Bekende verhalen allemaal.
Momenteel de ernstigste aanval welke ik ooit heb gehad.
Eten maakt het erger en een goede houding vinden lijkt onmogelijk.
Toch naar mijn werk gegaan maar daar zat ik maar voor spek en bonen.
De pijn vind ik nog tot daaraan toe maar de uitputting is vreselijk.
Ook bij mij werd de eerste keer al met een echo vast gesteld dat er uitstulpingen waren. Niet veel aan te doen alleen wanneer zeer ernstig een stuk darm wat ze weg halen waarna een tijdelijk stoma .
Volgens de arts was dit wel het laatste wat je wilt hebben en dat geloof ik direct.
Wat betreft de pijn, deze gaat inderdaad nooit helemaal weg, continu blijft het zeuren , niet hevig maar het is er en daarbij inderdaad vermoeidheid.
Ik eet en drink alles JUIST bijvoorbeeld melk waar ik niet goed meer tegen kan en waarna ik soms direct naar de wc moet. Dit doe ik om de darmen zeg maar wat te spoelen (puur voor mezelf) Verder maar gewoon mee leren leven , is niet anders

Hoi, ik ben carin en heb op dit moment de zoveelste aanval van diverticulitis te pakken. Het is bij mij begonnen nadat ik fikse opvlammingen van coïtus ulcerosa heb gehad, maar dat is al weer een jaar of vijf rustig nu. Wel heb ik dus sinds die tijd zo'n vier a vijf maal per jaar een aanval van diverticulitis. Op het moment dat ik de pijnlijke plek in mijn linkeronderbuik ga voelen ga ik gelijk vloeibaar eten en meestal heb ik dan de volgende dag een of twee dagen flinke koorts en dan begint de plek weer af te zwakken.tot nu toe heb ik het zo onder controle kunnen houden zonder verdere ziekenhuisopname. De vermoeidheid vind ik het allerlastigst, ik heb een eigen zaak dus ziekteverlof zit er niet in.ik realiseer me dat ik t waarschijnlijk wat minder erg heb als de meeste van jullie!
wens iedereen heel veel sterkte!

Dag allemaal, Ben een vrouw van 69, voel me normaal 50, maar sinds 1 maand voel ik me geen 50 meer maar 150. By the way, ik woon in Frankrijk, op het platteland, alleen.
4 weken geleden bevroor ik plotseling in bed, dat duurde 10 minuten. Daarna buikpijn links. Ik wist wel dat ik divertikels heb. Na die aanval er 4 dagen mee blijven rondlopen; toen toch maar de huisarts opgezocht die vaststelde dat ik diverticulitis had en naar het ziekenhuis zou moeten. Omdat ik alleen woon met mijn hond, heb ik geweigerd, Je laat je hond niet verkommeren toch? Dat is mijn enige aanspraak hier.
Nu, 4 weken verder met 3 penicilline kuren en spruw in de mond, nog steeds erge buikkrampen.De huisarts heeft een afspraak gemaakt voor een coloscopie, maar dat gebeurt pas na 21 juli 2016!!!! Het is te fragiel, zegt de deskundige..??
Ik weet nog steeds niet wat de juiste methode is tegen die pijn en de juiste stoelgang. Veel of geen noten, geen of wel sinaasappel. Wie geeft me de oplossing, of zou het zo zijn dat ieder lichaam anders op voeding reageert????

Ieder lichaam kan inderdaad anders reageren op verschillende voedingsmiddelen. Het zal een kwestie zijn van uitproberen. Drink vooral water en licht verteerbare voedingsmiddelen.

Hey marjolein dat zegt idd niks jou leeftijd ikzelf ben nu 19jaar en heb 2weken geleden 5 dagen in het ziekenhuis gelegen hd al een 3 weken diarree was
Niet fit
Maarja toch maar naar stage toen ik daar ontlasting kreeg wat eigelijks alleen maar bloed was dokter gebeld moest ik direkt komen ontstekings waarden boven de 100 direkt naar het ziekenhuis aan het infuus en eten via jet slangetje 5 dagen toen werd het ffe beter dus naar huis weer naar stage toe weer koorts en bloed nu aan de macrogol oplos poeder en zware antibiotic benn nu ongeveer 3 weken aan het aankloten en telkes maar weer een ander goedje proberen benner we klaar mee pijn hele
Tijd misseijk en moe

Ben 19 en loop ee nu ook bijna 4 weken mee rond begon met pijn en diarree 3weken lang toen ontlasting wat meer op bloed leek dan ontslastinf dokter gebeld checke ontstekingswaarden boven de 100 ziekenhuis toe. 5 dagen gelegen antibiotica doort infuus en vloeibaar eten toen weer naar huis effe rustig aan en weer naar stage toe weer bloed en alles erbij nu dr 12e weer naar de mdl arts en dan maaar weer zien zit nu aan de macrogol of
Macrogel. Zien of het daarvan beter wordt

1 maand geleden voor de derde keer diverticulitis gehad. 9 dagen ziekenhuis, antibiotica intraveneus. na 3 weken terug gaan werken maar na twee dagen opnieuw thuis met pijn (wel niet zo erg als bij de acute aanval), maar vooral zo vermoeid en zo weinig energie dat de minste taak een marathon lijkt. bloedname toont geen afwijkingen. hoe geraak ik van die vermoeidheid af en hoe kan ik mijn normale, actieve leven weer oppikken?

