Hallo onze zoon van 12 jaar heeft ADHD en is zindelijk sinds zijn 2e. Een a twee maanden geleden zei hij dat hij per ongeluk in bed had geplast. Wij zeiden dat het niet erg was dat het misschien een "natte droom" is geweest wat de meeste jongens in de puberteit krijgen. Afgelopen week heeft hij zelf 2 nachten een ongelukje gehad in bed waar een meer een beetje ontlasting bij zat.
Wat moet wij doen?
als ik dat hier allemaal lees kan ik aan die moeders geen betere raad geven
of ga met jou zoon of dochter naar de dokter die kan jullie dan doorverwijzen
naar een pschiecholoog , Je kwaad maken heeft zeker geen zin integendeel
Al jaren bezig met dit probleem. Hij was zindelijk toen hij 4 was voor een half jaar en toen begon dit. Er gebeurde niks bijzonders in zijn leven of iets in die trant.
Nu is hij inmiddels 13, zijn we heel veel verder en nog niks opgeschoten. Wel heeft hij een tijd begeleiding gehad van iemand die gespecialiseerd is in poepproblemen bij kinderen met autisme/pdd-nos. Toen ging het een tijd een stuk beter.
Maar omdat de oorzaak werd afgeschoven op spanningen in huis (en de wel bekende zogenaamde oorzaken) vond hij dat het thuis nog niet stabiel genoeg was en dat hij moest stoppen. Alle verbeteringen kelderde weer naar beneden en we zijn weer helemaal terug bij af. Inmiddels krijgt hij inleggers omdat het geen doen is voor mij of voor hem om elke broek te moeten wassen en ik deed het niet meer. Toen kwam het verstoppen op de meest onmogelijke plekken (tot zelfs het gooien bij de buren in de tuin toe) belonen hielp niet, negeren hielp niet. Zeggen dat ik hem helpt als hij zegt dat hij een ongelukje hebt gehad hielp zelfs niet om te zorgen dat hij het niet zelf hoefde schoon te maken.
Helemaal niks hielp, alleen die ene man. Maar omdat mijn zoon weer helemaal tot nul teruggevallen is toen hij wegging vraag ik me af of deze man blijvend wat voor elkaar kan krijgen. Mijn zoon nu 13 is, geeft toe dat hij niet naar de wc wil gaan, dat hij het zelf niet ruikt, dat hij het zelf niet als vies ervaart (hij is het gewend) en er eigenlijk zelf geen probleem mee heeft, anders dan als hij ermee geconfronteerd wordt. Hij wil het probleem wel niet hebben, maar hij is het ook gewend zegt hij.
Die hulpverlener gaat weer starten. Echt hopen doe ik niet meer. Maar als ik al deze jaren aan frustraties hier lees, dan wordt het denk ik tijd dat deze man zijn expertise gaat delen met andere mensen en mogelijk andere mensen hierin gaat trainen, want het kan toch niet zo zijn dat hij de enige is in Nederland die enigszins van wanten weet?
Mochten er mensen in de omgeving van Montferland/Doetinchem/Oude-IJsselstreek wonen en hier lezen...... ga naar de pipo poli in doetinchem. Sluit lichamelijke oorzaken, praat met dokter Jacobs kinderarts en hun zullen je waarschijnlijk door verwijzen naar hem. Deze man heeft het wel druk. Dus er is een wachtlijst. Maar hij gaat samenwerking met de andere hulpverlening waardoor hij toch eerder de behandeling kan starten dan helemaal moeten wachten.
O wat ik vergat te zeggen dat standaard hulpverlening hier dus geen kaas van heeft gegeten. Het gaat niet om een standaard probleem. Als er geen sprake is van trauma als oorzaak of een lichamelijke oorzaak is dit een ernstig en hardnekkig probleem en de gemiddelde psych heeft niet de expertise in huis om dit op een juiste manier aan te pakken. Zoek een specialist!!!!!!
terug een luier omdoen draag zelf ook luiers omdat ik in men broek plas ma nie express voel da zelf niet zo goed
Ik kwam bij toeval op dit onderwerp terecht, nooit aan gedacht om hier op internet over te zoeken.
Mijn dochter heeft haar hele leven zindelijkheidsproblemen gekend, 's nachts de helft van de tijd een nat bed. Overdag meerdere keren in de week van een natte plek tot een doorweekte broek.
Tijdens de eerste menstruaties (ze was erg vroeg, 9 jaar) kwamen de ongelukken met ontlasting daarbij.
Ik ben met haar alle doktoren en afdelingen en specialisten af geweest, ze werd er alleen maar ongelukkiger van en het hielp allemaal niets. Op de middelbare school begonnen haar prestaties er onder te lijden.
En een week na haar 14e verjaardag, stond de politie voor deur, ze had een zelfmoord poging gedaan. Ik kan me niet beschrijven hoe ik me toen voelde, maar het moeilijkste was dat ik mijn man moest bellen, hij werkt als machinist op de koopvaardij en zat midden op de oceaan.
