Hier al weken kinkhoest. Vreselijk. Huisarts kijkt me schaapachtig aan als ik de klachten omschrijf. Moet maar uit uitzieken. Begon met vage hoest klachten, anders dan griep of een verkoudheid. Hoesten werd almaar erger. De zorgen begonnen pas echt toen ik buiten westen raakte onder het eten ik was echt even helemaal weg, vrouw in paniek en naar de huisartsenpost gegaan. Die constateerde kinkhoest. Terwijl de huisarts maar bleef volhouden dat dit niet zo was, dit kwam alleen maar voor bij kleine kinderen. Er is te weinig informatie over kinkhoest bij volwassenen. Wordt een beetje afgewimpeld, “ tja het is erg vervelend “ daar heb ik niet zoveel aan. Hoesten wordt minder maar gaat langzaam, doodvermoeiend, kan mijn werk niet doen omdat ik af en toe nog steeds weg raak tijdens een hoestbui. Inmiddels 3 ribben gekneusd en pijn op plekken waar ik niet wist dat er spieren zaten. Ellende is het! Het zou helpen als artsen het wat serieuzer namen ipv “ ja het is een vervelende hoest” sterkte voor iedereen!
Ik ben 2 maanden verder en nog zit ik met vervelende klachten. Ik weet sinds 2 weken door middel van een bloedtest dat ik kinkhoest heb. Lange hoestbuien en verstikkingen zijn er niet meer, maar ik kan niet langer dan 30 minuten praten. Dan onstaat heesheid en ik raak mijn stem kwijt. Ook kom ik in ademnood als ik probeer mijn stem te verheffen. Vervelende brok in mijn keel. Het lijkt alsof er iets is in mijn strot is of iets blijft hangen. Dit gevoel is soms lichter, affhankelijk van wat ik eet of hoeveel spanning ik heb. Veel binnenlucht. Het borrelt soms in mijn keel. Raar en vervelend. Ik vrees dat ik mijn stembanden zijn beschadigd. Kan ik dit alles terugvoeren op kinkhoest? Helaas enorme wachtlijst bij de KNO arts (70 dagen).
Ik slaap al 3 weken bijna recht op. Hoe is dit bij jullie? Wanneer kan je weer normaal slapen? Wanneer wordt je niet meer wakker met hoestbuien, stikgevoel en kotsen?
Ben inmiddels 9 weken verder.. Hopelijk komende week uitslag bloedonderzoek.
Gelukkig zijn de vreselijke hoestbuien, waarbij veel sputum opgeven tot aan overgeven toe gebeurt.
Benauwdheidsklachten eerst behandeld met pulmicort inhalatie. Vervolgt door een prednison kuur.
Klachten gingen niet over.. dan toch maar een Amoxicilline kuur. Longfoto laten maken. Kwam niks uit.
Saturatie goed en geen koorts.. maar wel benauwd voelen en veel hoesten.
Kapot door alle slapeloze nachten.
Op een geven moment sputumkweek, kwam niks uit.
Minste is de heesheid/ stem niet optimaal. Dit inmiddels al 5 weken. Wordt beter maar bij vermoeidheid wordt het slechter.
Bij inspanning en bij eten nog vaak last van hoesten.
Was in begin fase veel erger.
Nu na zoveel weken verder, toch nog een bloedonderzoek aangevraagd.
Lieve iedereen,
Zou ik alsjeblieft al jullie tips mogen tegen het stikken snachts? wat deden jullie als dat gebeurde? En wat deden jullie van te voren om het te voorkomen? Tips om snacht’s uberhaupt een beetje de nacht door te komen?
Ik merk dat ik ontzettend bang ben om te hoesten en om te slapen en dit begint nu langzamerhand echt zijn tol te eisen.
Alsjeblieft help mij!
Hier de alllerrrrr eerste nacht/avond sinds 8 maart dat mijn zoontje van 2,5 geen stil/hoest aanval gehad heeft!!! Hopen dat het eindelijk eens stopt.
Klinkt heel bekend, zoon (21)wordt ook afgewimpeld met, ach kan 100 dagen duren. Slokjes water en een dropje.....
Inmiddels al aant spugen van het hoesten van half maart tot nu. Met conditie van 0 ......
