar op de hand, maar ik heb ook best wel rust in mij, dus misschien dat het nu tijd is om nog een afbouwpoging te wagen. Voor mij is het doel om me weer wat blijer te voelen en wat meer zin in het leven te ervaren, als dat met een kleine dosering medicijnen moet dan zal ik me daar ook wel bij neerleggen. Het is soms net als het kiezen tussen twee kwaden en misschien zijn we wel al te lang aan dit medicijn om er nog fatsoenlijk vanaf te komen. Als je daar goed over nadenkt dan word je er inderdaad opstandig van.
Jij ook veel succes met afbouwen. hartelijke groeten Richard

@Richard,

Ik heb nou alle artikelen gelezen die Klaas adviseerde, maar daar word je niet vrolijk van. Er wordt ervoor gewaarschuwd dat je na het afbouwen van Efexor mogelijk niet meer opnieuw kunt starten met dit middel, als het afbouwen onverhoopt zou mislukken. Zodat je jarenlang in het Prolonged Withdrawal Sydrome kunt blijven hangen. 🙁
Ai.
Laten we hopen dat de bevindingen in die onderzoeken een beetje gechargeerd zijn weergegeven, om mensen ervan te weerhouden met Efexor te beginnen, om ze langzaam te laten afbouwen en om professionals te informeren....
Ik las gisteren op deze site http://wendy-nielsen.com/2012/08/07/how-to-stop-taking-effexor/
over de prozac-bridge. Ik begin er nou ook over te denken om een soort switch te gaan maken, net zoals jij met cipramil. Ik ben nou eenmaal depressiegevoelig en zelfs als het met de 5-10%-methode zou lukken om af te bouwen, dan bestaat er nog een kans dat het toch weer mis gaat. En als ik eenmaal in een sombere stemming raak die wat langer duurt, dan maak ik een soort vrije val naar beneden, daar helpt dan niks meer tegen.
Het zou me wel iets lijken om bijvoorbeeld in de winter een AD (niet Efexor) in lage dosis te gebruiken en dan in de lente weer helemaal te stoppen. Geen idee of dat kan eigenlijk.
Als jij binnenkort met de huisarts gesproken hebt, laat je dan op dit forum weten waar je voor gekozen hebt en hoe dat in z'n werk gaat?
Ja, dat vlakke, dat herken ik, en ook het chagrijnige en het vermoeide. Ik heb momenteel een kwart afgebouwd (zonder afkickverschijnselen) en ik merk dat ik weer beter slaap! Want met Efexor slaap ik erg licht, word vaak wakker en droom veel, en volgens mij draagt dat bij aan de algemene vermoeidheid. Zo'n chagrijnige periode, dat is volgens mij een teken dat je in je voorafgaande dagen/week psychisch een klap hebt gehad. En omdat dat door de AD zo afgezwakt wordt, weet je niet eens meer precies wat de oorzaak is geweest. Dit is tenminste mijn ervaring geweest, in die maanden dat ik even helemaal vrij was van Efexor. Ik merkte toen ineens weer (en dat was schokkend) hoe intens de indrukken zijn en hoe fel de psychische pijnen en pijntjes van het dagelijks leven. Ik dacht toen echt: "Goh, ik was helemaal vergeten hoe zwaar ik het eigenlijk te verduren heb." Zonder AD merk je precies waar en waardoor je geraakt wordt, en hoe hevig de indruk is. Mét AD gebeurt dat allemaal meer ongemerkt. Maar waarschijnlijk krijg je daar toch de rekening van gepresenteerd in de vorm van een chagrijnige periode en vermoeidheid.
Ik weet ook nog goed dat ik in het begin van mijn Efexor-loze maanden harder kon lachen en meer kon genieten, en dat was fijn. Het was tegelijkertijd ook heel zwaar om alle minder leuke zaken te verwerken. En uiteindelijk ging het toen dus helemaal fout, toen viel er helemaal niet meer te lachen.
Het is voor (hoog-)gevoelige mensen zoals wij nou eenmaal zwaar, het dagelijkse leven. Zonder AD heb je hogere toppen en diepere dalen, en dat maakt het allemaal wat boeiender, maar uiteindelijk diep in de put te raken, dat moet je ook weer voorkomen.
Het blijft denk ik een moeilijke afweging. Je kunt er de theorie op naslaan, maar uiteindelijk zul je in de praktijk moeten bekijken hoe je je leven het liefst wil leiden. En dat kan denk ik alleen maar door nog eens een poging te wagen om af te bouwen en/of te switchen van je AD.
Ik ben er zelf ook nog niet uit, wat ik wil gaan doen. Eerst heel voorzichtig naar de 37,5 mg en dan zie ik wel verder.
Veel succes Richard en ik hoop nog wat van je te kunnen lezen.
PS die tips in één van die artikelen, om je serotonine-evenwicht een handje te helpen als je in het withdrawal syndrome zit, vond ik wel een eye-opener! Veel naar buiten gaan, veel ondernemen en ervaren, sporten, contacten onderhouden, allemaal om het herstel van je serotonine-receptoren te bevorderen. Precies die dingen die je nou net geneigd bent NIET te doen als je in een depressie zit.

