Op woensdag 22 aug 2018 mijn keelamandelen laten verwijderen!

Dag 1 - 4/10

Dag van de operatie, toen ik wakker werd op uitslaapkamer had ik geen pijn, was vooral erg moe. Morfine pomp, dit werkte goed. Veel ijsjes en ijswater gedronken. Moest wel overgeven toen ik naar de wc ging, veel oudbloed. In de nacht was ik pijnloos, heb vanillevla en kwark gegeten.

Dag 2 - 5/10

Rond 9.30 naar huis, thuis 2 broodjes zonder korst met boter en jam gegeten. Daarna in bed gaan liggen, was uitgetelt. Heel veel geslapen, had overal spierpijn, vooral in Mn buik en nek. Appelmoes, waterijsjes en babyhapjes at ik

Dag 3 - 8/10

Pijn werd s nachts steeds erger en ‘s ochtends was gruwelijk om medicijnen door te slikken. Vanaf deze ochtend standaard coldpack op me keel, zo koud mogelijk, zonder theedoek, dit leidt een beetje af voor pijn.

Dag 4 - 10/10

nachten en ochtenden zijn afschuwelijk, ik slaap amper en verrek van de pijn. Rond 12 ging t opeens weer aardig en heb ik 2 boterhammen zonder korst met ei gegeten. Hierna gaat t bergafwaarts. Heb het idee dat de medicatie niet meer werkt. 4000 mg pcm, 150 mg diclofenac, 200 mg tramadol en 10 mg oxycodon.

Dag 5 - 10/10

HAP gebeld, pijn is niet meer te houden. Ik tril van de pijn en heb het idee dat ik zo out ga van de pijn. Ben misselijk en moet overgeven, maar heb niks in me maag zitten. Mezelf om 16 uur gedwongen een babyhapje met appelmoes te eten en daarna uit bed te gaan voor afleiding. Rond 19.30 wordt de pijn weer ondraaglijk en ga ik terug naar bed

Dag 6 - 10/10

Hele nacht weer niet geslapen en ‘s ochtends gaat slikken echt niet meer. Ik tuf het speeksel uit en probeer wel veel ijswater te drinken. Eten gaat niet. Heb weer zetpillen gehaald, omdat orale medicatie bijna niet te doen is. Heb t idee dat ik koorts heb, maar temp 37.3.

 

Vooral diclofenac + pcm stilde bij mij de meeste pijn. Van tramadol en oxycodon werd ik vooral moe, traag, duf, stoned, maar voelde ik alsnog veel pijn. Na paar dagen werkte diclo ook niet meer en ben ik overgestapt op ibuprofen.

Hoop zo, dat vanaf nu de pijn afneemt, want mijn hemel, wat is dit pijnlijk.

Afgelopen dagen veel op forums zitten lezen en nu toch maar besloten om mijn eigen ervaring te delen.

Afgelopen half jaar meerdere malen fikse keelontsteking gehad en dus besloten om ze eruit te laten halen.

 

Vorige week woensdag was het dan zover en oh wat was ik zenuwachtig.

Operatie om 9.30u ik beefde werkelijk als een rietje. Om 11u werd ik langzaam aan wakker bah wat was ik ziek van de narcose. Aantal keren flink gespuugd en duizelig. Savonds mocht ik gelukkig naar huis.

De eerste dagen vielen opzicht mee.. ja de pijn was er maar was te doen. Dag 4/5/6 was echt helse pijn.. geen pretje net of er glasscherven in mijn keel zaten. Drinken en eten ging bijna niet tot nauwelijks. Gisteren de verwachte piek qua pijn gehad.

Al dagen niet meer normaal kunnen slapen dus contact genomen met de huisarts die oxycodon voorschreef voor de pijn. Nou dit werkt voor de pijn echt niet. Ik heb er wel echt heerlijk op geslapen.

Vandaag gaat het eindelijk wat beter. De pijn is een stuk minder en lijkt eindelijk de goede kant op te gaan.

