Hey,

De afgelopen 2 jaar kamp ik met amandelonstekingen. Volgens de huisarts is het bacterieel en heeft antibiotica geen nut. Nou beter ook want ik kan niet tegen antibiotica. Met elke keer worden de onstekingen erger. Eerst was het best onschuldig. Nu heb ik gewoon al 3 dagen koorts, kan amper praten. Drinken is al moeilijk, laat staan eten. Het voelt alsof ik scheermesjes slik. Ik heb dus besloten ze te laten verwijderen. Op 2 November heb ik een intake gesprek met de KNO en hopelijk kan ik ze laten verwijderen.

Na het lezen van al jullie ervaringen vraag ik me af of de pijn die ik zal ervaren echt erger is als waar ik de afgelopen dagen mee zit. Kan toch haast niet mogelijk zijn 🤔

Wel neem ik alle tips mee en ga ik goed voorbereid deze stap zetten. Bedankt!

Als ik het niet vergeet, zal ik een update sturen.

Gr, Talita 25 jaar

Dinsdag zijn mijn amandelen verwijderd (40 jaar), dag 1 en 2 vielen alles mee. Kon gewoon eten, praten en slikken. Door de medicatie goed te doen. Nu is dag 3 en toch wel even andere koek. Vannacht al amper kunnen slapen door de pijn en overdag was niet veel beter. Alleen de diplo geeft verlichting. Ik hoop dat het niet veel erger wordt want het is best heftig maar verder is toch gewoon uitzitten. De gedachte om morgen weer aan het werk te gaan heb ik maar even uitgesteld. Ben benieuwd naar morgen..

Hi allemaal,

Ook ik was de gelukkige na jarenlang keelontstekingen met bijbehorend stemverlies en mijn amandelen zijn op dinsdag 18 oktober verwijderd door de KNO arts. Hier mijn ervaring:

Dag 1 (operatie) dinsdag:
Om 11:45 melden, pas om 15u naar de OK vanwege een uitloper, kan gebeuren. Gelukkig was ik niet erg zenuwachtig. Operatie goed gegaan en meteen helder en wakker uit de narcose. Op de uitslaapkamer meteen al 1 ijsje want DROGE keel. Eenmaal op de afdeling nog 5 uur lang uitzitten. Daar veel ijsjes op, elke keer slikken doet wel pijn en je wordt je erg bewust hoeveel je eigenlijk slikt. Pijncijfer 7/10, mede door de nog aanwezige pijnstilling.

Dag 2 woensdag:
Nacht goed geslapen, ochtend was in 1 woord ***. Wel om 02:00 & 05:00 wekker gezet om wat te drinken maar niet voldoende voor het smeren. Eenmaal op de bank toch maar in korte tijd 2 ijsjes gegeten en veel gedronken en dan gaat het wel. Wel pijnstilling op tijd nemen! Verder niks gegeten als 7 waterijsjes en veel water. Pijncijfer 8/10

Dag 3 donderdag:
Nacht wederom oké, ochtenden hetzelfde verhaal. Nu ook om 02:00 ibu gepakt erbij, dat haalt de meest scherpe randjes ervan af. Naast waterijsjes niet veel anders op, afgekoelde cupasoup champignon geprobeerd, het eten was heel lekker maar zwaar op de maag dus beetje last van misselijkheid. Praten gaat trouwens amper, dus met korte woordjes communiceren en het daarbij horende hand en voetenwerk. Ook ben ik vandaag veel slijm aan het produceren en daarbij ook aan het uitspugen. Slikken doet teveel pijn. Ook beginnen de korsten te vormen, en dat smaakt/ruikt mega vies. Daardoor veel kokhals neigingen, al heb ik dat echt heel snel. Pijncijfer 8/10

Dag 4 vrijdag:
Ochtenden zelfde liedje, echt even opstarten en zorgen dat je z.s.m. de pijnbestrijding inneemt. Overdag begint er echt wel progressie in te komen, steeds minder klachten bij "niks" doen zoals praten, slikken of eten. Zelfs nu heldere soep gegeten en in de avond gepureerde rookworst met boerenmoes. Eten duurt lang en daarna is het wel afzien. Mijn tip: paracetemol half uur voor t eten en je keel koelen! Pijncijfer 7/10