groetjes,
Susan

Hoi Susan,

Ik ga maandag naar de huisarts en laat je weten wat de uitkomst is van het gesprek. Het voordeel van cypramil is dat de half waarde tijd langer is en dat het in kleine doseringen te verkrijgen is (tot 10 mg). Het is ook een nieuwer middel dan efexor. Toch vind ik het wel erg spannend, want je weet niet hoe je reageert op een ander medicijn. Ik hou je op de hoogte. Ik vind dat je heel goed verwoord hebt met welk dilemma we worstelen. Ik herken veel in wat je schrijft. Ik ben er sinds kort ook achter dat ik hooggevoelig ben. Eerder over gelezen maar toen viel het kwartje niet echt. Ik vond het nogal hoogdravend om van jezelf te zeggen dat je hooggevoelig bent. Nu begrijp ik heel goed dat het een gegeven is dat je zenuwstelsel gevoeliger is afgesteld en dat indrukken, gevoelens, emoties heftiger binnenkomen, niet meer en niet minder. Ik begrijp nu ook heel goed het geworstel in het dagelijkse leven (ook al als kind). Als je alles in overweging neemt dan komt het er inderdaad op neer dat je uiteindelijk een keuze moet maken. Een leven met anti depressiva waardoor je het dagelijks leven beter aan kan maar waarin je periodes van vlakte, chagrijn en vermoeidheid hebt of een leven zonder met alle hevigheid van dien. Je schrijft " zonder AD merk je precies waar en waardoor je geraakt wordt, en hoe hevig de indruk is. Mét AD gebeurt dat allemaal meer ongemerk." Ik was me er niet zo van bewust maar dat is precies de reden waarom ik afgelopen dinsdag bij de huisarts zat. Ik wil weer geraakt worden in het leven, dat is precies wat er ontbreekt. Alleen zonder AD kan het heftig zijn als je gevoelig bent, waardoor je het dagelijks leven eigenlijk maar moeilijk aan kan. Dat ga ik nu op nieuw uitzoeken. Mocht ik moeten concluderen dat het te zwaar is, dan moet ik dan accepteren. Het leven zal namelijk nooit alleen maar ideaal zijn. Misschien kan het een steun zijn dat je begrijpt dat je een gevoelig zenuwstelsel hebt en dat je dat niet kunt veranderen maar wel accepteren.
Ik heb een aantal jaren een crosstrainer aangeschaft en gebruik die 5 x per week. Ik heb inderdaad gemerkt dat lichaamsbeweging een positief effect heeft op je algehele welbevinden. Je hoeft je niet de rambam te sporten maar met regelmaat je lijf een beetje in het zweet te jagen, heeft echt een positief effect. Ik kan daar niet meer zonder. Een fijn weekend gewenst, Susan en mijn verhaal wordt vervolgd. hartelijke groeten Richard

@Richard,

Ik ben benieuwd naar wat de huisarts vandaag te zeggen had!
En ik vraag me af hoe lang je moet trainen op de crosstrainer om effect te zien (zelf had ik het idee dat een crosstrainer-workout van 40 minuten hielp, maar dat is eigenlijk te lang om dagelijks te doen).
Verder vind ik het allemaal erg herkenbaar en interessant wat je schrijft over het overwinnen van depressies en ik zou er graag meer over willen weten, maar dat is eigenlijk off-topic, hè?

