Ik ben op dinsdag 5 maart 2013 geopereerd.

dag 1 (dinsdag): Ik was erg nerveus in het ziekenhuis en zag op tegen de pijn die ik tegemoet ging. Ik had namelijk op dat moment geen last van pijn, maar mijn amandelen daarentegen waren wel heel erg groot. de operatie duurde 25 minuten en na 1 uur lang met mijn moeder aan mijn zij op de verkoeverkamer te hebben gelegen werd ik terug gebracht naar de afdeling. Ik ben 's middags geopereerd en om 11 uur het 's avonds kwam een zuster mij vertellen dat ik per se moest plassen. Dus vol goede moed (maar spuug misselijk) naar de wc gelopen als een pinguïn met de infuuspaal. Ik kon niet staan dus ben gaan zitten, ik werd vrijwel direct misselijk en leunde voorover waarna ik 2 stralen zwart bloed op kotste. en daarna mijn korst uitspuugde(helder rood). Met mijn voeten onder mijn maaginhoud en mijn onderbroek op de knieën naar de deur gemanoeuvreerd. Snel terug naar bed, ik mocht een uur later wel plassen.

Mijn ouders gingen naar huis rond 23.30 en om 23.35 liep ik weer naar de wc. geplast, opgelucht, terug geslenterd en mijn bed weer in.

Om de haverklap ging de deur van mijn 4 persoonskamer waar ik alleen lag weer open. Ik moest wat drinken, vocht moest vervangen worden, zetpil, zetpil, zetpil... >:(

dag 2:
's ochtends werd ik wakker gemaakt en moest ik yogi drinken, maar daar werd ik misselijk van. Dus heb maar Danone banaan gegeten. Dat was goed te doen.

Rond 10.00u mocht ik naar huis en liep als een zombie door de ziekenhuisgangen, door het restaurant, met al dat lekker eten, naar de apotheek om daar mijn 'zetpillen' op te halen.

Thuis aangekomen ben ik op bed gaan liggen en ben ik gaan slapen, achteraf had ik beter kunnen genieten van de morfine die nog in mijn aderen liep. Ik heb die dag niks meer gegeten.

Dag 3:
Ik werd 's nacht verschillende keren wakker gemaakt door mijn vader om een slok ijswater te drinken en de zetpillen in te 'nemen'. Niemand had mij voorbereid op de pijn die die ochtend kwam.

Ik werd wakker en mijn keel, ondanks dat ik 50 minuten daarvoor gedronken heb, deed GIGANTISCHE pijn 10/10. En heb daarna snel mijn medicatie (diclofenac en paracetamol) tot mij genomen.

rond de middag ging het weer en heb toen bananenkwark gegeten, wat goed te doen was.

Rond 18.00 - 22.00 deed mijn keel het meest pijn en kon ik niet praten.

Dag 4:
's ochtends snel op de weegschaal gaan staan, er was 4 kilo af.

Ik kon na 1 kop bananenkwark geen kwark meer zien en de raketjes van OLA ook niet.

Pijn, Pijn, Pijn.. niks meer gegeten

Dag 5:
Ik kon niet meer praten en de pijn werd steeds erger, ook kreeg ik last van mijn oren. ijswater hielp niet meer en de medicatie leek ook niks meer te doen. SPIJT dat ik mij heb laten opereren kreeg ik op dat moment.

's avonds is de pijn het ergste, terwijl je ouders culinaire hoogstandjes aan het bereiden zijn en jijzelf niks kan eten..

Dag 6: Na verschillende verhalen gelezen te hebben is mijn vader kippenbouillon blokjes gaan halen bij de AH. Ik heb daarna witte bolletjes in de kippenbouillon gedoopt. Dit is goed te doen en nog lekker ook!

mijn diclofenac is bijna op, ik heb nog maar 2 pilletjes.. maar veel pijn.

's avonds is mijn huig zo groot als de bovenkant van mijn pink. helemaal opgezwollen ligt mijn huig op mijn tong. Niet fijn! Ik heb de hele tijd het gevoel dat er iets in mijn keel is blijven hangen.

Dag 7:
Dat is vandaag :S Maandag, 11 maart 2013.

Ik werd wakker met aanzienlijk minder pijn. Ik kan nu gewoon praten zonder medicatie en kan de hele nacht doorslapen. Ik voel nog wel druk op mijn oren maar dat is te doen.

Wat ik heb gegeten en gedronken:

dag 1-3: Yoghurt, vla, kwark, zacht fruit, ijswater, ijswater, ijswater, waterijsjes

dag 4-7: ijswater, bouillon met brood zonder korstjes of witte bolletjes gescheurd.

