Ik ben trouwens 40 jaar. En had mijn eerste 7 dagen al geschreven en ik zit nu op dag 24 na de operatie. De linkerkant zit nog een mini stukje amandel. Super klote maar ze doen er niets aan tenzij het last gaat geven. Voor de rest is Mijn linkerkant mooi hersteld. Mijn rechterkant is nog niet hersteld. Ben al terug geweest een paar dagen geleden naar de kno arts. En het is vrij normaal dat het langzamer herstelt als je ouder bent. Drinken gaat ook nog moeilijker. En pittig eten is ook echt niet te doen nog. Komt vast gauw weer terug. Ik ben wel alweer druk aan het sporten. Ik doe krachttraining zo’n 5 dgn in de week en dat gaat prima. Voel soms wat druk in mijn keel dus dan ga ik lager in gewicht trainen. Na veel praten hoest ik veel dus ik heb codeine pillen gekregen van de kno arts. Door het hoesten vertraagt het herstel schijnbaar ook.
Ik moet nog 10 april een keer terug en dat is ter controle en word er besproken over hoe het kan dat er links nog een stukje amandel zit. Ben benieuwd en mocht het nog wel worden weg gehaald is het gelukkig niet zo’n mega ingreep. Dus ben daar niet bang voor.

Tips. Blijf zo lang mogelijk ijswater en ijsjes nemen.

Succes iedereen die nog moet.

Ik heb een maand geleden mijn keelamandelen laten verwijderen en vraag me af of iemand het volgende herkent.
Mijn keel en mond blijven gedurende de dag erg droog en als ik slik heb ik nog steeds een licht keelpijn gevoel.
Volgende week ga ik even contact opnemen met de kno arts om te bespreken hoe of wat maar ik ben benieuwd of iemand dit herkent?

Ik heb ze afgelopen donderdag 4 April 2024 eruir laten halen.

Ik kan gewoon weer eten merk ik, ik merk dat de linkerkant van m’n keel geen pijn meer doet alleen de rechterkant doet zoveel pijn en ik heb zulke steken in mijn oren.

Ik ben nu echt op dat moment dat ik zoveel spijt heb want heb nu meer pijn dan al die keren dat ik een ontsteking had maar als ik dit zo lees heb ik enig zins wel vertrouwen

Zoals bij velen hier heeft het geholpen om te lezen dat het voor iedereen een zeer pijnlijke ervaring is. Want op een gegeven moment denk je toch echt, is dit wel normaal.

Ervaringen redelijk gelijklopend (ochtend en nacht het ergste, wordt de eerste dagen telkens meer,...), heb wel mijn amandelen laten weghalen in België, dus maar iets anders in het ziekenhuis.

4 april, 10:30 naar mijn kamer - operatie rond 14u. Sinds middernacht niet mogen eten of drinken. Alles goed gegaan, na 2 abcessen was vooral de linker extreem vergroeid ( geen idee wat het wil zeggen, maar de arts vond het speciaal)

Nachtje moeten blijven met paracetamol via infuus, 's morgens controle en naar huis. 's nachts geen ijsklontjes gekregen, had ik liever wel gehad eerlijk gezegd, maar ik wist toen nog niet hoe goed dat helpt.

4x 1gr. Dafalgan en 2x 75mg dyclofinac - vooral dat laatste helpt met de scherpe pijn, in het begin maar 1 per dag, maar dat was niet genoeg.

Nu aan dag 6 (of 7 afhankelijk van hoe je telt) en ik voel wel dat het beter gaat worden (niet meer uitzichtloos). Alles is wat minder extreem en lauw, goed gekauwd en zacht eten lukt wel nu. Vooral in kleine hoeveelheden.

Oorpijn is er wel, maar te verdragen - straalt wat uit.
Mijn buik/darmen hebben het lastig met de combinatie van medicijnen en weinig, vooral zoet & koud, eten zonder echte substantie. Dus heel blij dat ik een roerei met een zacht broodje kaas kon eten vandaag. Vanavond stukje zalm met roomspinazie proberen.

Wat ik niet veel tegenkwam hier, is het loslaten van de "korsten", dat was een onaangename ervaring (paniekerig) de eerste keer (ochtend van dag 5). Heel de nacht nauwelijks kunnen slapen en tegen de ochtend is dat los gekomen. Uitademen bewoog de korst en tegen de huig gaf flinke kolhals reflex. Met het eten van een ijsje en telkens slikken/drinken kon ik het weer platleggen. Dat kwam, naar mijn gevoel, een beetje voor de luchtpijp te zitten, bij bv. Schrapen van de keel of harder ademen,... Dus telkens drinken om dit weer weg te doen. Na een ruim uur is dit gestopt, ik denk losgelaten en ingeslikt.
Hopelijk is dat niet elke keer zo.