@Klaas,

Ik kwam er dit weekend achter dat er nogal een verschil zit in het aantal bolletjes per capsule. Ik heb 2 capsules van 75 mg opengemaakt en de ene had er 282 en de ander 200!
Een capsule van 37,5 mg bevatte 130 bolletjes.
Bolletjes tellen is dus niet heel erg betrouwbaar. Of toch betrouwbaar genoeg?
Ik ben aan het zoeken geweest naar precisieweegschalen, maar hoe nauwkeurig moet die dan zijn? Heb jij een voorbeeld van een merk/type weegschaal?
En Klaas, had jij Efexor voorgeschreven gekregen voor depressie of een andere kwaal? En hoe gaat dat dan na het afbouwen?

groetjes,
Susan

@Susan.
Ik heb zelf geen Efexor geslikt maar Seroxat (Paroxetine). Deze middelen staan allebei bekend als echte "bitches" om af te bouwen. Omdat ik destijds nog van niets wist ben ik gestopt vanaf de laagste leverbare dosis van 10 mg en daar doodziek van geworden. Nu na 7 jaar is er een redelijk herstel maar ben ik nog steeds gedeetelijk arbeidsongeschikt. De schade, zowel financieel als emotioneel, is eigenlijk niet uit te drukken.
Ik heb zowel de fabrikant als alle regulereden instanties hiermee geconfronteerd en de reacties waren beneden alle peil, en ondanks mijn zeer dringende verzoek daartoe werd mij geen enkele hulp of compensaite aangeboden.

Je schrijft eerder:
"Mensen raken verslaafd aan AD omdat ze zonder medicijnen niet snel genoeg opknappen, niet onder controle te houden zijn, of niet in de maatschappij passen. Dit wordt m.i. niet met opzet gedaan (ik geloof niet in een complot van psychiaters en farmaceutische industrie), maar het resultaat is uiteindelijk wel een gigantisch hoog aantal AD-slikkers, die daar levenslang aan vast zitten. Ik geloof dat dat anders moet kunnen."

En dat ben ik grotendeels roerend met je eens, behalve dat ik wel in een het coor jou genoemde compolt geloof. Simpelweg omdat ik geen andre verklaring zie voor het moedwillig niet verstrekken van bruikbare afbouwschema's en -doseringen terwijl een en ander reeds lang geleden uitgebreid in de media is geweest, er reeds diverse rechtszaken tegen fabrikanten zijn geweest, mensen in doodsnood de fabrikanten benaderen voor hulp met afbouwen en dan afgepoeierd worden dan wel terugverwezen naar de "behandelend arts" etc. etc.

Ook het structureel afdoen van de vaak onleefbare ontwenningsverscijnselen als "terugval van depressie" terwijl het onderscheid in 5 minuten eenvoudig te maken is, geeft aan dat we toch echt met bedrog te maken hebben en de belangen van de leveranciers en voorschrijvers tegengesteld zijn aan die van ons...

Het kan inderaad een probleem zijn emt bolletjes tellen als deze niet even groot zijn. Ik weet dat sommige mensen de bolletjes achter elkaar langs een lineaal leggen en zo de juiste hoeveelheid berekenen. Een weegschaal moet wegens tot op de milligram, deze zijn wel te koop maar ik kan niet oordelen over de kwaliteit.
Een mogelijkheid is:
http://www.zamnesia.nl/weegschaal-digitaal/679-tennessee-20-0001g.html

