Nou, heb tramadol erbij gekregen en dat haalt het ergste weg. Ik gebruik het alleen voor de nacht omdat ik nare bijwerkingen heb er van.

Ik vond dit mindblowing: zet een Camelbak met ijswater naast je in bed, zo hoef je (als je al kan liggen) niet telkens te zitten voor te drinken maar kun je telkens slapend slokjes nemen.

 

Goedemorgen!

Ik heb alle ervaringen gelezen en maakte me hierdoor wel een beetje druk. Zelf heb ik wel een hoge pijngrens dus ik hoopte al dat het bij mij mee zou vallen.

Dinsdag ben ik geopereerd, dag 1:
Ik moest om 11.00 uur in het zkh zijn, en rond 12.00 uur werd ik meegenomen. Tegen narcose zie ik niet zo op, heb ik ook voor een knie operatie gehad. Ik werd wakker en heb direct raketjes gegeten en wilde graag zo snel mogelijk naar huis. Eenmaal op de kamer dus mijn kleding zelf aangetrokken, naar de wc geweest en gevraagd of ik mocht gaan. Dit was rond 16.00 uur en dat mocht. Ben zelfstandig even medicatie gaan halen bij de apotheek in het zkh en mijn vriend kwam me ophalen met de auto.

Helaas toen we thuiskwamen na twee uurtjes kreeg ik een nabloeding, het was niet heel heftig maar ik moest wel terug naar het zkh. De kno arts liet even op haar wachten, heb daar 3 uur gezeten, maar heeft hierna het stolsel verwijderd en een speciaal gaasje aangebracht. Hierdoor hoefde ik niet weer onder narcose, super fijn en was niks om angstig over te zijn.

De medicatie die ik per dag heb:

• 2x per dag Naproxen
• 3x per dag Tramadol
• 4x per dag Paracetemol 1000mg

Dag 2:
Ik heb redelijk geslapen, in de nacht zelf een aantal keer wakker, wat water gedronken en verder wel vroeg wakker (6.00 uur) maar ben gewoon series gaan kijken op de bank. Je keel is wat gevoelig, maar met pijnstilling is het prima uit te houden. Gedurende de dag heb ik wat ijsjes, veel ijswater, knijpfruit en een broodje zonder korst met smeerkaas gegeten. Heb deze dag ook lekker lauw warm gedoucht en m’n tanden weer gepoetst, ging gewoon goed met tandpasta.

Dag 3:
Vrij slecht geslapen, maar maak me er niet te druk om want heb toch twee weken vrij. Weer om 6.00 uur wakker, misschien tijd voor een nieuw ritme? Ik merk dat ik deze dag niet goed tegen teveel prikkels kan en het prettig vind om een beetje alleen te zijn. Hele dag in bed gelegen, series gekeken, want niet echt zin om iets te doen, pijn viel weer echt heel erg mee. Als ik niet slik heb ik helemaal geen pijn, als ik wel slik is het heel niet prettig maar kan prima drinken en medicijnen inslikken. In de middag kreeg ik trek en heb ik een bak Griekse yoghurt met een paar theelepels jam gegeten, dit ging prima maar wel wat slijm. Veel ijswater gedronken en in de avond had ik nog trek dus heb twee scrambled eieren met gerookte zalm gegeten. Dit ging er erg goed in, wel goed naspoelen met ijswater. Gerookte zalm is echt ideaal!

Dag 4:
Ook al slaap ik nu al elke nacht niet ideaal en vrij kort, deze nacht was iets minder prettig. Ik merkte dat mijn keel iets scherper aanvoelde en ik kreeg een hoestbui voor mijn kiezen. Was niet fijn maar ook weer niet zo pijnlijk als ik had gedacht. Uiteindelijk toch weer even in slaap gevallen na wat ijswater en ze werd weer wakker om 6.00 uur, what a surprise! Ben maar weer voor de tv gaan hangen, ijsjes gegeten, pijnstilling en ijswater. Hierdoor ging het rauwe randje van de afgelopen nacht er al snel vanaf en heb ik weer geen pijn behalve als ik slik (prima te doen). Heb net een bananenbrood gemaakt uit verveling en een ijskoffie (met havermelk) gedronken en dit ging prima. Terug op de bank, op weg naar dag 5!

Voor nu vind ik het echt erg meevallen, als het morgen pijnlijker wordt (want beruchte dag 5) dan denk ik dat het nog steeds prima uit te houden is. Ik heb geen last van m’n oren/kaak, ik slaap standaard met oordopjes maar misschien helpt dit nu juist ivm de druk?

Hopelijk blijft het zo. 🙂 Sterkte iedereen!

Na alles te hebben gelezen dacht ik, ik deel een positief verhaal. Dat geeft een mens moed!