Dag 5 zaterdag:
De beruchte dag 5, nou die heb ik geweten. Waar eerst alle nachten/ochtenden prima verliepen was deze de hel op aarde. Alsof ze mn keel opensneden, zonder te slikken of wat dan ook. Snel een ijspack op het keeltje en een ijsje erin. Na 5 minuten echt veel minder pijn. Meteen pijnstilling gepakt en goed gedronken. Ik wisselde af met slokje water, spoelen, uitspugen en daarna meteen een slokje water drinken. Rest van de dag ging eigenlijk best goed, totdat ik dus een dutje deed en weer wakker werd. Wéér die verschrikkelijke pijn. Op t puntje gestaan van mijn man laten bellen voor extra pijnbestrijding. Ook inderdaad pijn in mn kaak/ oor, maar dat vond ik niks vergeleken met mijn keel. Pijncijfer 10/10

Dag 6 zondag
Grootste tip van mij: icepacks! Je valt er heerlijk mee in slaap, alleen wel elke 3 uur ongeveer wakker om een nieuwe koude te gaan halen. Zonder viel ik niet meer in slaap helaas. Heel de dag met die ijspack rondgelopen en deze avond welliswaar een stuk of 10 poffertjes op kant en klaar. Wel neem ik nog veel pijnbestrijding, maximaal naproxen, ibu en pcm. Nu wel pijnvrij als ik niks doe, praten is wel nog bijna onmogelijk. Pijncijfer 7/10

Vanaf vandaag gaat het hopelijk alleen maar de betere kant op. Vooral het eten staat me telkens heel erg tegen en het wakker worden na slapen.

Succes voor ieder die nog moet!

Goedenavond allemaal,
Dank dat jullie je verhalen hebben gedeeld.
Ik heb een vraag aan diegenen die amandelstenen hadden.
Is de operatie de pijn waard geweest?
Hartelijk dank
Rosita

Goedemorgen iedereen,
Afgelopen donderdag mijn keelamandelen laten verwijderen.

Als eerste even dit: mij werd verteld dat ik na dag drie wel weer iets kon gaan eten. NIET DUS.
Ik zal tot nu toe mijn ervaring delen.

Dag1. Donderdag.
Om 11 uur moest ik mij melden in het ziekenhuis.
Om 1 uur werd ik geopereerd en kreeg van te voren twee paracetamol.
Eenmaal terug van de OK vertelde de verpleegkundige mij dat alles goed verlopen was en kreeg een ijsje.
Ik kon alles, lachen, praten slikken.
Tot 2 uur daarna……
Ik kon niks meer, praten niet en slikken niet.
Even daarna mocht ik naar huis.
Ik zei tegen mijzelf als dit de pijn is die ik aankomende dagen heb is dit het niet waard.

Dag 2. Vrijdag.
De nacht was prima, ik heb 2x daags oxycodon en zetpillen 1000mg paracetamol.
Ik werd van de pijnstilling zo moe dat ik alleen maar sliep.
Ik lees verhalen van mensen die hele maaltijden wegkrijgen en dan denk ik: zit je mij nu in de maling te nemen?
Ik krijg namelijk niks weg zelfs water slikken is te veel.

Dag 3 en 4 zaterdag en zondag waren hetzelfde.
Slikken ging iets beter alleen soms na het drinken van ijswater leek het wel alsof er mes steken in m’n keel werden gestoken.

Nu op dit moment dag 5. Ben net wakker geworden van de pijn. Weer die mes steken. Kriebelhoest is er ook bijgekomen. Gelukkig geen bloedingen gehad.
Dit gaat nog wel een week duren ben ik bang.

Voor de mensen die dit lezen en denken: zou ik het doen? Nee absoluut niet. Ze zeggen van te voren dat het voelt als een keelontsteking. Die heb ik afgelopen 2 maanden 7 keer gehad…. Had die liever.

Mijn ervaring met het verwijderen vd amandelen. 2022

Ochtend voor de operatie.
Maandag morgen.

