Hoi Tandor
Ik heb een vraag.
Ik weet dat ik voor dit waarschijnlijk naar me huisarts moet gaan maar ik weet niet of dat nodig is.en ik ga meestal niet zo snel naar de huisarts.
En ik lees dat u van veel dingen verstand heeft.
dus ik dacht ik vraag het eerst aan u.
Ik heb ongeveer sinds twee weken pijn op me borst.ook met inademen en uitademen.gevoel alsof er iemand op me borst zit.een zwaar drukkend gevoel.en sinds een paar dagen ook pijn in me rug wat erbij is gekomen.
de ene dag is de pijn op me borst en rug erger als de andere dag.ik vraag me af of die twee dingen met mekaar te maken hebben.
ik heb geen rare dingen gedaan zoals zware spullen getild of in een rare houding gezeten of gelegen.
Toen de pijn op me borst begon zat ik te denken kan dat meschien komen omdat ik zo veel rook.
Want ik rook wel achterlijk veel,omdat ik elke dag zit te stressen en me druk zit te maken.
Ik heb dat nog nooit gehad die pijn op me borst.
Zou dat kunnen komen omdat ik veel rook.
alleen weet ik niet wat die pijn in me rug er dan mee te maken kan hebben of dat het toeval is dat dat erbij is gekomen.
Groetjes J
Hallo J
De klachten die je hebt worden waarschijnlijk veroorzaakt door hyperventileren.
Dat hyperventileren wordt opgeroepen door het stressen. Je zou ademhalingsoefeningen en spierontspanningsoefeningen kunnen doen.
Je kunt deze oefeningen vinden in de columns over angst.
http://www.dokter.nl/nieuws-items/columns/angst
Het zijn vervelende klachten maar niet ernstig.
Lees ook eens:
http://www.hyperventilatie.org/site/lijst-van-klachtensymptomen/21
Hoi Tandor.
Ik heb nog een vraag.
Als ik met een psycholoog wil praten moet dat dan een vrij gevestigde psycholoog zijn.
En moet ik alles zelf betalen of word dat vergoed door de verzekering.
Ik heb geen verwijzing van de huisarts nodig toch.
en kan ik zelf gewoon een afspraak maken.
ik weet dat bijvoorbeeld voor de ggz wel een verwijzing nodig is.
ik ben natuurlijk afgelopen december al door de huisarts doorverwezen naar de ggz.
Maar daar kan ik nu niet meet terecht.
ik ben helemaal klaar met de rotonde.vandaag weer op gesprek geweest.
Na echt een gesprek was het ook niet ik krijg niet eens de kans om me verhaal te vertellen.of te vertellen waar ik mee zit.en waar ik het moeilijk mee heb.ik ga met een nog rotter gevoel naar huis.en ik word gewoon nog woester als ik daar vandaan kom omdat ik me verhaal niet kwijt kan.ik kom daar aan met dingen in me hoofd die ik wil vertellen en ik ga weer met hetzelfde weg naar huis. En dan vertellen ze mij dat ze meer informatie van mij willen.om te kijken wat ze voor me kunnen doen.
Ze vragen me niks.en ik kan niet over de dingen praten waar ik het moeilijk mee heb.
ik snap er niks van.
Ik kan het echt niet meer hebben.
ik wist dat het zo zou gaan,dat ik afgelopen december eindelijk hulp zocht en bij het ggz terecht ben gekomen en daar goed kon praten met me psycholoog en die begreep me tenminste.en nu gaat alles gewoon fout bij de rotonde.
die vrouw waar ik nu op gesprek kom die begrijpt er niks van.en ik snap niks van haar.ik ben klaar met hun allemaal.
Ik weet ook niet of het komt omdat het een soc-psy verpleegkundige is.ik weet het allemaal niet meer. Bij me vorige psycholoog bij het ggz ging het echt niet zo.
ik heb ook vandaag gezegt dat ik al de neiging had om alles af te zeggen.maar ze zeggen dat ik dan dom bezig ben.ze zij wel dat het wel goed is wat ik doe en dat ik alle afspraken na kom.
ja ik kom ook op alle afspraken. Maar net als ik al zij ik kan me verhaal niet kwijt en voel me zelfs onbegrepen door haar.precies hetzelfde als bij me vrienden.
ik heb nu twee oplossingen.
of ik ga praten met een psycholoog waar ik me verhaal kwijt kan en die me begrijpt.en die me advies kan geven.