Ik zit nu op dag 7 en hoop vanavond eindelijk weer is een beetje te kunnen eten.

Ik heb qua pijnstilling 4x daags 1000mg pcm en 3x daags diclofenac.

Voor iedereen die nog moet succes eerlijk is eerlijk het is geen pretje en doet gewoon echt pijn.. ik hoop dat dit uiteindelijk de juiste beslissing is geweest en de pijn niet voor niets is geweest.

Vandaag de keelamandelen eruit. Hoofdpijn, veel pijn bij slikken, verslik me ook steeds als ik te grote slokken neem.

 

 

Leef op waterijsjes en water.

 

 

Benieuwd hoe het morgen is.

Wat een feest ?

dag 1

Nadat ik wakker werd moest ik met spoed terug naar de ok ivm beste bloeding meer dan 1 liter verloren. Geen fijn begin..

Gelukkig dichtgeschroeid maar extra beurse keel vanwege intuberen. Moest nachtje blijven ivm lage bloeddruk en hb (erg duizelig)

veel water (ijs) en ijsjes gehad en praten ging met moeite maar het ging

dag 2

Mocht ondanks lage waardes naar huis, alles pijnlijk en beurs, erg veel geslapen maar tussendoor veel drinken eten gaat echt niet.

dag 3

Wat een drama kan niet meer praten ijsjes eten is drama brandt me zo, ijs water is niet meer in te nemen, slikken wil niet meer alles komt daarbij letterlijk de neus uit. Maar goed verstand op 0 en doorgaan.

dag 4 en 5

Niet veel beter nog maar het slikken knapt wat op, probeer beetje macaroni met spinazie te eten maar auw dat doet zo zeer..

drink lauwe thee met honing dat krijg ik wel weg gelukkig (is wat zachter voor de keel) ook begonnen met corsodyl mondwater iets te spoelen. Helaas tast dit de smaak wel nog meer aan maar tegen de pijn (verdoofd wat)en vieze bacteriën is dit wel erg fijn. Helaas begon ik dag 5 met verschrikkelijke hoestbuien waar niet tegen te vechten was.. en mega bang voor meer bloedingen en gezien ik nogal wat kwijt was geraakt ?

dag 6 en 7

kan weer beetje praten, slikken gaat ook veel beter.. maar eten Oooh wat een drama ben al 5 kilo lichter

vandaag is het dag 8

ik merk dat de korsten wat los beginnen te laten en dat geeft een branderig gevoel, slikken gaat steeds beetje beter maar vandaag aan de nutridrink,moet nu toch zorgen dat ik iets binnen ga krijgen.

hopelijk blijft het nu beter gaan maar zonder diclofenac en paracetamol red ik het nog niet, dus is het bijna op en heb je nog veel pijn vraag gewoon om extra hoor!

tip

denk erom met vla en andere zuivel ik heb hier heel veel slijm door gekregen en dat was niet fijn.

corsodyl mondwater helpt mond wat te verdoven en bacteriën tegen te gaan.

sterkte!!

Amandelen moeten eruit wegens terugkerende ontstekingen en eentje blijft in de ‘rustperiode’ vergroot, waardoor ik continue benauwd ben, zere keel heb en mijn stem fragiel is.

Ik ben nu ruim een week verder na de ingreep; hier mijn verslag.

Dag 1 (12 maart-operatie):8/10

De ingreep is goed verlopen, één kant was moeilijker te verwijderen. Maar wel gelukt. Bij het wakker worden een pijnscore gegeven: 8. Extra pijnstilling toegediend gekregen op de verkoeverkamer. Tijdens ingreep heeft de arts nog extra verdoving ‘gedept’ op de wonden die 6-8u werkt. Pijn met name aan mn tong, die is erg opgezwollen en kapot. Praten lukt niet.

