Ik heb me verdiept in de site survivingantidepressants.org. Je wordt er niet vrolijk van. Als ik het goed begrepen heb dan zijn er 3 manieren om af te bouwen als je gevoelig bent voor ontrekkingsverschijnselen, te weten;
1. Venlafaxine met vertraagde afgifte afbouwen door korreltjes uit de kapsule te halen. Hier komen veel vragen bij kijken, want ervaring leert dat niet in elke kapsule dezelfde hoeveelheid korreltjes zitten en dat de pillen ook niet altijd hetzelfde gewicht hebben. Er wordt gezegd dat een digitale weegschaal voor juwelen aanschaffen goed is, omdat je dan de korrels kunt wegen en dus heel geleidelijk af kunt bouwen.
2. Overstappen van venlafaxine met vertraagde afgifte (37,5mg) naar reguliere venlafaxine tabletten (37,5mg). Deze pillen kun je met een pillensnijder halveren en schijnt in vloeibare vorm te verkrijgen te zijn en in vloeibare vorm kun je makkelijker afbouwen naar kleine doseringen.
3. Geleidelijk overstappen van Venlafaxine naar prozac en dan de prozac verder afbouwen. Dit is niet de meest ideale optie maar als het afbouwen met venlafaxine niet lukt, dan is het wel een optie. Prozac wordt omschreven als "longer half life"(wat het betekent kan ik niet precies opmaken uit de tekst) en het is in vloeibare vorm te verkrijgen. Prozac schijnt minder ontrekkingsverschijnselen te hebben.
Ik ga dit maar eens overleggen met de huisarts. Ik ben benieuwd wat jij hier van vindt, Klaas. Hopelijk wil je hier nog een reactie op geven. Alvast mijn dank. Richard

Er is ook nog een andere manier.
Overgaan op de vloeibare vorm van venlafaxine en daarmee afbouwen omdat dat veel makkelijker te doseren is. Tijdens de afbouw combineren met diazepam om de scherpe kanten van het afbouwen tegen te gaan.
Er is wel een nadeel aan.
Met afbouwen van de venlafaxine de diazepam geleidelijk aan opbouwen en vervolgens de diazepam weer af bouwen. Deze methode duurt langer maar vermindert de onttrekkingsverschijnselen. Bovendien is diazepam daarna sneller en makkelijker af te bouwen dan venlafaxine. Maar het zijn en blijven vervelende middelen.

"Half life" betekent halfwaardetijd en dat is de tijd die het lichaam nodig heeft om ongeveer de helft van het middel af te breken.
De middelen emt een korte halfwaarde tijd schijnen meer kans te geven op zware ontwenninsverschijnselen omdat het zenuwtelsel minder tijd heeft om te compenseren voor de verlaagde dosis van de drug.
Seroxat en Efexor hebben de kortste halfwaardetijd en zijn mede daarom zeer berucht in termen van afbouwen. Prozac/Fluoxetine de langste en wordt daarom inderaad als bridge middel gebruikt.

Wat betreft de adviezen van Tandor, Venlafaxine bestaat voor zover ik weet niet in vloeibare vorm, waar dit wel het geval is voor paroxetine en escitalopram.
Diazepam is een benzodiazepine en dus een totaal ander soort middel dan Venlafaxine. Ik heb zelf nooit gehoord van een benzo gebruiken als bridgemiddel maar misschien heb ik iets gemist... Het wordt zeker wel gebruikt als bridgemiddel om andere benzodiazepines als Xanax af te buowen maar ik betwijfel of het bruikbaar is voor een SSRI of SRNI.

De drie methoden die Richard noemt kloppen wel, het kan ook gecombineerd worden door eerst venlafaxine af te bowuen tot zover dit lukt, en daarna alsnog de Prozac switch toe te passen. Dit is wel heel tricky en vereist zeer deskundige begeleiding die helaas meestal niet beschikbaar is.
Klaas

Klaas,
Je hebt gelijk. Venlafaxine is in NL niet in vloeibare vorm te krijgen.
Dan dus overstappen op de Venlafaxine zonder vertraagde afgifte.
Diazepam kan als bridgemiddel worden gebruikt als het de bedoeling is om volledig met de AD';s te stoppen. Het gaat nl voor een groot deel de onttrekkingsverschijnselen tegen.

