Dank je voor je antwoord.
Tijdens het slikken had ik deze verschijnselen al.
Sinds 2 weken gestopt met paroxsetine
Om de ergste verschijnselen te onderdrukken moest ik 6 oxazepam per dag slikken (puur gif) buiten de temazepam voor de nacht.

@bovenstaande schrijver,
Het klinkt alsof je niet correct hebt afgebouwd door middel van de 10% dosis reductieregel. Want als je dat wel doet zijn de verschrikkeijke onttrekkingsverscijnselen nog onder controle te houden en kun je meestal blijven funcitoneren.

Vanan welke dosis ben je gestopt en na hoeveel jaar gebruik?
Overweeg eventueel om terug te keren naar je laatste stabiele dosis en alsnog veilig af te bouwen. Anders kan het wel eens een jarenlange hel worden.
Klaas

Dag allemaal

Ik heb de discussie gelezen en gereageerd hierop.
Vandaag mijn psych gebeld en vertelt over mijn klachten na stoppen met paroxetine.
Haar conclusie was dat ik geen afkickverschijnselen had maar de ziekte van muniere ...wat dat ook is.
Vreemd.....jullie hebben dan allemaal daar last van en toevallig ???? na het afbouwen van de paroxetine.
Ik heb nu afspraak gemaakt met mijn huisarts om alles te laten onderzoeken in het ziekenhuis.

Ik hoop dat ik snel terecht kan .
Groetjes anoniem

@Anoniem,
Hoe weet je psych (ik neem aan dat je een psychiater bedoelt) dat je
a. geen afkickverscijnselen van de paroetine hebt terwijl paroxeitne daar bij itstek berucht om is in de gebruikersgemeenschap, en daar ook vele artikelen en TV reportages aang ewijd zijn.
b. dat je de ziekte van Meniere hebt zonder dat dat onderzocht is, dit is een ziekte van het gehoor en heeft niets met depressie of anget te maken.

Als je naar het ZH gaat, neem de relevante publicatie mee over paroxeitne withdrawal en laat je niet afschepen met dat dat maar 3 weken duurt of mild is. Want dat zijn leugens van de fabrikant.

Het heeft er weer alle schijn van dat deze zichzelf arts noemende psychaiter haar eigen straatje wil schoonvegen door alle verband met de paroxetine te ontkennen zodat het niet haar verantwoordelijkheid is...

Klaas

Sorry voor de diverse spelfouten hierboven, bericht was erg snel getypt. Maar de essentie is duidelijk lijkt me.
Als het onderzoek niets oplevert en de psychiater alle verband met de paroxetine blijft ontkennen zou ik zorgen dat je een psychaiter te zien krijgt die wel op de hoogte is. Dat zijn er niet veel, en helaas weten deze ook nog niet van de hoed en de rand, maar degenen die aan onderstaand artikel in het Tijdschrift voor Psychiatrie hebben meegwerkt zijn tenminste enigszins op de hoogte en weten ook van de potentieel zeer zware onttrekkingsverschijnselen en de recent leverbare afbouwstrips.
http://www.tijdschriftvoorpsychiatrie.nl/issues/470/articles/9894
(zie ook de PDF waar het artikel naar linkt)

Sterkte,
Klaas

Ik ben ervan overtuigd dat je problemen blijft houden met afbouwen, hoe langzaam je het ook doet. De ene mens in mindere mate dan de ander.
In de voorlichting over afbouwstrips wordt ook gesproken over 'het venijn zit hem in de staart' met andere woorden, hoe lager je komt, hoe meer kom je in de problemen.
Mijn dochter heeft me uitgelegd hoe afbouwen met afbouwstrips, ook wel taperingstrips genoemd, gaat.
Het werkt als volgt.
Normaal gesproken neem je je hele dosis paroxetine in 1 keer voor de hele dag, je zit bijv. op 20 mg. Zie dat als een piek.
Met afbouwstrips wordt de 20 mg. paroxetine verdeeld over de hele dag, je krijgt dus elke keer een beetje toegediend. Zie dat als een rechte lijn.
Zo ga je afbouwen. Elke keer een beetje minder paroxetine, verdeeld over de hele dag.
Zie het als stoppen met roken met behulp van nicotine pleisters.
Mijn dochter zit op 10 mg. paroxetine. Als de afbouwstrips voor 10 mg. beschikbaar komen meldt ze zich als eerste.
Sterkte allemaal.

De afbouwstrips worden idd op de persoon afgesteld heb ik gelezen.

