Sinds een week heb ik last van diverticulitus. Ik heb 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. Gelukkig is de onsteking naar een paar dagen vermindert. Nu eet ik licht verteerbaar voedsel en moet ik vd week opnieuw bloed laten prikken om te kijken hoe het met de onsteking is gesteld. Ondertussen mag ik geen koorts of pijn krijgen anders moet ik terug nh ziekenhuis. Toch heb ik nog klachten. Iedere dag is het gevoel verschillend. Wat mag je voelen en wat niet? Omdat het gevaar kan zijn dat de onsteking de darm perforeert is aanwezig en maakt mij enorm anstig. Wat zijn jullie ervaringen en kan iemand mij wat gerust stellen? Kan maar weinig vinden over mensen die leven met diverticulitis, in nl bedoel ik. Ben benieuwd naar jullie reacties. Groeten Cubic.
Hoi, ik heb sinds 3 jaar diverticulitus. De pijn werd alsmaar erger. In het begin duurde de pijn 3 of 4 dagen maar de pijnaanvallen duurde steeds langer. De laatste aanval kreeg ik op vakantie in Turkije, ik ben erg ziek geweest en had een darmperforatie die wel meteen ingekapseld werd door mijn eigen lichaam. Na terugkomst kon ik na een echo meteen naar de 1e hulp. Dat was in oktober 2015. Na weer een darmonderzoek te hebben gehad op 24 december is er nu besloten dag ik 8 februari 2016 wordt geopereerd en wordt het stuk darm waar de divertikels ziten weggehaald. Ik ben erg bang maar ook erg blij dat ik straks die pijn niet meer hoef mee te maken.
Groet Jannie
Oh dat is al snel dan. Ik wens je heel veel succes met de operatie en hoop dat je snel opknapt. Ik ben ook nog steeds bang dat het terug komt en heb nog wel buikpijn klachten. Volgens de huisarts niet vd diverticulitis, dat stelt me dan gerust. Ik hoop dat ik je nog eens spreek om te vragen hoe het met je is. Gr. Cubic
Hoi Cubic,
Ik ben afgelopen maandag 3 weken geleden geopereerd aan de divertikels. Ik ben 3 dagen erg ziek geweest van de morfine. De vierde dag kon ik pas eten en lopen en knapte ik weer een beetje op. De vijfde dag was ik weer zo opgeknapt ook doordat ik weer kon eten dat de arts vertelde dat ik thuis verder mocht herstellen. De kans dat ik een tijdelijk stoma zou krijgen was aanwezig maar dat was gelukkig niet nodig. Ik ben blij dat ik de operatie heb laten uitvoeren en dat ik die pijn van de onstoken diverticulitus niet meer hoef mee te maken.
Ik wens jou heel veel succes en ik hoop voor jou echt dat de ontstekingen uitblijven want ik weer wat het is.
Groetjes Jannie
Hoi Cubic,
sinds juli 2014 heb ik terugkerende aanvallen van diverticulitis.
In 2014 2x waarvan werd gedacht dat het blaasontstekingen betrof, waar ikzelf al niet in geloofde, de pijn was namelijk zo anders dan dat.
In 2015 heb ik een zware ontsteking gehad, waarbij uit een echo diverticulitis bleek en ik 4 antibiotica keuren heb gekregen om weer op te knappen. Ik ben daarmee 3 maanden zoet geweest. Net zoals bij jou bleef ik pijn in de darm houden en vlamde de ontsteking ook steeds (3x) weer op. Een ziekenhuisopname is me bespaart gebleven, maar achteraf was dat toen misschien wel beter geweest.
Er is nadat het weer rustig was een coloscopie uitgevoerd, waaruit bleek dat mijn hele darm onder de divertikels zit. De ontstekingen zitten echter altijd links onderin.
Ook dit jaar heb ik mijn 2e aanval al achter de rug en heb ik gisteren een gesprek met een chirurg gehad wat nu te doen. De beslissing ligt bij mij, of opereren of hopen dat er geen aanvallen meer volgen en het nog een keer afwachten. Ik vind het erg moeilijk, beide opties vind ik namelijk niet echt geweldig, maar een operatie vind ik helemaal een grote stap.
Tijdens mijn aanvallen (zoals ik ze noem) trek ook alle energie uit mijn lichaam. Ik ben verschrikkelijk moe, mijn conditie verdwijnt als sneeuw voor de zon en er komt niets meer uit mijn handen. Dit is na de heftige pijn, mijn grootste reden om de operatie ooit toch te laten uitvoeren.
Voor nu heb ik 2 weken bedenktijd en dan nogmaals een gesprek in het ziekenhuis, voorlopig ben ik er echter nog niet uit.
Hallo allemaal!!
Ik heb een vraagje, ik heb inmiddels verspreid over 2 jaar 3 aanvallen gehad van verschrikkelijke buikkrampen helemaal onder in m buik die aanvalsgewijs op kwamen .
Eerst dacht ik dat het te maken had met m'n baarmoeder omdat het helemaal onder in m'n buik zat. Ik ben toen in het ziekenhuis geweest en de artsen hebben toen een echo gemaakt van m'n baarmoeder etc maar daar was niks op te vinden.