Terug zaal een extra consult gehad omdat mijn tong zo pijnlijk is. Blijkt dat die bekneld heeft gezeten en deels blauw/beurs is. Pijnscore nog steeds een 8; ik mag morfine maar later pas omdat het te kort op de vorige ronde pijnstilling was. En met morfine zakt mijn bloeddruk nog verder, dan mag ik niet naar huis. Dan maar paracetamol 1000mg. Naar huis met advies: veel koelen en ijsjes

 

Dag 2 en 3: 7/10

praten is gaat niet mogelijk, liggen op mijn rug kan niet, op mijn zij ook niet want mn kaken zijn beurs. Mn tong is ook nog zo pijnlijk. Alle spieren voelen verrekt. Volop paracetamol en extoricoxib. Het is bikkelen.

Dag 4: 6/10

Het gaat iets beter, ik eet appelmoes, gekookte eieren en yoghurt. Praten gaat ook iets beter, liggen is nog lastig want mn tong zakt naar achteren. Die is nog erg pijnlijk. Ik heb een vieze smaak in mn mond. Ik probeer milde kauwgom, mn spieren protesteren, maar te helpt wel en de kauwbeweging is goed voor mn kaken

Dag 5/6: 10/10

Vreselijk! Bij 2x doorslikken van water vlijmscherpe steken in mn oren. Alles wat te koud is veroorzaakt steken. De korsten voelen dik aan, ik wil vaak mn keel schrapen om ze weg te krijgen , maar dat lukt niet. Ik slaap veel. Ik red het niet op de huidige dosering paracetamol. Ik kan niks eten en leef alleen op water en enkele slokken kippenbouillon (lauw). Mn tong slinkt gelukkig wel, maar veel pijn aan mijn keel. Dit is dus waarom de kno-arts meerdere keren vroeg ‘weet je zeker dat je de ingreep wilt?’

Dag 7: 7/10

Ik val flauw vanwege te weinig suikers en zouten. Ik moet iets eten; ik probeer appelmoes maar dat brand enorm, ook yoghurt gaat nu niet. Beiden geeft scherpe steken in mn oren. Ik probeer brood, zonder korst, met poedersuiker. Dat lukt! Ik eet er 3 in totaal en drink water. ‘S avonds probeer ik beetje bloemkool mee te eten. Na enkele happen lukt het niet meer. Sterk branderig gevoel in mn keel. Later die avond lukt het me voor het eerst om in mn keel te kijken, nu kan mijn mond weer helemaal open. De plaats van mn amandelen is opgezet en rood, daarachter zitten de korsten. Bij de huisarts nog de Extoricoxib verlengt, pijnstiller werkt ontzettend goed!

Dag 8: 6/10

ik merk dat ik opknap. Brood eten lukt me steeds beter. Wel moet ik goed aan de pijnstilling blijven. Af en toe nog een steek in mn oren.

Dag 9: 4/10

Dit voelt als de beste dag van de afgelopen week! Ik heb er nu vertrouwen in dat het herstel doorzet! Overdag gaat het best goed, de avonden zijn nog lastig. Ik slaap steeds beter ‘s nachts!

Dit forum heeft me enorm geholpen doordat het als het dagboek is geschreven door iedereen. Daarom wilde ik mijn steentje bijdragen. Sterkte als je nog voor de ingreep staat, sterkte als je er nog midden in zit!

Het komt allemaal goed!

 

Heb dus maandag mijn operatie gehad, zelfde verhaal als Celine. Hoesten vanaf dag 5 en nu op dag 7 en het is zo pijnlijk....de dagen hiervoor viel het mee als ik pijnstilling had en kon ik nog pasta en brood eten, nu weer terug bij af en hele scherpe pijn in keel en oren. Iemand die hetzelfde had? Hoe ging het de dagen erna?

Afgelopen dinsdag geopereerd. 40 jaar, die krengen waren erg groot en begonnen te stinken.

De operatie ging wat mij betreft vlekkeloos. Ze waren iets langer bezig ivm bloeding (0,5 liter verloren, maar dat is ook weer niet zóveel)...