Klaas

@Susan
Als ik jouw bericht lees, dan heeft het dus weinig zin om bolletjes te tellen en is wegen van de dosering op een goede weegschaal een betere optie. Vandaag ben ik bij de huisarts geweest en ik was best een beetje teleurgesteld. Ze zou contact opnemen met de apotheker maar dat was niet gelukt en ze was in de materie gedoken en kwam met het plan om over te stappen op Zoloft (althans de stofnaam). Zoloft is verkrijgbaar in een drank en de laagste tabletvorm is 50 mg. Als je vanaf 50 mg wilt afbouwen moet je overgaan op de drank. Ze stelt voor om per direct over te stappen op Zoloft, omdat Venlafaxine en Zoloft uit dezelfde categorie medicijnen (SSSI)komen en ze geen problemen verwacht. Ik stap dan over op 50 mg Zoloft en ga daar een tijdje aan wennen en ga dan uiteindelijk afbouwen door op de drank over te stappen. Zoloft heeft een lange halfwaarde tijd en is minder moeilijk om af te bouwen dan Venlafaxine. Ze gaf aan dat cypramil toch ook moeilijker was om af te bouwen. Morgen kan ik het medicijn halen bij de apotheek, maar ik heb gebeld met de apotheek en gevraagd of ik morgen een aantal vragen kan stellen over deze methode. Dat kon, ik ga je morgen dus informeren over wat de apotheker erover te zeggen heeft. Wordt vervolgd. Ik vind het best heel spannend en het gekke is dat ik me de laatste dagen een stuk stabieler voel. Een paar weken terug ben ik namelijk weer overgaan van 1 dag 37,5 mg en andere dag daar ongeveer de helft van naar weer elke dag 37,5 mg. Na twee weken merk ik dus dat ik me wat beter voel, maar goed ik ben wel voornemens om dit pad voor te zetten.
@Klaas
Of er echt sprake is van een complot betwijfel ik, maar dat er meerdere belangen mee gemoeid zijn is wel duidelijk. Er gaat veel geld om in deze wereld en zolang niets wetenschappelijk is bewezen worden we misschien niet serieus genoeg genomen. Op zich al erg genoeg natuurlijk. Er zijn natuurlijk ook mensen die zonder al te veel problemen toch de medicijnen afbouwen, dat heeft mijn huisarts ook bevestigd. Een ding is duidelijk ze laten een hoop mensen wel in de kou staan.
groeten Richard

@Susan
Vergeet ik nog iets te zeggen over de crosstrainer. Ik doe het 5 x per week en iedere keer 20 minuten achter elkaar (voor dat ik naar mijn werk ga). Ik merk dat het goed voor me is. Depressies en anti depressiva horen natuurlijk bijelkaar maar inderdaad het verder praten daarover is offtopic, maar wel interessant en goed om gedachten over te wisselen. groeten Richard

@Susan
Vandaag bij de apotheker geweest en bij deze een terugkoppeling. Hij vertelde voor mij iets nieuws en dat is dat venlafaxine eigenlijk een vreemde eend in de bijt is in de groep antidepressiva (SSRI's) zoals fluoxetine, sertraline, paroxetine etc. Eigenlijk behoort hij niet helemaal tot die groep. Waarom precies niet is me niet echt duidelijk geworden. Sertraline (zoloft) is een middel dat al langer op de markt is dan venlafaxine. De laagste dosering is 50 mg en als je wisselt van venlafaxine naar sertraline dan moet je afbouwen tot 75 mg (venlafaxine) en dan kan je zo overstappen op sertraline en dat moet geen problemen opleveren, behalve dan dat je lichaam wel moet wennen aan een ander medicijn. Op mijn vraag of het in drankvorm verkrijgbaar is, kreeg ik het antwoord dat hij niet wist of dit leverbaar is. De pillen zijn echter wel geschikt om met behulp van een pillensnijder te halveren en nogmaals te halveren. Als je dit met een tablet van 50mg doet dan kom je uit op een dosering van 12,5 mg. Daarna zou je eventueel nog een keer kunnen halveren en daarna afbouwen met een drank (moet die drank wel leverbaar zijn natuurlijk). Hij laat me dit nog weten.

Ik heb nog nagevraagd over afbouwen met venlafaxine en kapsules. Dit is inderdaad een lastiger proces omdat de korreltjes een speciale laag hebben die anders afgebouwd worden in het lichaam. Een pil zoals setraline is makkelijker in stukken te snijden zonder dat dit effect heeft op de verwerking in het lichaam. De verwerking van een pil gaat kennelijk minder ingewikkeld dan een kapsule met korrels, omdat die korrels weer een laagje hebben die ervoor zorgen dat het medicijn vertraagd wordt afgegeven. Heeft ook met de halfwaarde tijd te maken. Van Setraline duurt hij langer. We zijn er inmiddels achter dat korrels tellen en eruit halen ook niet echt helpt. Beter is om te korrels te wegen, maar wat een gedoe. Misschien toch wel slim om tot 37,5 mg efexor af te bouwen en dan over te stappen op iets anders.