Ik ben 1 juni met spoed geopereerd omdat ik sinds 17 april een keelontsteking had die maar niet over ging. Dat ging over in een keelabces enz.
Ik had op het moment van opereren 2 ontstoken amandelen, links een keelabces, rechts een beginnend keelabces en al het mondweefsel was ontstoken. Alles behalve een ideale situatie om te opereren maar er was geen andere keuze aangezien geen enkel medicijn/antibiotica mijn mond rustig kreeg. De KNO arts had dit nog nooit meegemaakt en waarschuwde me voor een extra lange en pijnlijke herstelperiode met een verhoogde kans op nabloedingen/complicaties.
Ik had er al niet zoveel zin in omdat ik bijna alleen maar ellendige en pijnlijke verhalen had gelezen…

Dag 1 (operatie dag)
Ik moest om 10.00 in het ziekenhuis zijn. Had ‘s nachts de wekker gezet om te eten zodat mijn darmen niet leeg zouden zijn en ik hopelijk niet ziek zou worden van de narcose.
Ik werd om 11.30 geopereerd, toen ik wakker werd kreeg ik meteen een ijsje en een ijskraag (afgeknipte kous die ze gebruiken bij het zetten van gips gevuld met een koud kompres) om mijn nek geknoopt.
Het thuisfront dacht ze per ongeluk mijn nek hadden gebroken tijdens de operatie haha!
De pijn voelde ik alleen bij slikken.

Terug op de kamer meteen ijswater gaan drinken, de eerste slokken deden pijn. Het voelde alsof ze met messen in m’n keel staken. Maar hoe meer ik dronk hoe beter het ging! Ik vroeg iedere keer als het kompres niet meer koud was aan de verpleging of ik een nieuwe koude kon krijgen omdat dit de pijn echt onmiddellijk verzachtte. Ik knoopte dit strak om m’n hoofd en dat gaf ook tegendruk, dat was fijn.
Ben meteen maar gaan eten, vla en appelmoes. Ook hierbij merkte ik, dat de vreselijke pijn na een paar happen minder werd. Ik was om 19.00 thuis.

Niet misselijk geweest en niet overgegeven.

De eerste 3 nachten vond ik heftig, moeite met speeksel doorslikken en slecht/onrustig geslapen door de pijn.

Ik heb tot en met dag 6 constant de kraag met koude kompressen omgehad. Dit gaf enorm veel verlichting.

Dag 2/3/4
Ik vond alles qua pijn te behappen. Misschien komt dit omdat ik de pijn van een abces gewend ben of omdat ik me de afgelopen 7 weken continu beroerd heb gevoeld. Maar ik had me op veel erger voorbereid. Als ik mijn medicatie op uur en tijd in nam was het goed te doen.
In de ochtend was de pijn het meest aanwezig en bleef ik vooral in bed tot de medicatie zijn werk deed. Gedurende de dag was ik op heel veel momenten pijnvrij.

In de ochtend sliep ik uit, kreeg wel ontbijt op bed zodat ik mijn medicijnen niet op een nuchtere maag in hoefde te nemen. Daarna weer slapen, dan ging ik rond 11.00 douchen en naar beneden. Op bank wat eten en even in de tuin zitten.
Dan weer een paar uur slapen, daarna avondeten en ‘s avonds op de bank een serie kijken.

Ik at deze dagen verse soep met heel veel groente, een roerei, kant en klare volkoren pannenkoeken, koude kamillethee en liters ijswater met heel veel ijsblokken. Er zijn tot nu toe 12 zakken van een kilo ijsblokken doorheen gegaan.
Ook al deed het pijn, drinken, drinken en nog eens drinken.
Op dag 4 heb ik in de avond een poke bowl met zalm, avocado, ei, sojabonen, rijst gegeten en dat ging goed. Heerlijk om een fatsoenlijke maaltijd binnen te krijgen, dat doet een mens goed!

Dag 5
Ik voelde me een stuk beter vandaag. Ik kreeg in de middag uit het niets een kleine nabloeding. Dat stopte al snel maar ik vroeg me af of de regels hierdoor veranderde, ik had namelijk honger en wilde graag eten maar wist niet of dat slim was. Even contact gezocht met het ziekenhuis en werd meteen terug gebeld door de KNO arts. Zachte dingen eten mocht gewoon.
Hij vroeg hoe het ging en ik zei dat ik het tot nu toe mee vond vallen maar dat ik misschien te vroeg zou juichen.
Hij waarschuwde me voor dag 5, dag van de operatie niet meegeteld. Dus voor mij helaas dag 6. Dat mensen dan het meeste pijn ervaren.
In de avond spaghetti gegeten met gehaktballetjes met heel goed kauwen lukte dit prima.
Ik merkte in de avond dat ik mijn speeksel niet meer door kon slikken en alles pijnlijker werd.