Ik moet me om 11:30 melden in het ziekenhuis mocht voor 06.00 nog iets eten maar niet gedaan want de wekker gaat altijd 06:45 voor de kindjes. Tot 10:00 mag ik helder vloeistof drinken. Ik ben alleen zenuwachtig voor de pijn na de operatie. Vooral de dag 5, waarvan iedereen het de ergste dag vind....

Operatie klaar
Maandag eind vd middag

Ik zou om 13:00 geopereerd worden maar het liep allemaal uit waardoor ik pas 15:30 naar de OK gereden werd. Ik was wat emotioneel en zenuwachtig.
Nu ben ik net een half uurtje wakker van de narcose heb al 3 ijsjes op. Als ik geen ijsje eet doet m'n keel pijn. De ijsjes verlichten het wel. Schaal van 1 tot 10 qua pijn bij slikken is nu een 7 maar als het zo blijft gaat het helemaal goed komen.... De dokter zei dat ik echt vieze grote amandelen had, vooral de rechter daar had ik altijd amandelstenen in.
18:25 kwam ik thuis ik ben zo moe van de narcose dat ik m'n ogen bijna niet open kan houden ik ga nu zo pijn stiller nemen en lekker slapen. 23:00 werd ik wakker na 3 uur slaap is mijn keel droog en doet slikken nu weer erg pijnlijk. Heb om 23:30 m'n eerste 1000mg zetpil gebruikt ik ga nu de nacht door zien te komen.

Dag 2 dinsdag
De nacht ging me goed af, ik denk dat de zetpil z'n werk gedaan heeft. Wel werd ik vaak vanzelf wakker, om het uur, of half uur. Maar dan kon ik mooi wat drinken. Om 06:45 weer een zetpil. Net een bakje vla gegeten en om 08:00 neem ik naproxeny.
De hele dag ging eigenlijk wel goed. M'n vriend is aardappeltjes aan het bakken met kibbeling.... Heb er zo'n zin in maar doe het maar niet. Ik nam een halve pak vla. Heb ook m'n keel bekeken met een zaklamp, ziet er niet uit.... Heftig wel, ik had ook echt hele dikke amandelen. Hopelijk gaan de volgende dagen ook zo als nu. Ik werd zo bang van alle ervaringen op internet van andere... Dat ik bijna niet kan geloven dat het bij mij een makkie is. Maar dit is dag 2... We gaan het zien.

Dag 3 woensdag.
Ben gister om 20:00 gaan slapen tot vanmorgen 06:45 toen ik wakker werd dacht ik oh gaat wel lekker, maar toch best wel veel pijn bij slikken. Het is nu 17:45 en vond vandaag wel echt een mindere dag, moest ook weer m'n 2 kids van school halen omdat m'n vriend va vandaag weer moest werken. Ik moet veel gapen maar dat doet echt zeer.
Straks ga ik lekker douchen en maar weer op bed. Hoop dat de pijn niet nu met de dag toch toe gaat nemen....

Dag 4 donderdag.
Weer een goede nacht. Eigenlijk doet het alleen zeer bij slikken of praten. En aangezien je er nu achter komt hoevaak je op een dag slikt... Ik word er wel een beetje depri van. Maar we zitten al op dag 4.
Het is nu 15:30 en ik voel me eigenlijk gewoon goed!!! Het liefst trek ik een zak chips open.... Maar dat doe ik maar niet. Uiteraard wel keelpijn maar wel te doen. Heb om 13:30 zetpil en naproxen gehad

De dag 5 vrijdag
Dit is de meest beruchte dag na de operatie. Gister voelde ik me zo goed dat ik dacht nu gaat het vast alleen maar beter. Maar vanmorgen toen ik wakker werd had ik toch wel meer keelpijn dan de voorafgaande ochtenden. Vandaag zijn ook m'n naproxen tabletjes op. Ik vervang die voor ibuprofen. Ik geef de pijn bij slikken nu om 0845 een 7.5 eind vd middag heb ik de kno arts gebeld en gevraagd of ik weer naproxen kon krijgen. Want had echt duidelijk veel meer pijn dan toen ik die tabletjes nog had. Vandaag was toch echt wel de minste dag vd week. En gapen...? Verschrikkelijk wil zo graag even lekker gapen maar dat is een hel

Dag 6 zaterdag
Vandaag was weer een betere dag, dat komt echt door de naproxen.. Ik heb al 6 dagen geen normale eten gehad en ik had zo'n zin in de aardappeltjes vd shoarma boer en m'n vriend nam pizza. Heb redelijk wat er van gegeten. Wel met pijn bij doorslikken maar ik heb in iedergeval weer eens wat gegeten.

