Was al een een hele poos verkouden, en dat knapte niet erg op.
Ben ik vorige week bij de huisarts geweest en nu weet ik dat ik kinkhoest heb.
Vindt het ontzettend vervelend dat ik zonder het te weten besmettelijk geweest ben voor andere mensen.
Maar toen ik na de dokter ben gegaan had ik met van alles rekening gehouden, maar niet met kinkhoest.
Ben toen ik thuis was even gaan googlen, maar daar word ik niet veel wijzer van.
Heel veel informatie op internet wijst naar kinderen en baby's met deze ziekte, en over volwassenen wordt heel weinig geschreven behalve dat het daar vaak op een enorme verkoudheid lijkt.
Ik weet dat het een kinderziekte is, maar bij volwassenen is hij erg in opmars.
Mijn vraag is wie heeft hier op forum ervaringen met kinkhoest en hoe is het bij jullie verder verlopen?
Tegen mij is gezegd dat het weken tot maanden kan duren, heb inmiddels al last van mijn ribben door de hevige hoestbuien en heb veel last van overmatig slijm.
Ben benieuwd naar jullie ervaringen, omdat ik zelf niet echt weet hoe het nu verder gaat.

Hallo
Weet nu inmiddels dat ik 6 weken kinkhoest heb. Ben zoooo verschrikkelijk benauwd geweest. Viel er zelfs flauw van door ademtekort. Helaas niet onderkent door de huisarts.doordat ik alleen ben was mijn vraag steeds aan de huisarts of ik kon stikken. Hè t antwoord was dat dat niet kon. Nu zijn ze erachter dat het kinkhoest is en dat ik toch wel geluk heb gehad.
Hoest nog steeds bloed, maar raak niet meer zo achter adem. Weet niet of ik het nog lang volhoud . Ben zoooooo moe.

[i]Wat is kinkhoest?[/i]
Kinkhoest is een ziekte van de bovenste luchtwegen gekenmerkt door langdurige, hevige hoestbuien. Zowel kinderen als volwassenen kunnen kinkhoest krijgen.

[i]Wat zijn de verschijnselen?[/i]
Kinkhoest begint met een verkoudheid, niezen, lichte koorts en prikkelhoest. Na twee weken ontstaan hevige, plotseling opkomende hoestbuien met opgeven van helder, taai slijm, soms met overgeven en/of blauw aanlopen. De hoestbui eindigt vaak met een lange gierende inademing. De hoestbuien zijn uitputtend, waardoor bij baby’s de kracht om te drinken kan afnemen. Baby’s kunnen van kinkhoest soms ook benauwd en blauw worden, zonder dat ze hoesten.

Na enkele weken worden de hoestbuien minder heftig. Alles bij elkaar kan het hoesten soms drie tot vier maanden duren.

Een volwassene kan kinkhoest hebben zonder de kenmerkende verschijnselen. Zo iemand is dan verkouden en blijft vaak wel een tot drie maanden door hoesten.

Bron: http://nhg.artsennet.nl/kenniscentrum/k_voorlichting/NHGPatientenbrieven/NHGPatientenbrief/PBR7b.htm

Ben 16 Januari ziek geworden,dacht eerst dat het griep was.Ben naar de dokter gegaan en kreeg Paracetamol met codeine,had er geen baat bij .30 Jan teruggegaan kreeg antibiotica voor 3 dagen en prednison ,ook hebben ze bloed geprikt en longfoto's gemaakt.Hij dacht aan bronchitis.Maar toen begon de ellende ik kreeg ongeveer 4 hoestbuien per dag (verder hoefde ik niet te hoesten)deze waren echt verschrikkelijk.Het begon met een kriebel onder de longen en dan begon het hoesten ik heb er ongeveer 10 meegemaakt dat ik echt dacht ik ga dood,kwam er niet meer uit kreeg totaal geen lucht meer,liet ook de plas lopen had nergens nog controle over en dan heel in de verte kwam er weer een piep klein beetje lucht en dan kreeg ik braakneigingen maar er kwam niks.Tussen door nog eens bloed geprikt en 17 februari uitslag KINKHOEST.De erge hoestbuien duurde ongeveer 3 weken.Dacht vorige week 10 maart oh het gaat wel weer en heb te veel werk verricht met gevolg dat ik dinsdag weer hetzelfde had .De hele nacht opgebleven durfde niet te gaan liggen 3 verstikkende hoestbuien gehad.En nu,ik voel me ziek en moe.Maar de dokter zegt dat het 100 dagen gaat duren.