Dag 6
Ik werd om 05.00 wakker met ontzettende pijn in m’n keel, wederom alsof ze er messen in staken. Voor het eerst oxcycodon ingenomen, om 07.00 weer wakker met dezelfde pijn, toen 2 paracetamol ingenomen. Ik voelde me die dag echt verschrikkelijk, praten kon ik niet en heb vooral in bed gelegen en gehoopt dat de dag snel voorbij was. Eten, drinken alles ging moeilijk maar ik heb het wel gedaan.
Als je een lege maag hebt voel je je nog ellendiger. ‘s Avonds om 22.00 zakte de pijn en voelde ik me uit het niets weer ‘goed’, echt bizar. Heb je de hele dag in bed gelegen, voel je je eindelijk goed moet je weer naar bed.

Dag 7/8
Ik voelde me vergeleken met de dag ervoor prima. Zoals iedere ochtend wel meer pijn en de dagen rustig begonnen.
Slikken, eten en drinken ging een stuk beter. Ik merk dat praten erg vermoeiend is.
Slapen ging ook weer een stuk beter gelukkig.

Avondeten nasi, dat ging redelijk.

Dag 9
Controle dag bij de KNO arts, dit moest vanwege de voorgeschiedenis.
Moest om 10.00 in het ziekenhuis zijn.
Gedoucht, aangekleed, opgemaakt. Naar het ziekenhuis gewandeld (is 10 min lopen)
Voelde me voor het eerst goed, uiteraard last van m’n keel maar goed te doen.
De KNO arts had verwacht dat ik strompelend binnen zou komen. Was helemaal onder de indruk van hoe opgewekt is was en hoe voorspoedig mijn herstel tot nu toe is gegaan. Geen complicaties, alles ziet er goed en rustig uit, tegen alle verwachtingen in.

Gebak gehaald en de wandeling doorgezet richting mijn moeder om te vieren dat het eindelijk de goede kant op gaat.
Gebak eten ging ook goed en voor het eerst weer (afgekoelde) koffie gedronken.

Overdag voor het eerst niet geslapen, in de middag wel rustig in de tuin op een bedje gelegen.

Avondeten asperges, aardappeltjes, ei en ham. Dat ging prima.

Dag 10/11
Inmiddels de medicatie afgebouwd.
Overdag niet meer geslapen, voel me nog niet de oude maar kan prima vooruit. We hadden nu voor het eerst onze 3 kinderen overdag ook weer thuis. Dat kost meer energie omdat je dan automatisch meer praat en ze ook verzorgd.

Ik doe het veel rustiger aan dan normaal maar pak toch al wat weer meer taken op me in het huishouden.

Dag 10 in de avond gebarbecued, alles gegeten. Als ik goed kauw dan gaat dat prima.

Dag 11 overdag gezwommen bij mijn moeder met de kinderen, tot 16.00 geen medicatie ingenomen. Toen toch te veel gepraat en paracetamol nodig.

Al met al is het me meegevallen! Ja het doet pijn, maar bij mij absoluut geen horror verhaal.

Ik had de tip van de ijskraag nog nergens gelezen. Dat hielp bij mij heel goed! En ijswater en niet zoveel praten, dat laatste is ingewikkeld voor mij haha.

Pijnmedicatie
Dag 1 t/m 9
4 x per dag 1000 mg paracetamol
3 x per dag naproxen

Dag 6 eenmalig in de nacht oxcycodon

Dag 10
3 x per dag 1000 mg paracetamol

Dag 11
2 x per dag 1000 mg paracetamol

Pijnscore

Dag 1 6/10
Dag 2 5/10
Dag 3 5/10
Dag 4 5/10
Dag 5 5/10
Dag 6 8/10
Dag 7 5/10
Dag 8 5/10
Dag 9 5/10
Dag 10 4/10
Dag 11 3/10

Goede avond iedereen,
Ik ben op 9/5/2023 geopereerd aan mijn amandelen dit omwille van 4 maanden non stop aan de antibiotica te zitten met etter in de keel. Nu zit ik sinds vorige week terug met net hetzelfde probleem als hiervoor. Ik vroeg me af of er nog mensen zijn die na de operatie nog dezelfde klachten hebben als ervoor.

Mijn verhaal:
Na 4 maanden non stop antibiotica genomen te hebben was het eindelijk zover mijn amandelen werden verwijderd, bij het verwijderen zag de NKO dat mijn amandelen volledig waren weg gerot.
Dag 1: De operatie is goed verlopen heb vrij snel koud water beginnen drinken en heb een yoghurtje kunnen eten. Heb voor de zekerheid nog een pijnstiller genomen voor het slapen gaan.
Dag 2-10 eten lukt helemaal niet mijn keel is enorm gezwollen zelfs met het nemen van pijnstilling krijg ik niets van voedsel naar binnen. Drink heel veel koud water en probeer mijn keelpijn te verplichten met ijsblokjes op te zuigen maar geeft ook geen enkele verlichting.
Dag 11: vandaag voor het eerst een boterham en een potje yoghurt kunnen eten. Mijn keel voelt minder pijnlijk maar is nog steeds gezwollen. Vanaf nu kan het alleen maar beter gaan toch.
Dag 12-17:
Vandaag meer pijn dan ervoor. Drinken gaat heel erg moeizaam zo erg dat ik mijn vaste medicatie niet eens kan slikken. De dokter heeft me een week langer thuis geschreven omdat ik me heel erg slap voel.

