ik heb prescies dezelfde klachten maar heb het de laatste 2 weken elke dag 1 keer gehad. weet niet wat ik er mee aan moet?

heb ook precies dezelfde klachten. Kon voorheen niemand vinden me t zelfde probleem, behalfe mijn moeder dan. Die heeft er ook last van maar dan heeft ze pijn in haar maag. Bij mij zijn het overduidelijk m'n darmen. Als ik overdag diarree heb dan heb ik nergens last van, maar als ik 's nachts wakker wordt van de kramp en naar de wc moet, dan weet ik van te voren al hoe laat het is. Ik wordt misselijk , geen gevoel meer in mn benen en armen, bijna niet meer adem kunnen halen, zwarte/gele vlekken voor mn ogen en ik hoor ook niet meer goed.

Echt een hele enge situatie want het lijkt net alsof je echt flauwvalt. Ik heb het gister weer gehad, maar nu vind ik het nog enger want ik ben 35 weken zwanger. Ben echt heel bang dat het mn kindje ook wat kan aandoen, ik ga er ook echt mee naar de dokter want ik dacht vannacht als ik het nog een keer krijg bel ik echt 112

hallo Loes.Ik hoop dat je dit bericht leest.Jouw verhaal komt me zo bekend voor!Eens in de anderhalf a twee jaar overkomd mij dit ook.Heb er al last van sinds ik een jaar of 15 was,ben nu 52jaar.Het komt bij mij door eeen soort epilepsie volgens de neuroloog.Heb hier verschillende onderzoeken voor gehad.Zelf denk ik dat het door spanning en zorgen komt,een ontlading denk ik.Bij mij begint het ook s nachts of s morgens vroeg.mo

Hallo,

Deze symptomen komen mij ook bekend voor. Ik heb als sinds ik kind was last van mijn darmen en met ouder worden heb ik nu ook vaker last van mijn maag, misselijkheid, flauwvallen. Volgens de dokter heb ik een spastische darm. Ik kan ook moeilijk naar het toilet gaan. Ik heb enorm last van stress en dat doet er geen goed aan. Soms vraag ik mij af of er niets meer aan de hand is omdat ik mij zo slecht kan voelen. We zullen er mee moeten leren leven vrees ik. Agelopen nacht ben ik 2 keer flauwgevallen en ik voel me nu nog steeds misselijk. Ik hoop dat het snel betert. Sommige mensen uit mijn omgeving denken misschien dat het plantrekkerij is maar zolang je er niet mee geconfronteerd wordt besef je niet hoe slecht je je hierdoor kan voelen.

Dag allemaal!

Ik ben een meisje van 21jaar en ben het afgelopen jaar 3 keer flauwgevallen. De eerste twee keren verliep het steeds hetzelfde: ik voelde me misselijk en had pijn in mijn buik/darmen, dan viel m'n gehoor en zicht weg en viel ik flauw. Na enkele seconden kwam ik dan terug bij, werd terug duizelig en moest overgeven. Nu 2 dagen geleden, duurde het echter bijna anderhalf uur vooraleer ik me iets beter voelde. Voordat ik flauwviel, voelde ik me heel opgejaagd, dan viel ik, dan moest ik overgeven, en vanaf dan kon ik niet meer opstaan zonder dat het bloed wegtrok uit m'n hoofd. Ik voelde me ook te slap om te praten of te bewegen.
De dokter zei een half jaar geleden dat ik gewoon aanleg had voor bloeddrukval..dat gebeurt nu eenmaal. Maar er moet toch ergens een oorzaak zijn?

Flauwvallen is gelukkig onschuldig, en sommige mensen hebben er inderdaad meer aanleg voor dan anderen. Als de bloeddruk daalt, krijgen de hersenen onvoldoende zuurtstof om normaal te blijven functioneren.

Er is een viertal hoofdgroepen van oorzaken die ertoe leiden dat de bloedtoevoer naar de hersenen tijdelijk onvoldoende wordt:

Het hart via ofwel ritmestoornissen ofwel structurele hartziekten: Bij ritmestoornissen gaat het meestal om een versnelling of vertraging van de hartslag tot aan een stilstand toe, waardoor de bloedsomloop vrij abrupt stagneert. Syncope door een ritmestoornis kan onder allerlei omstandigheden optreden, in rust zowel als tijdens inspanning. Mogelijk bijkomende verschijnselen zijn pijn op de borst en hartkloppingen,veel moe zijn,en aanhoudende hoofdpijn,wat kan resulteren in een collaps

Onvoldoende vocht in het lichaam (hypovolemie). Hypovolemie komt meestal voor samen met andere aandoeningen, en is ook te kenmerken als uitdroging. Het is zelden een geïsoleerde oorzaak van syncope. De kans op syncope door hypovolemie is het grootst in staande houding. Een zeldzame oorzaak, meestal zal de uitdroging ook duidelijk zijn.