Ik heb ook nog even gevraagd of je van setraline dikker wordt, maar daar staat het middel niet om bekend (gelukkig).

Ik moet de sprong dus maar gaan wagen en hou je op de hoogte. Voorlopig naar 50 mg sertraline en als dat goed gaat dan hou ik het daar een tijd op en dan zien we verder. Ga niet direct verder afbouwen maar neem daar de tijd voor. Vandaag was het erg druk op het werk en ik wilde vanalles afmaken maar kwam daar niet toe. Ik merkte dat ik er behoorlijk opgefokt van raakte van binnen. Ik dacht nog, als ik nu zonder medicijn was, dan was ik echt geflipt. Ook weer een eye-opener dat zonder medicijnen het soms echt zwaar gaat worden.

Hopelijk heb je iets aan dit verhaal. groeten Richard

Goh, Richard, wat een tegenvallers allemaal, en wat ontzettend veel onduidelijkheid!
Denk je eerst Cipramil te moeten gaan gebruiken, wordt dat weer afgeraden door de huisarts, ga je je verdiepen in Zoloft, zit je weer met tabletten die in stukjes gesneden moeten worden en de onzekerheid of het in vloeibare vorm verkrijgbaar is!
Het wordt er allemaal niet makkelijker op zo.

Ik had inderdaad ergens gelezen dat Efexor/Venlafaxine een SNRI is, het remt de heropname van zowel serotonine als noradrenaline en dopamine (de laatste 2 in mindere mate). Misschien werkt Efexor daarom ook zo goed….? :S
En misschien word je daarom ook zo beroerd als je afbouwt: het middel schopt het evenwicht van 3 neurostofjes in de war. Maar goed, ik weet er eigenlijk ook niks vanaf. Laat dat maar aan de specialisten over.

Je zegt dat je eerst moet afbouwen tot 75 mg Venlafaxine en dan kan overstappen op Zoloft. Hoe kun je omrekenen van Venlafaxine naar Zoloft? Als je bent afgebouwd naar 37,5 mg, zoals jij, hoeveel Zoloft moet je dan gaan nemen? Je schrijft 50 mg, klopt dat?
Ik ga zelf heeeeel langzaam afbouwen tot de 37,5 mg. En kijk hoe dat me bevalt voordat ik verder afbouw of overstap. Dat hangt ook een beetje af van jouw ervaringen met overstappen, natuurlijk.
Over Zoloft las ik dat het ook wordt voorgeschreven bij premenstrueel syndroom, en dat je het in dat geval 2 weken wel en daarna weer 2 weken niet kunt gebruiken, afhankelijk van je cyclus. Dat vond ik wel een positief geluid: kennelijk heeft Zoloft dus niet zo'n erge afbouw- en opbouwproblemen. En dat zou mij ook mooi uitkomen in de herfst- en winterperiode, als ik het een stuk moeilijker heb dan in de seizoenen met meer licht en warmte. Zoloft tijdelijk gebruiken in de donkere maanden van het jaar, misschien kan dat wel.

Ga je dan, als je overstapt op Zoloft, er ook nog wat Venlafaxine naast gebruiken om de overstap te vergemakkelijken? Zoals beschreven bij de Prozac bridge? Of kijk je gewoon hoe het gaat?

Spannend allemaal!
Ik ben benieuwd naar je beslissing en hoe het allemaal gaat verlopen.

Over het bolletjes tellen van de Efexor: omdat ik nou op driekwart van de 75mg zit, open ik een 75mg capsule, haal daar 70 bolletjes uit en doe die in een capsule die ik op internet heb gekocht (lege capsules, veel stuks voor weinig geld, ik heb geen klachten dus ze doen het denk ik goed, al zou een Efexor fabrikant waarschijnlijk zeggen dat dit geen geschikte capsules zijn). Die capsule met 70 bolletjes neem ik dan een dag later samen met een 37,5mg capsule. En zo middelt het zich allemaal wel uit.
Bolletjes langs een liniaal leggen (dank je wel Klaas) is denk ik best een elegante methode om straks te gebruiken als ik verder ga afbouwen. Ik zou dat nooit zelf verzonnen kunnen hebben. Op internet zijn veel precisie-weegschaaltjes te krijgen, zelfs voor minder dan 10 euro (ik weet niet of die betrouwbaar zijn) dus dat is ook nog een optie. Voorlopig zit ik nog op driekwart van de dosis, ik ga echt voor de allerlangzaamste methode: 6 weken lang op een nieuwe dosis blijven, en minderen met 5%. Ben ik wel aan mezelf verplicht. 'k Wil niet nog een keer die ellende.