Ik had veel amandelstenen in mijn rechter amandel. Ze zijn er net uitgehaald 7 november. Maar de arts die me geopereerd had zei dat het vieze amandelen waren vooral de rechter. Dus zou wel vol hebben gezeten. Ik had per week wel 1 of 2x last er van. Dus nu ze er uit zijn en ik nog maar een week verder ben vd operatie, ben ik wel blij dat ze er uit zijn...

Nu op dag 8 sinds ik de operatie ben ondergaan. De operatie was goed verlopen en voelde mij dan ook toen ik wakker werd prima. Eenmaal thuis begon het wel pijn te doen maar de pijn was nog uit te houden. De tweede dag begon het nog meer pijn te doen en werd ik toch wel een beetje bang. Ik begon opeens overtegeven en niet veel later stroomde er veel bloed uit m’n keel. Ik at was ijs en de bloeding stopte gelukkig. De derde, vierde, vijfde en zesde dag waren een HEL. Ik had zoveel pijn en had ook al vanaf de operatie niks gegeten. Ik kreeg morfine van de dokter en paracetamol, helaas werd ik hier erg misselijk van maar het moest maar even. De ochtenden waren het ergst en heb dan ook veel gehuild. De 7de dag ging iets beter maar ik kreeg weer een nabloeding en moest met spoed naar het ziekenhuis. Hier werd het schoongemaakt ( wat de ergste pijn ooit opleverde) en werd er een bloed prop uit m’n keel gehaald. De pijn is sindsdien wel echt veel minder. Ik heb ook nieuwe medicatie gekregen en die helpen ook beter. Nu is de 8ste dag en het gaat eindelijk de goede kant op. Ik ben dan wel 9 kilo kwijt en kan naast in bed liggen niet veel, maar de pijn is minder en ik heb zelfs een eitje gegeten vandaag. Ik hoop dat ik over 6 dagen weer m’n leven kan oppakken. Ik wens de mensen die nog dit moeten ondergaan veel succes! Het is echt wel heftig maar je komt er doorheen. Drink veel ijswater!

4 weken geleden zijn mijn keelamandelen ook verwijderd na aandringen bij de huisarts omdat ik vaak keelontstekingen had (zeker 6 keer per jaar) huisarts stuurde mij vaak naar huis met het verhaal dat mijn keelamandelen al weg waren geschroeid. Ik wilde nu toch eens een doorverwijzing hebben. De kno arts zag het gelukkig wel meteen en liet mij met de keus om te te verwijderen. Heel graag! Ik zag wel op tegen de operatie na de ervaringen te hebben gelezen op internet en van ervaringen via bekenden. Ik ging uit van het ergste.

Mij is de pijn na de operatie heel erg mee gevallen. Ik kon vrij snel al gewone dingen eten. Het ging wel langzaam maar ik kon bijna alles eten. Sommige dagen had ik iets meer last van de oren. Ook dit was nog wel dragelijke pijn. Helaas kreeg ik na 11 dagen een nabloeding in de nacht. Veel bloed ingeslikt tijdens het slapen en daardoor erg misselijk. Naar de spoed gegaan en toen best wel veel bloed verloren. Die ochtend geopereerd en daarna ging het weer een stuk beter! Had ook bijna geen pijn meer. Nog 1 week thuis gebleven en na 2 weken thuis te hebben gezeten in totaal weer aan het werk gegaan. Dit ging ook goed. Sporten ook opgepakt en dit voelde ook goed. Helaas kreeg ik na 3,5 week (vanaf de operatie keelamandelen verwijderen) weer een nabloeding. Eerste paar dagen stopte het wel door ijs te eten maar de 3e dag weer in de nacht een nabloeding wat niet te stoppen was met ijs. Weer naar de spoed en weer veel bloed verloren. Ook weer erg misselijk door bloed te hebben doorgeslikt. weer geopereerd om de wond dicht te branden. Na de operatie wel veel pijn en meer last van de narcose. Ook de dagen erna waren minder dan de eerste 2 keren. Nu rustig aan doen en hopen dat het nu dicht blijft.