Tandor en Klaas, heel erg dank voor jullie berichten. Ik kan zo goed voorbereid naar mijn huisarts volgende week. Ik begrijp nu het verschil tussen prozac en venlafaxine. Het kan misschien toch een goeie methode zijn die ik met mijn arts wil bespreken. Het gebruiken van diazepam weet ik niet. Ik kan me voorstellen dat je daar duf van wordt en ik moet wel gewoon naar mijn werk etc. Maar ik zal het ook benoemen. Begrijp ik nu goed dat er wel vloeibare venlafaxine is als je niet vertraagde afgifte tabletten gebruikt? Of is dit uberhaubt niet in Nederland verkrijgbaar. Ik hoop dat er iemand reageert die succesvol heeft afgebouwd en die ook super gevoelig reageerde op venlafaxine.
Tenslotte; weten jullie ook of er mensen zijn die er nooit van afkomen omdat hun lichaam geen serotonine genoeg aanmaakt? Dit is tegen mij gezegd, maar is niet medisch onderzocht. Het kan natuurlijk zijn dat dit ook een mogelijkheid is. Het lijkt me dat je dan alleen een hogere dosis moet gebruiken dan ik nu doe (37,5 mg). Tandor ben jij zelf ook aan deze medicijnen geweest? of gebruik je nog? Richard

Nee, zelf heb ik gelukkig nooit deze medicijnen hoeven te gebruiken. Mijn partner daarentegen wel. Ze is 15 jaar lang met de verkeerde AD's behandeld ( of eigenlijk ten onrechte met AD's) en daardoor zwaar psychotisch geworden met alle gevolgen van dien. Op mijn advies zijn die destijds gestopt en afgebouwd. Vervolgens is ze gestart met een antipsychotica. Dat is uiteindelijk goed verlopen en is ze sinds 3 jaar stabiel. Maar de verkeerde behandeling heeft dus onherstelbare schade veroorzaakt. Een serotoninesyndroom en schade aan de neuronen en de synapsen. Hierdoor is ze voor de rest van haar leven veroordeeld tot het gebruik van antipsychotica en slaapmedicatie. En zij is helaas niet de enige.....

PS
Vloeibare venlafaxine is in NL inderdaad niet verkrijgbaar.

Dit is weer een heel naar verhaal Tandor, en ik vrag me andermaal af hoeveel mensenlevens door deze brolmedicaties en het bijbehorende brodeelwerk van de voorschrijvende "artsen" naar de vaantjes gehlopen zijn, en hoelang we als samenleving nog accepteren dat we niets meer dan proefkonijnen zijn voor een volstrekt gewetenloze miljardenindustrie...

Toch plaats in een kanttekening bij de "onherstelbare schade" die je noemt: hoewel herstel heel lang kan duren en soms lange tijd stil lijkt te staan, geloof ik in de plasticiteit van het zenustelsel en dat zelfs polygemedicaliseerde rampgevallen als jouiw partner toch kunnen herstellen, al is het op erg lange termijn.
Ook een antipsychoticum kan heel langzaam afgebouwd worden met de 5-10% regel om daarmee de hersenen langzaam te lan herstellen. Maar ik hoef je daar denk ik weinig over uit te leggen...

En Richard, ik weet dat er mensen zijn die er nooit vanaf komen omdat ze de juiste afbouwregels niet kennen of omdat ze steeds weer doorstarten als ze ziek worden. Dit is niet altijd uit onwetendheid maar mensen hebben vaak verplichtingen op gebied van werk en gezin en raken zo totaal verstrikt in afbouwpogingen en doorstarts omdat er niet te functioneren is met de ontwenningsverschijnselen.