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Mijn dochter van 2 heeft nu ook al een paar weken kinkhoest. Elk half uur wakker snachts, hoesten stikken spugen. Ademnood. Ik vind het zo enorm sneu, en we raken er zelf ook helemaal doorheen. Als ik het zo lees zijn we nog wel even zoet.
Ik heb paardenmelk poeder besteld.. op hoop van zegen dan maar..
Hier weken hoesten en sinds 1 mei verstikkingen vooral
Als ik in slaap ben! Als dat lukt btw.
Heb twee AB en prednison gehad…. Niet veel geholpen!
Ik heb wat vragen: herkennen jullie als je in en uitademt , een soort schrijnend prikkelend gevoel vanuit de keel?
Als ik wat gegeten heb komt er veel slijm in keel en beginnen de aanvallen.
Wat gebruiken jullie voor middelen vanuit apotheek homeopathie etc.
Wat kan het slijm wat minder vast laten zitten?
Heb dus kinkhoest en 6x HA en 3 x HaP en de KNOarts onderzoek. Boost kuur prednison ampule injectie voor de benauwdheid. AB was amoxicilline en doxycycline.
Als ik traploop of douche ben ik volledig uitgeput momenteel!
Slapen doe ik al weken rechtzittend.
De aanvallen in de slaap zijn zodanig dat mijn keel
en mond volledig kurkdroog zijn, je wilt ademen door neus en tegelijk slikken, omdat je keel volledig afgesloten is ben ik
nu zover ( bizar maar je leert trucjes) mond wagenwijd open en alleen neus ademhaling, mond dicht na enkele seconden en lippen tuiten, ja armen boven je hoofd gelijk als de aanval er is, liefst iets vasthouden ( deurpost, kastdeur) maar blijf rechtop staan.
Haal zoals je door een rietje zou drinken met getuite lippen mondjesmaat adem.
Heb en hou geloof dat het over gaat… opgeven is geen optie!
Hier al sinds half maart bezig.....(vrouw 50+)
Begon met een griepje met lichte koorts (3 dagen), inmiddels 6 keer huisarts, 2x HAP, 1x antibiotica, 1x stootkuur prednison, maximale dosis ventolin pufje, salmeterol pufje, dubbele dosis antihistamine, neusspray, paracetamol, fluimicil hoestdrank.
3x bloedprikken (geen bijzonderheden), cardioloog (niets gevonden), saturatie goed, longfoto goed, longfunctie uitstekend.
Chiropractor heeft Tytze syndroom behandeld (verkramping borstspieren door het hoesten, leek op hartaanval)
Rond week 4/5 gevoel van ''niet meer aanwezig zijn'", heel eng.
Alle genoemde symptomen gehad, en nog steeds, vooral hele erge benauwdheid en stikaanvallen, vooral in de nacht. Slaap met hoge kussens.
Wel af en toe goede dagen, maar gaat op en af. Bij stress en drukte gaat het weer fout.
Eindelijk deze week getest op kinkhoest (kwam de praktijkondersteuner
mee). Uitslag volgt morgen of dinsdag....Hoop dat het niet te laat was om te testen. Inmiddels uit wanhoop gestart met paardenmelk.
Maar kan denk ik niet missen dan dat het kinkhoest is. Nog nooit zo ziek geweest....
Hallo, zelf heb ik sinds 15 maart Kinkhoest. Ook wel de 100-dagen ziekte. Zelf ben ik 50 jaar. Ook bij mij heeft het een tijd geduurd voor de huisarts er achter kwam wat er aan de hand was maar na het uitgebreide bloedonderzoek werd het duidelijk. Ik had toen al een antibiotica-kuur gehad en kreeg op dat moment Prednison om me er door heen te slepen(en Naporoxen) Imiddels ben ik 65 dagen verder en zijn de klachten afgenomen, maar het vervelende, extreem droge hoesten wat voor mijn gevoel van heel ver/diepte moet wegkomen, dat blijft. Tot soms zelf naar adem happend. Als gevolg van het vele hoesten kreeg ik eind maart een ribfractuur en dat was lange tijd erg pijnlijk. Wat ik me afvraag is; waarom duurt dat nare hoestje/ die heesheid bij volwassenen zo lang? Ik gebruik ook 3 a 4 paardenmelk capsules per dag maar of het me helpt weet ik niet; ik wil zo graag weer helemaal van die Kinkhoest af en weer kunnen sporten etc. Is er iemand die weet waarom dit zo lang duurt? Heeft dat te maken met herstel van longen, longblaasjes of luchtwegen??
