Hallo,
mijn zoontje wordt volgende maand 4 jaar.
Nu weet ik dat er griep heerst, maar zo ziek als mijn zoontje nu is heb ik hem nog niet gezien.
Heeft al drie dagen hoge koorts, is lusteloos, drinkt wel goed en eet zeer matig.
Geef hem paracetamol, knapt daarna tijdelijk op, maar zodra dat uitgewerkt is komt acuut de lusteloosheid weer op.
Moet ik denken aan de griep die heerst of moet ik me toch meer zorgen maken??
een moeder kan meestal zelf goed inschatten of het kind gewoon een verkoudheid of griep heeft, of dat er meer aan de hand is.
hou hem goed in de gaten, laat hem voldoende drinken.
heeft hij ergens pijn? hoest hij? Benauwd? hoe hoog is de koorts?
bij twijfel gewoon de huisarts bellen!
Brenda
Zolang hij goed drinkt, en alert is, is er nog niet veel aan de hand. Er heerst griep dus dat hij het te pakken heeft, daar is een goede kans op.
Maar ik begrijp dat je je zorgen maakt, zeker als het de eerste keer is dat je hem zo ziek meemaakt.
Ik denk dat het verstandig is te lezen wat de nederlandse vereniging voor huisartsen als aandachtspunten bij het zieke kind schrijft.
Die webpagina van de NHG vind je hier:
http://nhg.artsennet.nl/uri/?uri=AMGATE_6059_104_TICH_R210612651984767
Als je vragen hebt, kunnen we altijd weer met je meedenken. Beterschap gewenst in ieder geval.
Griep is een acute luchtweginfectie die veroorzaakt wordt door verschillende griepvirussen. De meest voorkomende symptomen van ongecompliceerde griep zijn: een plotseling begin met koorts, koude rillingen, hoofdpijn, spierpijn en een droge hoest. De hoest kan lang aanhouden, de overige klachten verdwijnen meestal na 2-7 dagen.
In het algemeen baseert de arts zijn diagnose op een combinatie van symptomen, zoals hoge koorts, keelpijn, kriebelhoest, spierpijn en malaise. Het kan echter lastig zijn om griep te onderscheiden van andere luchtweginfecties. Tijdens een griep epidemie, blijkt 60-70% van de mensen met symptomen van griep daadwerkelijk geïnfecteerd te zijn met het virus. Of je echt griep hebt kan onderzocht worden door een neus- of keelwat af te nemen en deze in het laboratorium te testen op aanwezigheid van griepvirus. Echter, de uitslag van zo’n kweek komt vaak als de patiënt weer beter is en heeft voor de behandeling.
Kinderen lopen het grootste risico om griep te krijgen. Hun afweersysteem is gewoonlijk nog nooit met griep in aanraking
geweest. Bovendien besmetten zij elkaar op school, kinderopvang, enzovoort. Tijdens een griepepidemie krijgt ongeveer 45% van de schoolgaande jeugd en crèchekinderen griep.
Als het griepvirus via je kind of jezelf in het gezin ronddwarrelt, krijgt uiteindelijk tenminste 30% van de andere gezinsleden ook griep, met alle gevolgen van dien. De patiënten zijn drie tot vijf dagen aan bed gekluisterd. Daarna moeten ze het nog rustig aan doen, anders zijn ze zo weer geveld. Daarnaast zijn er allerlei praktische problemen, zeker als meerdere gezinsleden griep hebben. Je moet vrije dagen opnemen om voor je zieke kinderen en/of partner te zorgen of een oppas regelen. Je kan alle afspraken voor de komende twee weken in je agenda doorstrepen. Ook je examen, sportwedstrijden, het huwelijk van je beste vriend of de vakantie waarnaar je hebt uitgekeken.
Voor meer vragen en antwoorden over griep kun je kijken op 'de grote griepmeting' en op nivel.
http://www.degrotegriepmeting.nl/public/?thisarticle=48#doen
Dit is goede informatie van het NHG (Nederlands huisartsen genootschap) over griep:
http://nhg.artsennet.nl/uri/?uri=AMGATE_6059_104_TICH_R182007855257294
Voor de huisarts zijn de volgende punten bij een eerste contact het belangrijkst.
Ten eerste de ernst van het ziek zijn. Dit is natuurlijk subjectief dus probeer als moeder een duidelijk beeld te schetsen.
Hoe snel is het gegaan. Was het in de loop van een paar dagen of was het ineens zomaar dat hij ziek werd. En wordt hij nu alweer beter, of gaat hij nog steeds achteruit.
Het is belangrijk dat uw zoon goed drinkt. Als hij minder dan de helft drinkt van wat hij normaal drinkt, dan moet je extra opletten op tekenen van uitdroging. Uitdroging is bij kinderen een van de grootste gevaren dus biedt het kind veel water, thee, limonade, soep en andere drankjes aan. En houd bij hoeveel hij drinkt.
Een volgend punt kunt u als moeder het best beoordelen: is het kind suf? reageert het als u uw zoon roept, wordt het enthousiast van zijn favoriete speelgoed of televisieprogramma. Of trekt het zich terug en geeft niet thuis en ziet u soms niet staan. Dit is lastig te verwoorden, als u maar doorheeft dat sufheid geen goed teken is. Het bepalen is aan u als moeder, en aan de huisarts
Huilt uw kind onophoudelijk? Is het niet te troosten? Een huilen waarvan u denkt, "ik herken dit niet" en dat geen huilen om aandacht is maar echt een weergave van pijn en ongerief. Als moeder kent u uw kind het best en beschrijft u dit aan uw huisarts. Pas op, uw omschrijving is waar de huisarts op afgaat, dus als u niet duielijk communiceert, kan het zijn dat u onnodig met uw zieke kind naar het spreekuur moet, of dat de huisarts eigenlijk voor niets naar u op huisbezoek moet komen.