Verkoever ook snel doorlopen. Op zaal meteen twee boterhammen met korst en ‘s avonds aardappelpuree met kalkoenfilet. Niet dat het fijn was, maar met paracetamol en naproxen goed te doen. Zou een nacht blijven, maar naar mijn idee kon ik thuis meer pijnstillers grijpen en ook naar ijs hoefde ik niet te vragen. Dus mezelf ontslagen. Eigenwijs? Ja.. Maar het voelde gewoon veilig en goed.

Nu zit ik op dag 5. Vandaag vind ik de pijn wat irritanter dan voorgaand. Ik gebruik 4 gram paracetamol per dag en 3 tot 4 tabs naproxen 275 (aleve).

Hoe raar ook: de eerste nacht was het minst onprettig: kon al meteen meer lucht naar binnen happen. Maar alleen wakker voor pijnstillers. De tweede tot laatste nacht zat mijn keel wat dichter, hoop dat dit snel beter wordt.

Qua eten gebruik ik eigenlijk bijna alles. Zelfs chips (beetje), spicy food en warm eten. Ook harder vlees... Als je alles maar goed kauwt. Het slikken is niet fijn, maar wil niet te flauw zijn voor mijn lichaam en goed eten en drinken helpt vast ook het herstel. Ik heb gelukkig geen last van zuivel, dat eet ik gewoon! Ook geen kotsneiging. Wel wat hoog qua temperatuur zonder koorts. Mijn stem is hoorbaar, maar aangedaan. De R (rollend normaliter) is niet hoorbaar haha.

Heb eigenlijk vooral last van de zijkanten van mijn tong.

Ik ben vorige week dinsdag (02/02) geopereerd, en ik moet eerlijk zeggen dat ik zogoed als geen keelpijn had. Ik vond en vind het nog steeds om te eten, maar ik had zo weinig pijn dat ik maar 2x pijnstillers heb genomen. Ik zit nu aan dag 7 en ik heb net een pannenkoek gegeten. Ik merk dat ik nu genees en hopelijk zal het zo snel mogelijk weer in orde zijn.

Enkele tips!

- Word wakker en zet een alarm als je slapen, want wakker worden met een droge keel doet zeer.
- probeer zoveel mogelijk waterijs te eten
- ookal doet het pijn, probeer toch iets te eten!
- neem je pijnstillers op tijd ( als je pijn hebt natuurlijk)

Ik was waarschijnlijk één van de weinige die zogoed als geen pijn heeft aangezien ik nooit meer dan 4/10 heb gescoord op mijn pijn schaal. Mijn dokter heeft speciaal gestudeerd in Amerika en hij heeft een doktoraat in kno ziektes dus ik heb geluk! Hopelijk komt het goed met iedereen die geopereerd is / nog moet geopereerd worden.

XXX
Elle

Ik ben 67 jaar en nooit keelpijn gehad maar sinds 2 jaar cystes in mijn amandelen waarvan er 1. Een abces werd. KNO raadde aan om keelamandelen eruit te halen. Ik heb het een half jaar uitgesteld ook omdat ik vroeger als verpleegkundige heb gezien hoeveel pijn het doet.
Maar bang gemaakt dood verhaal van ouder iemand die keelamandelen niet had weg laten halen ivm abcessen en hierdoor een herseninfarct kreeg.