(dit is alles wat ik heb gegeten, ik noem het nu het Doutzen dieet!)

startgewicht: 93,5
huidig gewicht (7e dag): 88,5

pijnschalen van de dagen:
dag 1: 4/10
dag 2: 4/10
dag 3: 8/10
dag 4: 9/10
dag 5: 10/10
dag 6: 7/10
dag 7: 5/10

Beterschap!

dankjewel 🙂

Lees ook:

Keelamandelen verwijderen
http://www.dokter.nl/forum/Keel-neus-oren/64674-keelamandelen-verwijderen-bij-volwassenen.html

bedankt voor je verslag!

Ik zit nu op dag 5 en begon mij ook zorgen te maken.

Inderdaad ook een ontstoken huig zag ik vanmorgen in de spiegel, vandaag dat niet kunnen ademen door de neus als ik op mijn rug lig!

ziekenhuis gebeld vanmorgen en die zeiden ook dat het tussen dag 5-7 nog veel pijn kan doen (het meeste) daarna moet het beter gaan.
Ik had vooral last van de rechterkant en was bang voor een infectie maar ze zeiden dat er aan die kant wellicht meer is gesneden. dat zou kunnen..

mijn zetpillen 1000mg Paracetamol zijn op, gelukkig heb ik zelf nog wel paracetamol. De Diclofenac helpt het beste! Na dit met paracetamol kan ik zelfs eten!
De bruistabletten met iets morfineachtigs HCL die ik heb gekregen werken bij mij echt niet.

Nog maar even doorbijten, zo dadelijk weer een opluchtend pilletje Diclofenac....

hoelang hebben jullie last gehad van je oren ? zit nu op 2 weken en heb nog veel last van mijn oren ..

Ik ben vorige week maandag geopereerd aan mijn amandelen. Ik had last van chronisch ontstoken amandelen en voelde mij hierdoor ook altijd ziek.
Ik las van te voren op internet verhalen dat het voelt als een fikse keelonststeking en dat je hier binnen een week van af bent.. bij mij is het helaas heel erg tegen gevallen.

De operatie vond ik zelf erg meevallen, de operatie zelf is zo gebeurd maar ik heb nog lang liggen slapen op de uitslaapkamer.
Ik moest een nachtje in het ziekenhuis blijven omdat ik 18+ ben.. Dit viel erg tegen, heb veel bloed moeten overgeven na de operatie, en dit is niet fijn als je 2 open wonden in je keel hebt zitten..
Verder moest ik veel ijs water drinken.. geloof me dit wil je op dat moment absoluut niet.

Voor medicatie kreeg ik 3x dgs 50 mg diclofenac en 4 x dgs 1000 mg paracetamol.

De eerste dagen had ik veel pijn en kon ik weinig eten, ik leefde op ijsjes en appelmoes..
Vanaf dag 3 heb ik wat soep op en wat zachte pasta. De water ijsjes kwamen met strot uit.
Toen ik in mijn keel keek zag ik nog vrij 'grote'witte wonden zitten die erg stonken.. dit was mij al verteld in het ziekenhuis.
s'nachts was de pijn het ergste. Ik werd om de 2 uur wakker.. dit komt zelf denk ik doordat de wonden droog worden door het slapen en hier door gaan trekken.

Dag 5 werd de pijn iets minder, ik at gewoon normaal avond eten alleen in mini stukjes gesneden. Ik had toen al door dat mijn opening groter was in mijn mond na het verwijderen van die tennisballen!

Ik zit nu inmiddels in de 8 en heb nog steeds pijn. De witte korsten verdwijnen langzaam ( zonder bloeding ) Praten gaat nog steeds lastig...
Mijn diclofenac is inmiddels op dus moet ik het doen met paracetamol .. wat voor mij gevoel niet goed genoeg helpt. Ik heb de KNO poli gebeld en krijg nog een paar diclofenac zetpillen. Hier ben ik ontzettend blij mee omdat ik nu al een week op me reet zit en ook wel eens van de bank af wil komen na ruim een week.

Buiten de erge pijn ben ik super blij dat ik dit heb gedaan. Ik heb al een veel grotere opening en dit zal ik zeker gaan merken als de wonden volledig genezen zijn. Ook hoop ik minder vaak ziek te zijn!

Dus heb je heel vaak last van je keel of zijn je amandelen zo groot als tennisballen?... laat ze verwijderen, het is even 2 weken afzien maar je krijgt er zeker wat voor terug. En je weet wat ze zeggen, hoe ouder je bent hoe vaster de amandelen zitten en hoe meer last je hebt..