Hoi Klaas,

Klopt helemaal, afbouwen moet echt geleidelijke en heel langzaam. Een goede arts weet dit. Mijn arts heeft dit ook gezegd. Ik heb ongeveer 2 maanden de troep geslikt maar na 1 pil wist ik al dat het niet werkte. Toch verhoogd op doktersadvies, natuurlijk heel geleidelijk maar geen verbetering. Ik wilde het slikken voor mijn faalangst en onrust. Voorgaande jaren heb ik zoloft geslikt( ook weleens een tijdje zonder) maar ook dit middel werkte niet goed. Nu afgebouwd ( misschien toch iets te snel) en heb last van ontwenningsverschijnselen. Heftige dromen, angsten over dood en niet lekker zijn.

Nu blijkt dat mijn schildklier te traag werkt, vandaar dat ik altijd zo moe ben, kouwelijk ben en hierdoor kunnen ook psychische problemen ontstaan. Voor mijn moeheid ben ik behandeld in het kenniscentrum voor chronische moeheid. Ik ben benieuwd welke rotzooi ik nu weer kan gaan slikken voor die schildklier. Ik ga in ieder geval even geen anti depressiva slikken.

Groetjes

Jacqueline is mijn naam. Beste Klaas ik zou graag willen weten of jij opgeleid bent voor psychiatrie, want sommige dingen wat jij zegt maak je een hele hoop mensen bang mee wat ik niet goed vind. Ieder mens is verschillend en reageert anders op zijn opbouw en afbouw op zijn medicatie. Het feit dat jij mensen aanspoort om weer te gaan beginnen kunnen zij het beste met hun eigen huisarts bespreken of met een psychiater die veel verstand heeft van medicatie. Ik heb 10 jaar paroxetine geslikt en heb om de 2 weken een kwartje minder gedaan. Ben nu sinds 4 dagen helemaal zonder. Tuurlijk krijgt iedereen afkickverschijnselen ook als je het heel langzaam afbouwt. Je hersenen moeten weer heel anders gaan functioneren wat logisch is. Men weet allemaal hoe het was toen je eraan begon, toen hadden we ook veel bijwerkingen. Maar je moet mensen steunen en niet bang maken, want in feite is dat de reden waarom we er allemaal aangegaan zijn. En ja, iedereen heeft recht op het uiten van zijn mening, maar mensen niet onnodig bang maken dat zij veel te snel afbouwen omdat dat bij jou het geval was. Ik zou zeggen, mensen vertrouw op jezelf dat het gaat lukken, het was al heel wat om eraan te beginnen succes allemaal en hou vol.

Beste Jacqueline,
Om je eerste vraag te beantwoorden: nee ik ben geen arts en dus ook niet opgeleid voor psychiatrie. Wel ben ik ex gebruiker van Seroxat/Paroxetine, heb de afkick maar ternauwernood overleefd en beschouw mezelf als ervaringsdeskundige na het lezen van ontelbare gebruikerservaringen, boeken en publicaties over het onderwerp.
Alle mensen die het middel slikken of geslikt hebben krijgen het van hun arts/psychiater die hier dus wel voor opgeleid zouden moeten zijn. MAar vrijwel niemand is correct voorgelicht over het verslavende effect, de geweldige en voor velen ondraaglijke onttrekkinsverscijnselen en de noodzaak om het middel heel erg langzaam af te bouwen over een peridoe van minimaal maanden en soms jaren.

Ik maak mensen niet onnodig bang maar licht wel voor over hoe mensen wel en vooral niet moeten afbouwen. En helaas is dit nog steeds hard nodig, gezien de waardeloze en levensgevaarlijke afbouwschema's die nog steeds vanuit de officiele medische wereld verstrekt worden. Nog steeds staat te lezen in bijsluiters en op officiele websites dat ontwenninsverschijnselen "mild en in 3 weken over" zijn, een van de grootste leugens uit de hele medische historie.

Je zou gelijk hebben met je advies als de psychiatrie goed op de hoogte was van de problemen maar helaas zijn velen dit niet, met potentieel dodelijke gevolgen. En zijn mensen daarom helaas aangewezel op het internet om de juiste informatie te krijgen, en daar lever ik binnen mijn vermogen een bijdrage aan.

Je scrijft dat je na 10 jaar gebruik met kwartjes bent afgebouwd, een "kwartje" is overigens geen maat want dat hangt van het soort tablet af. Uitgaande van een tablet van 20 mg zou dit dus neerkomen op stappen van 5 mg, en die zijn veel te groot.
Dat je 4 dagen zonder zit zegt helaas nog neit veel, bij vele begint de ellende pas echt vanaf enkele weken na de laatste dosis. Ik werd plotseling doodziek 6 weken na mijn laatste halve pil van 10 mg (kleinere pillen bestonden toen nog niet) en ben jaren uit de running geweest en op de rand van suicide door het ontwenningssyndroom.

