Goedemiddag lezers,

Ik kamp met een problemen waar ik nogal paniekerig van word. Zo nu en dan (zeg één keer per maand sinds dit voorjaar, voorheen misschien eens per jaar) krijg ik opeens helemaal geen lucht meer. Het voelt dan alsof mijn eigen speeksel even verkeerd schiet, alsof ik me zou moeten verslikken oid. Maar alles slaat dan dicht en ik kan geen adem meer halen, door zowel neus als mond. In blinde paniek ga ik dan naar lucht happen wat met wat enge gorgelende geluiden dan langzaam binnenloopt. Ik heb nog een oude puffer liggen, ventolin, die mij hier redelijk doorheen helpt. Niet vanwege het medicijn, maar wel om de ademstroom weer op gang te brengen. De momenten dat dit toeslaat zijn nogal random maar vaak wel ontspannen (in bed, voor de tv, gebeurde me ook eens in een pretpark). Tijdens zo'n moment ben ik er wel van overtuigd dat ik hartstikke dood ga dus ik grijp iedereen vast die in de buurt staat, met als resultaat dat ik niet meer zo goed in m'n eentje van huis durf..

Ik ben een paar keer bij de huisarts geweest maar het doet geen belletje rinkelen. De dokter heeft mijn longen getest, die zijn goed. Daarna is mij geadviseerd het te laten zitten "want zo vaak gebeurt het niet". Ikzelf herken me het meeste in de beschrijving van Dr. Google bij 'strottenhoofdkramp' maar de dokter verbeterde mij "je bedoelt een slokdarmspasme, heb je last van je maag dan?" (heb ik niet) dus daarmee kwam ik ook niet verder. Ik heb het nu weer opgegeven, maar gisteravond weer zo'n aanval en durf nu bijna niet te slikken. Wie heeft tips? Is er een gespecialiseerde dokter waar ik met zoiets heen kan?

Hoi,

Ik zie dat het bericht even geleden is.Ikzelf heb laryngospasme,als je zo n aanval krijgt dan heb je het gevoel te stikken alsof je door een heeeel klein rietje moet ademen. Het houd enkele seconden aan en in het ernstige geval kun je bewusteloos raken(mij nog nooit over komen)En kom je weer bij doordat alles ontspant.Dit gebeurt doordat de spieren samentrekken die de stembanden doen sluiten.Ik heb het al zeker 20 jaar en de kno arts heeft deze diagnose gesteld.Er zijn maar weinig mensen met deze aandoening.Er is nu wel meer informatie te vinden op internet en you tube.Advies blijf rustig bij een aanval,drink als het kan kleine slokjes water.Let op je voeding,vermijdt voeding waar je slijm door krijgt, drink geen sap,eet niet in de avond.Drink water bij droge lucht,en warm weer en kijk uit voor stress.Succes.

 

 

Ik heb sinds mijn 13e jaar deze ellende. Ik ben nu 55 jaar. Ik ben er pas achter gekomen dat het een naam heeft. Uit ervaring weet ik dat kleine slokjes koud water helpen. Je adem tijdelijk inhouden werkt ook, tenminste bij mij. Ik heb het vol. in de nacht, maar ook bij bijvoorbeeld wollen tegeltapijt. En stress. Dus het komt veel vaker voor en er wordt door sommige artsen een slaapmiddel voorgeschreven las ik op internet. Sinds ik Seroxat gebruik vw een chronische depressie zijn de aanvallen stukken minder geworden. Ik zou zeggen, het beestje heeft een naam! Ga maar de huisarts en leg het voor qua medicatie. Succes!

Ook ik heb hier last van , je schrik je dood als je het krijgt en inderdaad denk je dat je stikt . Maar na enkele seconden zakt het weer . Heb mij al die tijd afgevraagd wat het is maar als ik deze verhalen lees weet ik het nu .