Dag 1: 7.15 uur in ziekenhuis, 8.30 op OK. Op uitslaapkamer direct ijsje gekregen en pijn stilling. De rest van de dag heel veel gedronken en ijsjes gegeten en pijn viel mee. KNO arts kwam eind middag en ik mocht naar huis. Kreeg recept voor extra Pijnstilling. Hij gaf aan dat het iedere dag meer pijn gaat doen en er 1dag komt waarop ik hem ga haten. Ik had van de tongklem 2 grote bloeduitstortingen op mijn tong waardoor hij bijna niet in mijn mond paste.
Thuis alleen drinken en ijsjes.
In de nacht iedere 2uur wekker gezet om koud te drinken en Pijnstilling innemen.
Dag 2. In de ochtend met veel pijn wakker geworden, alleen pararacetamol zetpil genomen omdat ik Naproxen tablet niet weg kreeg , ook omdat tong in de weg zat. Te veel pijn om te eten. Overdag alleen ijsjes en drinken.
Dag 3. Weer met pijn wakker. Ijsje gegeten en direct daar achteraan zacht gekookt eitje, heerlijk was dat. Door lauwe douche knapte ik wel op. In middag alproyoghurt gegeten maar eigenlijk te veel pijn. Weer ijsjes, niet lekker maar helpt wel. Voel me slap. Zelfs te beroerd om series te kijken. Praten lukt niet goed
Dag 4. Eigenlijk nog geen enkele nacht echt kunnen slapen. Pijn zit vandaag voornamelijk links, daar is mijn kaak ook blauw van een bloeduitstorting, icepack erop helpt wel. Het gevoel dan mesjes in mijn keel is erg aanwezig, ook veel slijm in mijn mond en tong blijft nog dik. Alleen gekookt eitje en vla gegeten. Ik word doodmoe van die pijn en ook onzeker omdat ik heb gelezen dat dag 6 of 7 het ergste zal zijn
Dag 5. De pijn in de nacht is zo erg dat ik de tabletten Naproxen in kleine stukken heb gedaan samen met maagbeschermer en met heel veel pijn en moeite ingenomen. Na een uurtje werd pijn minder en kon ik witbrood met smeerkaas eten. De hele dag redelijk weinig pijn gehad en wat geslapen. In de avond kan ik een nies niet inhouden enkomt toch pijn weer opzetten en weer Naproxen genomen. Dit haalde gedurende de nacht de scherpte van de pijn af. Na het niezen wel stukken korst in mijn mond, smaakt als vieze sokken 🤢 . Wel iedere 2 uur wekker en drinken.
Dag 6. Is nu ik dit schrijf . Alle Pijnstilling genomen en heb broodje gebakken ei gegeten en vla. Ben een blokje om gelopen buiten en minder in mijn bed gaan liggen. De nacht zal wel weer moeilijk worden en ben benieuwd naar dag 7……… nog meer pijn of zal het beter gaan. Masf ben nu over de helft 💪

Wat heeft mij geholpen;
Het lezen van andere ervaringen
Eettips, AH pancakes met poedersuiker was het lekkerst.
De hond die als troost bij mij kwam liggen
Een vriendin die iedere dag een kaartje stuurde met een humoristisch verhaaltje
Liefdevolle zorg van echtgenoot
Appen met vrienden.

Nog een week en dan zal alles hopenlijk weer “gewoon” zijn. Het is een heftige ingreep , het enige voordeel is dat ik al 4 kilo ben afgevallen en daar komen er nog een paar bij en zit ik weet op mijn goede gewicht 😊

Ik ben 19 jaar en had al jaren lang last van mijn keelamandelen. Ik had vaak keelontsteking, en als ik weer eens een keelontsteking had duurde de ontsteking vaak weken lang. Daarnaast had ik ook last van amandelstenen, wat ik nog erger vond dan de keelontstekingen zelf. Ik wist dat de enigste manier om hier van af te komen was door mijn amandelen te laten verwijderen. Zo gezegd, zo gedaan.

Veel mensen om vertelde mij dat het een vrij heftige operatie was, zelf had ik niet veel op internet gezocht over een tonsillectomie. Achteraf was ik hier heel blij mee. Want als ik van te voren had geweten wat voor k*t operatie het zou zijn, was ik met veel meer tegenzin begonnen aan de operatie.

De operatie zelf verliep heel soepel. Op de uitslaapkamer had ik wel wat extra morfine gekregen omdat ik veel pijn had. Ik was heel blij dat ik niet misselijk was geworden van de narcose.