De vraag is wanneer schade permanent is, wat mij betreft is dit als symtomen levenslang aanhouden. Mijn ervaring is dat herstel ook na 5-6-7 jaar nog kan voortzetten. MAar het is wel onmenselijk dat we dit moeten doorstaan...
Klaas

Als je alle verhalen leest, dan zakt de moed je wel in je schoenen. We gaan maar eens horen wat de huisarts er over te zeggen heeft en daarna verder zien. Dank voor alle informatie! Richard

ik ben aan het afbouwen van venlafaxine en slik nu ongeveer 30 korreltjes in de capsule ;Weet je hoeveel korrels er in de capsule zit van 37,5 want zo mMarionoeilijk om te tellen .Bedankt

Hallo Mario(n),
Ik weet niet hoeveel korreltjes er in een kapsule van 37,5 mg zitten. Ik weet uit eigen ervaring dat het een heel gedoe is om te tellen en de korreltjes eruit te halen. Ik ben toevallig vandaag bij mijn huisarts geweest om te praten over afbouwen. Ik gebruik ook 37,5 mg venlafaxine en voel me vlak en wil me weer wat blijer voelen. De huisarts gaat in overleg met de apotheker en ik ga volgende week opnieuw naar haar toe om te besluiten wat we gaan doen. Er zijn meerdere opties. Mijn huisarts vindt het niet handig dat ik zelf aan het klooien ga met de kapsules en korreltjes tellen. Ze wil vragen of de apotheker hier in kan ondersteunen. Een andere optie is om over te gaan op Prozac of Cypramil. Deze medicijnen komen uit dezelfde groep als venlafaxine maar werken wel iets anders. Mijn huisarts heeft een voorkeur voor cypramil. Deze tabletten zijn te verkrijgen tot 10 mg en hebben een langere halfwaarde tijd en dat is makkelijker afbouwen. Volgende week hoor ik meer na overleg met de apotheker. Hoe gaat het nu jij 30 korreltjes gebruikt? Gebruik je al lang? Richard

Ik heb in 1998 cold turkey Efexor afgebouwd in het begin van mijn zwangerschap. Daar heb ik toen nauwelijks last van gehad, wat ik me nou niet meer kan voorstellen, omdat het me nu niet meer lukt om van Efexor af te komen. Mijn psychiater van toen verzekerde me dat ik gewoon ineens kon afbouwen en tijdens de zwangerschap geen antidepressiva nodig zou hebben, omdat de enorm hoge hormoonspiegels van de zwangerschap je beschermen tegen depressie.
Na de bevalling zou je dan wel meer kans hebben op een postnatale depressie.
Ik weet niet of je iets hebt aan deze ervaring... ik zou advies inwinnen bij een gespecialiseerd arts/psychiater, want mijn ervaring hierin is dat huisartsen en psychotherapeuten geen idee hebben waar ze over praten als het gaat over A.D. en afbouwen.

bovenstaand bericht is een antwoord op post 39 (4 augustus) over afbouwen tijdens zwangerschap. Sorry, ik wist niet hoe het werkt op zo'n forum.

Ik ga me nou verder weer verdiepen in de ervaringen en adviezen van anderen, want ik wil weer een keer een poging doen om van de Efexor af te komen. Dit is in 2012 helaas mislukt: snel afgebouwd (in een paar maanden tijd) en heb me toen een paar weken lichamelijk ziek gevoeld door de afkickverschijnselen, maar de echte ellende kwam pas weer een maand later, toen stortte ik in een diepe depressie met constante huil- en woedebuien. Dit heeft 8 maanden geduurd, toen kon ik het niet meer volhouden en mijn gezin begon er ook onder te lijden. Behandelaars en familie waren sceptisch vanwege mijn poging tot afbouwen en waren ronduit kwaad op me dat ik al die maanden depressief was zonder weer te beginnen met Efexor.
Door de adviezen op dit forum ben ik al weer een stuk wijzer. Alvast bedankt hiervoor!