Mijn aanvulling: snachts altijd water naast mijn bed en overdag heel veel drinken, water of thee met honing. Geen alcohol of frisdrank. Bij mij voelt een warme drank(thee)vaak ook heel fijn. Ik merk, nu na 65 dagen dat het beter gaat. Ik slaap nu de hele nacht weer door. Ook conditioneel(wandelen, niet hardlopen). Het gaat langzaam, helaas, maar hopelijk gaat het uiteindelijk helemaal over....
Wat een opluchting om deze verhalen te lezen. Vooral het sluipende begin van de ziekte, je zit er al in terwijl je niet het benul hebt dat er wat aan de hand is.
Ik heb 30 jaar geleden (was toen 40) al eens kinkhoest gehad, drie maanden ziek geweest, kon niks, huishouden, kinderen, werk...alles in bejaardentempo. Toen ik bijna 3 maanden ziek was heb ik de beslissing genomen om toch weer te gaan werken. Van werken op therapeutische basis had toen nog niemand gehoord, ik ben de eerste dagen huilend naar huis gegaan.
MAAR.......ondanks de fysieke moeheid heb ik de mentale down toch weten op te vangen door te beslissen dat ik de baas bleef.
Ben met mijn oude moeder naar Australië gegaan voor het bezoeken van familie. Toen ik terug was ben ik weer naar school gegaan, het ontbrak mij aan nog wat theoretische kennis voor het werk wat ik al jaren deed. MBO, gedaan, HBO gedaan alles in combinatie met een 32 urige werkweek en een gezin. Ik wilde alles uit het leven halen wat mogelijk was. Gelukkig had ik veel support van man en kinderen.
Nu ben ik 76 alive en kicking , actief, lieve kleinkinderen, vrijwilligerswerk, mantelzorger en daar is weer Kinkhoest. Waar heb ik dat aan verdiend? Onzinnige vraag, pech. Maar om er nu weer uit te komen, waar de power vandaan halen. Heb momenten dat ik twijffel.
Wellicht is het schrijven van dit stukje een hulp naar het maken van een goede keuze...sterkte voor een ieder en voor mezelf !~!!!
Lees hier vele herkenbare symptomen. Bij mij is de diagnose super snel gesteld, heb Azotromycine kuur gehad maar dit zorgt er alleen voor dat de besmettelijkheid verdwijnt, dit neem je dus voor een ander ( en dit gun je een ander niet!) Verder is er geen medicatie wat helpt de kinkhoest te verminderen. Dus linksom of rechtsom... je moet het gewoon uitzingen! En ik ondervindt nu zelf dat dit pittig is. Zit nu nog in de actieve stikbuienfase. En de angst is groot voor een echte stikbui... heb al wel door dat heftig inademen juist alles extra blokkeert. Dus als ik voel dat in niet kan ademhalen concentreer ik mij op ontspanning en als ik dan hapjes lucht neem lukt het wel om te ademen... in paniek raken moet je voorkomen, want dan sluit alles af en heb ik ook ervaren dat je dan idee hebt dat je erin blijft. Ook angst (gehad) om te gaan slapen. Zet zelfs de wekker om uit bed te gaan als er nog mensen in huis zijn..voor het geval dat...maar echt, je moet bewust vermijden om als een male te gaan inademen..en door neus of mond kleine teugjes ademen helpt mij en hierdoor neemt mijn angst om te gaan slapen af. In tegenstelling tot wat je leest is rust nemen voor mij niet het beste. In beweging blijven helpt mij juist, veel menthol snoepjes, zacht/vloeibaar eten, slijmverdunner(acetylsysine), afleiding, niet hard praten, hoofd niet achterover, neusspray...
Pijnlijke tussenribspieren en vermoeidheid begint al toe te nemen, en ik heb nog een lage weg te gaan.... voor iedereen sterkte toegewenst❤️