Dus weer terug naar huis gestuurd.
De aanvallen komen op met hevige krampen en steken in m'n onderbuik en duren 3 tot 4 dagen . Soms kan ik dan geeneens normaal rechtop lopen van de pijn. Na 3 tot 4 dagen word dit minder en hou ik er eigenlijk alleen een beurs gevoel in m'n onderbuik aan over... Alsof er een vrachtwagen overheen is gereden.
Deze afgelopen 2 keer heb ik toch meer het idee dat het te maken heeft met m'n darmen , als ik naar het toilet moet voorafgaand spelen de klachten nog meer op en ik voel ook echt lucht door m'n darmen heen gaan.
Maar alleen helemaal onderin m'n buik dus. Ook kan ik niet normaal gaan zitten omdat de pijn er dan inschiet.
Ik kwam na het zoeken hier op dit forum en omdat de pijnklachten eigenlijk jhet meest met deze aandoening overeen komt vroeg ik me af of jullie deze klachten herkennen. En dan vooral ook het beurze gevoel in de onderbuik na de aanvallen
Alvast bedankt
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Hier al jaren last van divertikels eerst was het matig nu gevorderd afgelopen Juli heb ik pijnaanval gehad en afgelopen week weer ik had net voor die tijd een darmnonderzoek gehad ivm de aanval van afgelopen Juli voor de 1e keer antibiotjca er voor gekregen vanmorgen gesprek gehad met darm arts en is er besloten om het ontstoken stukje darm operatief te verwijderen ik heb geen andere keuze meer
@ Jootje
Ik heb in twee jaar tijd nu voor de derde keer een heftige aanval. Zo heftig dat er zelfs een abces is gevormd en er een drain is geplaatst. Ook ik heb geen andere keuze dan een operatie ergens dit jaar. Ik loop erg rond met het gevoel dat niemand begrijpt wat ik voel… en zoek dus echt naar contact met mensen die hetzelfde door maken….
Hoi, ik herken jullie verhalen. Heb al 5 keer met diverticulitis in het ziekenhuis gelegen, waar van 2x de afgelopen 3 maanden. De laatste keer was de allerheftigste en was ook mijn buikvlies erg geïrriteerd. Niet normaal zoveel pijn.Nu moet ik besluiten voor een operatie, maar het alternatief is dat dit geregeld terugkomt. Wie heeft de operatie gehad, hoe is die verlopen en ben je van je klachten af daarna?
Ik heb bovenstaande reacties gelezen, zelf heb ik nu enkele maanden diverticulitis .
De klachten zijn zoals boven wordt beschreven.
Heftige buikkrampen, en geen stoelgang of zeer moeizaam, gedurende enkele dagen.
Ik eet zeer vezelrijk.
Wat ik mis in de gesprekken; zijn er tips zijn om een nieuwe actieve aanval te voorkomen.
Het enige dat de specialist zei na de endoscopie; "het moet vanzelf over gaan!
En antibiotica bereikt dat deel van de darm niet!
Omdat je voor het onderzoek geen idee hebt wat je mankeert had ik geen vragen paraat.
Online lees je wel over voeding, maar de ene site spreekt de andere site tegen.
Moe en moedeloos wordt je van de terugkerende pijn in de onderbuik.
Graag verneem ik wat ìemand`gedaan heeft om genezing te bevorderen.
Welke producten een boosdoener is dat het steeds terug komt.
Wat kun je beter niet doen en wat wel?
@geertje
ik kamp al jaren met problemen, zelfs aantal keren een abces / drainage.
ik ben sinds dit jaar gestart met een eet-dagboek. Zodat ik makkelijker terug kan kijken waar het door verergerd. Ik eet ook zeer vezelrijk, maar op het moment dat de ontsteking opvlamt moet je juist geen vezels eten maar alleen vloeibaar! Zodat de darm tot rust kan komen. Enige lastige vind ik, wanneer is het ontstoken? Wanneer is het ontlasting die vast zit? Moedeloos word ik er ook van.
ik reageer heel heftig op champignons en (rauwe) ui en prei.
ik snap helemaal wat je voelt… ik heb 6 maanden geleden in het ziekenhuis gelegen erdoor en sindsdien zijn het kleine ups, maar vooral veel downs…
Succes!
@Liz,
Dank je Liz voor het reageren, het is precies zoals je aangeeft, het vervelende is dat er geen remedie voor is, overal weet men tegenwoordig een oplossing voor, maar dit is blijkbaar per persoon koffie dik kijken.
Het komt er opneer dat je constant moet oppassen met hetgeen je eet, tot nu durf ik helemaal niet iets zoets te nemen, of het helpt?, geen idee.
Het vraagt wel energie, en het is niet eens een ziekte, maar een aandoening.
In het zh wordt je het bos ingestuurd met de mededeling dat het vanzelf hersteld, verder geen begeleiding. Je doet er niets mee, dat zelf uitvogelen geeft mij best wel het gevoel als dat ik patient ben,vanwege het ziekig gevoel en dat steeds geconcentreerd zijn op je poeperij!
Nogmaals dank Liz en jij ook succes met dit gedoe!