Dag 18: eindelijk is alles terug normaal en lukt alles terug zoals voor de operatie.

Dag 21: op controle bij de NKO en alles lijkt volgens haar in orde te zijn en is alles mooi genezen.

7 juni: mijn keel voelt terug gezwollen en slikken is pijnlijk ik vermoed dat dit komt door het warme weer en de recente operatie. Helaas op 10juni doet mijn keel meer pijn dan ooit tevoren dus maandag maar gelijk terug naar de huisarts.

12 juni: ben langs de huisarts geweest met mijn keel. Dokter snapt niet hoe het kan dat ik nu terug etter in mijn keel heb en vermoedelijk ook terug een abces omdat er bloed bij komt kijken. Heb opnieuw antibiotica gekregen deze keer voor 5 dagen 1 pilletje per dag. De dokter heeft ook nog eens dieper in mijn keel gekeken en zij zegt dat mijn keel nog helemaal niet genezen is van de operatie dat er nog steeds korsten zitten en heel veel littekenweefsel. Conclusie krijg ik dit jaar nog een keelontsteking met of zonder etter moet ik terug naar de NKO want dit is niet normaal en zou niet meer mogen voor komen.

De dag van de operatie woog ik 46kg was al gewicht verloren door privé problemen. Op dag 18 woog ik nog maar 41,5kg dit kwam natuurlijk door dat ik echt niets van eten binnen kreeg. Dronk voor zo ver het lukte wel elke dag 3-4 fortimel om toch een beetje op krachten te blijven. Ik nam 1-2x per dag diclofenac 75mg. Als ik dit niet kon slikken nam ik een oplosbare paracetamol. Had andere pijnstilling gekregen maar vond het niet nodig om deze te nemen.

Ondanks alle last was ik heel blij dat mijn amandelen er eindelijk uit waren en eigenlijk niet zo ziek meer zou worden.

Voor iedereen die dit leest en nog aan de operatie of het herstel moet beginnen. Heel veel succes! Ik ben in alle geval de last van die 18 dagen al bijna vergeten.

Aangezien ik veel steun heb gehaald uit verhalen lezen van andere gedurende mijn herstel raad ik de volgende Website ook echt aan: https://tonsillectomyrecovery.com/

Hier staan enorm veel tips en verhalen (in de comments onder elk artikel) van mensen die deze operatie hebben meegemaakt.

De website is wel in het Engels.

Ik ben nu op dag negen en zie licht aan het einde van de tunnel. Sterkte allemaal!

Ik ben woensdagochtend geopereerd aan mijn keelamandelen. Deze zijn eruit gehaald. Ik heb op dit moment extreme spijt door de pijn die ik nu al 5 dagen ervaar.
Dag van de operatie: alles ging goed en ik kwam ook oké uit de narcose. Niet teveel pijn en ik kon nog goed praten en drinken etc. Meer naar de avond toe mocht ik naar huis, eenmaal thuis werd de pijn erger maar nog steeds draagbaar.
Dag 2&3: op deze dagen was de pijn zeer aanwezig en was het echt naar.. als je op dag 2 denkt dat de pijn niet erger kan dan moet je dag 3 nog ervaren😅. Ik kon niks eten, drinken was ook pijnlijk maar lukte wel nog. Vanaf dag 1 kwam er al wit “beslag” op mijn wonde dus dit heb ik ook wel gevoeld. De nachten gingen eigenlijk ook prima tot ik op dag 4 kwam.
Dag 4: ik werd wakker van enorme pijn (doordat de pijnstilling uitgewerkt was) ik heb dan een nieuwe paracetamol genomen en ben dan terug kunnen gaan slapen. De pijn was verschrikkelijk bij het opstaan maar bij de rest van de dag viel het nog mee en was het dragelijk. Alleen heb ik heel veel last van mijn oren als ik eet of drink.
Dag 5: ik zit net op dag 5 en ik kan wel janken.. wakker geworden van de ondraaglijke pijn. Ik heb dan mijn pijnstilling genomen maar merk er nog niet veel van. Ik ben misselijk, hoofdpijn, oorpijn,… als wat je je kunt bedenken. Ik ben oprecht ten einde raad en zie het licht aan het einde van de tunnel niet. Heeft iemand tips?

Ik had een verhaal getypt maar zie dat deze niet op de pagina erbij is gekomen?