De pijn is mij over het algemeen erg mee gevallen! Ik hoop dat het ook effect heeft dat ik minder vaak ziek ben. Helaas de pech gehad met 2 nabloedingen.

Hallo allemaal,
Vandaag 14 december zijn mijn amandelen verwijderd. Het was allemaal erg spannend en heb veel stress ervaren voor die tijd. Ik heb namelijk de nacht ervoor van de stress buikpijn gehad en overgegeven, de spanning was er een beetje uit. Nou de dag brak aan. Ik werd om 11:30 in het ziekenhuis verwacht en op de planning stond dat ik half 1 werd opgehaald voor de voorbereiding en half 2 naar de OK kon. Uiteindelijk stond ze 12:05 al op de kamer dat ik mee kon naar de voorbereiding kamer (of hoe je dat noemt)( hier heb ik ook nog gehuild van de stress, maar ik de arten waren zo liefdevol en hebben me er doorheen gesleurd), en uiteindelijk rond 1 uur werd ik opgehaald voor de OK. Dit ging allemaal heel erg snel. Van om 13:37 werd ik alweer wakker. De operatie was erg snel gegaan en wat mn kno arts zei, had ik tijdens de operatie weinig bloeding en kon ze mijn amandelen snel los krijgen.

Toen werd ik wakker dit voelde een beetje raar. In gedachten was ik wakker maar kon mijn ogen nog niet openen, waren beetje vochtig (traanvocht). Ik probeerde te vertellen dat ik wakker was, maar er kwam geen woord uit mijn mond. Ik kon gewoon niet praten. Ondertussen hoorde ik de arten om mee heen praten en zeiden ze word wakker. Na 3 keer zeggen dat ik wakker was kwam het eruit. Ik vroeg een doekje voor mijn ogen om het traanvocht weg te vegen en mijn ogen gingen eindelijk open. Terwijl ik half wakker werd slikte ik een paar keer. Toen dacht ik als dit de pijn is, dan komt alles goed.

15 min op de uitslaapkamer kreeg ik een ijsje, wat was dit lekker. Ik had zn droge mond en voelde echt fijn voor mijn keel. Toen begon langzaam de pijn toch iets erger te worden en heb ik een beetje morfine gekregen. Half uurtje later werd ik opgehaald en kon ik naar de kamer. De pijn was wel te doen. Soms voelde ik het meer dan de andere keer, ik gaf de pijn 8/10. Toen d emorfine uitwerkte was de pijn iets meer, al snel kreeg ik een tabletje (pijnstilling). Dit door slikken voelde niet zo fijn, het voelde alsof het de wond openscheurde maar er was niks aan de hand. Langzaam werkte dit en ging drinken steeds wat beter. Half 6 mocht ik naar huis en ik moet zeggen de pijn is tot nu toe goed te doen. De paracetamol en pijnstilling helpt goed en ijswater drinken grootste tip.
Nu afwachten hoe ik de nacht doorkom en de andere dagen.

Wel heb ik door de beadimgbuisjes in mijn neus, 2x bloedneus gehad. 1x was nadat ik wakker was net na de ingreep. En later 's avonds thuis nog.

Dit was tot nu toe mijn verhaal. Groetjes en succes voor iedereen die nog moet en beterschap voor de mensen die netvals ik herstellende zijn!

Hoi
Ik weer hier. Mijn eerste nacht zit erop. Ik moet zeggen ik heb slecht geslapen al kwam dit niet door de pijn in mijn keel. Ik heb zo slecht geslapen doordat mijn neus zo dicht zit dat ik er niet door kon ademen en ademen door mijn mond leek me geen fijn idee. Ook heb ik mega veel spierpijn in mijn nek en hals, schouderen en boven rug en borst.