Een belangrijke is het soort uitslag dat uw kind heeft, als het uitslag heeft. Er is één soort dat een absoluut alarmsignaal is. Dat zijn kleine rode puntbleodinkjes op de huid die snel kunnen ontstaan. Normaal kunt u deze uitslag 'wegdrukken' maar deze alarm-uitslag niet. Met wegdrukken bedoel ik als u een glas (waar u frisdrank of teeh uitdrinkt) op het plekje drukt, dat het rode plekje NIET verdwijnt. Als het wel verdwijnt is de uitslag in principe niet alarmerend.
Houdt ook de kleur van uw kind in de gaten. Is het erg bleek, of gaat het blauw zien (teken van zuurstof tekort) schroom dan niet en bele even met de huisarts.
Als laatste kunt u letten op de ademhaling. Is uw kind benauwd. Stopt het soms met ademhalen. Pruttelt het. Beschrijf dit goed aan uw huisarts.
Bijna altijd loopt het met een sisser af, maar voor die ene keer dat er echt medische hulp nodig is voor de kleine wilt u graag goed weten wat u kunt en soms moet doen. Dit is niet eenvoudig maar al doende leert men, heel veel succes dus mams.
Succes en van harte beterschap gewenst.
Bedankt voor de reactie, kunt u mij vertellen waar de puntbloedinkjes kunnen ontstaan? Ben namelijk zelf verpleegkundige, dus ik probeer vanuit datvlak objectief te zijn en natuurlijk ook vanuit mijn moeder zijn.
Ik was al op zoek gegaan naar de puntbloedinkjes, maar zou dus graag willen weten waar die zich het eerste voordoen?
Alvast hartelijk dank.
Het lijkt erop dat deze griepepidemie vooral kinderen treft. Bij kinderen is het afweersysteem nog niet zo geavanceerd als bij volwassenen dus dat is logisch eigenlijk. Maar dan weet je dat jou zoon waarcshijnlijk niet de enige is.
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Een petechia is een kleine (0,5-1 mm) rode of paarse puntvormige huidbloeding en wordt veroorzaakt door een zeer kleine oppervlakkige bloeduitstorting. Kenmerkend voor petechiën (het woord wordt vrijwel uitsluitend in het meervoud gebruikt) is dat ze bij druk op de huid, b.v. met een glaasje, niet verbleken, wat bij rode verkleuringen die veroorzaakt worden door verwijde bloedvaatjes of teveel bloedvaatjes wel het geval is. Het bloed in een petechia bevindt zich namelijk niet meer in een bloedvat maar in de huid en kan daaruit niet worden weggedrukt. Grotere spontane bloedingen in de huid worden ecchymosen of purpura genoemd.
Oorzaken: onvoldoende stelping van microtraumata van haarvaten door te weinig of niet goed werkende bloedplaatjes.
Te gemakkelijk ontstaan van bloedinkjes door vaatwanden die fragieler zijn dan normaal.
Petechiën kunnen te zien zijn bij trombocytopenie (te weinig bloedplaatjes in het bloed), maar ook bij medicijngebruik waarbij de werking van de bloedplaatjes beïnvloed wordt en bij ziekten waarbij de vaatwand van de haarvaten kwetsbaarder is dan normaal. Ook kunnen ze te zien zijn bij grote druk van de bloedvaten in het weefsel zoals bij gebruik van een stuwband, bij excessief hoesten, bij wurging, of bij kinderen wel eens na ondersteboven hangen aan de rekstok, in het gelaat. Bij vrouwen die hard geperst hebben bij een bevalling zijn nadien wel eens wat petechiën in het gezicht te zien. Petechiën treden ongeacht de oorzaak het eerst op waar de druk het hoogst is, dus behoudens de eerder genoemde bijzondere gevallen meestal aan de benen.
Petechiën bij een zieke tot zeer zieke patiënt (met meestal ook hoge koorts) wijzen op sepsis, bijvoorbeeld door hersenvliesontsteking en zijn een reden voor onmiddellijke ziekenhuisopname.
Ook bij iemand die zich verder goed voelt en bij wie geen onschuldige oorzaak aan te wijzen is zoals extreem hoesten of persen is het echter belangrijk om bij het ontdekken van petechiën onderzoek te doen naar trombocytopenie of vasculitis. Dit laatste is een vaatontsteking waarbij behandeling in een vroeg stadium grote schade kan voorkomen. In elk geval is het aan te raden binnen één of twee dagen na ontdekking langs de huisarts te gaan die meestal bloedonderzoek zal willen verrichten. Om te zien of iemand ongewoon makkelijk petechiën krijgt is er de stuwbandtest, (Rumpel-Leedetest) waarbij een bloeddrukmanchet vijf minuten rond een arm wordt opgeblazen tot een druk midden tussen de systolische en diastolische bloeddruk in. Bij meer dan 20 petechiën per vierkante inch wordt de test positief genoemd.
Bij kinderen kunnen petechiën ook ontstaan door virale infecties. In dit geval hoeft er niet per se een gevaarlijke ziekte aan ten grondslag te liggen. Petechiën kunnen echter ook een teken zijn van ziekten als hersenvliesontsteking, trombocytopenie en leukemie. Daarom moet hun aanwezigheid niet worden genegeerd.