Of ik moet wel gewoon doen wat ik moet doen waar ik al heel lang aan denk.deze wereld is blijkbaar niet weggelegd voor mij.ik hoor hier niet thuis.
Ik voel me al zo rot.
en ik begin nu alleen maar meer en meer aan mezelf te twijfelen.
groetjes J
Hallo J.
Heel vervelend voor je dat dit zo is verlopen. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit heel erg teleurstellend voor je is. Ook ik ben enigszins teleurgesteld in de gang van zaken.
Je zou in je directe omgeving kunnen kijken voor een psychologenpraktijk. Daar kan men je vertellen of ze een contract hebben met je zorgverzekeraar en hoe dat met de vergoeding is geregeld.
Je kunt ook contact opnemen met je zorgverzekeraar. Die kunnen natuurlijk ook zeggen wat wel en niet wordt vergoed. Als het goed hebben ze ook lijsten van psychologen waar je terecht zou kunnen. In geval van vergoeding door de ziektekostenverzekeraar zul je daar dan wel een verwijsbrief van de huisarts voor nodig hebben.
Wat je vooral niet moet doen is aan jezelf gaan twijfelen. Je verbaast me steeds weer met de dingen die je schrijft. Zo helder en duidelijk.
Dat je je verloren voelt en in de steek gelaten begrijp ik heel goed. En gezien de omstandigheden ook niet vreemd.
Geef het niet op. Je bent het waard en verdient beter. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het goed kan komen en dat er wel degelijk een plek is voor jou op deze wereld.
beste
ik heb nu al 5 jaar een relatie en een zoon van 8 maanden maar me relatie heeft ook nog nooit goed gelopen ofwel ruzie voor haar ex ofwel voor haar kinderen met haar ex. ik heb al alles gedaan om de relatie (ik weet ook ik ben ook niet de gemakkelijkste) maar nu me relatie ten einde is wil ik ook uit het leven stappen ik heb de zelfmoordhulplijn gebeld maar het is eerst een kwartier muziekjes. niemand als buitenstander kan begrijpen hoe je voelt als je eens op dat punt staat!!!!
Hallo Tandor,
Ik wil u nog bedanken voor de dingen die u tegen mij gezegt heeft en mij advies heeft gegeven en dat het wel zin had om verder/door te gaan en vol te houden.en niet op te geven.
U heeft me geholpen en er voor gezord dat ik het niet op ging geven.en door ben gegaan. De woorden van u hebben me geholpen en gesteund.
Ik wil u nog graag laten weten hoe het gaat met mij.
ik ben door gegaan bij de rotonde.ik heb ook vaak gedacht aan de dingen die u tegen mij gezegt heeft.ik moest het niet opgeven maar dat wou ik wel. er is een hele tijd trug een behandel plan besproken
en ik heb ondertussen al een aantal gesprekken gehad met een therapeut en dat gaat goed.ik voel me bij haar op me gemak en kan goed praten over dingen waar ik mee zit en waar ik het moeilijk mee heb.
ik heb ook ambulante begeleiding er komt twee keer in de week iemand bij mij thuis om te praten en me te helpen waar ik hulp bij nodig heb.
dat gaat goed.
ik ben er nog lang niet uit maar ik hoop dat het goed gaat komen
Ene dag is erger als de andere dag.
Het is nog wel bijna elke dag donker en grijs in me hoofd en heel vaak verdrietig.
ik gebruik nog steeds geen medicijnen en hoop ook zonder medicijnen eruit te komen.
Hoop dat het goed komt.
bedankt tandor dat u mij gesteund heeft en tijd had om te reageren en waar ik me verhaal kwijt kon.
Ik vind dat echt fijn
Want het heeft me wel geholpen en u begrijpt mij ook,dat merkte ik meteen dat vond ik echt fijn want ik had echt het gevoel dat niemand mij begreep en u begreep het wel
En de dingen die u tegen mij zij hebben me zeker weten geholpen.
en ervoor gezorgd dat ik het toch heb volgehouden en niet heb opgegeven.
Bedankt Tandor u bent echt echt een goed mens.
groetjes J
Hallo J.