In het kort, ik was gewaarschuwd (doet heel veel pijn), maar het is erger dan ik dacht. Vooral omdat het dagen aan een stuk blijft aanhouden.

Het was een noodzakelijke ingreep, die ik jaren heb uitgesteld, nu het gedaan is heb ik vrede met het genezingsproces. Maar dit is niet iets om licht over te gaan.

Ik was trouwens blij dat ik deze pagina pas na de operatie gevonden heb, want eigenlijk wil je het op voorhand niet weten.

Dag van de operatie 11 april(dag1): nergens last van, hele dag lopen met iemand die op dezelfde kamer lag.
Savonds toen ik thuis kwam, kreeg ik een beetje pijn.

Dag 2 (12 april) tot dag 5 (15 april):
Geen pijn, klein beetje last van me oren. Slikken is wel wat pijnlijk en heb nog niks kunnen eten. Elke avond kreeg ik wel pijn, maar dit was dragelijk. Heb het alleen gedaan op paracetamol.

Dag 6 (16 april)
Werd wakker zonder pijn, tot halverwege de middag. Ik begon me ziek te voelen en echt niet fit. S’avonds kwamen de korstjes los, hierdoor heb ik de hele nacht niet kunnen slapen. Elke keer iets in je keel voelen, is vreselijk naar. En wat een vieze smaak heb je dan elke keer. Alhoewel ik niet heb geslapen, viel er een last van me schouders de volgende ochtend dag 7 (17 april), ik voel geen korstjes meer, wel een hele vieze smaak. Ik voel wel dat het nog gevoelig is, dus ik ga voorzichtig zachte dingen vandaag proberen te eten. Ik ga er vanuit dat het herstel nu snel plaats zal vinden, als ik vandaag flink bijgeslapen heb.

Ik heb mezelf echt gek gemaakt van te voren door verhalen van mijn omgeving. Nu heb ik eigenlijk echt geen klagen gehad de afgelopen dagen. Het kan dus ook vrij pijnloos verlopen, en dat alleen met paracetamol. Zo zie je maar, het verschilt echt per persoon!

Dag 1:
11.00 operatie, 12.30 van ok

Met een duf gevoel de zaal op. In mijn beleving nog even doorgeslapen. Daarna erg goed geholpen door de aangewezen verpleegkundige en de overige verpleegkundigen. Aan het infuus kreeg ik om de 4 uur paracetamol toegediend. Na 3,3-5 uur merkte ik dat het begon uit te werken. Toen kreeg ik diclofenac 50mg extra toegediend voor de nieuwe cycli van 4 uur paracetamol en daarna na 3.5 uur een nieuw infuus aan paracetamol toegediend. 1000mg via infuus werkt binnen een paar minuten omdat het direct je bloed binnenkomt. Ideaal dus.

Om 20.30 uur mocht/moest ik naar huis. Ik zou het niet erg vinden om een nacht te blijven, omdat ze daar alles bij handen hebben en de pijn toch met ups en downs ieder moment terugkomt. Dit was helaas niet mogelijk. Rond 10 uur die avond naar bed. Voor het slapen 1 zetpil 1000mg paracetamol en 1 diclofenac. Daarnaast een coolpack (in sok) in mijn hals gelegd. Nog een paar slokjes ijswater genomen en toen in slaap gevallen. Net als in het ziekenhuis werd ik deze nacht 2x voor de 4u cyclus wakker. Van 22.00-01.35 geslapen en daarna van 02.00-04.45 geslapen. Beide keren een zetpil gepakt van 1000mg, ondanks dat dit eigenlijk net te vroeg is. Bij De 2e keer wakker worden de koolpack vervangen, deze lag inmiddels warm op mijn hals. Deze weer terug in de vriezer. Ook zoveel mogelijk water geprobeerd te drinken op de momenten dat ik wakker was, omdat ik denk dat dit goed is voor je lichaam en bijdraagt aan een goed herstel en je natuurlijk je keel goed vochtig houdt.

Dag 2:

Begon eigenlijk goed. Ik kon de pijn goed overleven, zolang ik op tijd de pijnstillers nam. Vandaag wat vla gegeten met geprakte aardbeien en dit ging goed. Af en toe een ijsje en af en toe drinken. Achteraf gezien heb ik misschien niet consequent genoeg slokjes drinken genomen, want ‘s nachts werd de pijn weer een stuk heviger. Waar ik de eerste nacht snel weer in slaap viel na nieuwe pijnstillers en een coolpack, bleef ik deze nacht toch zeker een uur wakker elke keer. Ik besefte me dat de pijn nog zeker niet minder werd en begon daarom weer meer te koelen, ijsjes te eten en ijswater te drinken. ‘s avonds probeerde ik een paar stukjes koude omelet te eten, maar dit was, ondanks goed fijn kauwen, nog te vroeg.