Vertrouwen op jezelf is natuurlijk heel goed maar het zal je niet redden van een helse periode en zeer langdurige arbeidsongeschiktheid als je vaanf een te hoge dosis stopt en je hele centraal zenuwstelsel ontregeld raakt.
Ik hoop van harte dat je geluk hebt en hiervoor gespaard blijft, maar als je laatste stappen waren van 10 -5- 0 mgvind ik dat onverantwoord snel na 10 jaar gebruik en vraag ik me af wie je dit advies gegeven hebt.

Maar als je ermee wegkomt, prima en van harte gefeliciteerd! Ik zou wel de komende 2-3 maanden heel erg bedacht zijn op het optreden van de ontwenninsverscijnselen dit opeens en zonder waarschuwing kunnen toeslaan in de vorm van elektrische schokken in de hersenen.
Je hebt zo te zien wel meegelezen dus mocht dit je overkomen dan weet je wat je eventueel te doen staat. In elk geval veel sterkte en succes.
Klaas

Beste Klaas ik snap jou ook omdat het bij jou echt dramatisch is verlopen. Het is en blijft echt rotzooi om mee te beginnen maar ook om mee te stoppen. Ik ben eerder hiervoor wel ineens na 10 Mg te snel gestopt en ben toen terug gegaan naar 10mg paroxetine. Ik heb gewacht tot ik weer rustig was en dat was na een paar dagen alweer. Ik heb inmiddels wel geleerd in 10 jaar dat de paniek altijd overgaat. Ben nog een week op 10 Mg gebleven en toen naar 5mg. Ook daar kreeg ik dezelfde verschijnselen bij, weer gewacht tot ik rustig werd en na 2 weken naar een kwartje en zo ook hetzelfde met stoppen. Ik weet dat ik na een week pas echt de verschijnselen krijg van het helemaal zonder, maar hoe je het ook wend of keert, die verschijnselen komen toch. Ook bij jou zoals ik heb gelezen. Ik lees ook ontzettend veel om zo door mijn afbouw heen te komen. Ik heb er namelijk 8 weken over moeten doen voor het überhaupt aansloeg ook dat was drama maar heb doorgezet. Maar ik vind het niet jou taak om tegen mensen te zeggen ga terug op je medicatie. Ze willen er tenslotte vanaf, ook ik. En ik lees dat je vele mensen erop hamer om heel langzaam af te bouwen ( jaren ) ik persoonlijk moet er niet aan denken om me zolang rot te voelen door het afbouwen. Ik heb 20 Mg geslikt in de pil vorm, ik heb ook geprobeerd om het vloeibaar op te lossen, maar wat mensen ook niet weten dat er in alle soorten ad die er zijn er verschillende substanties zitten, dus bij verandering van medicatie ben je eigenlijk al aan het afkicken omdat er niet inzit wat je eerst had . En dan heb ik het over anhydraat en hemihydraat, ik kreeg vroeger ineens van een ander merk en voelde me helemaal niet goed, ben me erin gaan verdiepen en kwam tot de conclusie dat die werkzame stoffen wel degelijk verschillen, dus heb mijn eigen merk terug (geëist ) . Toen ging het weer prima. Maar Klaas wat ik probeer te zeggen is dat wat voor jou heeft gewerkt, hoeft niet noodzakelijk te helpen voor een ander. Ik snap best dat je mensen wil helpen en wil adviseren om het langzaam te doen, maar bij een hele hoop mensen slaat de twijfel toe als het even niet goed gaat. En het was rot voor jou dat jij het met 10 Mg moest doen om vervolgens helemaal te stoppen, want die dosering is teveel verschil ja, dat heb ik ook moeten ondervinden. Maar ik vind dat ik na 10 jaar een veel sterker mens ben geworden, de reden waarom ik stop is dat mijn libido 0,0 is en het mijn relatie kapot maakt als ik zo door ga. Ook had ik overmatig transpireren, onrustige benen, jeuk , gapen etc en ja nog steeds na 10 jaar gebruik. Ohja en vreselijk moe. Ik ben in de 10 jaar dat ik het gebruik nog Nooit aangesproken door mijn huisarts, maar goed die tijden zijn wel veranderd want ze worden niet meer zo als zoete broodjes uitgedeeld. Maar ik denk dat iedereen tegenwoordig wel op internet leest op forums etc om zo ervaringen te delen. Maar een advies geven vind ik iets anders en te zeggen dat ze terug op,hun medicatie moeten, maar goed zo komt het bij mij over. Ik wil gerust hier af en toen mijn voortzetting zetten hoe het met me gaat, want er zijn vele wegen die naar Rome leiden. En ik kan alleen maar een voorbeeld zijn voor mensen hoe het wel of niet kan, want moeten komt niet in mijn woordenboek voor haha