Ook ik kamp sinds enkele jaren met larynhospasme het maakt je angstig met uit eten gaan bang dat het je weer over komt en bang dat je een keer dr in blijft? Vaak durf ik ook bepaalde dingen niet te eten.
Bij mij komt het door hevige stress van een scheiding van een zeer moeilijke man die mij heel veel narigheid heeft aangedaan.
Kno arts constateerde dit.
Heb logopedie gehad,maar je moet er mee leren omgaan.
Wil toch nog eens lang huisarts want het blijft je leven wel bepalen.

Ik denk dat ik ook laryngospasme heb,het gebeurde zo'n 9jr geleden zomaar uit het niets ineens acute ademnood alsof luchtpijp werd dichtgeknepen kon niet meer praten/hoesten heel beangstigend!! Het duurde "gelukkig" maar 1 minuut ofzo.
Daarna lange tijd geen last meer van, zo maar 1X per jr.
Maar afgelopen week kreeg ik weer aanval en ging als 'n gek rondrennen en sloeg alles om me heen kapot vd angst want écht ik dacht nu stik ik! Op internet vind ik niets wat dit kan voorkomen of behandeling voor is!? Ik weet niet of het er iets mee te maken heeft maar sinds 3jr heb ik ook psychogene dysfagie, extreme slikangst voor alles wat vloeibaar is, verschillende therapieën gehad maar niet echt met resultaat helaas! Slik antidepressiva en oxazepam en daar lukt het soms mee om 1ltr vocht binnen te krijgen,maar ik wil zó graag weer normaal kunnen drinken zonder medicatie. Ik ben heel moedeloos en heb de hoop opgegeven dat het ooit nog goed komt,ik ga ermee naar bed en sta ermee op, ik weet dat ik die gedachtes moet loslaten maar is heel moeilijk als het al 3jr duurt! Ik ben 'n alleenstaande radeloze vrouw....

Ik heb al jaren hier last van, nu weet ik dat t een naam heeft sinds deze week. Vandaag met mn broer gesproken hierover, blijkt dat hij t ook al jaren heeft. Ook hij is ermee naar huisarts geweest, die zn schouders ophaalde... nu weet ook hij wat t is. Ben benieuwd of het erfelijk is. Volgens mij komt t vaker voor dan hier vermeld. T is doodeng... ik ga deze week naar huisarts...ben benieuwd. Iemand nog tips naast Google adviezen? Ik vind t ook eng om te gaan autorijden etc..heb altijd fles water bij de hand...

Ik heb dit ook sinds mijn 13e jaar, ben nu 58 jaar.

Je beschrijft precies zoals ik het ervaar en ervaren heb.

Dacht altijd dat het hyperventilatie was.

Nou,nee dus

Ben zo blij te lezen, dat na jaren zoeken wat het is, ik eindelijk iemand vind die de het precies omschrijft zoals ik het bij mij ook is

 

Ook ik gebruik seroxat, waardoor het minder is.

En inderdaad,  wollen tapijttegels lokken het bij mij ook uit.

En ja, stress ook.

Ik heb er vooral in de nacht last van.

En inderdaad bij verslikken en reflux.

Ik ben 63 jaar en heb hier al jaren last van ,,
Nooit geweten wat het was .
Ik gebruik ook seroxat
Mijn vraag is kan de dokter er iets aan doen?
Wel fijn om te lezen dat als je flauw zou vallen je weer bij komt omdat alles dan ontspant .
Groetjes Janny

Ik ben voor het eerst gaan googlen wat het kan zijn en ben wel gerustgesteld. Op mijn 13e voor het eerst en ben nu 44, maar heel af en toe. Bij mij getriggered door eten: iets heel zoets zoals caramel bv. Je moet mij geen mars geven dan gebeurd het zeker. Te scherpe peper? Gaat ook mis.
Wel echt heel eng, gevoel te stikken, maar gaat altijd gelukkig snel over.