Dag 3:

De nacht was eigenlijk identiek aan dag 2. Ik werd wakker als de pijnstillers niet meer werkten, maar daarna duurde het weer een tijdje voordat ik in slaap kwam. Vandaag lette ik meer op het regelmatig nemen van slokjes ijswater. Ook ijsjes blijf ik nog steeds regelmatig nemen. Ik denk zo’n 4-5 op een dag. Ook vandaag weer een bakje vla. Daarnaast weer een deel van de omelet van gister opgegeten. Nog steeds niet heel comfortabel, maar ik denk dat het belangrijk is om wat eiwitten binnen te krijgen, voor een sneller herstel. Ook een klein bakje yoghurt met gepureerd rood fruit geprobeerd. Ging niet heel fijn, maar wel opgegeten.

‘s avonds een smoothie gemaakt met:
Spinazie, broccoli, mango(dieprvries), aardbeien(diepvries), halve avocado, eiwitpoeder, kefir en nog een 1000mg vitamine c pil erin gegooid. Geen idee of dat kan, maar omdat ik alles zo klein blend, vindt je er niks van terug. Ik dacht dat de kefir een goede optie was vanwege alle vitamines, maar toch prikte de smoothie nog behoorlijke erg op de wond. Ik heb dan ook niet compleet kunnen opdrinken en elke keer direct weer water er achteraan, zodat de wond schoon is. Ik zou zo’n smoothie zeker aanraden, omdat je essentiële vitamines en ijzers binnenkrijgt, maar dan zonder de kefir (in deze fase).

Dag 4:

Rond 22.00 uur gisteravond naar bed gegaan met 1 zetpil en 1 diclofenac en rond 04.00 uur wakker. Direct weer zetpil genomen. Ik viel vannacht gelukkig weer snel in slaap en werd vervolgens om 09.30 wakker. Gelijk weer zetpil en diclofenac genomen. de pijn is nog niet veel minder, maar ik heb wel het idee dat de wond aan het herstellen is. Vandaag neem ik de rest van mijn smoothie van gister.

En ik maak weer een nieuwe smoothie met dezelfde recepten als hierboven, maar dan zonder kefir. De pijn is op dit moment goed te doen. Het is nu avond en de pijn begint toe te nemen. Ik neem mijn zetpil en diclofenac en ga naar bed. Het is nu 22.00 uur

Dag 5:

Vannacht was voor mij de zwaarste nacht. Rond de 5e dag schijnt de pijn het heftigst te zijn en dat gold ook voor mij. Ik werd ‘s nachts om 01.25 uur wakker met veel pijn. Ondanks de 3.5 uur ipv 4 uur, heb ik gelijk weer een zetpil gepakt en 2 ijsjes gegeten. Daarnaast ook wat slokjes ijswater gedronken, maar deze gaan steeds moeilijker. Ondanks alle pijn toch weer in slaap gevallen en om 7 uur weer wakker geworden. Dezelfde heftige pijn als eerder vannacht trad weer op, waardoor ik gelijk een nieuwe zetpil heb gepakt. Ik betwijfel of ik ook diclofenac hebt gepakt rond dit tijdstip. Daarna weer een tijdje wakker gelegen en om 10 uur wakker. Pijn was nog heftig dus ik heb een zetpil en een diclofenac gepakt. Het is nu 13.00 uur ‘s middags en het gaat iets beter gelukkig. Ik heb weer een gezonde smoothie gebouwd en een bakje vla gegeten en ik probeer misschien vanavond een broodje te eten(zonder korst). Puur omdat ik de smoothies en vla nu wel zat begin te worden. Ik hoop dat dit de ergste nacht was en vanaf dag 6 de pijn echt minder wordt.
Waar ik eerder nog 4-5 ijsjes at, eet ik er nu zeker wel een stuk of 8-9.

Dag 6:

Waar ik dacht dat dag 5 de ergste nacht was, was afgelopen nacht nog een keer zo erg. Alsof er met elke slik messen door mijn keel sneden, ik wist niet waar ik het zoeken moest. 4x wakker geworden deze nacht. Vanochtend heb ik het ziekenhuis gebeld omdat ik meer medicijnen neem dan toegestaan. Ik gaf aan dat ik ze gewoon moet nemen, omdat de pijn ondraaglijk is. De arts heeft mij nu Oxycodon voorgeschreven. Wellicht had ik deze al eerder moeten krijgen. Deze morfine pilletjes inmiddels genomen en de pijn lijkt voor even weg. Ik heb wat brood met jam (klein gesneden en zonder korst) kunnen eten wat wel prettig is. Vandaag let ik er nog meer op dat ik de hele dag door ijsjes en ijswater blijf drinken. Ik denk dat ik dit gister toch te weinig heb gedaan. Vanavond wordt mijn 6e nacht na de operatie en ik hou mijn hart vast. Ook vandaag weer veel ijsjes gegeten, een stuk of 9.