Op de dagopnamezaal lag ik met drie oudere mannen, heel aardig, maar s'nachts werd er zo hard gesnurkt dat de ziekenhuisramen begonnen te trillen. Al met al had ik weinig geslapen. Over het algemeen had ik redelijk veel pijn, voornamelijk bij het sikken, maar dit had ik verwacht dus ik kon ermee leven.

Eenmaal thuis had ik de eerste twee dagen voornamelijk geslapen. Dit kwam omdat ik een morfinepleister ophad en dit combineerde met paracetemol en diclofenac.

Dag 4 en 5 waren voor mij veruit de ergste dagen ooit. Het was zo pijnlijk en de pijnstillers deden naar mijn gevoel heel weinig. Het voelde als een miljoen messteken achter in m'n mond. Het ergste voor mij was dat ik had verwacht dat de eerste dagen na de operatie het pijnlijkst zouden zijn. Dus ik had verwacht dat iedere dag beter zou gaan. Maar bij een tonsillectomie is dat niet het geval, de eerste dagen zijn redelijk pijnlijk, maar de ergste dagen zijn dag 4 en 5. Juist op de dagen waarvan je verwacht dat je gaat herstellen, niet dus!

Vanaf dag 6 begon het herstel, met pijnstillers op kon ik praten en ook weer wat eten.

Vanaf dag 9 kon met pijnstillers vrijwel alles eten en drinken. Alleen bij langere tijd praten en bepaalde producten had ik lichte pijn.

Voordelen van de operatie:
- Ik ben gestopt met roken!
- Ik ben een paar kilo verloren

Hierbij mijn bijdragen aan dit forum!

Ps. Pas op met producten zoals tomaat, op een of andere manier bevat dat iets wat enorm brandt op de plek waar je amandelen zaten.

Een paar tips die mij echt geholpen hebben:
- Zelf gemaakte perensap (gewoon met blender), is lekker en vullend!
- Knakworst
- Pasta (wel afgekoeld)
- Roter paracetamol met bessensmaak (kan je gewoon bij de Kruidvat halen)
- Soep laten afkoelen
- Zachte cake
- Geen zure dingen eten!
- Echt proberen te eten, ook al doet het heel erg pijn.

Hii! Ik ben 20 en het ziekenhuis heeft op dinsdag 17 september mijn keelamandelen eruit gehaald met als reden, een vergrote amandel aan de linkerkant en enorm veel last van amandelstenen.

Dag 1: de dag van de operatie zelf was ik niet eens nerveus voor de ingreep, maar meer voor de pijn.. wat tevens ook terecht was! Na de operatie heb ik tot 14:30 in het ziekenhuis gelegen en alleen maar ijswater en waterijs gegeten.

Dag 2: mja beetje te vergelijken met dag 1 ik kon alleen niet veel eten, met de pijn viel het ook nog wel mee

Dag 3: hier begon de pijn zich te vormen waardoor ik wakker ben geworden en direct mijn diclofenac nodig had...

Dag 4; ik kon niet goed praten maar met wat voicecracks en stotteren kwamen we er.. de pijn onderhand was toegenomen en voelde alsof er iets vast zat in mijn keel

Dag 5: vanaf hier gaat het downhill... De artsen hadden mij al gewaarschuwd voor deze dagen, ik had hier enorm veel pijn aan mijn keel en durfde nog niet echt dingen te eten die ik normaal eet.

Dag 6: ik zit nu inmiddels op dag 6 en wat een hell... Ik heb vandaag zoveel pijn dat ik in totaal al wel 8 paracetamol naar binnen heb moeten werken want anders hou ik het niet vol, de korst die zich had gevormd laat gelukkig wel los, maar dit gaat zeker niet met gemak, veel pijn, enorm veel speeksel in de mond ik kan wel de meeste dingen eten maar ben nog steeds voorzichtig met grote grove stukken..

Al met al, prima operatie, maar als het niet nodig is raad ik hem af..