Ik heb bepaalde vragen:
- hebben meer z'n eravring gehad met erge spierpijn?
- meer mensen die bloedneus hadden naar de beademingsbuisje? En hoe je je neus schoon heb gekregen. (Ik durf namelijk mijn neus niet te snuiten, ik ben namelijk bang dat de wond daardoor knap/scheurt)
- verder ben ik bang bij elke beweging of lig houding dat het teveel is en niet goed is? Iemand ervaring die verder is in de herstel en me misschien beetje kan vertellen wat je totaal niet en wel kan doen? Of is dat gewoon een gevoel dat ik heb, dat io bang ben dat het knapt.
- ook durf ik mijn tanden niet goed te poetsen omdat ik mijn mond niet te ver open durf te doen en dit voelt ook niet fijn.. kan je gewoon je mond wat verder open doen?

(Ik ben namelijk heel erg bang voor een nabloeding.. dit ook omdat ik 23 december wat leuks ga doen en daarom een na bloeding niet fijn zou zijn omdat ik niet weet of ik dan nog kan gaan)

( sorry als dit domme vragen zijn maar voor mij zijn dit nu de grootste problemen hahah)

Groetjess

Vraagje voor de mensen die het de afgelopen maanden hebben gedaan. Was het het waard? Ik ben 25, meerdere keren per jaar last van mijn amandelen. De ene keer erger dan de andere. De afgelopen 2 maanden meer last dan ooit. Nu gaat het wel weer waardoor ik twijfel of het de ingreep waard is. Ben benieuwd of de mensen die geopereerd zijn blij zijn met de keuze.

Beste Tim

heel eerlijk?

ik zit op dag 6 en wauw wat heb ik een spijt. Het is momenteel 21:40 en ik duim voor mezelf dat de pijn meevalt!

eerste 2 dagen kon ik gelukkig genoeg binnenkrijgen en heb ik er ook zeker gebruik van gemaakt! Dag 3 kreeg ik namelijk al amper wat binnen en vanaf dag 4 begon de hel voor me. In deze 3 dagen al 7 kilo afgevallen. Misselijk omdat ik honger heb.

helaas heb ik er 2 ontstekingen bij gekregen waardoor alles echt veel pijn doet!

ik zou er goed over nadenken!

Hallo allemaal,
Omdat ik zelf zo veel aan dit forum gehad heb, wil ik ook mijn (helaas niet zo positieve) ervaring delen.
Mijn operatie vond 2 weken geleden plaats.
Ik had eigenlijk vanaf dag 1 al een helse pijn. Er werd dafalgan 1 gr 4 x per dag, ibuprofen 3 x per dag en tramadol voorgeschreven.
Waar ik veel aan gehad heb week 1:
Medicatie spreiden zodat ik ook 's nachts pijnstilling had, want de nachten waren hels.
Ook 's nachts veel proberen drinken.
Ik kon een week lang niets eten, dus heb bij de apotheker fortimel gekocht om aan te sterken. Een aanrader!

Week 2, dag 8, had ik onverwacht een bloeding en moest ik naar het ziekenhuis, omdat de bloeding niet stopte. Uiteindelijk terug 2 nachten in het ziekenhuis gelegen en hier wat aangesterkt. Heb op dag 10 voor de eerste maal iets vast kunnen eten. Boterham met choco gedompeld in melk. In het ziekenhuis wist men mij ook te zeggen dat eten ontzettend belangrijk is voor het genezingsproces, dus misschien is jezelf af en toe forceren wel belangrijk.

Momenteel zijn we dag 14 en gaat eten nog steeds niet goed. Ik ben normaal een heel grote eter, maar de pijn is nog steeds fel aanwezig. Wat mij wel goed lukt en misschien voor anderen ook een aanrader kan zijn: peperkoek.