Klaas, ik kan me voorstellen dat je erg boos bent in jouw geval, als je zoveel levenskwaliteit hebt moeten inleveren. En als je niet gehoord werd en je problemen niet erkend werden door de betrokkenen.
Heb jij jouw ervaringen met het afbouwen en de negatieve reacties van deskundigen (je strijd met de verantwoordelijken) ergens online staan? Ik zou ze graag willen lezen. Vooral ook omdat ik zelf maandenlang in een hel leefde toen ik te snel had afgebouwd en toen absoluut niet zag hoe ik daaruit moest komen.
Ik ben heel benieuwd naar hoe jij dat toen hebt aangepakt. En ik vind het heel sterk en moedig dat je er op eigen kracht (redelijk) bent uitgekomen, ook al heeft het je veel gekost.
Misschien is het een schrale troost, maar jij helpt een heleboel mensen met je verhaal, dus jouw lijdensweg is niet helemaal voor niks geweest. En uiteindelijk koop jij daar niks voor, maar het draagt wel bij aan meer kennis over medicijnen en aan meer bewustwording rondom antidepressiva. En in de toekomst zal dat hopelijk gaan leiden tot een aanpassing van de manier waarop psychiaters antidepressiva gaan voorschrijven en hoe ze hun patiënten gaan voorlichten. Jouw ervaring is er 1, maar alle slechte ervaringen van alle venlafaxine-gebruikers bij elkaar zal echt wel ooit verschil gaan maken. Lijkt me.

groetjes,
Susan

Hallo Susan,
Ik had inmiddels ook uitgevonden dan Efexor/Venlafaxine een SNRI is. Misschien dat het daarom beter werkt maar ook moeilijker is om af te bouwen. Wie zal het zeggen. Ik ben dus vanmorgen overgestapt op Setraline en in plaats van mijn capsule venlafaxine (37,5mg) een Setraline pil van 50mg ingenomen. Ik neem het medicijn altijd direct als ik opsta.

De apotheker heeft voor mij uitgezocht dat ik niet hoef af te bouwen van venlafaxine en dus in 1 keer over kan gaan op setraline. In de informatie die ik heb gekregen staat zelfs dat je tot 75 mg Venlafaxine kunt afbouwen en dan kunt overstappen naar Setraline 50 mg, zonder dat je nog een kleine dosering venlafaxine moet gebruiken om af te bouwen. Ik realiseer mij nu ineens dat ik met 37,5 mg ook overstap op 50 mg Setraline. Dat is in beide situaties dezelfde dosering setraline. Setraline is in pilvorm niet kleiner te verkrijgen dan 50mg. Dit noemde de apotheker de onderhoudsdosering. De apotheker zei dat 37,5 mg Venlafaxine en 50 mg Setraline overeenkomen omdat het allebei onderhoudsdoseringen zijn. Wel gek dat er staat dat je dus ook met 75 mg naar 50 mg setraline kan. Misschien is het ook mogelijk om dan een iets hogere dosering van setraline te nemen.

Hoe voel ik mij? Vanmorgen rond 11.00 merkte ik dat ik wat maagpijn kreeg en een onbestemd gevoel had (beetje chargrijnig) maar niet heel erg. Naarmate de dag vorderde werd dat beter. Ik schat in dat venlafaxine rond 11 uur bijna uitgewerkt was en setraline wat meer tijd nodig heeft om te werken. Ik reageer super gevoelig op venlafaxine en merk meestal heel snel een verandering in dosering etc.

Verder heb ik nu in de avond een behoorlijke hoofdpijn, maar is ook uit te houden. Al met al goed te doen, maar goed het is even afwachten hoe het de komende dagen gaat. Ik ben gelukkig 4 dagen vrij en hoef niet te werken.