Autonoom falen. Indien het autonome zenuwstelsel faalt, worden bloedvaten in de benen onvoldoende samengeknepen in staande houding, zodat het bloed naar de benen zakt. De bloeddruk zakt vanaf het moment van opstaan (orthostatische hypotensie) en kan binnen seconden tot vele minuten een niveau bereiken waarbij de hersenen niet meer functioneren. Het komt bij tieners net na de groeispurt zo vaak voor dat het vrijwel normaal mag worden genoemd. In dit geval is behandeling vrijwel nooit nodig; een advies om voor het opstaan even rechtop te zitten is meestal voldoende. Na een paar jaar is het probleem voorbij. Autonoom falen wordt daarnaast wel door medicatie veroorzaakt, vervolgens door ziekten zoals nierziekten en suikerziekte, en soms door neurologische degeneratieve ziekten.

Reflexsyncope. Het lichaam kent een reflex waardoor de bloeddruk zakt en het hart trager slaat; deze reflex via het autonome zenuwstelsel (n. vagus) remt zo de bloedsomloop, wat tot syncope kan leiden. De reflex kan op talloze wijzen uitgelokt worden, waarvan de bekendste de vasovagale syncope betreft, waarbij angst, een soms geringe lichamelijke pijnprikkel, zoals door bloedprikken of door een injectie, of het zien van bloed, de reflex uitlokken. Reflexsyncope is verreweg de meest voorkomende maar ook de meest onschuldige vorm van syncope.

Alle vier de hoofdvormen kunnen onderverdeeld worden in diverse andere vormen. Alle vormen hebben enkele kenmerken gemeen, namelijk die welke gerelateerd zijn aan verminderde bloeddoorstroming van hersenen en ogen. Deze verschijnselen zijn donker zien (niet altijd), de bewusteloosheid zelf (altijd), schokken tijdens de bewusteloosheid (niet altijd), urine-incontinentie (niet altijd), en omvallen. In alle vormen treedt het herstel van bewustzijn vrij snel op, en is de betrokkene snel goed bij, welke kenmerken kunnen helpen bij het onderscheid met epilepsie, dat ook tot een wegraking kan leiden.

Hoi,

Ik heb precies hetzelfde. Ongeveer eens per twee maanden word ik 's nachts wakker met hevige buikpijn en dan weet ik al hoe laat het is. Eenmaal naar de wc gestrompeld weet ik niet of ik eerst moet overgeven of het andere. Vaak gebeurt dit dan nog aan aantal keer die nacht en val ik tussendoor of op de wc flauw. Soms helpt het dan juist weer om over te geven, omdat het bloed dan weer naar je hoofd stroomt i.p.v. alleen naar de darmen. Maar echt fijn is dit ook niet.
Ik ben hiervoor al een paar keer naar de dokter geweest. In eerste instantie werd ik doorverwezen naar de gynaecoloog. Dit omdat ik tijdens de eerste paar episodes geen last van diarree had en ik zelf dacht dat het misschien wel iets met mijn baarmoeder kon zijn. Na onderzoek bleek er niets mis te zijn. Daarna heb ik een colonscopie (darmonderzoek) gehad waar ook niets is uitgekomen. Geen ziekte van Crohn dus en een spastische darm is ook (vrijwel zeker) uit te sluiten.
Twee dagen geleden heb ik het weer gehad en ik weet dus ook nog steeds niet wat het is. Ik heb een tijdje gedacht dat het misschien voedselvergiftiging was, omdat de sypmtomen hier ook erg op lijken. Maar als ik in de gaten houd wat ik voor zo'n aanval gegeten heb, kan dat het ook niet zijn.
Ik ben er in elk geval wel achter dat het niet iets heel ernstigs kan zijn, ook omdat ik toch wel vaker hoor dat vooral vrouwen hier last van hebben en er zelfs vaak (maar niet altijd) weer overheen groeien. Het blijft wel heel vervelend en beangstigend. De eerste keren was ik echt doodsbang en dacht ik dat het helemaal mis was. Nu probeer ik mezelf vaak een beetje gerust te stellen als het weet zover is, omdat het toch altijd wel weer over gaat, maar dat lukt ook niet altijd. Het blijft heel erg vervelend.