Probeer het dan eens opnieuw

Vandaag avond dag 4 (operatiedag inbegrepen). Eerste 3 dagen amper gesproken maar door de liters ijskoud water en de talloze ijsjes had ik niet zoveel last. Snachts wel toevallig wakker geworden en dan maar ook medicatie genomen en gedronken om een pijnlijke ochtend te voorkomen. Nu de 4e dag wat afgekoelde spaghetti gegeten en een sandwich met choco. Deed wat pijn maar ging wel uiteindelijk, maar ook veel water tijdens maaltijd gedronken en ijspack op de keel erna om nabloeding te vermijden. Pijn neemt wel stilaan af heb ik het gevoel, als dit morgen weer minder is zie ik het wel goed komen. Vannacht een koelbox naast mij gezet zodat water ijskoud bleef, in combinatie met de medicatie die ik snachts nam heeft dit mij een pijnlijke ochtend bespaard vgsmij.

Hoi allemaal,

Super fijn om alle tips te lezen! Ik ben 25 en heb afgelopen maandag 10 juli mijn operatie gehad. Tot nu toe was dit het verloop:

- Dag van de operatie ging goed, ik zat in een heerlijke high voor mijn gevoel; kon gewoon praten, ijsjes eten en water drinken. Slikken deed wat pijn maar het viel me nog mee. Mijn buurman op de kamer kwam al huilend terug, kon niet praten en heeft na een paar uur echt enorm overgegeven..iedereen ervaart het dus anders.
Helaas echter ‘s avonds een nabloeding gekregen vlak voordat ik naar huis zou mogen, veel helder bloed spugen, arts kwam om de bloeding te stoppen, was al met al geen pretje en zeer pijnlijk.

- Dinsdag dag 1 na operatie: ik werd wakker in het ziekenhuis en had gelukkig geen nieuwe nabloeding dus mocht naar huis. Ik was wel heel misselijk en duizelig, pijn was pittig maar draagzaam. ‘S avonds werd de pijn erger en sindsdien lukt praten ook niet ivm pijn.

- Woensdag dag 2 na operatie: vanwege de angst voor een nieuwe nabloeding durfde ik niet veel te eten (was ook echt misselijk). Woensdag probeerde ik wat te testen met voeding: vla/ijs/soep was ik al snel zat en de geur al maakte me misselijk. Maar wat voor mij echt hielp was: rijst! Goed gekookte basmati rijst.

- Donderdag dag 3 na operatie: niet meer zo misselijk (eindelijk) en ook geen hevige koorts meer. Echter, de pijnlijke steken in mijn keel en bij het slikken begonnen wel toe te nemen. Desalniettemin kon ik rustig een uurtje tv kijken zonder veel moeite.

- Vrijdag dag 4 na operatie (vandaag): au au mijn keel doet pijn bij het slikken, net wat nieuws geprobeerd: poffertjes, was geen succes helaas. Nu in bed en ik neem zo nog een ijsje, morgen dag 5…hopelijk valt het mee.

Tips:
- extra kussen op je eigen kussen
- eerste dagen spuugbak en thermometer naast je bed
- als je de vloeibare voeding zat bent dan werkt rijst misschien net zo fijn voor jou
- zachte tandenborstel om na een tijdje zachtjes de voortanden en kiezen waar kan te kunnen poetsen

Ik heb niet veel medicijnen gekregen: paracetamol 1000mg 3 maal daags
Diclofenac 3 maal daags de eerste 5 dagen om de 8 uur met 1 maal een maagbeschermer (jaja, van die diclofenac kan je ook misselijk worden).

Hi allemaal,

Ik ben op 11 juli geopereerd aan mijn keelamandelen, omdat ik zo’n 4x per jaar flinke keelontsteking had. Maar wat had ik dit onderschat. Ik heb normaal een erg hoge pijngrens, maar deze pijn is toch echt wat anders. Dit is hoe ik het (tot nu toe) heb ervaren:

Dag 1 (operatie): Toen ik wakker werd was ik gelijk erg misselijk. Ik kreeg meteen een ijsje maar deze ging er moeizaam in. Doordat ik veel pijn had kreeg ik gelijk oxycodon. Ik heb 2x moeten overgeven in het ziekenhuis, maar dit was alleen donker bloed. Hierdoor mocht ik rond een uur of 17.00 al naar huis. Thuis voelde ik me erg slecht, misselijk en pijn. Ik heb niks kunnen eten, behalve elk half uur ongeveer een ijsje. Savonds voor het slapen heb ik nog een keer moeten overgeven, maar dit was weer oud bloed.

Dag 2: Ik ben snachts een paar keer wakker geworden om water te drinken. Ik ben al gestopt met ijswater omdat dit niet te doen is, lauw water is een stuk zachter. In de ochtend merk ik dat ik erg moeite heb om op te staan en medicijnen in te nemen, maar zodra je over die drempel bent gaat het echt wel een stukje beter. Ik zit op dit moment aan 4x daags 1000MG paracetamol, 2x daags 250mg Naproxen en 6x daags 5mg oxycodon. Deze medicijnen heb ik ook echt nodig, anders kom ik de dag niet door. Eten gaat nog niet, waterijsjes en water is het enige wat ik binnen krijg.