Dag 7:

De nacht was weer erg heftig maar waar de pijn de vorige nacht 10/10 was, was die vannacht 9.5/10. Ik merkte dus heel iets verbetering. Wel weer 3x wakker geworden. Denk dat de morfine in dit stadium zeker net een beetje extra verlichting geeft. Overdag weer de focus op regelmatig kleine slokjes drinken. Ook vandaag weer veel ijsjes gehad. 2 broodjes gesmeerd met jam (zonder korst) en ‘s avonds aardappelpuree met rode kool (geblend) en appelmoes. Dit is mijn eerste maaltijd sinds een week. Nog wel lastig om weg te krijgen, maar ik verplichtte mezelf het op te eten. ‘s avonds merkte ik voor het eerst een verandering. De hele avond al slokjes water aan het drinken en na een bepaald slokje leek het alsof de korstjes loskwamen en de pijn ineens weg was. Heel apart maar echt een heerlijk gevoel. Komt het dan toch goed?

Dag 8:

Heel licht had ik de hoop dat de pijn na gisteravond klaar zou zijn, maar helaas. Zodra je een paar uurtjes niet drinkt, vanwege de slaap, begint de pijn toch weer heftig op te zetten. Deze nacht was dan ook zeker niet prettig, maar toch weer een stukje beter dan de voorgaande nachten. Wel weer 2x wakker geworden, paracetamol, diclofenac en oxycodon genomen. Pijn 8/10.

Vanochtend gelijk weer veel ijswater en ijsjes als ontbijt. Ik heb nu 4 eieren zachtgekookt. Omdat de pijn overdag goed te doen is, wil ik nu beginnen met afbouwen van de oxycodon. Zodra dit goed gaat en ik de nachten ook beter doorkom, ga ik afbouwen met de diclofenac. Als laatste met de paracetamol. In die volgorde heeft de arts het ook geadviseerd.

Dag 9:

Ik ben de nacht redelijk goed doorgekomen. Ik word nog steeds wel wakker ‘s nachts. Ik neem dan een zetpil en drink wat water en val dan vaak redelijk snel weer in slaap. Overdag ging best goed. Ik heb bananen pancakes gemaakt. Deze vullen enorm en dat is precies wat je nodig hebt als je al 5kg bent afgevallen. Wel even laten afkoelen!

Dit is wat ik erin doe:
Havermout met melk (even laten wellen)
Per banaan een ei (ik deed 2 bananen en 2 eieren
1 scoop eiwitpoeder vanille
Theelepel bakpoeder
Theelepel kaneel
Alles in de blender en bakken maar. Ik heb er 9 kleine pancakes van kunnen bakken. 4 bij avondeten gegeten en de rest de volgende ochtend.

Dag 10:

De nacht ging goed. Om 6 uur nog een keer wakker geworden en daarna doorgeslapen. De pijn voelt nu als een keelontsteking. Niet meer, niet minder. Praten gaat weer beter. Ik moet het wel vochtig houden, zodra ik een half uur/ uur niet drink, doen de eerste slokken weer pijn helaas. Verder merk ik nu echt dat ik in de laatste fase zit. Aftellen naar het moment dat ik weer warm kan eten, dat durf ik nog niet aan.

Dag 11-15:

Langzaamaan begint de pijn minder te worden en durf ik weer meer te eten. Doordat ik meer kan eten, sterk ik geleidelijk weer aan. Ik was 7kg afgevallen en dat begint nu langzaam terug te komen. Het voelt nog als een lichte keelontsteking die iedere dag een beetje beter aanvoelt.
Al met al heb ik het erg onderschat. Vooral dag 5-8 waren erg zwaar. Je denkt na dag 4 dat je de pijn goed onder controle hebt, vervolgens wordt de pijn uit het niets weer enorm heftig. Toch ben ik nu achteraf blij dat ik het gedaan heb. Ik was zeker 6 keer per jaar ziek (keelontsteking) en hopelijk is dat voorgoed voorbij! Als je dit leest, zit je nu midden in je herstel of moet je nog geopereerd worden. Zit je midden in je herstel? Ondanks dat de pijn op dit moment ondraaglijk is en je totaal geen licht aan het einde van de tunnel ziet, gaat het echt beter worden. Hou nog even vol, vertrouw erop! Moet je nog geopereerd worden? Lees dan mijn tips hieronder die je hopelijk helpt met de juiste voorbereidingen! Heel veel succes 🙂

Hier nog een aantal tips die je hopelijk kunnen helpen:

- Blijf drinken, het liefst ijswater. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden. Zowel voor de wond en om je lichaam vochtig te houden. Dit is essentieel voor een goed herstel.
- Neem ijsjes zoveel als je wilt. Ik nam er in het ziekenhuis een stuk of 10 in 8 uur tijd. De verpleger werd waarschijnlijk gek, maar ik moest ze hebben. Ik heb er een kleine 100 gegeten in 12 dagen tijd. Die staafjes en raketjes werkten bij mij goed.
- Koop van tevoren een/meerdere coolpack(s) en wissel ze constant af. Leg ze zo vaak mogelijk in je hals. Je verkleint de kans op nabloedingen omdat de wondjes zich samentrekken door de kou. En het verzacht de pijn.
- Zodra je weer de behoefte hebt aan eten, maak smoothies! Smoothies zijn vloeibaar, waardoor je ze relatief makkelijk naar binnen krijgt. En je kunt hiermee simpel al je vitamines en eiwitten binnenkrijgen die je nodig hebt voor een sneller herstel. Lees bij dag 3 hoe ik de mijne maakte.
- Andere dingen die ik at: roerei, avocado, vla, brood (zonder korst) met jam, aardappelpuree, pancakes.

Ik moet helaas nog…. Meerdere keren een streptokokkenfaryngitis gehad. Iemand anders ook mee bekend? En met deze pijn? Is het te vergelijken met de pijn die je na verwijdering van de amandelen als napijn ervaart, of is deze napijn vele malen erger dan de pijn tijdens een streptokokkenfaryngitis. Ook mensen ervaring met het weg laseren van de amandelen in plaats van de “standaard” operatie?

Zo herkenbaar wat je beschrijft. Ik ben ook op donderdag geholpen en het is nu dag 5 maandag en oh wat een vreselijke dag. Lijkt wel of ik steeds pijnscheuten krijg. Zo doet het niet pijn en dan ineens heel intens en lang heel erg veel pijn. Ondanks de pijnstillers….
Hopen dat het morgen beter is. Ik loop helemaal op schema met jou als ik dat zo lees. Blij als dit alles achter de rug is…..

Dank voor je verhaal!
Lieve groetjes
Bo

Hi allemaal!
Ook ik, 21 jaar, deel mijn ervaring over mijn tonsillectomie even, omdat ik hier toch wel een aantal negatieve/afschrikwekkende verhalen voorbij zie komen en mijn herstel tot nu toe gelukkig goed gaat! Ook wel eens leuk om te horen als je de operatie nog moet hebben ;))
15 mei 2024 ben ik geopereerd. Ik moest me om 07:30 melden in het ziekenhuis, en om 09:45 lag ik alweer op de uitslaapkamer. Operatie ging goed, gelijk 2 waterijsjes gegeten na de operatie en om 13:00 mocht ik naar huis. De pijn viel toen nog mee (narcose was nog niet helemaal uitgewerkt).
Die dag vooral veel ijskoud water gedronken en ‘s avonds een knijpfruitje, want had toch wel echt trek.

Dag 2, 3, 4: precies wat ik ervan verwacht had eigenlijk. Veel pijn bij het slikken en drinken, dat is niet lekker natuurlijk maar daar ‘wen’ je wel aan. Ik slik 3x per dag 2 paracetamol en 3x per dag ibuprofen. Voor mij is dat genoeg, al merk je het wel onmiddellijk als pijnstilling is uitgewerkt. Wederom knijpfruitjes gegeten, water gedronken en op dag 3 en 4 kleine stukjes aardbeien.
Gelukkig slaap ik elke nacht goed, ik zet geen wekker om te drinken/pijnstilling te nemen. Meestal word ik rond een uur of 3/4 wakker, dan drink ik iets en neem ik een ibuprofen. Verder lig ik vooral op bed te lezen en te netflixen.

Dag 5,6,7: het eten gaat gelukkig steeds iets beter! De ‘korstjes’ in mijn keel beginnen wel wat harder te worden en dat is met slikken natuurlijk vervelend, maar tip: neem een uur voordat je iets wil eten ibuprofen in, dan merk je een stuk minder en eten helpt enorm met je herstel! De dagen zijn een beetje hetzelfde, vooral op de bank zitten, af en toe iets proberen te eten en veel water blijven drinken. Slapen gaat nog steeds erg goed!

Dag 8, 9: al 2 à 3 avonden op rij weer mee kunnen eten ‘s avonds. Pijnstilling van tevoren innemen en een groot glas water en dan is het goed te doen. Ik eet bijna alles weer, behalve echt harde dingen zoals harde broodjes. Pijnstilling ben ik langzaam aan het afbouwen. De korstjes in mijn keel zijn grotendeels verdwenen en ik voel me steeds beter. Ik merk dat fysieke inspanning nog een brug te ver is, maar ik kan prima op mijn laptop aan het werk.