Vergeten te zeggen, dinsdag eerst 2 uur veel slijm gebraakt met veel hoesten en daarna begon het verstikkend hoesten.Het slijm opgeven was eerder prettig dan akelig.

Vandaag 25 maart,begin me stukken beter te voelen,ben nog erg moe en aan het hoesten merk ik dat de kinkhoest nog niet weg is.Ik heb veel gelezen op internet over kinkhoest,maar mijn ervaring ben ik nergens tegen gekomen.Krijg eerder de indruk dat ze niet weten wat het is,zo van het is alleen erg bij kleine kinderen.Ik ben een vrouw van 59 jaar,en het was een vreselijke ervaring.Zou graag van andere hun ervaring horen.

Ik heb vorig jaar mei kinkhoest gekregen. Het begon eerst met onophoudelijk hoesten (zo'n 12 dagen). In deze periode "gewoon gewerkt". Hierna kreeg ik ineens stikaanvallen, dit was echt vreselijk!! Ik dacht werkelijk dat ik erin bleef, kon helemaal geen adem krijgen en raakte behoorlijk in paniek. Deze aanvallen had ik een paar keer per dag, maar vooral ook 's nachts. Na een kwartiertje slapen werd ik gierend en snakkend naar adem wakker. Het enige dat hielp was frisse lucht....direct het balkon op dus (de buren zullen wel gedacht hebben want het was niet om aan te horen).
Voor de hoestbuien de eerste 12 dagen had ik codeine gekregen van de dokter, normaal gesproken helpt dat wel bij me maar nu helemaal niet dus. Na de eerst stikaanvallen kreeg ik een pufje maar dat haalde ook niets uit, gelukkig heeft de arts me toen direct naar het ziekenhuis gestuurd voor een bloedtest omdat ze het vermoeden had van kinkhoest. de uitslag liet even op zich wachten, maar eigenlijk wist ik het al. Alle symptomen kwamen overeen.
Wat ik wel vreemd vond en vind is dat je overal leest dat het een gevaarlijke kinderziekte is en dat het dus bij kinderen heftig is. Bij volwassenen lijkt het een flinke verkoudheid, de meeste mensen weten niet eens dat het kinkhoest is.
Bij mij was dit dus echt anders!! Misschien komt het doordat ik door ziekte al een lage weerstand had, maar de symptomen waren afschuwelijk!! Die stikaanvallen beangstigend en vermoeiend, ik sliep niet meer en wilde ook niet meer slapen. Ik ben 3 x helemaal out gegaan. Na zo'n stikaanval kwam er meestal flink was troep/slijm naar buiten....ik moest vaak overgeven. Mijn ribben, mijn longen, mijn hoofd....alles deed pijn. Spierpijn in heel mijn lijf. Langzaam maar zeker begon ik steeds meer slijm (vastzittende proppen) op te geven.....zo smerig, ik heb pakken keukenrollen versleten om de constante "slijmballen" op te vangen.
Ook eten was lastig, de kleinste dingen irriteerde mijn keel waardoor ik een aanval kreeg. De eerste weken heb ik mijn eten moeten malen omdat ik anders niets binnen kreeg. Vloeibaar ontbijt ging ook nog net (niet teveel vezels), brood was echt niet te doen.
Eten wilde dus niet meer, slapen ook niet. Ik was echt helemaal op, ik was al uitgeput als ik mijn kleren aandeed of trap moest lopen.
Na 6 weken werden de stikaanvallen minder (van een paar keer per dag naar een paar keer per week), en na 10 weken heb ik nog maar 1 x een aanval gehad. Ik begon toen langzaam maar zeker weer aan te sterken en durfde toen ook eindelijk weer een beetje onder de mensen te komen. Gelukkig werk ik in het onderwijs en had de zomervakantie om sterker te worden. Na 3 maanden ben ik dus aan het werk gegaan, maar de hoestbuien zijn nog lang gebleven....tot 8 maanden werk ik elke nacht nog wel wakker van 1 of 2 hoestbuien. Ook blijf ik nog steeds (ook nu nog na 10 maanden) iets in mijn keel voelen, heb nog steeds irritatie in mijn keel en heb ik een vervelend hoestje. Ik heb nog steeds stemproblemen, af en toe valt deze weg.

Goed al met al is dit het verloop bij mij geweest. Ik hoop dat jullie er sneller van af zullen zijn. Beterschap!!