Op 8 sept. ga ik terug naar mijn huisarts om te kijken of ik verder wil op deze manier. Als het goed aanslaat, dan blijf ik de komende maanden eerst op 50 mg Setraline. Ik hoop eigenlijk dat het lukt, omdat een pil toch voordelen heeft boven een kapsule met vertraagde afgifte. Zeker qua afbouwen. Je kunt het snijden en makkelijker doseren naar kleinere hoeveelheden.

De apotheker heeft niet meer gebeld of setraline in drankvorm is te leveren, daar zal ik wel weer achter aan moeten bellen.

Anyway, ik weet inmiddels wel dat je na 1 dag nog echt weinig kunt zeggen..pas met een paar dagen/weken weet je echt of iets werkt of niet. Wordt vervolgd dus.

Heel verstandig dat jij heel langzaam afbouwt met venlafaxine. Het is de enige manier om er van af te komen. Alhoewel ik in het verleden wel vrij makkelijk van 75 mg naar 37,5mg ben gegaan. Ik weet nog dat ik er juist wat van opknapte en mijn vlakheid (die behoorlijk erg was) meer verdween. Vanaf 37,5 mg werd het moeilijker. Het is en blijft per persoon verschillend hoe het medicijn werkt.
Wat me wel een enorm gedoe lijkt, is om de korrels langs een liniaal te leggen...het is een methode maar erg tijdrovend.

Ik hou je op de hoogte. hartelijke groeten Richard

@Richard,

Hoe gaat het met de overstap?
Heb je nog nieuws? Nog hoofdpijn of chagrijn of andere opvallende kenmerken?

Ikzelf heb, nou ik sinds een week of 3 van 75 naar 56 mg venlafaxine ben gegaan, wel last van flinke hoofdpijn. En mijn humeur wordt pas tegen de avond beter.
Ik neem mijn capsule 's morgens in. Weet jij Richard (of iemand anders) of het kan helpen om hem 's avonds in te nemen, om met een betere stemming op te staan? Of krijg je dan slaapproblemen?

Succes Richard en ik hoop wat van je te horen!

groetjes,
Susan

@susan

Gisteren had ik een raar gevoel..alsof de pil in golven werkte...dan voelde ik me goed en dan weer beetje hoofdpijn en onbestemd gevoel in de maag en ook wisselend humeur. Vanmorgen zonder hoofdpijn opgestaan. Ik merk wat voordelen en nadelen. Ik heb het idee dat ik smorgens wat makkelijker mijn bed uitkom. Als ik geen verplichtingen heb dan zette ik vaak een wekker, bijv om 8.00 uur en dan stond ik pas op om 9.00 uur. Vanmorgen had ik het gevoel uitgeslapen te zijn. Ik heb geen hoofdpijn meer, maar wel weer moe in de loop van de dag (vanmiddag op de bank een uur geslapen).
Lichamelijk lijkt de overstap goed te gaan, tenminste zonder al teveel ongemakken.

Het is nog te vroeg om er verder wat van te vinden. Mijn stemming is redelijk goed. Ten minste het valt me tot nu toe niet tegen, maar ik hoop wel dat ik me wat blijer ga voelen, dat voel ik nog niet echt.

Ik vraag me wel af waarom de huisarts voor sertraline gekozen heeft. Op internet lees je dat fluofextine/prozac makkelijker schijnt te zijn qua overstap en afbouwen. Dat wil ik volgende week maandag nog eens aan mijn huisarts vragen.

Susan die hoofdpijn kan heel goed komen omdat je de dosis hebt verlaagd en het lichaam daar aan moet wennen. Geef het even een paar dagen en dan moet het wel over zijn. Ik had ook hoofdpijn maar dat is nu weg. Efexor/Venlafaxine lijkt wat grilliger in de afbouw en ik vermoed dat het te maken heeft met een kortere halfwaarde tijd. Ik neem altijd smorgens mijn pil in en dat is me altijd het beste bevallen. Het feit dat je humeur pas in de avond beter wordt, kan er mee te maken hebben dat het lichaam na 3 weken tijd nodig heeft om echt te wennen aan de nieuwe dosering. Ik vrees dat het toch ontrekkingsverschijnselen zijn. Jij gebruikt minder, ik ben overgestapt op een ander middel maar ben daarbij niet geminderd. Dat maakt denk ik het verschil. Ik blijf wel posten hoe het gaat de komende dagen. Hopelijk voel je je snel beter. groetjes Richard