Ik zit nu dus op dag 9, en eigenlijk is dit hele proces tot nu toe precies zo verlopen als ik verwacht had. Ik heb op veel websites zoals deze van tevoren gekeken en moet zeggen dat ik van sommige verhalen echt een beetje schrok. Wat een horror allemaal.
Je weet nooit hoe het loopt natuurlijk, maar tot nu toe is het te doen. Wel belangrijk: neem echt 2 weken helemaal vrij als dat kan! Want het is echt wel een aanslag op je lichaam en het herstel doet helaas gewoon echt pijn. Dat is het enige wat soms wel tegenviel: de pijn, vooral als deze uitstraalt naar je oren. Maar ik heb geen hoge pijngrens voor zover ik weet en de pijn is altijd wel te doen geweest (met paracetamol + ibuprofen).

Mijn tips:
- doe rustig aan/neem 2 weken zoveel mogelijk vrij
- stress niet te veel van tevoren!
- knijpfruitjes en waterijsjes zijn ideaal de eerste dagen
- oplosbare paracetamol en ibuprofen is ook een uitkomst!

Succes en beterschap aan iedereen!!!

Mijn ervaring amandel operatie:

Dag 0) de dag zelf.

Ik werd opgenomen in het ziekenhuis en vond het dood eng haha, na wat wachten was ik aan de beurt, ging slapen en werd wakker zonder amandelen.. en zonder echte pijn? Wel kwam er veel bloed uit me. Na 2 waterijsjes werd dit minder, ook begon de pijn te komen en kreeg ik een extra middel op dat weer minder te maken. Uiteindelijk mocht ik weer naar de dag afdeling, weer een waterijsje en ijswater met siroop, elke 10min even wat slokken waren hemels. Na een paar uur kreeg ik via het infuus wat extra diclofenac, dit was fijn. Maar toen begon de 1e hel. Ik moest naar het toilet, mocht de eerste x niet alleen lopen dus de arts liep mee, uiteindelijk klaar en wilde weer terug. Ik stapte uit het toilet en werd opeens heel misselijk en zwak, ik ging zitten.. en ja hoor, overgeefsel vol met bloed stroomde mijn lichaam uit, dit was zowel opluchtend als pijnlijk. Ik kreeg ietjes later nog een ijsje wat echt hielp tegen de pijn. Maar pfoe dat was niet fijn voor mijn wondgebied..
Uiteindelijk mocht ik naar huis en ging het opzich wel

Dag 1) vrijdag
Eigenlijk ging de vrijdag echt heel goed? Met pijnstillers was de pijn te doen, en had zelfs wat bouillon met beschuitje doorgesopt kunnen eten.

Dag 2 en 3) zaterdag en zondag
Eigenlijk hetzelfde, het lukte me ook om boterhammen zonder korst te eten

Dag 4) maandag
Hier begon de pijn toch toe te nemen, het was te doen maar eten sloeg ik even over die dag, waar ik spijt van had later

Dag 5) dinsdag
Ja.. wat valt hier over te zeggen, pijn pijn en nog eens pijn. Het was een onmenselijke dag vol pijn die ik nooit meer vergeet, en ik begon ook nog eens mega misselijk te worden en heb in de avond zelfs overgegeven, nog nooit zon helse pijn ervaren

Dag 6) woensdag
Misselijkheid werd erger, pijn ietjes minder. Wel een paar x moeten overgeven. Ook buiten een klein beetje watermeloen niks kunnen eren

Dag 7) Donderdag/ de dag dat ik dit schrijf
Ja.. wat moet ik zeggen? De pijn is zo goed als weg, op een heel vervelend stukje na wat mij er van weerhoudt om fatsoenlijk te kunnen eten en drinken. Het is heel frustrerend, maar ik hoop dat de ergete pijn daarvan morgen weg is..

Pijnschaal:

Dag 0: 5/10
Dag 1: 5/10
Dag 2: 5/10
Dag 3: 5/10
Dag 4: 7/10
Dag 5: 10/10
Dag 6: 6/10
Dag 7: buiten dat kleine wondje 0/10, met dat wondje 8/10

Hi allemaal!

Nadat ik meerdere keren de verhalen op deze pagina gelezen heb, deel ik nu ook mijn eigen ervaring: ik ben op 23 mei geopereerd.

De operatie verliep prima. Na die tijd wat misselijk, maar dat ging al gauw beter. Ik moest een nachtje blijven ivm kans op nabloeding (ben 33). De avond na de operatie had ik ontzettende trek, en omdat de pijn meeviel vroeg ik om een boterham. Dit mocht! Zonder korstjes met smeerkaas. Wat fijn om na zo lang nuchter te zijn weer wat te mogen eten, en het ging ook prima! Mijn eerste tip is dan ook, als de pijn het toelaat, probeer te eten. Dit geeft echt energie en daardoor voel je je stukken beter. Ook omdat er toch best wel wat pijnmedicatie in gaat.
En achteraf weet ik dat de eerste paar dagen qua pijn meevallen, dus op die dagen eten is belangrijk, dit gaat de dagen daarna wat lastiger.

