Ik heb al ruim jaar last van korte aanvallen van draaiduizelingen. Kort wil zeggen: max een minuut.
Ik ben al zo ontzettend vaak bij de huisarts geweest hiervoor en die kan niet anders concluderen dan dat er een psychische component bij aanwezig is.
Meestal draait de wereld een kant op, maar soms gebeurt het weleens dat een duizeling stopt om vervolgens de andere kant op te draaien.
In de tussentijd ben ik overspannen geweest en heb antidepressiva geslikt...
Het gebeurt me soms dat ik heel bang ben om een duizeling te krijgen, of het verwacht en dat het gebeurt.. maar soms komt het ook totaal onverwacht...
Ik kan het moeilijk van me af zetten, en heb vaak de angst dat er iets neurologisch niet goed zit...
Kan er een psychische component zitten aan draaiduizelingen?