Leuk om weer van je te horen.
Maar nog leuker is om te horen dat je hebt doorgezet en er dan toch een behandelplan is. Vooral dat het ook klikt met je therapeut. Ik ben trots op je. Maar jij zou vooral erg trots op jezelf moeten zijn. Je hebt namelijk een belangrijke stap gezet. Je hebt het niet opgegeven.
Natuurlijk is niet alles opgelost en dat donker en grijs gevoel dat je hebt, begrijp ik heel goed. Maar ben er ook van overtuigd dat het zal opklaren. En ja, het heeft even nodig. Je bent de goede weg ingeslagen en dat moet je vooral volhouden. Ook voor jou gaat de zon weer schijnen...
Ik ben blij dat je ik je een beetje heb kunnen helpen.
Zou het fijn vinden als je me over een tijdje weer even laat weten hoe het met je gaat.
Groet Tandor
Wat gebeurt er als ik 2 gram speed snuif, 40alprazolannekes van 0,25 en 20 alprazolannenes van 0,50
+ 5 paracatamols?
Ga ik dan dood of mijn lichaam enkel kapot maken?
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Je problemen zul je er niet mee op lossen. Je loopt het risico om schade aan organen op te lopen. Ik zou je dan ook afraden om het te doen. Is er niemand met wie over je problemen kunt praten?
Beste tandor ,
Ik vroeg me af of ik ervan zou sterven?
Op deze moment kn ik praten met mijn goede vrienden, maar die zijn mijn gepraat ook beu aan het worden en ik ben uiteindelijk iedereen tot last.
Herkent u het gevoel niet dat u klaar bent? Dat je alles gedaan en gezien hebt dat het leven ons te bieden heeft?
Heb je nooit professionele hulp gehad met je problemen?
Het gevoel dat je iedereen alleen maar tot last bent heb je vooral zelf. Voor anderen valt dat vaak best nog wel mee.
[quote]Dat je alles gedaan en gezien hebt dat het leven ons te bieden heeft?[/quote]Eigenlijk zou dat gevoel niet juist zijn. Er is in principe altijd nog wat te ontdekken, bij jezelf, in je omgeving maar ook in het algemeen.
Hoe oud ben je?
als je besluit tot zelfmoord
zul je in een nieuw leven alles weer over moeten doen
ook aan andere zijde zul je nog in dezelfde toestand zitten als waar je nu in zit.
je mag je levenslessen niet zelf onderbreken dit word mee genomen in je karma
en bij een volgende reincarnatie zul je een zware last mee dragen en weer in een zelfde situatie soms nog erger terug keren.
wat je nu dus mee maakt is een levens les en daar moet je door heen
wanneer het je echte tijd is zul je op een normale manier sterven
dus denk even goed na voor je zelfmoord overweegt
Van overdoses medicijnen wordt je bijna altijd alleen maar heel erg ziek, en omdat je van het ziek worden in paniek raakt, schakel je vaak nog zelf de hulpverlening in. Het is echt niet zo dat je vredig in slaap valt.
Ik heb zelf ooit een poging gedaan en uren doodziek op de SEH gelegen. Een traumatische ervaring die ik niet aan zou raden. Het lost zeker niets op.
Ik snap wel dat je je soms zo rot kunt voelen, maar het helpt echt om met hulpverleners te gaan praten. En in de zeldzame gevallen dat het niet helpt, valt er te praten over euthanasie. Maar probeer in vredesnaam eerst therapie uit.
Er bestaat een grote kans dat je gelukkig kan worden. Zelfs na heel veel ellendige gebeurtenissen. En zo niet dan zijn er menswaardiger manieren... maar nogmaals, het is maar heel zeldzaam dat je er niet uit komt.
Ik heb gisteren ook geprobeerd een overdosis te nemen (nu ik dit lees weet ik dat mijn dosis niet schadelijk is) maar toen heb ik het iemand verteld en heb ik me over laten halen alles uit te kotsen. Ik heb ook eerlijk gezegd geen idee waarom ik dat deed. Ik heb nu erg veel last van spierpijn dus ik denk dat ik er goed vanaf gekomen ben. In ieder geval raad ik het echt aan om hulp te zoeken! Voor de scholieren hier: ga naar de huisarts voor hulp en niet naar de school waar je opzit