Dag 1 t/m 4 vond ik prima te doen, ik slikte 4x daags 1000mg paracetamol in combinatie met 50mg diclofenac 3x daags.
Dag 5 t/m 11 waren daarentegen echt wel pijnlijk. Ik nam dezelfde pijn medicatie, maar de paracetamol nu om de 3 uur ipv 4. Geen idee of dit mocht, maar het hielp voor mij enorm.

Inmiddels ben ik heel wat dagen verder en voel ik het nog heel iets met slikken. Ja, dag 5 t/m 11 waren pittig qua pijn, maar ik ben het nu ook alweer vergeten. Als ik terug kijk op de vele amandel ontstekingen met abces vorming in het verleden, ben ik blij dat ik het gedaan heb.

Hieronder nog wat tips die mij geholpen hebben, met daarbij een aantal dingen die ik zelf graag had willen weten:

Wat at ik het liefst:
* Perenijsjes (lekker zacht)
* Brood zonder korstjes met smeerkaas. Ook at ik al redelijk snel met korstjes.
* Pureer soepen met broodjes om te dippen.
* Bolletjes met knakworstjes (je knapt echt op van iets hartigs)
* Pannenkoeken
* Aardappels met jus, verse spinazie en een eitje (gewoon een beetje prakken! Man wat was dit lekker)
* Alle soorten pasta (als je echt pijn hebt, orzo koken en kaal opeten!)
* Voor het slapen gaan zuigen op een ijsklontje en pas gaan slapen als de pijnmedicatie werkt. Ik zat soms ‘s nachts gewoon even beneden met een ijsje en een spelletje en ging weer slapen als de pijn minder werd. Niet stressen over slaap tekort want je bent de volgende dag toch vrij.
* Veel drinken (ijswater en afgekoelde kamillethee)

Wat ik graag had willen weten:
* De smelttabletten van Roter met bessensmaak (die bessensmaak komt je de neus uit, maar het werkt wel!) Later nam ik de ovaalvormige paracetamol van Kruidvat.
* Ik heb een boterhamzakje gevuld met appelstroop en in de vriezer gelegd. Appelstroop bevriest niet, is kneedbaar, dus een ideale coolpack!
* Ik poetste zeker 3 keer per dag gewoon mijn tanden met elektrische tandenborstel met tandpasta. En het allerbelangrijkste, de tongschraper! Je voelt je zoveel fijner met een frisse mond. Het kan prima.
* Aften. Wat een hel! Hier heb ik echt 1.5 week last van gehad aan beide zijden van mijn tong. Hoort erbij schijnt.
* Een doof gevoel in mijn tong.
* En als laatste, al het eten smaakte hetzelfde. Op de een of andere manier heb ik 2 weken lang geen zout geproefd. Alles smaakte weeïg en zoutloos. Heel naar! Of juist heel bitter. Hier heb ik nog steeds iets last van, maar wordt met de dag beter.

Zorg ervoor dat je ècht 2 weken vrij bent. Je hebt alle dagen nodig voor herstel. Zowel voor herstel na de narcose, als herstel van de wonden.

Heel veel succes iedereen. Het komt goed!

Ik ben nu 8 weken geleden geopereerd aan mijn keelamandelen. En 5 weken geleden mijn laatste kleine nabloeding gehad wat vanzelf stopte. Ik heb nergens meer echt klachten van alleen dat ik soms een klein beetje koud gevoel heb in me keel en mijn huig lijkt langer dan voor de operatie. Is dit normaal? Ik stuur een foto erbij ben benieuwd of het nu normale zaak is.

Na al jaren te klagen bij de huisarts over mijn amandelen, heb ik eindelijk een doorverwijzing gekregen om ze eruit te halen! En afgelopen woensdag (10 juli) was het eindelijk zover.

Dag 1(operatie):

7:00 moest ik er zijn en om 8 uur werd ik al opgehaald voor de operatie. Rond half 10 werd ik wakker op de uitslaap kamer en heb toen meteen 2 bekers met water gedronken (aanrader!) Ik merkte dat slikken niet heel fijn voelde, maar pijn deed het niet echt.
Later kreeg ik veel last van dik slijm in mijn keel dus dit spuugde ik uit in een bekertje, er zat wat bloed bij maar dat is normaal!
Om 15:00 mocht ik naar huis, thuis veel water met ijsklontjes gehad en veel raket ijsjes gehad.

pijn: 6/10

Dag 2:

Ik nam om de 2 uur even een slokje water, ondanks te pijn is blijven slikken goed voor het herstel. Heb veel geslapen op dag 1 en 2, vooral om de pijn dan even uit te zetten. Kreeg nu ook veel pijn in mijn oren en kaken, ik pakte vaak even een handdoeken met ijsklontjes erin en deed dit tegen mijn gezicht aan, dit wekte verkoelend.
Ook ervaar ik veel pijn in mijn tong.
pijn: 7/10