Dag 3 en 4 was redelijk hetzelfde. Nogmaals opstaan ging moeizaam. Ik kon wel wat breakers eten, maar niet binnenhouden. Nog dezelfde medicijnen. Erg veel last van de bijwerkingen waardoor ik overdag ook erg veel sliep. Dit vond ik niet vervelend, want tijdens het slapen had ik vrijwel geen pijn.

Dag 5 was een hele zware dag, ik hield nog steeds niks binnen, en ik moest mijn oxycodon afbouwen, omdat dit een verslavend medicijn is. Van 6 naar 3x per dag. Door de misselijkheid kreeg ik er nog ondansetron bij, maar zelfs hierdoor kon ik mijn eten niet binnenhouden. Ik had ook enorme buikpijn en ik merkte dat ik steeds meer slijm aanmaak in mijn mond. Water drinken lukte me ook al niet meer, dus dit deed ik soms tot huilend aan toe. Ook kreeg ik erg veel last van mijn oren, waardoor ik niet beneden kon zitten, omdat ik al pijn kreeg wanneer iemand tegen me praatte. En als kers op de taart had ik deze dag ook 38° koorts. Top. Ik heb s’avonds wel een slaappil genomen, om de nacht toch goed door te komen. Dit heeft mij wel erg goed geholpen, ik had 9 uur aan een stuk geslapen!

Dag 6 ging een stukje beter. Ik voelde me niet meer misselijk, en kon zelfs wat eten binnenhouden! Ik heb daarom gelijk geprobeerd wat afgekoelde noedels te eten, dat was voor mij prima. Later op de dag kreeg ik wel een erge steek in mijn keel, alsof er een korstje los hing. Op deze dag viel mijn huig me ook meer op, alsof die wat dikker was geworden.

Dag 7 had ik ook dezelfde pijn als dag 6, en dat “hangende” gevoel in mijn keel. Ik ging een uurtje met een vriendin naar de stad, en heb daarbij wel wat gekletst, maar ik lette er al erg op dat dit niet teveel was. Toen ik thuiskwam merkte ik dat ik gelijk enorm veel keelpijn had en ook erg vermoeid was. Ik ben daarna dan ook gelijk gaan slapen. Door het praten kon ik ook niks meer eten.

Morgen is dag 8, ik hoop dat de pijn zal gaan afnemen. Ik ben nu echt, maar dan ook echt op het punt dat ik er helemaal klaar mee ben. Het is dan al niet meer dezelfde pijn als dag 3/4/5, maar deze pijn is echt vreselijk vervelend. En niet alleen de pijn zorgt ervoor dat ik er klaar mee ben, ik voel me ook gewoon enorm somber en slap.

Ik heb dan niet alles binnen kunnen houden, maar dit is wat ik probeer te eten:
- Breakers
- Afgekoelde noedels
- Cake (met veel boter, dan is die lekker zacht)
- Witte bolletjes in bouillon

Mochten jullie nog tips voor mij hebben voor de laatste loodjes, hoor ik ze heeeeel graag!!!

Beterschap <3

Hoi! Ik heb vorige week mijn amandelen laten verwijderen. Ik heb op dag 1-7 paracetamol geslikt en kreeg daarnaast oxycodon voorgeschreven (dag 1-4 en 6 ingenomen tweemaal daags)

Dag 1 (operatie):
Dit viel mij reuze mee. Na de operatie moest ik 6 uur in het ziekenhuis blijven; dit is standaard bij dit ziekenhuis. Ik had weinig pijn en kon aardig goed praten.

De eerste nachten heb ik elk uur de wekker gezet om te drinken, dit is echt een goede tip!

Dag 2-3:
Ik slikte oxycodon en hier werd ik ontzettend moe/wazig van. Dit medicijn helpt wel goed tegen de pijn. Ik ben deze dagen goed doorgekomen, mede omdat ik ook veel dutjes heb gedaan. Ik mocht appelmoes eten maar hier werd ik helaas misselijk van.

Dag 4:
Deze dag was iets zwaarder dan dag 2-3. Ik kreeg ook lichte koorts. Desondanks de dag aardig prima doorgekomen. Het lukte ook om roerei naar binnen te werken.

Dag 5:
De dag begon met het idee dat het beter ging, maar tegen de avond deed het slikken toch weer veel pijn. Ik heb vla gegeten. Dit was achteraf een slecht idee; je maakt daardoor suuper veel slijm aan. En het deed super veel pijn om te slikken.
Deze dag heb ik voor het eerst alleen paracetamol ingenomen. Vanaf deze dag vond ik ijswater en waterijsjes niet meer fijn en ben ik overgestapt op lauw water.

Dag 6:
Dit was denk ik de meest pijnlijke dag. Het voelde alsof ik glas moest doorslikken. Uiteindelijk in de avond de oxycodon er weer bij gepakt. Daardoor ging het weer wat beter.

Dag 7-8:
Beide dagen ging het ietsje beter. Ik kon weer wat meer drinken maar dit zorgt wel voor een branderig gevoel. Het eten ging wel moeizaam. Ik ontdekte nu pas hoe prettig het is om een koelelement tegen je kaak te leggen, ook als de pijn naar je oren trekt. Geen idee hoeveel het echt helpt maar het leidt af van de pijn.