Woensdagochtend ben ik geopereerd. Gisterenavond voor het eerst gekeken. Ja hoor! Huig opgezet. Rood. Al het weefsel gezwollen. Plakt iets van een korst tegen de huig af en toe. Veel speeksel in de mond.

Moet er even door heen bijten zei de KNO. Heb toch maar gebeld. Schrok me rot.....

Hoe lang duurt dit met die huig? Ik slaap half onderuit gezakt....kan niet anders! Plat liggen kan niet.

De pijn, nu dus vrijdagochtend, is veel heftiger dan woendag en gisteren. Bah... waar ben ik aan begonnen..

ik denk dat ik alle forums heb doorzocht ! Ze zeggen om dat nie tedoen maar daardoor weet ik dat ik deze verschrikkelijke ervaring nie alleen beleef.

ik kan normaal echt tegen pijn .

dag 1 / de operatie viel mee maar wat heb ik daar een scene gemaakt . Ik kreeg anti misselijk en dat was super want moest niet overgeven .wel nog aan de baxter ik ben 6 keer na toilet moeten gaan .

dag2/ ik mocht naar huis ( suf ) maar blij dat is het dus die pijn ! Dat kan ik aan

dag3/ dag 4 en toen begon het ondraaglijke pijn. Oorpijn, branderig hooooo nie te houden .Ik pak geen diflenac ofzo ik kon er niet gltegen dus paracetamol 4 keer 1000 en 3 keer ibrufen en ik wissel af.als de medikatie uitgewerkt is na 2 1/2 dan begint de pijn en dan wacht ik 30 min om pilleke in te nemen . Na 15 min voel ik het al wa werken maar ik ben zo moe , slap , suf van zo weinig te eten, ik draai kei hard , ik kan amper uit men bed .

Ik ben benieuwd voor de colgende dagen

Ik ben afgelopen woensdag geopereerd. Na de operatie veel bloed moeten overgegeven en heb me die dag ook flink beroerd gevoeld. Ik mocht 4 uur na de operatie gewoon naar huis, dus ik heb gewoon lekker thuis kunnen slapen. Wel 's nachts om het uur wakker om wat te drinken, overdag ook veel ijsjes en water, meer kreeg ik niet weg.

Daarna is alles heel snel gegaan, ik slik geen enkele pijnmedicatie meer en heb alleen wat pijn met slikken en wat last van mijn tong, maar dat valt allemaal reuze mee, daarnaast eet ik ook bijna weer normaal. De eerste paar dagen ben ik wel erg moe geweest.

Na alle verhalen had ik het erg verwacht, maar het valt me alles mee!

Sorry mijn pijnschal is toch veel erger:

dag1 8/10

in het zh gelijk extra morfine gevraag wegens het pijn, appel moes krijg pas na medicatie beetje naar binnen. Veel overgeven. Maar tot 5 uur s’nachts geslapen.

dag2 8/10

met pijnstillers het is wel te doen. Koude boulioen gegeten. S’nachts tot 4 uur geslapen .

dag3 8/10

lijkt op dag 3, brood zonder korst gegeten en koude boulioen. S’nachts tot 3 uur geslapen.

dag4 9/10

het is meer pijn. Bruisend ibuprofen doet ontzettend pijn aan mij keel, met moeite naar binnen krijgen. Botherham zonder korst gegeten.

dag5 10/10

vanaf 2 uur s’nachts niet geslapen. Na twee uur medicijnen al uitgewerkt. Veel pijn. Voel me ellendig en machteloos.

dag6 10/10

vanaf 1 uur wakker. Pijn pijn pijn. Tijd rekken voor extra 1000 Mg paracetamol in te nemen. Daarna pijn beetje zakt voor een uurtje. Hele dag pijn. Het lijkt dat niks meer helpt. Ik slik elke dag 4000 Mg paracetamol en 2400 Mg ibuprofen en 10 Mg morfine. Maar nu zelfs dat niet helpt. Ik kan niet eten, niet drinken, verga van de pijn. Wat een hel. Morgen is dag 7. Wanneer gaat het beter?

 

27 december geopereerd aan de amandelen. Wat was ik bang voor de pijn en terecht want heb zoveel pijn gehad. Dag 2 3 en 4 waren het zelfde maar dag 5 en 6 zoveel pijn gehad dat ik er flauw van viel. Zit nu op dag 8 en gebruik niks meer kwa medicijnen. Met eten doet het nog een beetje pijn en drink ook alles, alleen drinken zoals cola of sinas doet me wel nog zeer. De korsten zijn al bijna weg! Alleen ik raad het iedereen af zo operatie

• Ik zit nu aan dqg twee en ben net thuis. Ik stress vooral over bloeding na horrorverhalen te hebben gelezen op het internet.