Ohja Klaas en niemand heeft mij advies gegeven over hoe af te bouwen, ik heb heel veel gelezen en heel veel vertrouwen in mezelf en steun van mijn vriend. En als het zo is dat ik dadelijk de pan uitflip, dan laat ik het zeker weten hier. Maar als je sowieso al last heb van angst en paniek aanvallen zoals ik, is het niet altijd prettig om zware korst te lezen, probeer altijd positief te blijven. Hoelang ben je nu helemaal zonder Klaas als ik vragen mag? Groetjes Jacqueline

@Jacqueline,
Ik denk dat we het in principe wel op hoofdlijnen eens zijn.
Inderdad hamer ik erop om heel langzaam af te bouwen en ik probeer zeker neit om mensen terug aan de paroxetine te krijgen, maar wel om duidelijk te maken dat cold turkey niet de juiste weg is en je heel erg ziek kan worden. Zo ontzettend ziek dat mensen soms geen andere uitweg meer zien dan suicide of uiteindelijk toch terug aan het middel worden gezet, vrijwillig danwel onvrijwillig...

De beste kans om er blijvend vanaf te geraken is toch met een heel erg langzame afbouw, waarbij je telkens kan stabiliseren op een iets lagere dosis, zoals je zelf in feite ook al zegt.

Ik ben er nu 6.5 jaar vanaf, na in totaal 5 jaar gebruik, overigens nooit meer dan 10 mg. Pas sinds enkele maanden ben ik weer parttime aan het werk. De eerste drie jaar na de laatste pil waren letterlijk de hel op aarde, overigens volede ik me de eerste 6 weken na de laatste pil nog prima om daarna ineens de stroomschokken door mijn hoofd te voelen schieten en de maanden daarna zieker en zieker te worden. En ook de meest afschuwelijke hallucinaties kreeg.

Ik ben zeker benieuwd naar je verdere progressie die als je die hier post zal ik het zeker lezen. Succes!
Klaas

Hoi Klaas, ik heb idd op een ander forum gelezen dat jij cold- turkey bent gegaan en je daar vreselijk out van bent gegaan om zomaar te zeggen, snap ook je reden dat je daar mensen voor wilt behoeden wat super lief van je is. En ik denk ook zeker dat we er hetzelfde over denken en hetzelfde willen voor ons medemens. Het is in feite een zenuw slopend medicijn. Waar ik nu mee ben begonnen is een rhodiola extract en extra magnesium, wel in veroorloofde mate natuurlijk. S 'nachts heb ik erg last van mijn benen wat bijna gewoon pijn doet en lastig maakt om te slapen. Gelukkig was slapen altijd een hobby van me dus val uiteindelijk wel in slaap. Maar als ik denk voor mijn gebruik van paroxetine, ik begon er op mijn 37ste aan,had ik al van jongs af aan rusteloze benen, waar ik dan van wakker lag en mijn moeder huilend in de nacht wakker maakte dat het zo'n pijn deed. Maar ik zeg zeker niet dat het een makkelijke weg is, ik kom mss zo over, het is echt f'cking lastig. Ik hou dan ook de eerste 3 maanden in mijn gedachte toen ik eraan begon. Die waren ook echt niet makkelijk, voelde me net een junkie, zoals ook nu bij het gestopt te zijn. Ik noem het echt wel afkickverschijnselen ipv onttrekking . Maar jou verhaal doet me ook zeker wel wat hoor, best heftig allemaal. Maar wat is een mens toch sterk , top dat je er toch uitgekomen bent en ik gun je van harte je geluk.

Hier jacqueline , even weer een update sturen mss voor mensen die nu ook bezig zijn om te stoppen met paroxetine. Ik was nu 2 weken helemaal gestopt en dat ging voor geen meter. Huilen huilen, paniekaanvallen, het gevoel van, dit hou ik echt niet vol zo, zo zwaar ! Ik ben eergisteren terug gegaan op een halve dus 10 Mg. Die sloeg in als een baksteen, dus vanavond een kwartje genomen. Voelt dus iets minder heavy in mijn hoofd. Het gaat dus duidelijk om die laatste 5 Mg om te stoppen. Ik heb mijn dokter gebeld, daar blijf ik even onder controle en ik maak een afspraak bij een psych, om te bespreken hoe we het verder gaan aanpakken. Ben nu weer rustiger aan het worden.