Op dag 8 weer voor het eerst naar het toilet geweest, dit ging gepaard met erge misselijkheid en een mega zweetbui.

Dag 9 (vandaag):
Het slikken gaat moeilijk want ik voel een verdikking in mijn keel. Gelukkig doet het geen pijn meer! Wederom weer misselijkheid bij het toilet bezoek maar minder dan gisteren. Ik ben inmiddels 6 kilo afgevallen. Gelukkig is het einde in zicht!!

Ik ben op 26 feb geopereerd!
Ik heb meegekregen:
Paracetamol
Oxycodon
Etoricoxib 1x per dag
2x maagzuurremmers. Per dag

Het gaat mij tot nu toe goed af!

Op de dag van de operatie ging het niet heel vlotjes (kon het ziekenhuis ook niks aan doen). Tegenwoordig krijg je geen pil meer die je van te voren slaperig maakt, waardoor ik heel gespannen was. Op de uitslaapkamer moest ik wachten, en bleek er een spoedoperatie tussendoor zijn gekomen hierdoor steeg se spanning alleen maar. Distantiëren en zelf maar proberen te mediteren/slapen hielp wel. Eenmaal op de tafel deden ze wat checks met mij en elkaar en voor ik sliep spraken we over wat een mooie droom zou zijn. Dat hielp heel goed, ik had ook echt heerlijk gedroomd (LOTR, met name the shire is een prima plek om aan te denken).

Dag 1:
Ik werd wakker op de uitslaap kamer. Ik hoefde niet te kotsen gelukkig maar had was net het oud-en-nieuws-feest van vorig jaar. Ik voelde me straal bezopen, alles draaide, niks stond meer recht. Het enige wat hielp was ogen dicht doen en het over mij heen laten komen. De zuster was wel erg behulpzaam en hield het in de gaten.

Terug op de kamer gelijk ijswater gehad, ik wilde geen ijsje (ik heb een voedsel intolerantie) en heb lekker even in stilte gezeten, beetje voor mij uit kijken, geslapen en wat serie gekeken. Praten ging al wat moeizaam dus er voor gekozen dat niet echt te doen. Kwa eten kreeg ik al yoghurt (ik wilde er veel suiker in want ik en lang niks eten gaat slecht) en later nog een bekertje vla gekregen. Ik heb hier gewoon ijs in gemikt om het dunner en kouder de te maken. Werkte prima 👌. Ook kreeg ik een koud kompres wat achter in de nek heel goed hielp! Die tip nam ik mee naar huis en god wat schilt dat een hoop.

Advies voor de nacht was om de 2 uur drinken, maar ik deed wat goed voor mij voelde en dat was om de 45 minuten wat pakken. Anders werd het zo droog als de Sahara en dan zou ik meer pijn ervaren in de ochtend. Ondanks de interruptie was het een prima nacht.

Dag 2:
Vroeg wakker maar ik ben sowieso altijd rond 6 op dus viel niet tegen.

Ik ben gewoon tanden gaan poetsen om het uit te proberen en ik merkte daar vrij weinig van, dat is zeker niet bij iedereen zo maar met voorzichtigheid en een milde tandpasta zonder korrelige structuur kan je het proberen. Spoelen was wel awkward, want je kan niet echt spugen, maar niemand die het ziet dus beetje uitgezocht wat werkte voor mij!
Dus tot nu toe elke ochtend en elke avond gepoetst.

De pijn viel wel mee, zolang ik de medicatie optijd innam dan was het prima, ik heb de oxycodon wel gebruikt maar omdat het een verslavend middel is daar heel goed rekening mee gehouden met mijzelf. Dus 2 pilletjes over de dag genomen. Ik heb vooral lauw-koude soep gegeten die dag en ijsjes om te proberen. Aan het einde van de dag nog een zacht bolletje gegeten met wat koud roer ei en dat ging eigenlijk al prima. Natuurlijk hield ik de wond in de gaten want ik wil het niet verpesten. Dus alles goed koud of echt net aan lauw gepakt. En goed gespoeld er na!

Eten is belangrijk en eerlijk, ik denk dat het zonder die oxicodon niet was gelukt. Want dag 3 ging het wel anders...

De nacht ben ik veel beter door gekomen!
Ben toen maar 2x wakker geworden voor drinken en nieuwe koud kompres.

Dag 3:

Wakker worden was weer beetje het zelfde maar,ik voelde mij beroerder. De pijn was wat meer geworden maar ik was vooral smorgens niet lekker. De heledag heb ik in bed geleden, serie gekeken en rust gepakt. Ik heb toen vooral soep gegeten (extra geblend indien nodig), ik heb wat brood zonder korst gegeten en toch geprobeerd om roerei te eten. Ook een vegan chocolade mousse gegeten; Je kan veel zeggen, maar dat vegan spul is lekker en ideaal, want het is niet slijm vormend zoals bij normale melk producten! Ook weer ijswater en ijsjes gebruikt.

