Onze zoon (9) schaaamt zich onnodig dat hij in zijn broek heeft geplast.
het was een ongelukkige samenloop en je kon daar dus echt nergens en dat duurde te lang. Ik heb hem dat al een paar keer verteld en ook dat wij als we toen nodig hadden gemoeten het ook niet hadden gered. Maar hij blijft zich er voor schamen. Dus de vraag of iemand een hint heeft.

je hebt het goed uitgelegd, ik zou er verder niets meer overzeggen dan ebt het wel weg, door er steeds weer op in te gaan maak je het misschien juist belangrijk.
zeg dus nog eenmaal: "ik snap dat je het vervelend vindt, zoiets kan nu eenmaal gebeuren, dat is mama ook weleens gebeurd, denk er maar niet meer over na. het maakt echt niet uit.
misschien kun je hem erop wijzen dat als je ergens heen gaat waar het lang kan duren, dat je dan altijd even eerst naar de w.c. gaat, mijn kleinzoons help ik daar ook altijd aan te denken.

Brenda

Dank Brenda. Ik heb hem je antwoord maar gewoon laten lezen. Hij zit maar te vededigen dat hij echt heeeeeel nodig moest, maar dat hadden we al begrepen want anders komt het uiteraard nooit voor.

Het meemaken van het moment dat je je plas helemaal niet meer op kunt houden is voor een groter kind of !bijna) volwassene erg vervelend. En ook pijnlijk. Die is vervelender dan het in de broek plassen op zich en Ik heb mijn kinderen wel eens in die situatie gezegd het maar in hun broek te laten lopen. Dan hebben ze die ervaring niet

Kan iedereen gebeuren en het is bijna iedereen wel eens overkomen. Ik vond het als kind ook verschrikkelijk als ik een keer in mijn broek plaste. Schaamte heeft dan ook te maken met wie het gezien hebben en wie erbij waren. In de klas in de broek plassen is wat dat betreft erger dan thuis. Maar een goed idee om te vertellen dat je zelf ook wel eens in je broek hebt geplast en dat het niets uitmaakt. Wordt je zoon er mee gepest of vindt hij het alleen zelf vervelend?