Dit verhaal klinkt als dat van mij,behalve dat ik echt goed kon eten.
Ik had wel totaal geen smaak en reuk,gisteren voor het eerst een dagje uit geweest met resultaat vandaag de hele dag geslapen en doodmoe.
Gelukkig heb ik de hele erge hoestbuien maar een week of drie meegemaakt,ik voel de kinkhoest nog goed als ik moet hoesten dan krijg ik erna nog een flinke niestbui en dan gaat het weer.Ook mijn stem valt nog steeds weg vooral als ik veel praat.

Die vermoeidheid na een activiteit kan nog lang blijven. Het heeft mij echt een maand of 4 gekost voordat mijn conditie weer redelijk was.
Veel sterkte in ieder geval!!

Alle symptomen die ik bij jullie lees heb ik ook. Vandaar dat ik bij mijn huisarts heb aangedrongen op bloedonderzoek op kinkhoest. Helaas is de uitslag nog niet bekend. Ik zit nu denk ik net in het derde stadium. Het stikkend wakker worden is gelukkig voorbij. Mijn vraag is hebben jullie ook koorts? Ik heb constant 38 graden. Het is natuurlijk wel logisch, het lichaam is aan het vechten tegen een bacterie, naar ik gelezen heb ook een ontsteking. Ik ben blij dat ik jullie ervaringen heb kunnen lezen. Het verbaast mij dat de huisarts mijn omschrijving niet herkend heeft en afwijzend reageert op mijn vraag of het kinkhoest kan zijn. Terwijl ik net gehoord heb dat het in de buurt momenteel veel voor komt.

Koorts heb ik niet gehad,begin nu ook te voelen dat het beter gaat.Maar de vermoeidheid zal nog wel een hele tijd duren.

Wat een rust nu ik het van jullie ook lees dat het heel hardnekkig kan zijn.
Ik heb de kwaal half Januari gekregen maar toen stond het nog niet vast wat het was maar ik was doodziek en hondsmoe v h hoesten en mijn borst was geheel beurs en dat trok door naar mijn rug.Vreselijk hoesten tot stikkens toe en zelfs in de nacht stopte het niet.Bij de dokter in Februari geweest en een antibiotica kuurtje gehad en dat hielp wel wat maar het kwam terug van af en dus weer naar de dokter en toen kreeg ik 2 pufjes die ook wel wat verzachting gaven,maar weer kreeg ik koorts en toen kreeg ik een middel terbestrijding v de bacterie en daar ben ik nu mee klaar maar ik blijf hees en als ik praat moet ik hoesten en af en toe komt er met het hoesten veel taai dik slijm uit en dat verlicht.Hoe lang dit nog gaat duren is de vraag maar volgens Google is er niets aan te doen en dus uitzieken.Mijn vraag is of die heesheid erbij hoort!Deze kwaal wens ik niemand

Ik heb ook die heesheid. Mijn stem valt weg en als ik wil praten moet ik bijna spugen. Dan moet ik even goed hoesten (enorm lawaai natuurlijk) en dan gaat het wel weer. Ik ben begin februari begonnen. Heb 3 antibioticakuren gehad omdat de huisarts niet wist wat het was. Nu krijg ik waarschijnlijk morgen de uitslag van het bloedonderzoek, maar ik heb mijn eigen diagnose al gesteld. Toch is het fijn als ik een bevestiging zal krijgen. Dit wens je inderdaad niemand toe. Het is bijna traumatiserend om snachts stikkend wakker te worden. Ik ging een keer bijna tegen de vlakte. Ik hield mezelf voor dat het niet mogelijk was om daadwerkelijk te stikken. Ik kan me voorstellen dat kleine kinderen hieraan dood kunnen gaan. Nu hoop ik op een snel herstel. Op internet stond ergens dat drosera van dr vogel helpt tegen kinkhoest. Dat ben ik nu aan het uitproberen. Iedereen veel sterkte. En lang leve internet, anders had ik nu nog niet geweten wat ik heb.

Het is een angstige kwaal maar hoe rustiger je ben hoe beter.Veel drinken en liefst ijskoud water met ijsklontjes,dat heb ik altijd staan als ik de telefoon aanpak.Bij mij is er geen bloedonderzoek gedaan maar ik weet zeker dat ik deze kwaal heb en het kan nog wel drie maanden duren.Vanmiddag heb ik Natterman siroop voor bronchium gekocht en dus dat maar weer proberen.Veel sterkte toegewenst.

Ik heb nog steeds niets gelezen over de uitslag v de dokter en ben er wel benieuwd na.