Hallo ik wacht op mijn volgende afspraak bij de chirurg. 4 weken geleden ineens vreselijke diaree er komt waarschijnlijk een colonscopie aan waarom laat je het niet doen, als het bij mij nodig is gebeurt het met een roesje dan merk je er weinig van maar je weet wel wat er aan de hand is en dat scheelt een hoop gepieker

Hallo , ik ben 55 en heb 2 maanden geleden voor het eerst diverticulitis gehad , ziekhuis opname enct scan , ik had 3 divertikels. Daarna naar huis en op 15 juni een colonscopie gehad gelukkig geen vernauwingen. Nu sinds 2 dagen weer hevige buikpijn metname als ik loop ( beweeg) . Heb geen zin in weer een zh opname dus ben maar vloeibaar gaan eten en slik paracetamol. Ff afwachten of het dan weg gaat anders toch maar weer naar zh. Pfffff.

Diclofenac is levensgevaarlijk in combinatie met diverticulitis pas hier mee op

Hallo,
Ik had gedurende de afgelopen 2 jaar regelmatig last van een diverticulitis aanval.
Ik herken zeker de vermoeidheid tijdens een aanval hetgeen ik ook logisch vond daar je lichaam de ontsteking aan het bestrijden is.
Lang duurde dit echter nooit bij mij dus zou ik voor verder onderzoek gaan.
Ik liet het allemaal begaan terwijl de klachten hetzij frequent vrij mild waren tot 21 augustus jl.
Zeer hevige pijn in de buik waarna ik het bewustzijn verloor.
Weer bij gekomen en direct naar bed.
Pijn hield aan maar ik maakte geen verband met de diverticulites en het gevaar waarin ik verkeerder op dat moment.
Dacht aan een buikgriep .
De andere dag op mijn verjaardag notabene werd de pijn alleen maar erger en begon ik ook hevige koorts te krijgen.
Mijn vrouw stond er op dat ik naar een dokter zou gaan hetgeen geschiede waarna een ziekenhuis opname volgde.
Helaas bleek ik een geperforeerde darm te hebben veroorzaakt door een abces in een divertikel.
Daarbij door de perforatie een buikvliesontsteking en bloedvergiftiging.
Direct ingrijpen was noodzakelijk en zo werd een stuk darm verwijderd en een stoma aangelegd.
Het was een dubbeltje op zijn kant en ik mocht volgens de chirurg spreken van geluk dat ik het had overleefd.
Nu 7 weken later ben ik na een uur arbeid op mijn werk al dood en dood moe . Dit is met name geestelijk maar ongetwijfeld door mijn lichaam bepaald. (ik ken bijna geen lichamelijke moeheid)
herstel operatie zal nog een week of 7 duren welke weer lood zwaar.
Boodschap laat je heel goed nakijken , misschien heb je een kleine perforatie en kan deze nog middels een normale kijkoperatie verholpen worden.
Je wilt geen perforatie met alle gevaren en zeer lange nasleep geloof mij

Die vermoeidheid ga je niet kwijt raken zo lang je de klachten houdt.
Daarbij heb je ook anti biotica gekregen waardoor de darm flora om zeep is wat volgens mijn chirurg in mijn geval voldoende was om een top wielrenner 3 weken ziek te krijgen.
Dus is het een optelsom want je darmen gaan zo niet herstellen.
Bij mij herstelde ze ook niet maar juist toen ik dacht heee het gaat best wel goed , klapte er een abces in een divertikel en dus darmperforatie.
De vermoeidheid welke ik nu elke dag meemaak is slopend.
Ik loop na de operatie met een stoma welke weliswaar tijdelijk maar dit maakt het nog lastiger daar ik dadelijk weer onder het mes mag voor een hersteloperatie.
Ik strijd tot ik weer de oude ben maar had ik geweten dat dit er aan stond te komen dan had ik naar een diëtist gegaan en er echt ALLES aan gedaan om dit te voorkomen.
Stop met die anti biotica die heb je hard genoeg nodig wanneer je een perforatie hebt .
Divertikelitus betekend een ander leven, minder van alles, rustiger eten , meer vezels , rust op tijd nemen enz enz.

Ik ben in 2009 een week opgenomen geweest met diverticulitis. Mijn ervaring is dat het soms een hele tijd goed gaat, maar als ik veel stress heb of het druk heb, slaat de pijn weer toe. Het enige wat dan helpt is rust i.c.m. veel drinken. Herkent iemand dit?

Hallo
Ik ben geopereerd nu 1 jaar aan de dikke darm,30 cm weggehaald!Was zeker 6 maand ervoor met hevige buikpijn ,krampen ,dwang om naar w c te gaan en niet kunnen of diarree...uiteindelijk kreeg ik een abcesse ,had al maanden dus antibiotica genomen ,dus moest nog zwaardere nemen op abses uit te drogen en toen operatie en was 1 jaar geen lachertje ,maar nu gaat het beter ,maar het zal altijd oppassen zijn wat ik eet ,voor gassen en ik ga nog 3 x per dag op wc en toch eet k alles !!!!Voel me nu wel anders ,kan echt stoelgang niet ophouden en hopelijk altijd ergens een wc als ik buiten kom,maar geen enkele pijn meer gehad en hopelijk blijft het zo !!! Oh ja ben een vrouw en 63 jaar en was divertikels .Graag reacties a u b .Grtjes

Jawel en kijk op mijn reactie , vorige reacties grtjes