hoi,
Ik heb dit ook. Eens in de zoveel tijd / paar maanden word ik dan ;s nachts wakker en voel me misselijk en heb het idee dat ik aan de diarree ben. Op de WC aangekomen komt er vaak niks en hoef ik ook nit direct te braken. Het voelt op zo'n moment alsof er iets uit moet, maar dat niet lukt. Als dat zich opbouwd val ik dan vaak flauw. Afgelopen nacht was het weer zo ver. Gellukkig gaat het daarna meestal weer beter, maar het blijft toch wel raar. Voelt inderdaad als een soort resetten ofzo..
Hoe dan ook ik heb het maar geaccepteerd, het hoort nu eenmaal bij me.

groetjes de valler

Het laatste berichtje is bijna 3 maanden geleden geschreven maar ik doe ook nog een poging.

Wat een herkenning!
Ik weet niet wat ik lees....
Ik ben 25 jaar kreeg ongeveer 3 jaar geleden voor de eerste keer een `aanval`:
In de ochtend werd ik ineens heel koud (ik lag in bed, werd wakker)ik begon ontzettend te beven en kon niet stoppen. Ik werd misselijk en kreeg buikkrampen. Ik kreeg hartkloppingen en tintels in mijn mond. Ik was zo slap dat ik bijna mijn bed niet uit kon komen. Tegelijk was ik erg onrustig en opgejaagd. Ik ben naar de wc gegaan en heb daar uren gezeten. Eerst kwam het er van onder uit, bij elke "golf" die eruit was, voelde ik dat mijn lijf weer een beetje ontspande, maar tegelijk bouwde het weer op tot de nieuwe "golf' kwam. dit is uren zo doorgegaan. Ondertussen ben ik een aantal keer flauw gevallen en prikkels om mij heen kon ik niet hebben. Ook kreeg ik ademhalingsmoeilijkheden. Ik bleef beven en koud maar ik zweette enorm. Ik was zo moe dat ik mijn ogen niet open kon houden. Ik bleef ontzettend misselijk maar kon niet overgeven. Toen mijn darmen leeg waren begon het braken. Ik moest halen vanuit mijn tenen maar er kwam alleen maar slijm en gal. Toen alles er uit was bleef alleen het beven en pijn in mijn lijf over. Ik was helemaal kapot. MIjn lijf heeft dagen moeten herstellen.
Vanaf die tijd heb ik 2 jaar lang geregeld deze aanvallen gehad. soms wel een aantal keer in de week, gewoon thuis op de bank.
Natuurlijk heb ik allerlei onderzoeken gehad maar er is niks uitgekomen.
Ik heb op mijn eetpatroon gelet, ook niks uitgekomen.
Wel heb ik een soort van ademhalingstherapie gevolgd. Ik heb geleerd om op een juiste manier te ademen. Dit heeft misschien af en toe geholpen om niet te hyperventileren als het gebeurde, maar heeft verder niks weggenomen.
De aanvallen zijn steeds minder geworden. Af en toe uit het niets was het er weer.

Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst sinds een jaar weer een aanval gehad. Dit was een minder heftige aanval dan ik gewend was. Ook ben ik nu weer redelijk opgeknapt, dus heb ik niet zo lang nodig gehad om te herstellen. Dit was wel even een klap in mijn gezicht. Ik was op een maand na, een jaar "aanval-vrij". Ik dacht dat ze zo onverwacht als ze waren gekomen, ook weer weg waren gegaan. Maar Helaas.

Door deze aanvallen is mijn leven erg veranderd. Het is erg makkelijk om te zeggen "ik leer er maar mee leven". Het is erg lastig om te leven als je uit het niks zomaar deze aanvallen kan krijgen. Wanneer je op bijv een festival bent en je moet een eind lopen naar een vieze, kleine, warme dixie en daar zit je dan uren. Iedereen kan je horen en ruiken. Men klopt op de deur dat je op moet schieten enz. Dan na uren kan je van de wc af (als er iemand is die je kan ondersteunen, anders lukt dat niet eens meer) maar dan ben je zo naar de klote dat je niet weet wat je met jezelf aan moet. Ik heb wat lopen zwalken over het festival terrein.
Ik heb een jaar thuis gezeten omdat de angst voor aanvallen zo groot was, en ik geregeld de wanhoop nabij ben geweest in gevallen zoals boven beschreven. Dat wil je echt niet meemaken.