Ik wil toch ook de boodschap meegeven, dat het genezingsproces heel traag kan verlopen. Ikzelf was gefocust op beterschap vanaf dag 9, maar na 2 weken word ik nog steeds 's nachts wakker met veel pijn ondanks dat alles nu goed aan het genezen is. Betwijfel zelfs of de operatie wel een goed idee is geweest.

Hallo iedereen!

Bij deze ook even mijn persoonlijke ervaring over het verwijderen van de keelamandelen.

Ben zelf net 21 jaar en had meerdere malen per jaar last van de amandelen, hoewel ze vanaf de buitenkant niet zo groot waren, waren de amandelen onderhuids erg groot waardoor er dus diepe kuilen in mijn keel zaten na de operatie.

De dag van de operatie zelf verliep prima, operatie goed verlopen, beetje lacherig van de morfine en geen nabloeding, dus na 6 uur ontslagen en naar huis!

Dag 1,2 en 3 alleen maar water en waterijs naar binnen gekregen… ik had zo vreselijk veel pijn, mijn enige voeding was morfine (oxytocon), paracetamol en water op dat moment.
Dag 4 verliep opzich prima, ik heb deze dag ontdekt dat ik ook wat vanille vla kon slurpen dus heb hier erg van genoten 🙂

Op dag 5 werd ik verkouden, dus moest ik ook hoesten, hierbij is een kleine hoeveelheid slijmbloed vrij gekomen, toch bloedde ik niet hevig en met een paar slokjes water bloedde ik al niet meer.

Schijn bedriegt toch want op dag 6 ineens een bijzondere ontwikkeling, namelijk de nabloeding 🙁 gelukkig geen spoedoperatie nodig, dit is waarschijnlijk gevolg geweest van het hoesten. Maarja ik zou toch gewoon moeten kunnen hoesten dus alleen als ik het echt niet inhield toch maar gehoest.. dit is tot nu toe prima verlopen, het zou namelijk ook gewoon moeten kunnen na een bepaalde tijd, kan mijn hoest niet een week lang inhouden.

Dag 7 was de dag na de nabloeding, ik was erg alert en zenuwachtig dat dit nog een keer ging gebeuren, daarom overdag erg voorzichtig geweest en alleen wat water gehad. Maar toch op advies geprobeerd wat vast voedsel te eten, misschien ook wel handig voor de darmen en wie weet helpt het ook tegen de ietwat losse korst in mijn keel, dus klein stukje kip gehad en wat puree, erg minimaal maar kreeg het wel weg! Blij dat ik dit even heb geprobeerd, want dat voelt toch weer als een overwinning.

Ik zit nu op dag 8 met siroop en vanillevla, vanavond weer proberen wat vast te eten, ik neem aan dat wanneer de korst loslaat praten en eten wat gemakkelijker zal gaan.
Praten is nog steeds vervelend omdat je elke keer de korst een soortvan in je keel voelt “hangen”, erg naar.
De nachten zijn kort en pijnlijk, dat moet ik toegeven. Dat heb ik nu nog steeds een beetje.

De pijn bij het slikken is vrijwel geheel weg bij mij, alleen door de korsten krijg ik nog niet veel vast voedsel naar binnen. De pijn in mijn kaak is ook een 2/10, erg fijn, (eerst was dit echt een dikke 10/10 namelijk)
Ik wacht nu af tot de korsten volledig weggaan, dit kan namelijk elk moment gebeuren. Hopelijk kan ik dan wat grote stappen maken in het herstel, want die dingen zitten enorm in de weg.

Tijdens het herstel merkte ik dat het naarste toch de pijn in de keel en kaak was. Nu op het einde van het herstel merk ik dat de meeste klachten hem zitten in de korsten, slechte adem, vieze smaak in de mond en het redelijk wat slijm hebben om weg te werken door je keel.

Kortom is dit mij herstel in 8 dagen tijd. Eerste 4 dagen waren daadwerkelijk afzien met een dieptepunt als nabloeding op dag 6. Nu heb ik spijt van de operatie, maar ik weet zeker als ik helemaal ben herstel en ik nooit meer last heb van een keelontsteking, dat spijtgevoel wel weg is!

Succes iedereen en hopelijk voelen we ons allemaal snel wat beter!