Had wel wat pijn maar is goed uit te houden. Zeker met die baxter. Dat branderig gevoel is 10 keer erger.

 

Heb gelukkig niets moeten overgeven maar wel extreem voorzichtig want ik ben zon bange prot en overgeven gaat me echt heel slecht af. Als ik alles hier zo lees ben ik wel bang voor de dagen die nog komen. Tot nu toe was mijn pijn tussen 4 en 8 maar als het brand is het echt wel rotten. Ik heb 2000mg perdolan, 50ml ibrufen en 40 druppels morfine meegekregen per dag. Dit siet er tegenover jullie echt weinig uit. Heb ook nog verdovende mondspoeling die men tong raar doet voelen maar als ik zo wat stillig met een icepack 24 /7 is het nog te doen. Was vooral het meeste bang voor de nacht en ochtenden maar al bij al cava. Het is wel nog maar de tweede dag natuurlijk. Heb ook absoluut nog niets niets niets van honger gehad en eet ook heel weinig. I push mezelf wel een beetje omdat ik weet dat men lichaam die energie nu meer dan ooit nodig heeft natuurlijk...  ik zit nu aan puddkng en gesopt brood in water

Dag1: ik ben geopereerd om 13u. Ontwaken viel goed mee. Tegen dat ik op de afdeling kwam moest ik overgeven. Een klein beetje oud bloed kwam mee. Ik bleef de rest van de dag kotsmisselijk en moest nog 2 keer overgeven. Het overgeven zelf deed niet zo veel pijn maar de misselijkheid was heel vervelend. Praten deed wat pijn en mijn huig was enorm gezwollen. Ik heb enkel water gedronken.

Dag 2: misselijkheid is over en ik mag naar huis. Mits pijnstilling valt de pijn mee. Alleen helpt Voltaren niet dus moet ik het met Dafalgan doen. Ik eet een paar waterijsjes en wat puree met appelmoes

Dag 3-4: pijn blijft meevallen. Lijkt op een gewone goeie keelontsteking. Ik drink veel, eet waterijsje, wat brood en ook pasta met groenten. Ik voel me ondanks de pijn aan mijn keel wel fit.

Dag 5-6-7: ik begint te hoesten omdat ik soms het gevoel heb dat er wat vast zit in mijn keel. Dit is vooral op dag 5. Ik hoop dat het de korsten zijn die los komen. Ik begin ook een veel scherpere pijn te krijgen in mijn keel. Water drinken doet pijn. Ik kan niet meer zo veel eten want slikken doet ook veel pijn. Ook 's nachts heb ik veel pijn. Ik drink wel als ik wakker word maar daarna begint mijn keel dus te branden. Ik stel mijn pijnstilling uit tot de ochtend omdat ik er maar 4 mag nemen.

Ik zit nu dus op dag 7 en hoop dat het snel beter gaat en ik geen nabloedingen krijg. Mijn huig is nog steeds enorm gezwollen (tong ook).

Ps. Ik durf geen ibuprofen te nemen omdat die net als (diclofenac) bloedverdunnend zijn en ik panisch ben voor nabloedingen.

Ik heb op 26 juli 2018 mijn keelamandelen laten verwijderen.

De eerste 3 dagen viel het redelijk mee qua pijn , maar dag 4-5 zijn een hel voor mij geweest.

ik Moest dan ook nog eens van die reusachtige antibiotica pillen slikken waardoor ik telkens het gevoel had dat deze bleven steken met als gevolg hoesten , hoesten , hoesten.

De eerste nachten heb ik ook amper geslapen, en btw door al die antibiotica en pijnstillers heb ik er ook nog een vaginale ontsteking bijgekregen ....

ik was 2 dagen geleden bij mijn huisarts en die zag mijn keel en stuurde mij terug naar het ziekenhuis , waar de specialist een kijkje nam in mijn mond en tot de conclusie kwam... DAT ER NIETS AAN DE HAND WAS!

ik heb toen wel nog extra pijnstillers gekregen , omdat ik op 3 dagen tijd al teveel was afgevallen en door de pijn niet fatsoenlijk kon eten en drinken.

Vandaag 1 augustus heb ik iets of wat geslapen. ik kan ook beter slikken , drinken en eten ( als ik de pijnstilling neem) gaat me ook beter af.

vanaf 9 augustus zou ik terug normaal mogen eten , alleen oppassen met frietjes enz.

1 voordeel aan deze operatie : je valt redelijk wat kilo's af .