Bij 30 gram en meer dan 36 uur wachten alvorens naar spoed te gaan ben je niet meer te redden en kan je de laatste uren op palliatieve doorbrengen. Dit is poging geweest die zo geslaagd is.

Nou dat heb je makkelijk praten zware traumas zijn niet tijdelijk die pijn heb je je hele leven dus niet praten over dingen waar je zelf helemaal niks van weet

Paracetamol is een uiterst onbetrouwbare methode om suicide te plegen, het zal eerder veel lijden en gezondheidsschade veroorzaken. Ik zou vooral niet uitgaan van 30 gram, hoewel dit wel schadelijk zal zijn.

Het is heel makkelijk om te zeggen dat je vol moet houden. Op het moment dat je wereld zo donker is dan snap ik dat je eruit wilt ontsnappen ookal is het een zwakke uitweg en mischien niet het juiste om te doen.

En 113 helpt niet altijd, soms maakt het alles alleen maar erger. Uiteindelijk kan iedereen alleen maar zeggen dat je hulp moet zoeken. Maar hulp vinden gaat lastig als je er niet over durft te praten en als je echt niet meer kan lijkt zelfmoord mischien de enige uitweg.

Ik denk dat mensen dit pas begrijpen als ze het zelf meemaken. Het is een zwaar gevecht en niet makkelijk. Ik hoop dat je het kunt volhouden hoeveel wolken er ook voor je sterren zitten. Ik zal ook proberen vol te houden.

Want zie je altijd sterren? Nee.

Maar dat je geen sterren ziet betekent niet dat ze er niet zijn.

Hallo. Ik moet toch effe reageren. Mijn vrouw is op 3 april 2018 namelijk overleden aan een overdosis paracetamol. Of zij zelfmoord wilde plegen? Mijn kinderen en ik denken van niet, ze had haar wekker nog gezet omdat ze moest gaan werken. Het ging dat weekend niet goed met haar, ze was ziek en zag er suf uit. Wij wisten niet waarvan maar dachten dat ze een virusje had. Ze moest ook overgeven maar er kwam niks uit. Mijn vrouw heeft een jaar of 4 geleden een maagverkleining gehad en ze kampte ook met de (psychische en lichamelijke) gevolgen van die ingreep, gevolgen die ons niet verteld waren voorafgaand aan de maagverkleining. Ze was op zoek naar pijnstillers en stond met Ibuprofen in haar handen. We schrokken ervan want dat mocht ze niet hebben in verband met haar maagverkleining. Ze mocht alleen het 'veilige' paracetamol hebben. Wij zijn toen nog paracetamol voor haar bij gaan halen, niet wetende dat ze er al genoeg op had. Na enkele uren bleek dat ze al 20 stuks van de nieuwe lading op had, we hebben de rest afgepakt en zijn toen gaan slapen, niet wetende dat ze al een dodelijke dosis had ingenomen. De ochtend erop kregen we haar niet wakker, er kwam schuim uit haar mond en haar ogen schoten alle kanten op. Met de ambulance naar het ziekenhuis, daar bleek al snel dat ze 4 keer de toxische grenswaarde in haar bloed had. Na iets meer dan een week in het ziekenhuis is ze overleden. Toen ze haar loskoppelden van de beademing en alle infusen werden haar ogen nog geler als ze al waren en stroomde het gele traanvocht uit haar ogen. Dat was het dan, lever kapot, nieren kapot, hersenen kapot. Wat wil ik hiermee zeggen? Wij wisten het absoluut niet dat dit middel zo dodelijk kan zijn, en ik vermoed mijn vrouw zaliger ook niet. Paracetamol staat bekend als een 'veilig' middel. Vrijwel iedereen die wij erover spraken schrikt ervan dit paracatemol een genadeloze killer kan zijn. Zelf mensen in de zorg, waar mijn vrouw ook werkte. Een kennis van ons, die dagelijks medicijnen bezorgt bij apotheken, wist het ook niet. Waarom staan op pakjes sigaretten schokkende teksten in grote letters voorzien van een rouwrand, terwijl op paracetamol, vrij verkrijgbaar en in grote hoeveelheden, er niets op staat behalve een merknaam en kleine letters. Zelfs op de bijsluiter staat niet dat het middel dodelijk kan zijn. Dit terwijl je van een doosje van 50 stuks al dood gaat als je dit in 1 dag tijd consumeert?? Bizar!! Er zijn nog veel kromme dingen in deze wereld, dit is er één van!! Ik wilde dat ik dit van tevoren wist, dan was mijn vrouw en de moeder van mijn kinderen er nog.

beste

ik zou graag hulp hebben maar dan moet ik wel zeker zijn dat iemand dit leest.

aub help mij ik ben echt wanhopig.

ik heb al een poging gedaan gevolg draadjes in mijn pols. ik heb in de spychatrie gezeten.

btw ik ben 13 jaar. nu wil ik het proberen met dafalgans hoeveel heb ik er nodig. als ik er veel nodig heb dan moet dat nog even duren mijn mama laat mij niet alleen dus dan zou ik moeten inbreken in mijn eigen huis.

help mij aub.

groetjes

annoniem k

Dat is geen oplossing voor je problemen....Je zou beter hulp kunnen zoeken..

ik ben net terug uit de psychatrie ik voel mij al wel wat beter maar het kon altijd beter. ik heb een back-up plan nodig voor als ik mij terug slechter voel iemand een idee?

groetjes

anoniem k

Niemand in je directe omgeving die je in vertrouwen kunt nemen en waar je op terug zou kunnen vallen? Heb je geen contact persoon gekregen?

Klopt

Psychische pijn is net zo ondraaglijk

Of ondraaglijker dan lichamelijke ziekte

ik zit op een school voor socio emotionele stoornissen. nadeel ik moet elke dag met de trein.
en soms lijkt ervoor springen een betere optie dan erop stappen.
groetjes anoniem k

Hoi

Ik wil al een tijdje zelfmoord plegen. Alleen weet ik niet zo goed hoe. Want ik wil voormezelf er een einde aan maken maar ik wil de mensen in mijn omgeving zo min mogelijk beschadigen met mijn keuze. Dus ik weet niet hoe en waar ik er nu een einde aan kan maken zonder me ongeving te beschadigen.

En die mensen van 113 zijn ook niks of hun site loopt vast of ik chat met iemand en dan zegt die vrouw wanneer ik zeg ik wil dood maar ook hulp zegt zei wij kunnen niks voor jouw betekenen en beiendigd de chat nou lekkere zelmoordhulp is dat dan.

Ga dan eens naar de huisarts en bespreek het met hem/haar

Ga met dit probleem naar de huisarts. Je kunt daar zelfstandig een afspraak maken en naartoe gaan.

ik heb in het verleden vaker gelogen tegen goede vrienden, en familie. Niemand gelooft mij meer. En ook niemand praat meer tegen me. Lig elke dag te huilen in mn bed, ik wil gewoon weg van hier. Naar mn oma en daar samen verder en vanuit de lucht toekijken hoe mn vrienden uiteindelijk gaan falen. Doe niks meer goed, wordt thuis niet geliefd. Wordt niet een meer voor me gekookt. En mn kleding  word ook niet meer gewassen. Dus voor wat leef ik nog en voor wat ben ik nog op deze wereld. Heb zojuist 3 dozen paracetamol 500 mg genomen en een doos diclofenac. Zou dit voldoende zijn om eindelijk na al deze tijd bij mijn oma te komen die me wel altijd zal accepteren?