Het voelt voor mij geruststellend dat er meer mensen zijn die hier last van hebben.
Ik heb dit al heel wat jaren en had geen idee wat t is.
Door deze verhalen van mensen te lezen ben ik wel een stukje wijzer. Maar nu is mijn vraag want dit lees ik eigenlijk niet, is of je hier ook bij moet hoesten want dat heb ik dus wel. Hoe meer ik hoest hoe dichter mijn keel gaat zitten en het gevoel krijgt te stikken. Door rustig te blijven (moeilijk) en door de neus te ademen zakt het vaak wel maar het gevoel van de kriebel om te hoesten kan uren aan houden.

Ik heb dit al een jaar of 10. In het begin was het een paar maal per week, nu 3-4 keer per jaar. Het is angstig. De huisarts is dit niet zo bekend.
Ik wijt dit aan reflux. maagzuur komt in je keel en begin dan in de slaap prikkelend te hoesten. En ja hoor, daar gaat tie weer. De oplossing om hier goed mee om te gaan heb ik van een UMC gekregen: stevig door de neus inademen, adem even proberen in te houden en dan langzaam diep uitademen.
Misschien heb je er iets aan.

Wat een 'verademing' (leuke woordspeling) om te lezen dat dit vervelende verschijnsel een naam heeft en dat ik niet de enige ben...... Ook herkenbaar dat artsen hier niet veel kennis van hebben en je niet verder kunnen helpen. Heb het ooit aan een logopedist voorgelegd en zelfs die keek mij aan alsof ik iets heel uitzonderlijks beschreef en ook daar kwam ik niet verder. Uiteindelijk ga je dan toch maar op internet kijken en wordt je langzaam wat wijzer. De 'truc' van door je neus ademen heb ik ooit eerder in een forum gelezen en toegepast en dat helpt wel iets. Qua voeding en geuren herken de hier eerder genoemde gevoeligheden: heel zoete en pittige etenswaren triggeren en ik reageer heel erg op menthol. Met een griep of verkoudheid stomen met menthol is voor mij een garantie op ademnood! Dan beland ik van de regen in de drup.
Ik vind vooral de onvoorspelbaarheid lastig. Had vandaag plannen om buiten de deur te lunchen maar na een aanval (zo noem ik het maar) vanochtend wordt het toch maar thuis eten. Vaak staat zo'n verkramping niet op zichzelf en volgt er nog wel eentje vandaag. Geen ramp dat ik nu thuis blijf maar wel tekenend voor hoe belemmerend dit is.

Bij mij begon het twee jaar geleden, ik verslikte me nog niet eens echt in een stukje koek, maar er kwam wel iets achterin mijn keel waarop ik heftig hoestte en toen kneep mijn keel dicht. Paniek! Het duurde misschien maar 30 sec. maar was hier erg overstuur van. Een half jaar later hetzelfde, tijdens het drinken van water, hevig hoesten en toen weer die keel dicht.
Ook tijdens kriebelhoest vanwege verkoudheid, en dus weer hevig hoesten, gebeurt het.
Advies van de logopediste was om tijdens zo’n aanval proberen te gapen. Dan ontspant de boel wat. Moeilijk hoor. Ik wacht nog op de gouden tip.

Klinkt raar maar wat ben ik blij om dit te lezen. De eerste keer dat ik dit had is 14 jaar geleden. Daarna heel lang niet.
Nu heb ik medicijnen gekregen voor hoge bloeddruk wat als bijwerking kriebelhoest heeft. Ik heb het nu iedere nacht, zo’n vreselijke aanval. Ik vind het zo eng. Ondanks dat ik weet dat het zakt.
Ik ben gestopt met de medicijnen maar omdat ik nog steeds hoest, zijn de aanvallen er ook nog.
De huisarts denkt dat het een astma aanval is, maar nu ik dit lees weet ik zeker dat ik dit heb. Ik neem overal water mee naartoe, maar ben ook bang het bijv in de auto te krijgen. Wat zou ik graag willen dat het over gaat. Weten jullie of het stress gerelateerd is?