Helaas hebben psychiaters ook vaan geen benul van veilig afbouwen.
Het argument dat je tijdens je zwangerschap geen AD nodig hebt omdat de hormonen je al beschermen tegen depressie gaat helemaal voorbij aan de puur lichamelijke afhankelijheid die deze middelen creeeren, en dat staat helemaal los van depressie.

Het klopt dat mensen vaan de eerste keer gebruik nog wegkomen met een abrupte stop maar bij een tweede of latere keer gebruik enorm zware ontwenningsverscijnselen krijgen waardoor ze niet meer van het middel afkomen. De reden hoervoor is onbekend, waarschijnlijk verzwakt het zenuwstelsel steeds verder na op- en afbouwen van een SSRI wat je op zich niet meteen voelt, maar wel tot uitdrukking komt bij afbouwen, wat steeds m oeiijke r wordt na langduriger gebruik en meerdere afbouwpogingen die het lichaam steeds gevoeliger maken en het natuurlijk herstel- en compensatievermogen ondermijnen.

Uiterst langzaam afbouwen met de 5-10% reductieregel is dan bittere noodzaak, dat is hier in diverse threads uitgebreid beschreven.

Korreltjes tellen is overigens niet echt moelijk en helaas gaan apothekeers vaak ook nog steeds af op de bestaande, maar hopeloos verouderde en onbruikbare richtlijnen.

Klaas

Dank je wel, Klaas!

Fijn dat je zo snel reageert en dat je steeds voor iedere geïnteresseerde paraat staat met waardevolle adviezen en ervaringsdeskundigheid!
Ik ga inderdaad bolletjes tellen (ben net bezig geweest, best een mindfulle bezigheid, 282 bolletjes in een capsule van 75 mg Efexor) en heel voorzichtig afbouwen. Ik ben van plan er een heel lange tijd (geteld in jaren) over te doen, want in de herfst en winter ben ik nog gevoeliger voor somberheid dan normaal, en ik denk erover om in die periode een tijdlang op dezelfde dosering te blijven (en een lichttherapie-lamp gebruiken).
Het klopt wat je zegt over het feit dat je steeds gevoeliger wordt voor de effecten van het op- en afbouwen van antidepressiva: na de mislukte poging om af te kicken in 2012-2013 begon ik weer met Efexor, maar toen was de opbouw ook weer heel erg heftig en moeilijk met angstaanvallen, paniek, hartkloppingen, huilbuien en niet kunnen slapen, wat ik nog nooit in m'n leven had meegemaakt.
Al deze ervaringen maken een nieuwe poging tot afbouwen ook weer angstiger: zowel het afbouwen als het eventuele opbouwen (als ik het toch niet blijk te kunnen redden zonder AD) blijken steeds problematischer te worden.
Ik dacht dat het aan mijn leeftijd lag dat ik steeds gevoeliger reageer, maar waarschijnlijk heb jij gelijk en ligt het aan het herhaaldelijk op- en afbouwen.
Dank je wel ook voor al je links naar nuttige sites. Ik ben me al aan het inlezen.

groetjes,
Susan

Als ik dit lees dan komt bij mij de vraag boven of het zenuwstelsel uiteindelijk wel kan herstellen na langdurig gebruik (in mijn geval meer dan 20 jaar). Het lijkt haast een onmogelijke opgave. Klaas, hoe sta jij tegenover het overstappen op een ander middel zoals cypramil en vervolgens dit afbouwen? Cypramil heeft ook een langere half waarde tijd en is verkrijgbaar in kleinere doseringen. Ben eigenlijk erg benieuwd hoe jij hier tegen aan kijkt. Mij bekruipt steeds meer en meer het gevoel dat helemaal afbouwen niet het uiteindelijke doel moet zijn, maar dat je een dosering tot je neemt waar je je goed bij voelt..dus geen hevige ontwenningsverschijnselen, paniek/angst gevoelens maar aan de andere kant ook geen afgestompt gevoel. Susan wat is voor jou nu de reden om weer af te bouwen? Voel jij je net als ik afgestompt en mis je wat meer dynamiek in je gevoelswereld? groeten Richard