Nu de aanvallen zo lang weg zijn geweest heb ik natuurlijk weer mijn leven een heel eind opgepakt. TOch heb ik elke keer als ik een dag van huis ga, iets achter de hand. bijv mijn ouders of vrienden die ik kan bellen als ik opgehaald moet worden. Of ik zorg dat ik altijd mijn auto in de buurt heb, en iemand heb geregeld die met me mee naar huis gaat als het moet.

Nu er weer een aanval is geweest ga ik zeker weer mijn huisarts inschakelen. Ik wil en kan hier niet mee leven en er MOET iets gevonden worden.

De diagnose spatische darm heb ik al 10 jaar, oo heb ik ME (chronisch vermoeidheidssyndroom) en een minimale vorm van lactose intolerantie. Het is duidelijk dat deze aanvallen niets met deze ziektes te maken hebben.

Ik ga zeker verder zoeken, en proberen mijn leven niet te laten lei(ij)den door angst. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan....

Helaas kan ik jullie dus niet helpen door met een diagnose te komen, maar ik denk dat het stukje "herkenning" al veel kan doen.

Ik bedacht me dat ik wel wat dingen heb geprobeerd maar dat daar niets is uitgekomen bij mij. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat niemand van jullie hier iets mee kan:

Kijk eens naar `acute intermitterende porfyrie`
Mijn neuroloog kwam daarmee. Het is erg zeldzaam maar de meeste symptomen komen overeen met wat de meesten hier beschrijven.

De ademhalingstherapie heb ik gedaan.

[b]Rahs schrijft:[/b]
[quote]Ik bedacht me dat ik wel wat dingen heb geprobeerd maar dat daar niets is uitgekomen bij mij. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat niemand van jullie hier iets mee kan:

Kijk eens naar `acute intermitterende porfyrie`
Mijn neuroloog kwam daarmee. Het is erg zeldzaam maar de meeste symptomen komen overeen met wat de meesten hier beschrijven.

De ademhalingstherapie heb ik gedaan.[/quote]

en toen was de rest ineens weg....
Wat ik zeggen wilde is±
De ademhalingstherapie die ik heb gedaan heb ik bij `reventa care´ gedaan. Je zou daar eens op de site kunnen kijken. Ik denk dat veel symptomen overeen komen.

Lees ook:

Buikgriep
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/227787-Buikgriep-zonder-koorts-diarree-en-braken.html

Buikgriep braken?
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/211320-Buikgriep-Perse-braken-of-diarree.html

Waterige diarree, maagkrampen, opgeblazen gevoel http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/195913-waterige-diarree-maagkrampen-opgeblazen-gevoel.html

Eismaak bij boeren
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/56617-Ei-smaak-bij-boeren.html

Misselijkheid
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/54981-misselijkheid.html

Diarree
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/53582-diaree.html

Diarree en koorts
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/58243-Diarree-en-koorts.html

Lees ook:

Spastische darm / prikkelbare darm syndroom / pds
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/51545-spastische-darm-/-prikkelbare-darm-syndroom-/-pds.html

Spastische darm, wat is er aan te doen?
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/56218-Spastische-darm-wat-is-er-aan-te-doen.html

Spastische darm
http://www.dokter.nl/forum/Maag-darmen/212355-Spastische-darm.html

Mijn moeder is 67 jaar en heeft dit afgelopen zondag weer gehad. Ze kreeg krampen in haar darmen, op weg naar het toilet viel ze flauw. Dit verhaal is al 5 keer voorgevallen. Door de pijn en de krampen gaat de bloeddruk schijnbaar zo erg dalen dat je flauwvalt. Waarom? Dat vragen wij ons ook af. Ze heeft haar darmen laten onderzoeken, niks gevonden. Ze hebben in het ziekenhuis de vorige keer dat het gebeurde, mijn moeder binnenenste buiten gekeerde en grondig onderzocht. Niks gevonden.
Ook wij hebben nog geen verklaring.