Eten en koelen is gewoon heel belangrijk, het zorgd er voor dat je kracht krijgt en dat het heel proces verbeterd. Dus daarom er voor gekozen om alleen savonds 1x oxycodon te gebruiken zodat mijn keel "rust" had en ik beter mijn eten weg kon krijgen.

Wat er wel gebeurde voelt heel vreemd en eigenlijk wel vervelend. Ik merkte het op dag 2 al wel maar ik ben dus een deel van mijn smaak kwijt maar ook een deel van het gevoel in mijn tong en mond. Ik weet het is mijn tong, maar had geen idee wat ik er mee aan moest want ik voelde (nu nog) hem deels niet meer. Ook met slikken was het allemaal gaar, en kwam er eten en drinken in mijn neusholte terecht. Ik moest daar door soms hoest en echt mijn neus ophalen wat gewoon kwalitatief uitermate teleurstellend was. Dat deed best zeer...

Ik heb savonds weer een oxycodon gepakt en voelde mij er tijdelijk wel fijner door en dat luchtte op.

De nacht was roerig, heb wel geslapen maar waren echt haze slaapjes. Vooral mezelf wakker gesnurkt en laat gehad van slijmvorming in mijn neus....

Dag 4

Dit is het moment dat ik dacht, jup, nu gaan we beginnen. Ik had vanaf 26ste in de middag geen stoelgang meer. De ijsjes triggerde mijn darmen niet zo maar het moest er uit en hoe... Ik bespaar de details maar het was huilen met de pet op. Dit blijkt ook vaker voor te komen maar daar was ik dus niet voor gewaarschuwd.

Ook mijn keel deed meer pijn, mijn huig is dikker geworden en de wonden roder omrand. Ik dacht eerst, dat gaat niet goed, maar na paar checks te doen (ook hier) bleek dat onderdeel van herstel te zijn. Ik heb alleen maar in bed liggen dweilen en alleen er uitgekomen om ijs te pakken, water en icepack te vervangen of toch wat te eten. Ook heb ik na 3 dagen eindelijk een douche gepakt die lauw was. En ik knapte er wel van op.

Kwa eten heb ik wat mini knakworst gegeten, kort loos broodje, soep, pannenkoekje met havermelk zelf gemaakt maar dat ging met moeite. Savonds nog 1 oxycodon gepakt en my god ik kon gewoon weer eten! Ik wilde echt ff groenten eten, dus heb zon potje met bio babyvoeding hutspot en wat runderbouillon poeder gepakt en dat was echt zo lekker! Ook een vla toetje van alpro er na genomen. Mijn buikje was rond en vol.

Daarna een ijsje gepakt om weer goed te koelen.

Ik blijf mijn paracetamol pakken en heb toch voor 1x een 200ml ibuprofen genomen in de ochtend omdat de paracetamol niet voldoende hielp. Als je dus andere sterkere ontstekingsremmer, word dit wel afgeraden.

We gaan zien wat dag 5 en de dagen er na met mij doet. Ik zal dan wel weer een update geven!

Wat werkte voor mij?:
- ijs water
- ijsjes
- ijsblokjes
- kruidenthee geiced (allemaal geiced dranken zonder prik).
- koud-lauwe eten, en alleen wat ik aankon! Merkte ik dat het niet ging? Stopte ik en zette ik het weg voor later of gooide ik het weg als het echt niet lukte.
- vegan-producten, hier zit heen melk in dus geen/weinig slijmvorming.
- baby voeding! Al je vitamine en mineralen bij elkaar.
- lauw douchen, het voelt fris en is afleidend.
** - geen korrels, grote vezels or rijst! .
- spoelen met koud water na het eten, wel voorzichtig aan om te zien wat ik kon hebben.

** Ik zag hier iemand die rijst aan raadde omdat het voor die gene hielp. Dit werd herhaaldelijk door mijn KNO arts afgeraden in ons voorbereidings gesprek. Dit omdat het nabloedingen kan veroorzaken, ontstekingen en andere narigheid omdat het overal tussen/onder gaat zitten. Doe je het wel? Spoel dan echt goed na, maar korrels eten is dus risico nemen. Voor ieder werk het anders, maar dat je het weet!

Op 26 juli geopereerd (geen idee waar die feb vandaan komt haha)

Ondertussen is het augustus.

ik sukkel nog steeds. Heb meer keelpijn dan voor de operatie.

heb een huidbacterie opgelopen in men keel waarschijnlijk door de operatie. Zit al weken met schimmel die ze niet weg krijgen.

mijn amandelen moesten er uit sowieso maar ik had gehoopt op beterschap en niet op nog een enorme na sleep met allerlei andere kwalen.

als ik nu 1 uur praat op het werk (kassamedewerker) heb ik echt pijn.

ben ook heel erg vaak hees sinds dien.