Mijn dochter sprak geen woord in het ziekenhuis, niet met mij niet met een arts met niemand. Tot mijn man 3 dagen later thuis kwam (hoe die dat zo snel geregeld had weet ik nog steeds niet) toen kwamen de tranen bij haar pas. Hij heeft een week op het voeteneinde van haar bed gezeten tot ze begon te praten, de voornaamste oorzaak al die nutteloze dokters bezoeken.
Ik heb nu een 16 jarige dochter in luiers, maar een gelukkige dochter die fantastische rapportcijfers haalt op het VWO.
Gisteren vroeg ze of haar vriend mocht blijven slapen, toen ik daarop de luiers ter sprake bracht en hoe dat dan moest, was het antwoord 'oh dat heb ik al verteld'
Ik heb een gelukkig kind, die hoopvol naar de toekomst kijkt.
mijn zoon draagt luiers omdat hij dat lekker vindt wat moet ik hiermee???
Naar een psycholoog gaan met je zoon
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Oh ja ik heb het ook. Een dochter van bijna 11. Die regelmatig vieze broeken heeft. De huisarts neemt het niet serieus. Maar zij heeft echt problemen van obstipatie. Ze heeft ook maar 1x per week ontlasting en als het komt dan is het een olifantendrol. Zo sneu. Wij ook al alles geprobeeerd, maar tot nu toe nog steeds geen effect helaas. JE wordt er zo moedeloos van, maar ik weet in me achterhoofd ook dat ze het echt niet express doet.
Als de huisarts dit niet serieus neemt,moet je een handig woordje met je huisarts praten en een verwijzing naar de kinderarts vragen
Oh zoveel herkenning lees ik hier. Ook ik ben weleens boos geworden, ook ik snap niet dat me dochter (11) gewoon door blijft lopen. Ze heeft speltherapie op het moment, en daar gaat ze graag naar toe. Ook zij verstopt vieze onderbroeken tot grote ergenis van mij. Ik koop nieuwe onderbroeken die binnen een week weer vies zijn en niet meer schoon worden. Vind het zo sneu voor haar, maar ben zo bang dat iemand het ontdekt en dat ze gepest gaat worden. Dat leg ik haar ook heel vaak uit, maar ze gaat gewoon door. Ik lees een beetje dezelfde symptomen en reacties. Wat kan dit toch zijn??
Ja dat ga ik ook zeker doen hoor. MOrgen ga ik weer bellen. Vandaag was het weer raak, en eergister ook. En dan lees ik de symptomen over obstipatie. EN dan denk ik. Zal dat het dan toch wezen. En heb het al neergelegd bij de huisarts, maar die zegt gewoon, het is normaal, ieder kind heeft een eigen ritme qua ontlasting. Ja het is echt frustrerend. En inmiddels heeft zij een zusje, die wordt 2 volgende maand. En die heeft al 2x in het ziekenhuis gelegen hiervoor. Ook problemen met de ontlasting. Daar is medisch niks uitgekomen, die krijgt nu forlax 1zakje per dag. Maar die blijft ook kwakkelen. En ook hierop zegt de huisarts, ja het is een spontane obstipatie daar kunnen we niks aan doen. Dat geloof je toch niet?
Wat vervelend om de verhalen hier te lezen maar aan andere kant ook heel fijn dat andere hun verhaal durven te schrijven. Ook hier onze oudste van 10 die nog steeds last heeft van poepbroeken. Echt om radeloos van te worden. Echt van alles geprobeerd net als alle andere hier.
voor de nacht doe ik hem nog een luier aan omdat hij nog dagelijks nat is en ’s morgens ook soms een vieze luier heeft. Voor overdag gaat het eigenlijk best goed wat betreft plassen al zijn er wel ongelukjes. Maar ik heb me erbij neergelegd dat ik wat meer moet wassen. Die vieze broeken zijn er gelukkig ook niet iedere dag. Hij poept en plast wel op de wc. Maar het kan maar zo voorkomen dat hij een week achter elkaar alle dagen soms meerdere keren per dag in zijn broek poept.
wij ook alles gedaan straffen, boos worden belonen kalenders poeppoli acupunctuur en nog meer.
Als we weggaan voor dagje uit of echt op vakantie zijn moet hij van mij hele dagen een luier om. En als we naar het strand of zwembad gaan een zwemluier aan. Dat vind hij echt heel vervelend. Ik voel me daar soms echt slecht onder maar ik heb echt geen zin op vakantie of een dagje weg in vieze stinkende kleding die dan ook weer mee terug moeten. Maar aan de andere kant voel ik me dan ook echt een slechte moeder.
ik zou het graag anders doen maar hoe doen andere die hier mee te maken hebben.
Ik zie allemaal verhalen...mijn zoon van 10 poept ook in zijn broek. Hij wil niet missen.
Niets helpt...boos worden, praten, arts geweest.
Is er ook iemand met een oplossing?