Dag 3:

Zelfde als dag 2.
In de middag een broodje met jam kunnen eten zonder pijn!
In de avond aardappelpuree en spinazie a la crème gehad, was erg fijn om even te eten, maar na het slikken verging ik van de pijn..

pijn:7/10

Dag 4:

In de ochtend veel pijn, maar in de middag totaal niet meer! Heb wat meer kunnen eten, ben even buiten geweest en praten ging langzaam wat beter.. tot in de avond, toen begon de hell. Verging weer van de pijn en kom niks eten of praten zonder te huilen.

pijn: middag 4/10 avond 9/10

dag 5:
De hele dag alleen maar aan de pijnstillers gezeten en met een handdoek tegen mijn gezicht aan. eten en drinken doet
pijn en blijf dik slijm hebben, we gaan zien hoe de nacht gaat:)

Ik ben 40 jaar en afgelopen dinsdag 23-7 geopereerd aan mijn amandelen.

Ik moest een nachtje in het ziekenhuis blijven want was te zwak en high van de operatie en pijnstilling.
Dag 2 naar huis waar ik nog heb overgegeven voordat ik de auto instapte. Had op de dag van de operatie ook al overgegeven…
Eenmaal thuis in bed waar ik nauwelijks uit kwam, veel pijn en pijnstillers deden wel wat werk maar uiteindelijk toch wel weer veel pijn. Neem paracetamol om de 5 uur waarvan de avond het laatst om 22:00 en smorgens om 7:00 weer. Daarnaast had ik ocycidon 4 x 5 mg maar werd daar enorm duizelig van en was heel verward en dat was helemaal niet fijn.
Ben daarvoor in plaats met celecobix beginnen om de 12 uur en kijk er tot nu toe net iets minder suf van te worden..
Zit nu op dag 5 in de avond en voel me op het moment echt verschrikkelijk wat een pijnaanval weer zeg !
Met pijnstilling is de meeste pijn over het algemeen nog te verdragen, alleen wanneer dit afloop word het heel erg.
Waar ik ook veel last van heb sinds dag 3 is het gevoel van een dichtgeknepen strot… ontzettend veel slijmvorming en dat slikken sinds die dag ook ineens veel moeilijker is geworden.
Krijg mijn mond ook niet ver open, eten gaat nauwelijks en ben al 3 kilo afgevallen.
Klinkt heel horrorachtig allemaal maar zo voelt het voor me op dit moment ook nog.. zit er natuurlijk nog middenin !
Ik moet over 5 dagen weer aan het werk (zzp) maar zie me dat op dit moment nog echt niet doen ….

Wat ik me nog afvroeg voor de mensen die dit al meegemaakt hebben.. is dat dichtgeknepen keel gevoel en constante slijmvorming normaal voor langere tijd ? Als het niet iets is geminderd op dag 7 ga ik toch even weer met de kno bellen..

Ik zal weer een update sturen als ik een paar dagen verder ben met hopelijk een positief verhaal ….

Ik heb in mei mijn keelamandelen laten verwijderen. Met veel angst in de benen want ik had deze thread uitvoerig gelezen. Ik deel graag nog even mijn ervaringen, aangezien ik veel aan de tips & tricks die hier her en daar stonden heb gehad.

De operatie viel mij, op basis van wat ik had verwacht, verschrikkelijk mee. Ik kon enkele uren na de ingreep weer naar huis en kon eigenlijk binnen 24 uur alweer redelijk eten. Zachte witte bolletjes met zalm zijn in deze fase echt geweldig.

Qua pijnstilling heb ik een week aan de diclofenac gezeten, twee zetpillen per dag, aangevuld met paracetamol (eerst 3x2 per dag, daarna afgebouwd), En die had ik ook de hele week nodig. Tegen de tijd dat de pijnstilling uitwerkte voelde je de pijn als een soort sluipmoordenaar dichterbij komen. Dan weer een pil en alles was weer OK.
Na een week was de diclofenac op en ik had al mijn huisarts gebeld voor een nieuwe voorraad, maar uiteindelijk was dat niet nodig. Precies rond die tijd verdween de pijn eigenlijk en kwam niet meer terug.

Ik heb de week na de ingreep thuisgewerkt achter de computer. Zolang je maar rustig aan doet, ging dat prima. Ik heb thuis daarnaast twee kleine kindjes die ook aandacht willen, dat was bij tijd en wijle wel pittig, omdat je lichaam gewoon continu moe is (en dat merk je ook).

Ik heb eigenlijk niets gemerkt van het veelbesproken 'dag 5-effect'. Wel heb je de eerste vijf dagen niet het idee dat er iets verandert, wat wel enigszins frustreert. Verder ben ik ontzettend blij dat die amandelen nu weg zijn.

Heel veel succes iedereen!